บทที่ 87 : สวรรค์ประทาน
ณ เมืองเฉียะซา ความสง่างามของกำแพงเมืองทอประกายสว่างราวกับกลางวัน ฉินหมิงเดินท่ามกลางสายลมอ่อนๆ ของต้นฤดูใบไม้ผลิ กลับมาถึงอย่างปลอดภัย พอดีได้เห็นกองกำลังชั้นสูงกลุ่มหนึ่งออกจากเมือง เกราะของพวกเขาเป็นประกายวับ ดูราวกับสายธารเหล็กกล้าที่ไหลบ่าออกไปไกล ดินแดนแถบนี้ไม่มีเจ้าภูเขา จวนเจ้าเมืองจึงทรงอิ...
