บทที่ 85 โลงศพสีเลือด!

หลังจากจัดการปีศาจระดับยอดเยี่ยมทั้งสามตัวแล้ว หยางหมิงก็มุ่งหน้าตรงไปยังคฤหาสน์เจ้าผู้ครองในดินแดนปีศาจ

ต่อจากนี้ หากหยางหมิงสามารถกำจัดเจ้าผู้ครองของดินแดนนี้ได้ ทุกอย่างก็จะจบลง

ด้วยความช่วยเหลือของจางเหว่ย ไป่เสวียจี เฉินจ้านเป่ย และคนอื่นๆ ที่ช่วยจัดการกับทหารระดับล่าง หยางหมิงจึงมาถึงคฤหาสน์เจ้าผู้ครองได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเงยหน้ามอง คฤหาสน์เจ้าผู้ครองของดินแดนปีศาจถูกปกคลุมด้วยหมอกดำ

บรรยากาศเช่นนี้ ดูเหมือนว่าจะมีบอสใหญ่ซ่อนตัวอยู่ข้างใน

"โครม!"

หยางหมิงไม่สนใจว่าข้างในจะมีปีศาจร้ายอะไร ยกมือขึ้นฟันทันที

แสงดาบอันทรงพลังทำลายประตูใหญ่ของคฤหาสน์แตกในพริบตา

เมื่อประตูพัง กลิ่นคาวเลือดรุนแรงก็โชยมาปะทะใบหน้า

หยางหมิงได้เห็นภาพภายในคฤหาสน์เจ้าผู้ครองของดินแดนปีศาจอย่างชัดเจน

กะโหลกและกระดูกมากมายปูเต็มพื้น

ซากศพถูกกองรวมกันเป็นแท่นบูชา บนแท่นบูชามีโลงศพสีเลือดวางอยู่

รอบๆ โลงศพมีสระเลือดหลายแห่ง เลือดจากสระถูกส่งเข้าไปในโลงศพอย่างต่อเนื่องด้วยวิธีบางอย่าง

เพราะมีเลือดไหลเข้าไปไม่หยุด โลงศพจึงยังคงมีสีแดงเข้ม

"นี่เป็นพิธีฟื้นคืนชีพด้วยการบูชายัญหรือ?"

หยางหมิงพบว่าการจัดวางที่นี่คล้ายกับแท่นบูชาเทพอสูร

เห็นได้ชัดว่ามีคนนอนอยู่ในโลงศพ แท่นบูชาและสระเลือดล้วนใช้เพื่อฟื้นคืนชีพคนผู้นั้น

"ไปดูกันว่าในโลงศพมีอะไรนอนอยู่"

หยางหมิงสำรวจรอบๆ เห็นว่าไม่มีอันตราย จึงเดินไปที่โลงศพสีเลือด

ขณะที่หยางหมิงกำลังจะใช้ดาบเฉือนนภางัดโลงศพ จู่ๆ ก็มีเงาร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากด้านหลังโลงศพ ชนเข้าใส่หยางหมิง

"อย่าทำร้ายน้องสาวของข้า!" เงาร่างนั้นพยายามจะชนหยางหมิงล้ม

ความเร็วของเงาร่างนั้นช้ามาก ไม่อาจสร้างอันตรายใดๆ ให้หยางหมิงได้

หยางหมิงตั้งใจจะฟันเขาทิ้ง

"หืม? มนุษย์หรือ? แถมยังเป็นเด็กด้วย?"

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเข้ามาใกล้ หยางหมิงก็พบว่าอีกฝ่ายเป็นมนุษย์ และอายุยังน้อยมาก น่าจะราวสิบห้าสิบหกปี

ดังนั้น หยางหมิงจึงเก็บดาบเฉือนนภา แล้วเตะเขาล้มลง

หยางหมิงใช้แรงเพียงเล็กน้อย ให้เขาเจ็บตัวบ้าง แต่ไม่ถึงกับบาดเจ็บสาหัส

"เจ้าเป็นใคร? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?" หยางหมิงพิจารณาเขา

นี่เป็นเด็กชายอายุราวสิบห้าสิบหกปี ดวงตาแดงก่ำ บนหน้าผากมีลายปีศาจประหลาด

"..." เด็กชายกัดฟัน ไม่ตอบคำถามของหยางหมิง พยายามลุกขึ้นยืน

หยางหมิงเตะเขาอีกครั้ง พร้อมขู่:

"ตอบคำถามข้า ไม่งั้นข้าจะฟันโลงศพเป็นสองท่อน"

"อย่า อย่า อย่า" เมื่อได้ยินเช่นนั้น เด็กชายก็ตกใจ รีบตอบคำถามของหยางหมิง "ข้าชื่อแจ็ค ในโลงศพคือน้องสาวของข้า นางชื่อเวรา"

"ขอร้องละ อย่าทำลายโลงศพเลย ข้างในคือน้องสาวของข้า ถ้าท่านทำลายโลงศพ น้องสาวข้าต้องตายแน่"

แจ็คงั้นหรือ?

หยางหมิงนึกขึ้นได้ว่าเจ้าของดินแดนปีศาจชื่อแจ็ค เช่นนั้นเขาก็คือเจ้าผู้ครองดินแดนปีศาจ?

กองทัพปีศาจชั่วร้ายกลับถูกควบคุมโดยมนุษย์อ่อนแอเช่นนี้?

หยางหมิงพิจารณาเขา แล้วถาม:

"เช่นนั้น กระดูกบนพื้นพวกนี้ เป็นคนที่เจ้าฆ่าเพื่อฟื้นคืนชีพน้องสาวเจ้าทั้งหมดหรือ? เจ้าฆ่าคนไปกี่คนแล้วเพื่อฟื้นคืนชีพน้องสาวเจ้า?"

แจ็ครีบส่ายหัว พูดว่า:

"ไม่ใช่ ข้าไม่เคยฆ่ามนุษย์แม้แต่คนเดียว กระดูกบนพื้นเป็นซากของสัตว์อสูรที่ข้าสั่งให้ปีศาจไปล่ามา"

ไม่เคยฆ่าคน?

เช่นนี้หยางหมิงก็ลำบากใจ เพราะหาเหตุผลที่จะกำจัดอีกฝ่ายไม่ได้

หากไม่ทำลายดินแดนปีศาจ ก็ไม่อาจแก้ปัญหามลพิษในป่าดวงวิญญาณ และไม่อาจทำภารกิจให้สำเร็จ

ดังนั้น หยางหมิงจึงพูดตรงๆ กับแจ็ค:

"ดินแดนปีศาจของเจ้าสร้างมลพิษให้ป่าดวงวิญญาณ เจ้ารู้หรือไม่? เพื่อปกป้องธรรมชาติ ข้าต้องทำลายที่นี่ นี่คือจุดประสงค์ที่ข้ามาวันนี้"

หยางหมิงพอจะเดาได้ว่าทำไมป่าดวงวิญญาณถึงถูกปนเปื้อน คงเป็นเพราะในกระบวนการฟื้นคืนชีพเวรา น้องสาวของแจ็ค ได้ปล่อยพลังชั่วร้ายของปีศาจออกมามากมาย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แจ็คก็คุกเข่าลงทันที อ้อนวอนหยางหมิง:

"ท่านผู้เจริญ อย่าเลย ได้โปรดเถิด น้องสาวข้าอีกแค่หนึ่งวันก็จะฟื้นคืนชีพแล้ว ขอเวลาข้าอีกแค่วันเดียว ท่านจะให้ข้าทำอะไรก็ได้ขอเพียงท่านตกลง"

"หนึ่งวัน?" เมื่อได้ยินเช่นนั้น หยางหมิงก็ขมวดคิ้ว

ตอนนี้หยางหมิงต้องการเพียงอัพเกรดเป็นดินแดนระดับราชันย์ให้เร็วที่สุด อย่าว่าแต่หนึ่งวันเลย หนึ่งชั่วโมงเขาก็รอไม่ได้

ในตอนนั้นเอง เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น:

[เรียนท่านเจ้าผู้ครองหยางหมิง ยินดีด้วยที่ท่านได้เปิดภารกิจพิเศษระดับ B ภารกิจนี้มีอิสระในการเลือกสูง ท่านสามารถเลือกจากตัวเลือกต่อไปนี้]

[A]: ปฏิเสธแจ็ค แล้วทำลายฐานที่มั่นปีศาจให้ราบเป็นหน้ากลอง

[B]: ยอมรับคำขอของแจ็ค ให้เวลาหนึ่งวันเพื่อฟื้นคืนชีพน้องสาวของเขา

[C]: ฉวยโอกาส ขู่เอาค่าชดเชยมหาศาลจากแจ็ค ไม่งั้นจะทำลายโลงศพทันที

[D]: ช่วยแจ็ค ช่วยฟื้นคืนชีพเวราทันที

หยางหมิงคิดอย่างรอบคอบ สุดท้ายก็เลือกตัวเลือกสุดท้าย

ดังนั้น หยางหมิงจึงถามแจ็ค:

"การฟื้นคืนชีพน้องสาวเจ้า ต้องใช้อะไรบ้าง?"

แจ็คชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วตอบเสียงอ่อย:

"ยังต้องใช้ซากสัตว์อสูรระดับยอดเยี่ยมอีกสองตัวเป็นเครื่องบูชายัญ น้องสาวข้าก็จะฟื้นคืนชีพได้ ขอเวลาข้าอีกหนึ่งวัน ข้าจะสั่งกองทัพปีศาจไปล่าสัตว์อสูรระดับยอดเยี่ยมสองตัวมา ข้าสัญญาว่าใช้เวลาแค่วันเดียว"

เฮ้อ ปีศาจระดับยอดเยี่ยมทั้งสามของเจ้าก็โดนข้าจัดการไปแล้ว เจ้าจะสั่งใครล่ะ?

"ไม่ต้องหรอก ข้าจะช่วยเจ้าเอง" หยางหมิงโบกมือ

พูดจบ หยางหมิงก็นำซากอินทรีทองระดับยอดเยี่ยมหนึ่งตัวและซากงูยักษ์สี่สีหนึ่งตัวออกมาจากคลังระบบ โยนลงบนพื้น

"โครม!"

พร้อมกับเสียงดังสนั่น ซากร่างยักษ์สองร่างก็ปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่า ตกลงบนพื้น

"หา? นี่มัน...?" เมื่อเห็นภาพนี้ แจ็คก็ตะลึง

แม้แจ็คจะเป็นเจ้าผู้ครองดินแดนระดับพิเศษ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้ เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

เพราะเขาเป็นชาวพื้นเมืองของสนามรบหมื่นเผ่า ไม่มีสิทธิพิเศษอย่างคลังระบบ

"เอาซากร่างสองร่างนี้ไปฟื้นคืนชีพน้องสาวเจ้าเถอะ" หยางหมิงบอกแจ็ค

"นี่... นี่... นี่..." แจ็คไม่คิดว่าโชคดีอันยิ่งใหญ่จะตกมาถึงตัวเขา

แจ็คคิดไม่ถึงเลยว่าชายตรงหน้าจะยอมช่วยเขา

"ท่านผู้เจริญ แม้ข้าจะไม่รู้ชื่อท่าน แต่ข้าสัญญาว่าหากสามารถช่วยน้องสาวข้าได้ ต่อไปข้าจะยอมเป็นทาสรับใช้ท่าน"

"อืม ไปเถอะ" หยางหมิงพยักหน้า

แจ็คเรียกปีศาจธรรมดาสิบกว่าตัวมา ให้พวกมันช่วยกันขนซากสัตว์อสูรระดับยอดเยี่ยมลงสระเลือด

หลังจากซากสัตว์อสูรระดับยอดเยี่ยมถูกใส่ลงในสระเลือด ก็ถูกพลังลึกลับบางอย่างละลายอย่างรวดเร็ว

เลือดในสระก็กลายเป็นสีแดงเข้มขึ้น

สระเลือดเชื่อมต่อกับโลงศพ ส่งเลือดเข้าไปอย่างต่อเนื่อง

สุดท้าย โลงศพก็แผ่รัศมีสีแดงประหลาด ดูเหมือนว่าคนข้างในจะฟื้นคืนชีพแล้ว

(จบบท)