บทที่ 606 กลืนกินทั้งเป็น!
“ซุนหยิงหยาง เจ้ากำลังจะตายอยู่แล้ว ยังกล้าคิดอุบายกับข้าอีกหรือ? น่าเสียดายนักที่ข้าเคราะห์ร้ายไม่ถึงตาย เช่นนี้แล้วเจ้าคิดว่าข้าควรตอบแทนเจ้าด้วยสิ่งใด?” หลัวเฉิงมองซุนหยิงหยางที่บาดเจ็บสาหัสนอนกองอยู่บนพื้นด้วยสายตาเย็นเยียบ ก้าวเดินช้าๆ ไปหาอีกฝ่าย แต่ละก้าวเหมือนเหยียบลงบนจังหวะหัวใจของซุนหยิง...
