บทที่ 471 เรียกข้าว่าหัวหน้าหลี่!
บทที่ 471 เรียกข้าว่าหัวหน้าหลี่! ในร้าน หลี่เจ๋อเสวียนกินข้าวในชามหมดอย่างรวดเร็ว ถ้าไม่นับวัตถุดิบ รสชาติของอาหารก็คล้ายกับโรงอาหารในมหาวิทยาลัยชาติก่อน แม้ชาตินี้เขาจะพิถีพิถันเรื่องอาหารการกินที่บ้าน แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่ไม่เคยลำบาก จึงไม่ได้รู้สึกว่ากลืนไม่ลงเพียงเพราะคุณภาพอาหารไม่ดีเท่าที่บ้าน ...
