บทที่ 47 ฆาตกรจ้าวเฉิน

หากจะพูดถึงคนที่ในตระกูลจ้าวที่จ้าวเฉินเคารพนับถือและสนิทสนมที่สุด

ก็คงจะเป็นท่านย่ารองที่อยู่ตรงหน้าเขานี่แหละ

ตอนที่จ้าวเฉินเริ่มจำความได้ พ่อแม่ของเขาก็จากไปแล้ว

เหลือเพียงแค่พี่สาวคนโตที่เย็นชากับเขา และน้องสาววัยทารกเท่านั้น

นอกจากนี้คนส่วนใหญ่ในตระกูลจ้าวมองว่าจ้าวเฉินเป็นส่วนเกิน เนื่องจากเมื่อจ้าวเฉินเกิดมา พี่สาวคนโตของจ้าวเฉิน ซึ่งควรจะได้เป็นหัวหน้าตระกูลจ้าวและบารอนแห่งกาแล็กซีหลงเซี่ยว ต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น

ในวัยเด็กของจ้าวเฉิน เขาได้รับการดูแลจากท่านย่ารองมาตลอด เหมือนกับแม่แท้ๆ หรือย่าของเขา

"ลุกขึ้น ลุกขึ้น เธอเป็นบารอนแล้ว จะมาคุกเข่าต่อหน้าย่าแก่ๆได้ยังไง" ย่าจ้าวรีบช่วยจ้าวเฉินลุกขึ้น โดยมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความห่วงใย มองไปที่ชายหนุ่มตรงหน้า

"ไม่ได้เจอกันมาเป็นปี ดูสูงขึ้นและแข็งแรงขึ้นเยอะเลย"

หลังจากที่จ้าวเฉินลุกขึ้น เขาก็พยุงย่าจ้าวและเดินไปที่บ้าน

“ท่านอายุมากแล้ว ตอนนี้ท่านไม่ควรเดินออกมาข้างนอกแบบนี้ ผมจะช่วยท่านกลับเข้าด้านใน”

"ตอนนี้ฉันจะไปพักได้ยังไง? เมื่อกี้พึ่งได้ยินว่าเธอทำลายกองยานของโจรสลัดอวกาศไปแล้ว และกำลังไปทำลายยานของตระกูลเป่าและตระกูลคุ้ย” คุณนายจ้าวถามด้วยความกังวล

จ้าวเฉินกล่าวว่า "ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยานอวกาศทั้ง 35 ลำของโจรสลัดอวกาศวงูสามกรงเล็บถูกพวกเราทำลายที่ดาวเคราะห์หางมังกร

ตระกูลเป่าและตระกูลคุ้ยควบคุมกองยานอวกาศ 16 ลำ ยาน T2 2 ลำ และยาน T1 7 ลำ ถูกทำลายไปแล้ว ยานที่เหลือเป็นยาน T1 อีก 7 ลำ ได้ยอมแพ้และถูกควบคุม

ตระกูลเป่าและตระกูลคุ้ยที่สูญเสียพลังของกองยานไปแล้ว ไม่สามารถก่อปัญหาใดๆ ได้อีกต่อไป"

เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวเฉินที่บอกเหตุการณ์นี้อย่างสบายๆ คนในตระกูลจ้าวทุกคนก็รู้สึกตกใจอย่างมาก

สิ่งที่เดิมส่งผลกระทบต่อกาแล็กซีหลงเซี่ยวเป็นเวลาสองเดือน ทำให้ทุกคนในตระกูลจ้าวคิดว่าหายนะกำลังจะเกิดขึ้น

แต่ตอนนี้ในคำพูดสั้นๆ ของจ้าวเฉิน กลับจัดการเรื่องทั้งหมดได้แล้ว?

“เจียงหง ช่วยฉันติดต่อขุนนางทั้งหมดในกาแล็กซีหลงเซี่ยวด้วย ภายในห้าชั่วโมง ให้ผู้นำตระกูลทั้งหมดมาที่คฤหาสน์ของตระกูลจ้าวเพื่อพบฉัน ให้บอกไปว่านี่เป็นคำสั่งของบารอน ใครก็ตามที่กล้าไม่มาจะต้องรับผิดชอบต่อผลที่ตามมาด้วยตัวเอง” จ้าวเฉินมองไปที่เจียงหงซึ่งเขาพบเป็นครั้งแรกและออกคำสั่งโดยไม่รู้สึกไม่คุ้นเคย

เจียงหงตกตะลึงชั่วขณะและเธอเหลือบมองไปที่จ้าวหว่านเอ๋อโดยไม่รู้ตัว

จ้าวหว่านเอ๋อกล่าวว่า “เจียงหง ทำตามที่พี่ชายฉันบอกเถอะ”

“ค่ะ” เจียงหงเริ่มดูแลเรื่องนี้

“เฉินเอ๋อ เธอกำลังจะจัดการเรื่องนี้ใช่ไหม” ย่าจ้าวสังเกตเห็นเบาะแสในคำพูดของจ้าวเฉิน

จ้าวเฉินพยักหน้า

นางจ้าวจึงถามว่า “ถ้าเธออนุญาตให้ย่าซึ่งเป็นหญิงชราถามซักสองสามคำ เธอจะทำยังไง”

“กาแล็กซีหลงเซี่ยวเสื่อมโทรมมานานหลายปีแล้ว ถึงเวลาต้องทำความสะอาดครั้งใหญ่แล้ว” จ้าวเฉินกล่าว

ย่าจ้าวมองไปที่จ้าวเฉิน เธอลูบแก้มของจ้าวเฉินด้วยมือแห้งๆ ของเธอ "โตขึ้นแล้วนะ เฉินเอ๋อร์ โตขึ้นแล้วจริงๆ"

“ไปเถอะ เธอก็เป็นบารอนแห่งตระกูลจ้าวของเรา ไม่ว่าจะทำอะไร ย่าก็จะสนับสนุน”

“ท่านย่ารอง ฉากต่อมาอาจไม่เหมาะกับท่าน ถ้าท่านไม่สะดวกอาจจะไปพักในที่อื่นดีกว่า?” จ้าวเฉินกล่าวด้วยความลังเลใจ

ย่าจ้าวหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ถือไม้ค้ำยันรูปหัวมังกรของตนไว้ “เฉินเอ๋อ ทำอะไรก็ทำไปเถอะ ย่าอายุเกินร้อยปีแล้ว ไม่มีอะไรที่ย่าไม่เคยเห็นมาก่อน ย่ากลัวว่าเธอจะไม่รู้ว่าเมื่อปู่ของเธอได้เป็นขุนนาง ย่าเป็นรองผู้บัญชาการกองยานกาแล็กซีหลงเซี่ยว

วันนี้ย่าจะมานั่งที่นี่และดูว่าเฉินเอ๋อของเราทำความสะอาดบ้านอย่างไร”

“หว่านเอ๋อ ช่วยย่าย้ายเก้าอี้ตัวนั้นหน่อย”

จ้าวหว่านเอ๋อมองไปที่พี่ชายของตัวเอง ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่ชายที่เธอเคยดูถูก กลับกลายเป็นเสาหลักของเธอไปแล้ว

จ้าวเฉินพยักหน้าเล็กน้อย

จ้าวหว่านเอ๋อเดินเข้าไปในคฤหาสน์และย้ายเก้าอี้ไม้ลายมังกรออกไป เก้าอี้ตัวนั้นเก่ามากและมีร่องรอยของรอยแตกร้าวและสีซีดจาง เก้าอี้ตัวนี้ถูกทิ้งไว้โดยปู่ของจ้าวเฉิน ผู้ก่อตั้งตระกูลจ้าว

ย่าจ้าวชอบเก้าอี้ไม้ลายมังกรตัวนี้ที่สุด

ย่าจ้าวถือไม้ค้ำยันหัวมังกรไว้ในมือและนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ลายมังกร

ในขณะนี้กลุ่มโดรนปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าในระยะไกล และดูเหมือนว่าจะมีอะไรบางอย่างถูกแขวนอยู่ใต้โดรน

จากนั้นฉากที่น่าสยดสยองก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าตระกูลจ้าว

ศพหลายศพถูกทิ้งไว้บริเวณหน้าคฤหาสน์ของตระกูลจ้าวโดยโดรนเหล่านี้ และมีเสียงจากโดรนดังขึ้น

"รายงานไปยังกัปตันว่าสมาชิกตระกูลคุ้ยหัวแข็งและพยายามต่อต้านด้วยกำลัง ตามคำสั่งกัปตัน คฤหาสน์ของตระกูลคุ้ยถูกทำลาย และสมาชิกตระกูลคุ้ยทั้งหมด 225 คนถูกฆ่าตาย ซากศพเหล่านี้คือหัวหน้าตระกูลคุ้ยและสมาชิกอาวุโสหลายคนในตระกูลของเขา"

ตระกูลคุ้ย?

สมาชิกบางคนของตระกูลจ้าวจ้องมองศพบนพื้นอย่างระมัดระวังและเห็นศพที่เปื้อนเลือด ซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลคุ้ย!

ผู้หญิงและเด็กบางส่วนได้ปิดปากและอาเจียนออกมา

กลิ่นเลือดยังโชยมากระทบหน้าของจ้าวเฉิน

“ชายชราจากตระกูลคุ้ยควรจะตายไปนานแล้ว พวกกินในเรือนขี้รดบนหลังคา ถ้าพ่อของฉันไม่รับบรรพบุรุษของตระกูลคุ้ยเข้ามา และให้ข้าวพวกมันกิน จะมีสิ่งที่เรียกว่าตระกูลคุ้ย ในกาแล็กซีหลงเซี่ยวได้อย่างไร บ๊ะ”

ย่าจ้าวมองไปที่ฉากเลือดสาดตรงหน้าของเธอโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า แต่เธอกลับต่อว่าตระกูลคุ้ยแทน

หลังจากนั้น โดรนก็มาถึงทีละชุด โดยบรรทุกศพหรือคนที่ยังมีชีวิตอยู่มาด้วย

คนที่ยังมีชีวิตอยู่ยังถูกมัดด้วยถุงตาข่ายแล้วโยนเข้าไปในอาณาเขตของตระกูลจ้าว จากความสูงหลายเมตร โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขาเหลือลมหายใจเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

คนตระกูลจ้าวมองไปที่ผู้คนที่ถูกส่งมาที่นี่ และพวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นกองกำลังขุนนางที่สนับสนุนตระกูลคุ้ย และตระกูลเป่าอย่างเปิดเผยและแอบแฝง

ทันใดนั้นชายคนหนึ่งที่ถูกแขวนด้วยโดรนก็ดึงดูดความสนใจของทุกคน

หัวหน้าตระกูลเป่า เป่าต้าซาน!

ใบหน้าของเป่าต้าซานเปื้อนเลือด ดวงตาของเขาดูสับสน และดูเหมือนว่าเขาจะเสียสติ

เขาได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับคนก่อนหน้า และเขาก็ถูกโยนลงพื้นอย่างหนักเช่นกัน

"หัวหน้าตระกูลเป่า ไม่เป็นไรใช่ไหม" จ้าวเฉินยิ้มและมองไปที่เป่าต้าซานที่ถูกโยนลงเหมือนโคลน

เมื่อเป่าต้าซานเห็นคนตรงหน้าเขา เขาก็ตะโกนด้วยความโกรธ: "จ้าวเฉิน! แกมันฆาตกร แกมันปีศาจ แกสังหารตระกูลของฉันทั้งตระกูล! แม้ว่าจะกลายเป็นผี ฉันก็จะไม่มีวันปล่อยแกไป"

เมื่อได้ยินคำพูดของเป่าต้าซาน คนตระกูลจ้าวก็สั่นสะท้านในใจ ขุนนางกาแล็กซี่หลงเซี่ยวอีกคนถูกสังหาร

“เป่าต้าซาน ฉันเริ่มเห็นแล้วว่าแกหน้าหนามากจริงๆ

ใครกันที่เป็นคนวางแผนลอบสังหาร ต้องการฆ่าจ้าวหว่านเอ๋อกับฉัน

ใครกันที่แอบรวบรวมกองกำลังภาคพื้นดินและเตรียมที่จะยึดคฤหาสน์ของตระกูลจ้าวด้วยกำลังเมื่อข่าวการตายของฉันมาถึง” จ้าวเฉินเยาะเย้ย

เป่าต้าซานพูดไม่ออกเมื่อถูกสวนกลับ แต่เขาจ้องไปที่จ้าวเฉินด้วยความโกรธ ด้วยท่าทางที่เขาต้องการฉีกจ้าวเฉินเป็นชิ้นๆ แต่ขาของเขาหัก และเขาไม่มีโอกาสแก้แค้น

“หาเสาหรืออะไรมามัดหัวหน้าตระกูลเป่าไว้

ศพพวกนั้นก็เหมือนกัน จะทิ้งมันไว้แบบนี้ไม่ได้ มัดพวกมันทั้งหมด จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกมันเป็นหวัด” จ้าวเฉินพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน

ในไม่ช้า หัวหน้าตระกูลเป่า ซึ่งเดิมทีเป็นหนึ่งในสามขุนนางของกาแล็กซีหลงเซี่ยว ก็ถูกมัดไว้กับเสาเหมือนสัตว์

ย่าจ้าวเห็นพฤติกรรมของจ้าวเฉิน แต่เธอยังคงนิ่งเงียบและดื่มชาไปหลายจิบ

ในเวลานี้ยานขนส่งมาถึงหน้าคฤหาสน์ของตระกูลจ้าว แต่เนื่องจากการขัดขวางของโดรนยานขนส่งสามารถจอดได้เฉพาะบริเวณด้านนอก

“รายงาน หัวหน้าตระกูลเจียงมาถึงแล้ว” คนรับใช้ของตระกูลจ้าวรายงาน

ตระกูลเจียงคือหนึ่งในสามตระกูลใหญ่ของกาแล็กซี่หลงเซี่ยว และเป็นตระกูลเดียวที่ยังรอดชีวิตอยู่ อีกทั้งยังเป็นตระกูลของเจียงซาช่า คู่หมั้นของโจวเฉินด้วย