บทที่ 386 น้องสาวขี้โมโห
บทที่ 386 น้องสาวขี้โมโห จากนั้น ระหว่างทางก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นอีก ในคืนวันที่สาม เวลาแปดโมง เฉินโส่วอี้เดินทางมาถึงสถานีรถไฟเหอตงได้อย่างราบรื่น เมื่อเดินออกจากสถานี กลิ่นหมอกควันอันคุ้นเคยในอากาศทำให้เขาสูดหายใจลึก นี่แหละกลิ่นบ้านเกิด เขาคิดว่าไม่น่าจะมีใครมารับ แต่พอเดินออกมาก็มีคนเข้ามา...
