บทที่ 229 หนึ่งกระบี่พิฆาตราชาปีศาจ
"ใครกล้าปากดีต่อข้า..." ชู่ป้าเทียนพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ต้องหันกลับไปดูว่าใครกันที่กล้าท้าทายตน ปัง! โครม! กระแสลมมหาศาลปะทะเข้าใส่จนใบหน้าของเขาสั่นสะเทือนเป็นระลอก คล้ายใบหน้าถูกบิดเบี้ยว ผิวหนังและกล้ามเนื้อเหมือนถูกโยนลงในเครื่องปั่น แม้ชู่ป้าเทียนพยายามจะต่อต้านแรงอันมหาศาลนี้ แต่เขาก็ถูกพัดกระเด็นไปไกลกว่าร้อยเมตร พังต้นไม้ใหญ่ที่สูงเสียดฟ้าลงมาหลายสิบต้น
