บทที่ 213: การทดสอบเก้าครั้งและเก้าการทดสอบ (ฟรี)

แตกต่างจากความกลัวของหลิน เซียว

บางทีแฮร์รี่อาจรู้มานานแล้วว่าชะตากรรมของเขาแตกต่างจากคนอื่น

หลังจากฟังคำพูดของต้นไม้ฟีนิกซ์ แฮร์รี่ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย

เขาแค่รู้สึกว่าเขารู้บางอย่างมานานแล้ว ที่นี่ เขาแค่เปลี่ยนคำและฟังอีกครั้ง

แฮร์รี่ไม่สนใจเรื่องทั้งหมดนี้เลย เขาแค่อยากรู้ว่า "การทดสอบของพวกเราคืออะไร?"

ทั้งหลิน เซียว และต้นไม้ฟีนิกซ์มองแฮร์รี่ด้วยความประหลาดใจ

หลิน เซียว รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหลังจากจบหัวข้อของต้นไม้ฟีนิกซ์เมื่อครู่ ควรจะมีเรื่องสำคัญกว่านี้ที่ต้องพูด แต่หลิน เซียว ไม่อยากฟังจริงๆ

มีคำพูดว่ายิ่งรู้มาก ยิ่งตายเร็ว เขาแค่ไม่รู้จะหยุดต้นไม้ฟีนิกซ์สักพัก และมีคนพูดว่าเรื่องต่อไปได้เกิดขึ้น

เขามีความรู้สึกว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นความลับ และเมื่อรู้ความลับเหล่านั้น เขาจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกตัดเข้าไปในเหตุการณ์ยุ่งยากแบบนี้

ถ้าเป็นในอดีต แน่นอนว่าเขาไม่สนใจ เขาไม่กลัวอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มันต่างกัน เมื่อเขารู้ว่าเขาอาจตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อ เขามักรู้สึกว่าทำน้อยดีกว่าทำมาก

ดังนั้น เมื่อครู่เขาจึงลังเลว่าจะหยุดต้นไม้ฟีนิกซ์และพูดคำต่อไปอย่างไร

ไม่คาดคิดว่าก่อนที่เขาจะพูด แฮร์รี่ก็ขัดจังหวะโดยตรง

"ใช่ พวกเรามาที่นี่เพื่อกำหนดเนื้อหาการทดสอบของพวกเราใช่ไหม? หลิน เซียว กลั้นยิ้มไว้ แล้วพูดว่า "ประวัติศาสตร์เหล่านั้นหรือเรื่องราวเหล่านั้น ถ้ามีโอกาสในอนาคต พวกเราจะมาอีก ผู้อำนวยการหลินยังรอพวกเราอยู่ข้างนอก บอกพวกเราก่อน เนื้อหาการทดสอบของพวกเราคืออะไร?"

ต้นไม้ฟีนิกซ์จ้องพวกเขาทั้งสองเป็นเวลานาน และดูเหมือนจะผ่านไปนานก่อนถอนหายใจ แล้วพูดว่า "เดินมาทีละคน ฉันจะบอกพวกเธอ!"

หลิน เซียว และแฮร์รี่มองหน้ากัน หลิน เซียว เดินเข้าไปก่อน และหยุดตรงหน้าต้นไม้ฟีนิกซ์

ต้นไม้ฟีนิกซ์วางกิ่งไว้หน้าหน้าผากของเขา โบกขึ้นลง และท่องคาถาบางอย่าง กิ่งเรืองแสงสีเขียว และพุ่งตรงไปที่หน้าผากของหลิน เซียว

หลิน เซียว หลบตา รู้สึกว่าร่างกายของเขาลอยขึ้นสู่อากาศ มึนงงไปครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วก็ตกลงสู่พื้น

หลิน เซียว ลืมตาและมองต้นไม้ฟีนิกซ์ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบ

ต้นไม้ฟีนิกซ์พยักเพยิดให้เขามองขึ้นไปในอากาศ และกิ่งเมื่อครู่ยังคงอยู่ในอากาศ แค่ตอนนี้เขาเปลี่ยนไป เหมือนปากกา ทิ้งแถวตัวอักษรไว้ในอากาศ

"เป็นการทดสอบเก้าครั้งสินะ?" ต้นไม้ฟีนิกซ์พูดด้วยความไม่เชื่อ

"การทดสอบเก้าครั้งคืออะไร?" หลิน เซียว ถามขณะมองต้นไม้ฟีนิกซ์

"การทดสอบเก้าครั้งเป็นวิธีการทดสอบที่โหดร้ายที่สุดในบรรดาการทดสอบทั้งหมดในสถาบันพ่อมดจีน ยกเว้นการสอบครั้งสุดท้าย"

ต้นไม้ฟีนิกซ์มองหลิน เซียว ด้วยความเสียดาย "การสอบครั้งสุดท้ายในสถาบันพ่อมดจีนไม่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ มีเพียงบันทึกที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น การทดสอบเก้าครั้งจึงเป็นการทดสอบที่โหดร้ายที่สุด"

หลิน เซียว สงบลง "แล้วการทดสอบเก้าครั้งคืออะไรกันแน่?"

"เจ้ารู้ไหม ตอนนี้สถาบันพ่อมดจีนมีผู้อำนวยการ 8 คน"

หลิน เซียว มีลางสังหรณ์ไม่ดีในใจ "ท่านไม่ได้จะบอกฉันว่าในการทดสอบเก้าครั้งนี้ ผมต้องเอาชนะผู้อำนวยการทั้งแปดใช่ไหม?"

ต้นไม้ฟีนิกซ์มองเขาและส่ายหน้า

หลิน เซียว มองเขาและส่ายหน้า ทันทีที่โล่งใจ "แล้วทำไมท่านถึงพูดถึงพวกเขา? ท่านทำให้ผมตกใจแทบตาย!"

หลิน เซียว ตบอกและกลอกตาใส่เขา

"มันมากกว่านั้น"

ต้นไม้ฟีนิกซ์มองเขา "เจ้าจะต้องผ่านการทดสอบเก้าครั้ง ดังนั้นเจ้าต้องเอาชนะผู้อำนวยการทั้งแปดของสถาบันพ่อมดจีนภายในหนึ่งเดือน และการทดสอบครั้งสุดท้าย คือเอาชนะการจัดวางที่พวกเขาทั้งแปดตั้งไว้ และจากนั้นภายใต้มือของฉัน ต้องทนให้ได้หนึ่งชั่วโมง"

"อะไรนะ?"

หลิน เซียว แทบสงสัยว่าเขาหูฝาดไป "ท่านไม่ได้พูดอะไรผิดใช่ไหม? ท่านบอกว่าผม นักเรียนฮอกวอตส์ ต้องเอาชนะผู้อำนวยการทั้งหมดของสถาบันพ่อมดจีน และหลังจากเอาชนะพวกเขา ผมต้องทนอยู่ใต้มือท่านหนึ่งชั่วโมง ท่าน? อสูรที่อยู่ในบ้านพ่อมดจีนมานานไม่รู้กี่ปี?"

"ใช่ นี่คือการทดสอบที่โหดร้ายที่สุดของสถาบันพ่อมดจีน การทดสอบเก้าครั้ง"

หลังจากได้รับคำตอบยืนยัน หลิน เซียว มองเขาอย่างหดหู่ "ท่านล้อเล่นใช่ไหม? ผมไม่สามารถเอาชนะแค่ผู้ดูแลคนเดียว ไม่ต้องพูดถึงผู้อำนวยการหลี่ผู้ลึกลับ และที่เหลือผมไม่เคยพบผู้อำนวยการอีกหลายคน และผมเดาว่าพวกเขาไม่แตกต่างจากผู้ดูแลอื่น? ผมนักเรียน นักเรียนปีหนึ่งที่ฮอกวอตส์ จะเอาชนะพวกเขา?"

"ท่านบ้าไปแล้วหรอ?" หลิน เซียว มองต้นไม้ฟีนิกซ์และถามอย่างสงสัย "นี่ไม่ใช่การทดสอบที่ท่านตั้งใจให้ผมใช่ไหม? อย่าเล่นแบบนี้!"

ต้นไม้ฟีนิกซ์ส่ายหน้า "ไม่ใช่ เนื้อหาการทดสอบสำหรับผู้ฝึกฝนระดับสูงทั้งหมดของสถาบันพ่อมดจีนถูกกำหนดโดยลายแปดแบบต้นเหมยและเถาวัลย์สีเขียวนี้ตามพรสวรรค์ของแต่ละคน ไม่ใช่โดยบุคคล และฉันไม่ได้เป็นคนตัดสินใจ"

"..."

หลิน เซียว แตกสลายเล็กน้อย เขาเพิ่งพูดว่าเขาไม่ต้องการทำภารกิจบ้าบออะไร แต่ตอนนี้ดีแล้ว การทดสอบโดยตรงจะฆ่าเขา

"อย่าพูดกับฉัน ฉันต้องการความสงบ"

แฮร์รี่มองหลิน เซียว แล้วก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า "แล้วการทดสอบของผมล่ะ?"

แฮร์รี่เดินไปหน้าต้นไม้ฟีนิกซ์ ต้นไม้ฟีนิกซ์โบกเถาวัลย์สีเขียวตรงหน้าเขา และแฮร์รี่ลอยขึ้นสู่อากาศ เหมือนกับสถานการณ์ก่่อนหน้า เมื่อเขาตกลงมา เนื้อหาการทดสอบของแฮร์รี่ก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน

"เป็นการทดสอบเก้าครั้งอีกแล้วเหรอ?"

ต้นไม้ฟีนิกซ์พูดด้วยความไม่เชื่อ "ในประวัติศาสตร์ของสถาบันพ่อมดจีน การทดสอบเก้าครั้งปรากฏขึ้นทั้งหมดสามครั้ง"

"การทดสอบนี้จะปรากฏเฉพาะในเนื้อหาการทดสอบของผู้อำนวยการเท่านั้น และไม่เคยปรากฏในขั้นตอนของผู้ทดสอบ"

"ไม่เพียงแต่ปรากฏตอนนี้ แต่ปรากฏพร้อมกันถึงสองครั้ง?" ต้นไม้ฟีนิกซ์พูดอย่างครุ่นคิด?"

"มันมีความหมายบ้าบออะไรกัน? ผมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ!" หลิน เซียว พูดอย่างไม่สบายใจ "นี่เป็นการทดสอบหรอ? ท่านกำลังบอกให้พวกเราไปตายชัดๆ!"

"อย่างไรก็ตาม การสอบนั้นแตกต่าง"

"กฎของการสอบคือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ หรือยอมรับความพ่ายแพ้โดยสมัครใจ มิฉะนั้น แม้จะมีผู้บาดเจ็บล้มตาย ก็จะไม่สิ้นสุด"