บทที่ 120 ทรัพยากรในทะเลโอค็อตสก์(ฟรี)

บทที่ 120 ทรัพยากรในทะเลโอค็อตสก์(ฟรี)

"จริงๆ แล้วไม่ใช่สโนว์แครบทุกตัว หรือที่เรียกว่าปูควีนแครบ ที่คนญี่ปุ่นเรียกว่าปูมัตสึบะ" เสี่ยวเผิงถือปูควีนแครบในมืออธิบาย: "ในญี่ปุ่น เฉพาะปูตัวผู้เท่านั้นที่เรียกว่าปูมัตสึบะ ส่วนตัวเมียเรียกว่าวากะมัตสึบะ ได้รับการขนานนามว่าเป็นราชาแห่งรสชาติในฤดูหนาว"

น้ำลายเวินเจี๋ยแทบจะไหล: "เจ้านาย สโนว์แครบนี่กินยังไงถึงจะอร่อยครับ?" ตอนนี้ทุกคนถือปูสโนว์แครบตัวใหญ่คนละตัว นี่คืออาหารเย็นของวันนี้ ปูสโนว์แครบแต่ละตัวหนักสามสี่จิ๋น (1.5-2 กิโลกรัม) คนละตัวก็อิ่มท้องได้แล้ว

เสี่ยวเผิงหัวเราะ: "เนื้อสโนว์แครบอร่อย กินยังไงก็อร่อย จะกินสดก็ได้ ต้มเกลือก็ได้ นึ่งก็ได้ ย่างก็ได้"

"เจ้านายกินยังไงครับ?" เวินเจี๋ยไม่โง่ กินตามเสี่ยวเผิงไม่มีผิดแน่

เสี่ยวเผิงหัวเราะลั่น: "นายนี่ฉลาดนะ ดูฉันสิ"

เห็นเสี่ยวเผิงหยิบมีดครัว ผ่าปูสโนว์แครบในมือออกเป็นสองซีก เก็บสารสีขาวเหนียวๆ ในตัวปูออกมาอย่างระมัดระวัง ครึ่งหนึ่งหั่นตัวปูและขาปูเป็นท่อนๆ แช่ในน้ำเย็น อีกครึ่งหนึ่งเอาไปนึ่งพร้อมกับสารสีขาวที่เก็บไว้เมื่อกี้

ประมาณห้านาทีต่อมา เสี่ยวเผิงหยิบปูมัตสึบะที่แช่ในน้ำเย็นออกมา: "เนื้อปูมัตสึบะหลังจากแช่น้ำเย็น เนื้อปูจะแยกเป็นเส้นๆ เหมือนใบสน นี่คือที่มาของชื่อปูมัตสึบะ แช่น้ำเย็นห้านาทีแล้วรสชาติจะอร่อยที่สุด"

"สารสีขาวเมื่อกี้ก็คือมันปู ไข่ปูของปูมัตสึบะตัวเมียและมันปูของปูมัตสึบะตัวผู้ ในสายตาคนญี่ปุ่นถือเป็นของล้ำค่าเทียบเท่าตับมังกรและไขกระดูกหงส์ นึ่งแล้วกินเลยก็ได้"

หยางเมิ่งและคนอื่นๆ อดใจไม่ไหวแล้ว ต่างก็ทำตามวิธีนั้น

รสชาติอร่อยจริงๆ หยางเมิ่งพูดไปกินไป: "เคยบอกว่าอาหารทะเลที่ฉินเตาอร่อย ออกมาแล้วถึงรู้ว่าเป็นกบในบ่อ มีอาหารทะเลอร่อยๆ มากมาย แต่คนจีนส่วนใหญ่กลับไม่มีโอกาสได้ลิ้มลอง"

เสี่ยวเผิงพยักหน้า: "เพราะฉะนั้นครั้งนี้ฉันถึงมา อยากลองดูว่าจะพาพวกมันกลับไปขยายพันธุ์ได้ไหม จะได้ไม่ต้องอยากกินของดีแล้วกินไม่ได้"

"หวังว่าสวรรค์จะช่วย ให้วิธีของคุณได้ผล" หยางเมิ่งพูดอย่างรู้สึกลึกซึ้ง

เสี่ยวเผิงยิ้ม: "น่าจะไม่มีปัญหา คืนนี้ฉันเข้าเวรคนเดียว พวกนายสามคนไปพักเถอะ พรุ่งนี้มีงานให้พวกเราทำเยอะ เป้าหมายคือปูคัมชัตคา นั่นจะยุ่งกว่าวันนี้มาก! ดีที่สุดคือพรุ่งนี้ทำงานให้เสร็จหมด เราจะได้กลับเร็วๆ ไม่ให้กระทบการเปิดบริษัทของพี่เหยี่ย"

หยางเมิ่งเดินมา: "งั้นแบ่งกันคนละครึ่งคืนดีกว่า นายคนเดียวเหนื่อยเกินไป"

เสี่ยวเผิงส่ายหน้า: "ไม่ต้องห่วง พวกนายพักให้ดีก็พอ พรุ่งนี้รับรองมีให้ยุ่งแน่"

หยางเมิ่งหัวเราะ: "จะยุ่งได้ขนาดไหน? ขนาดบรรทุกสิบกว่าตัน ถ้าโชคดีลากอวนสองสามครั้งก็เสร็จแล้ว"

เสี่ยวเผิงพยักหน้า: "งั้นได้ ครึ่งหลังของคืนนายมาแทนฉันก็แล้วกัน"

หยางเมิ่งตกลง แล้วเข้าห้องโดยสารไปพักกับพานเพ่ยอวี๋และคนอื่นๆ

เสี่ยวเผิงยิ้ม หวังให้หยางเมิ่งตื่นมาแทนตัวเองครึ่งหลังของคืน? ฝันไปเถอะ!

หยางเมิ่งนอนเก่งกว่าใครๆ แต่น้ำใจของหยางเมิ่งเขาก็รับรู้ สมกับเป็นพี่น้อง อย่างน้อยก็นึกถึงตัวเอง

หลังจากตั้งค่าเส้นทางเดินเรือแล้ว เสี่ยวเผิงก็ส่งจิตแยกร่างลงไปใต้ทะเล สิบกว่าตันของสัตว์น้ำ? นั่นล้อเล่นน่ะ! เป้าหมายของเสี่ยวเผิงคือจะนำพันธุ์ปลาที่ไม่มีในเขตประมงชีนหลี่เย่าเข้าไปทั้งหมด ตอนนี้สามารถตั้งใจหาฝูงปลาได้แล้ว

ใครจะรู้ว่าเสี่ยวเผิงเพิ่งส่งจิตแยกร่างออกไป ก็เจอสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง: "เฮ้ย!" แม้แต่เสี่ยวเผิงยังอดสบถไม่ได้

เห็นใต้ทะเล เงาดำขนาดมหึมาลอยผ่านหน้าเสี่ยวเผิง

การใช้คำว่า 'ลอย' เพื่อบรรยายท่าว่ายของเงาดำนี้ถือว่าเหมาะมาก ปลาชนิดนี้ดูเหมือนใบไม้ขนาดยักษ์ มองดีๆ ด้านหลังยังมีใบไม้เล็กๆ อีกมากมาย

เสี่ยวเผิงถึงได้เห็นชัด นี่คือฝูงปลาแฮลิบัตแปซิฟิก

ที่เรียกว่าปลาแฮลิบัต หรือปลาลิ้นหมา เป็นชื่อเรียกรวมของปลาในอันดับปลาสกุลพลูโรเนกโตฟาย ชั้น ออสเทอิชไธอีส ไม่ว่าจะเป็นปลาลิ้นหมาตาซ้าย ปลาลิ้นหมาตาขวา ปลาลิ้นแมว ล้วนเป็นปลาแฮลิบัต ลำตัวแบน ตาทั้งสองข้างอยู่ด้านเดียวกัน ถ้าตาอยู่ด้านซ้ายเรียกว่าปลาลิ้นหมาตาซ้าย ถ้าตาอยู่ด้านขวาเรียกว่าปลาลิ้นแมว ปกติอาศัยอยู่ที่พื้นทะเลทราย เป็นปลาเศรษฐกิจที่สำคัญ และยังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการพรางตัว ถ้าไม่ว่ายน้ำ จะหาตัวพวกมันเจอยากมากใต้ทะเล

ส่วนปลาแฮลิบัตแปซิฟิกเป็นปลาแฮลิบัตที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาปลาแฮลิบัตทั้งหมด! ขนาดใหญ่ที่สุดยาวได้ถึงสี่ห้าเมตร น้ำหนักกว่าเจ็ดร้อยจิ๋น (350 กิโลกรัม) แต่ปลาโตเต็มวัยมักอาศัยอยู่ในน้ำลึกมาก ปลาแฮลิบัตแปซิฟิกส่วนใหญ่ที่จับได้จะเป็นปลาวัยอ่อนที่น้ำหนักน้อยกว่า 4.54 กิโลกรัม (10 ปอนด์)

ที่ผ่านหน้าเสี่ยวเผิงคือปลาแฮลิบัตแปซิฟิกตัวเมียโตเต็มวัย กำลังพาลูกๆ ย้ายที่อยู่ ปลาแฮลิบัตแปซิฟิกตรงข้ามกับปูมัตสึบะ ตัวที่โตกว่าเป็นตัวเมีย ตัวที่เล็กกว่าเป็นตัวผู้

แน่นอน ในประเทศจีน ปลาลิ้นหมาไม่ใช่ของหายาก มีปลาลิ้นหมาหลากหลายชนิด แต่ปลาแฮลิบัตแปซิฟิกนี่สิถือว่าหายาก ต้องรู้ว่าปลาแฮลิบัตแปซิฟิกเป็นปลาที่มีรสชาติอร่อยที่สุดในบรรดาปลาลิ้นหมาทั้งหมด แต่ 80% ของผลผลิตมาจากอเมริกา ในจีนหาโอกาสกินปลาชนิดนี้ได้ยากมาก

มองดูปลาแฮลิบัตตัวนี้อีกที ยาวได้สามเมตรกว่า นี่เป็นปลาแฮลิบัตระดับมอนสเตอร์เลยทีเดียว แถมยังพาลูกหลานมาเป็นฝูง เสี่ยวเผิงไม่คิดอะไรมาก ใช้วิชาปลุกจิตควบคุมมันทันที แล้วป้อนพลังเวทให้ฝูงปลา

เดินทางไกลเถอะ ฝูงปลาแฮลิบัตของข้า!

การเดินทางไกลขนาดนี้ ฝูงปลาต้องสูญเสียไปเยอะแน่ แต่เสี่ยวเผิงไม่กังวล แค่พวกมันไปถึงเขตประมงชีนหลี่เย่าได้ เสี่ยวเผิงก็มั่นใจว่าจะทำให้พวกมันเติบโตแข็งแรงที่นั่นได้

ส่งฝูงปลาแฮลิบัตไปแล้ว เสี่ยวเผิงก็พบฝูงปลาแซลมอนและญาติใกล้ชิดของมันคือปลาแซลมอนหลังค่อม ปลาพวกนี้รสชาติอร่อย และยังเป็นปลาชั้นเลิศสำหรับทำคาเวียร์ แต่เสี่ยวเผิงไม่ได้พาปลาทั้งสองชนิดนี้กลับเขตประมงชีนหลี่เย่า

เพราะปลาทั้งสองชนิดนี้ต้องวางไข่ในน้ำจืด แล้วเติบโตในทะเล เขตประมงชีนหลี่เย่าไม่เหมาะกับนิสัยการใช้ชีวิตของพวกมัน สัญชาตญาณแบบนี้เสี่ยวเผิงเปลี่ยนไม่ได้ ถึงจะนำเข้าไปในเขตประมงชีนหลี่เย่า พวกมันก็จะตามสัญชาตญาณกลับไปวางไข่ที่เกิด เสี่ยวเผิงจึงต้องจำใจล้มเลิกความคิดที่จะพาปลาพวกนี้กลับไป

แต่ถึงเสี่ยวเผิงจะปล่อยปลาแซลมอนและปลาแซลมอนหลังค่อมไป ก็ยังมีของดีอย่างอื่น: ปลา ปลาค็อดดำ!

ปลา ปลาค็อดดำ คนจีนเรียกว่าปลาค็อดเงิน จริงๆ แล้วไม่มีความเกี่ยวข้องกับปลาค็อดเลยแม้แต่น้อย เป็นปลาในวงศ์ อะโนโพลโพมาติดี สกุล อะโนโลโปมา เพียงแต่รูปร่างคล้ายปลาค็อดเท่านั้น

แต่ปลา ปลาค็อดดำ มีคุณค่าทางโภชนาการสูงมาก อุดมด้วยไขมัน โปรตีน และวิตามินต่างๆ ราคาก็สูงกว่าปลาค็อดจริงๆ มากทีเดียว เหมาะสำหรับสตรีมีครรภ์ สตรีหลังคลอด เด็กทารก และผู้สูงอายุเป็นพิเศษ

ปลาชนิดนี้อุดมด้วยกรดไขมันไม่อิ่มตัว มีสรรพคุณบำรุงสมอง เพิ่มความจำ และเร่งพัฒนาการทางสมอง ดังนั้นจึงเป็นอาหารที่ดีที่สุดสำหรับทารกและเด็กเล็ก

แน่นอน เพราะราคาแพง จึงมีปลาค็อดเงินปลอมมากมายในตลาด พวกที่พอมีจิตสำนึกหน่อยก็ใช้ปลาค็อดมาปลอม แค่อยากได้กำไรมากขึ้น แต่พวกพ่อค้าใจดำนั้นน่ากลัวกว่า ใช้ปลา ปลาทูน่าลายงู มาปลอมเป็นปลาค็อดเงิน

เรื่องนี้อาจทำให้เกิดอันตรายถึงชีวิตได้

ปลา ปลาทูน่าลายงู ดูจากภายนอกค่อนข้างคล้ายปลาค็อดเงิน เพียงแต่สีเข้มกว่าหน่อย ขนาดตัวก็ใกล้เคียงกัน

แต่เมื่อเทียบกับปลาค็อดเงินที่อุดมด้วยสารอาหาร ปลา ปลาทูน่าลายงู นั้นเป็นตัวทำร้ายคนจริงๆ

ในตัวปลา ปลาทูน่าลายงู มีไขมันอุดมเช่นกัน แต่ไขมันของมันตรงข้ามกับน้ำมันปลาในปลาค็อดเงินที่มีประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ เป็นไขมันที่ร่างกายมนุษย์ดูดซึมไม่ได้ การกินปลา ปลาทูน่าลายงู จะทำให้ท้องเสียและอาเจียน

เช่น ดาราดังของจีนหม่าชื่อดัง ซื้อปลา ปลาทูน่าลายงู ที่ปลอมเป็นปลาค็อดเงินให้ลูกกิน หลังจากนั้นลูกถ่ายเป็นน้ำมัน น่าสงสารมาก

จริงๆ แล้วในทะเลโอค็อตสก์ยังมีฝูงปลาอีกมากมาย แต่เสี่ยวเผิงไม่สนใจ

เช่น ปลาพอลล็อกเส้นเหลือง

แม้ว่าปลาพอลล็อกเส้นเหลืองจะเป็นปลาพอลล็อกเหมือนกัน แต่เมื่อเทียบกับญาติห่างๆ อย่างปลาพอลล็อกเส้นดำแล้ว สถานะต่างกันราวฟ้ากับดิน

ปลาพอลล็อกเส้นดำเป็นปลากินได้ที่มีชื่อเสียงในมหาสมุทรแอตแลนติก เพราะอุดมด้วยโปรตีน มีไขมันน้อย และไม่มีคาร์โบไฮเดรต แคลอรีต่ำ เป็นปลาที่กินแล้วดีต่อสุขภาพมาก จึงได้รับความนิยมมากในประเทศตะวันตก

แต่ปลาพอลล็อกเส้นเหลืองค่อนข้างกระอักกระอ่วน แม้จะถือว่ามีคุณค่าทางโภชนาการสูง แต่เพราะรสชาติไม่ดี เนื้อหยาบ และมีกลิ่นคาวหญ้า ดังนั้นราคาจึงถูกมาก เป็นปลาราคาถูก

ทั่วโลกมีแค่ชนชาติเดียวที่ชอบกินปลาพอลล็อกเส้นเหลือง นั่นคือชาวเกาหลี

ในชนชาติเกาหลี ปลาชนิดนี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า: "ปลามยองไท"

ชื่อนี้มาจากบันทึกโบราณของเกาหลีเรื่อง《อิมฮาพิลกี》 บันทึกว่ามีชาวประมงนามสกุลแท (太) ในเมืองมยองชอน มณฑลฮัมกยอง จับปลาชนิดหนึ่งได้ นำไปถวายผู้สำเร็จราชการมณฑลฮัมกยอง (เตบุ) ผู้สำเร็จราชการรู้สึกว่าอร่อยมาก จึงเอาคำว่า "มยอง" จากเมืองมยองชอน และนามสกุลของชาวประมง มาเรียกว่าปลามยองไท หลังจากนั้นชื่อนี้ก็แพร่หลายไปทั่วแปดมณฑลของเกาหลี

ที่ชาวเกาหลีชอบปลาชนิดนี้ยังเกี่ยวกับศาสนาด้วย ในเกาหลีโบราณ ผู้คนเชื่อว่าของเซ่นไหว้เทพเจ้าชั้นเลิศต้องกินได้ ห้ามทิ้งส่วนใดๆ และในบรรดาปลาทั้งหมด มีเพียงปลาพอลล็อกเส้นเหลืองที่เข้าเกณฑ์ ตำนานว่าพ่อครัวเกาหลีฝีมือเหยี่ยมสามารถทำอาหารจากปลาพอลล็อกเส้นเหลืองได้ 36 อย่าง

แน่นอน ข้อดีทั้งหมดนี้ก็ไม่อาจเป็นเหตุผลให้เสี่ยวเผิงพาปลาพอลล็อกเส้นเหลืองกลับเขตประมงชีนหลี่เย่า

เสี่ยวเผิงต้องการสร้างเขตประมงชีนหลี่เย่าให้เป็นเขตประมงปลาระดับไฮเอนด์ ปลาพอลล็อกเส้นเหลืองยังไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าเขตประมงชีนหลี่เย่า

เขตประมงชีนหลี่เย่าแม้จะใหญ่ แต่การที่มีปลาเต็มไปหมดในเขตประมงก็ไม่ใช่เรื่องดี พวกมันก็ต้องการพื้นที่ในการดำรงชีวิตเช่นกัน

เสี่ยวเผิงมองไปรอบๆ ไม่พบฝูงปลาที่เหมาะสมจะพากลับไปอีกแล้ว

จริงๆ นี่ก็เกินความคาดหมายแล้ว พบทั้งปลาแฮลิบัตแปซิฟิกและปลา ปลาค็อดดำ ตามแผนเดิมของเสี่ยวเผิง มาครั้งนี้แค่อยากหาปลาทูน่าครีบน้ำเงินชนิดเดียว รวมถึงปูคัมชัตคาและสโนว์แครบก็พอแล้ว ผลคือไม่พบปลาทูน่าครีบน้ำเงิน แต่กลับพบปลาแฮลิบัตและปลา ปลาค็อดดำ แทน

นับเป็นเซอร์ไพรส์นอกแผนเลยทีเดียว

แต่ทรัพยากรทางทะเลในทะเลโอค็อตสก์อุดมสมบูรณ์จริงๆ ขณะที่เสี่ยวเผิงค้นหาฝูงปลาในทะเล ก็พบสัตว์ทะเลนานาชนิด: วาฬเบลูก้า วาฬแคชาลอต แมวน้ำ แม้กระทั่งพี่น้องของเป่าจื่อ: แมวน้ำลายจุด

พูดถึงเป่าจื่อ มันไปไหนแล้ว? ตั้งแต่หายดีแล้ว ก็จากชีนหลี่เย่าไป ไม่รู้ชะตากรรม ไม่ได้กลับไปที่อยู่อาศัยแล้วหรือ?