บทที่ 12 แผ่นหลังที่มั่นคง
เมื่อกลับถึงบ้าน เย่ฟานรีบไปอาบน้ำทันที เพราะอากาศภายนอกช่างร้อนอบอ้าว และแม้จะออกไปไม่นาน แต่ก็เหงื่อออกจนชุ่มไปทั้งตัว
หลังอาบน้ำเสร็จ เขานอนเอนหลังบนเตียง เปิดแอป Huya ขึ้นมา พร้อมดื่มด่ำกับวิถีชีวิตที่ในอดีตมีเพียงชนชั้นสูงหรือขุนนางเท่านั้นที่สามารถสัมผัสได้
หลิวซี ช่วงนี้กำลังอยู่ในอารมณ์ดี เพราะ "พี่ใหญ่" ได้เข้ามาสนับสนุนเธอในห้องไลฟ์สตรีมทุกวัน ด้วยการส่งของขวัญระดับ "เหรียญพยัคฆ์หนึ่ง" จำนวน 10 ชิ้นต่อวัน ทำให้ความนิยมของเธอเพิ่มสูงขึ้น มีผู้ชมใหม่เข้ามาเรื่อย ๆ และได้รับผู้ติดตามใหม่มากมาย
เพื่อรักษาผู้ชมเหล่านี้ หลิวซีจึงพยายามอย่างเต็มที่ในการถ่ายทอดสด เธอรู้ว่าผู้ชมชื่นชอบการดูเธอเต้นและฟังเธอร้องเพลง เธอจึงลดเวลาเล่นเกม และเพิ่มการเต้นเข้าไปแทน
วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากเล่นเกมรอบหนึ่ง เธอลุกขึ้นเต้นทันที ด้วยรูปร่างที่ดีและเสื้อผ้ารัดรูป ทำให้การเต้นของเธอดูเซ็กซี่ และแน่นอน เธอได้รับของขวัญมากมายจากผู้ชม พร้อมกับข้อความในแชทที่ส่งมารัว ๆ
หลังเต้นเสร็จ เธอเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก และกล่าวขอบคุณผู้ชมที่สนับสนุนเธอทีละคน แต่เมื่อคำนวณมูลค่าของขวัญที่ได้รับแล้ว กลับพบว่ามีแต่ของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ รวมกันได้ไม่ถึง 300 หยวน
เธอถอนหายใจในใจ เพราะจนกว่าผู้ชมจะถึงระดับจำนวนมากพอ "พี่ใหญ่" ก็ยังคงเป็นพี่ใหญ่เสมอ ไม่มีผู้ชมทั่วไปคนไหนเทียบได้ พี่ใหญ่เพียงคนเดียวกลับมีอิทธิพลเท่ากับผู้ชมอีกนับพัน
ด้วยความที่ความนิยมของเธอกำลังเพิ่มขึ้น ทางสมาคมก็ให้การสนับสนุนเธอด้วยการจัดแนะนำช่องให้ ซึ่งแน่นอนว่าทรัพยากรจากสมาคมเหล่านี้มาพร้อมข้อผูกมัด เธอต้องทำยอดของขวัญให้ได้ตามที่กำหนด
ตอนนี้ความนิยมของเธออยู่ที่ประมาณ 500,000 แต่ยังต้องการยอดของขวัญอีก 3,000 หยวนเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย และแม้วันนี้จะมีผู้ชมสนับสนุนของขวัญมาพอสมควร แต่ดูจากแนวโน้มแล้ว เธอคงไม่สามารถบรรลุเป้าหมายนี้ได้
เว้นแต่ว่าจะมีผู้ชมกลุ่มใหม่ที่มีฐานะร่ำรวยเข้ามาสนับสนุนเธอ ซึ่งโอกาสที่จะเกิดขึ้นนั้นน้อยมาก เพราะเป็นช่วงสิ้นเดือน ผู้คนส่วนใหญ่มักจะมีเงินจำกัด
วันนี้เธอไลฟ์มาแล้ว 6 ชั่วโมง เหลือเวลาอีก 2 ชั่วโมงสุดท้าย หากพี่ใหญ่ไม่ปรากฏตัว เธอก็ไม่สามารถทำภารกิจของสมาคมได้สำเร็จ
แม้จะกังวล แต่เธอไม่ได้หมดหวัง เพราะตามสถิติที่ผ่านมา พี่ใหญ่มักจะปรากฏตัวในช่วงเวลานี้ เธอจึงสงบใจและถ่ายทอดสดต่อไป
เวลาผ่านไปสองชั่วโมงอย่างรวดเร็ว จนถึงเวลาที่เธอควรจะปิดไลฟ์ แต่ภารกิจของสมาคมยังไม่สำเร็จ เธอจึงไม่อาจปิดไลฟ์ได้ หลิวซีเริ่มรู้สึกกระวนกระวาย แต่ก็ไม่สามารถส่งข้อความไปหาพี่ใหญ่เพื่อขอความช่วยเหลือได้ แม้ว่าการสนทนาของพวกเขาจะเป็นกันเอง แต่เธอก็รู้ดีว่าเรื่องเงินเป็นสิ่งที่เธอไม่ควรพูดถึง
เธอเข้าใจดีว่าเงินที่พี่ใหญ่ให้มานั้นมาจากน้ำใจและความเอื้อเฟื้อของเขา เธอไม่สามารถร้องขอได้ ถ้าเขาอยากให้ เขาก็จะให้เอง ในขณะที่หลิวซีรู้สึกหมดหนทาง แชทของผู้ชมก็เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้น ผู้ชมกลุ่มหนึ่งซึ่งรู้ว่าปกติหลิวซีจะปิดไลฟ์ตอนนี้ ต่างสงสัยว่าทำไมเธอถึงยังไม่ปิดไลฟ์ และคิดว่าเธอคงมีปัญหาอะไรบางอย่าง
หลิวซีเริ่มอ่านข้อความในแชทที่ไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
“ทำไมวันนี้ถึงยังไม่ปิดไลฟ์ล่ะ? หรือว่าจะทำโอที?”
“ฮ่า ๆ ๆ พี่ใหญ่ไม่มาใช่ไหม? เลยไม่กล้าปิดไลฟ์แน่ ๆ”
“พี่ใหญ่ของเธออาจจะไปหาสตรีมเมอร์คนอื่นแล้วก็ได้นะ ทิ้งเธอไว้แบบนี้”
“สู้ ๆ นะ ฉันเชื่อว่าเธอทำได้!”
เธอถอนหายใจขณะอ่านข้อความเหล่านี้ รู้สึกหมดหนทางเล็กน้อย บรรดาผู้ชมเหล่านี้ไม่เพียงแค่ไม่สนับสนุน แต่ยังล้อเลียนเธออย่างไม่หยุดหย่อน เธออดไม่ได้ที่จะคิดว่าพวกเขาช่างไร้ยางอาย เหมือนกลุ่มคนที่มารุมแกล้งหญิงสาวตัวคนเดียว
ในขณะเดียวกัน เธอก็เริ่มสงสัยว่า พี่ใหญ่ อาจจะไม่มาจริง ๆ หากเป็นเช่นนั้น ภารกิจของเธอจะไม่สำเร็จ และสมาคมก็อาจจะหยุดให้การสนับสนุนเธอ เพราะสมาคมไม่มีทางให้ทรัพยากรโดยไม่หวังผลตอบแทน
เมื่อตระหนักว่าพี่ใหญ่อาจจะไม่มา หลิวซีหันไปพิจารณาผู้ชมที่เหลืออยู่ เธอคิดว่าหากเธอสามารถเกลี้ยกล่อมพวกเขาให้ช่วยเหลือเพิ่มอีกหน่อย และเธอเติมเงินเพิ่มเองอีกเล็กน้อย บางทีเธออาจจะทำภารกิจได้สำเร็จ
หลิวซียิ้มพลางพูดกับกล้องว่า “วันนี้ยังทำภารกิจไม่สำเร็จเลยนะทุกคน ช่วยกันอีกนิดนะคะ ถ้าสำเร็จ ฉันจะเต้นเพลงที่ร้อนแรงให้ดู!”
“สตรีมเมอร์เหลืออีกเท่าไหร่? ถ้าไม่มาก เราช่วยรวมเงินกันได้ ถ้าเป็นเพลงร้อนแรง ฉันยอมควักเงินเก็บเลย” ผู้ชมคนหนึ่งพิมพ์ในแชท “ยังขาดอีก 3,000 หยวนค่ะ ทุกคนช่วยกันหน่อยนะคะ ถ้าสำเร็จ ฉันจะเต้นโชว์พิเศษให้เลย”
หลิวซีรีบตอบกลับ เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้ชมก็เริ่มส่งของขวัญเข้ามาอีก แม้จะไม่มาก แต่เมื่อรวมกันแล้วก็เกือบ 1,000 หยวน หลิวซียิ้มพร้อมกล่าวขอบคุณ แต่เมื่อเห็นว่าตัวเลขยังคงขาดอยู่ประมาณ 2,000 หยวน เธอพูดขึ้นอีกว่า “ตอนนี้เหลืออีกไม่ถึง 2,000 หยวนแล้วค่ะ สู้ ๆ นะทุกคน!” ครั้งนี้ไม่มีของขวัญเข้ามา มีเพียงข้อความไม่กี่ข้อความที่ลอยผ่านแชท
“ฉันไม่มีเงินแล้วนะ สิบหยวนที่ให้เธอไปเมื่อกี้คือเงินซื้อซอสถั่วเหลืองของแฟนฉัน”
“เมียเป็นคนเก็บเงิน ฉันเอาเงินที่ประหยัดจากการไม่ดื่มเหล้ามาให้หมดแล้ว”
“ซิซิ คุณขอมากเกินไปแล้ว พวกเราไม่มีทางทำให้คุณพอใจได้” หลิวซีถอนหายใจยาว เมื่อเห็นว่ายอดของขวัญเริ่มหยุดนิ่ง เธอเข้าใจดีว่าผู้ชมทุกคนล้วนมีขอบเขตในการใช้จ่าย แม้เธอจะพูดอย่างไร พวกเขาก็จะไม่ฝืนใจตัวเอง
แม้เธอจะมีทางเลือกสุดท้าย คือการเต้นเพลงที่ “เสี่ยง” หรือ “เร้าใจ” กว่านี้ แต่เธอก็รู้ดีว่าแพลตฟอร์มจะไม่อนุญาต และที่สำคัญ เธอไม่มีทางยอมทำอะไรที่น่าอายเช่นนั้นต่อหน้าคนจำนวนมาก
หลิวซีแม้จะรู้สึกหมดหนทาง แต่เธอก็ไม่ปล่อยให้ความลังเลมาหยุดมือ เธอเปิด บัญชีเล็ก ของตัวเองบนมือถือ ตั้งใจจะเติมเงินเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ 2,000 หยวนยังถือว่าเป็นจำนวนที่เธอยอมเสียได้
ในขณะที่เธอกำลังจะกดเติมเงิน ห้องไลฟ์สตรีมของเธอก็สว่างไสวด้วยเอฟเฟกต์การส่งของขวัญแบบพิเศษที่เรียกว่า
"จรวด" ถึงสองลูกติด เธอหยุดทุกอย่างทันที แล้วจ้องมองข้อความบนหน้าจอด้วยความตกใจ
【รักหลิวซีตลอดกาล ส่งเหรียญพยัคฆ์หนึ่ง号 x2 ให้สตรีมเมอร์】
“นี่ใครกัน?” หลิวซีพึมพำกับตัวเอง ขณะที่มองชื่อผู้ใช้ที่ไม่คุ้นเคย เธอไม่เคยเห็นชื่อคนนี้ในบรรดาผู้ชมที่นั่งอยู่ในที่นั่ง
วีไอพีด้วยความสงสัย เธอเปิดหน้าโปรไฟล์ของผู้ใช้คนนี้ แต่กลับพบว่ามันว่างเปล่า ไม่มีข้อมูลอะไรเลย และเขาเคย
สนับสนุนของขวัญเพียงครั้งเดียว นั่นก็คือครั้งนี้
แม้ไม่แน่ใจว่าคนนี้คือ "พี่ใหญ่" หรือไม่ แต่เธอก็อดดีใจไม่ได้ เธอยิ้มกว้างและกำลังจะกล่าวคำขอบคุณ แต่ทันใดนั้น ชื่อที่คุ้นเคยก็กระพริบขึ้นในห้องไลฟ์สตรีม
“ยินดีต้อนรับ พี่ใหญ่ไร้เทียมทาน พี่ใหญ่ของฉันกลับมาแล้ว ยินดีต้อนรับค่ะ!”
คำขอบคุณที่กำลังจะหลุดจากปากเปลี่ยนเป็นการต้อนรับอย่างอบอุ่นทันที เพราะในสายตาของหลิวซี "พี่ใหญ่" ที่ชื่อ
ฉันไร้เทียมทาน ยังคงสำคัญและทรงอิทธิพลที่สุด
ในขณะเดียวกัน ที่ห้องพักแห่งหนึ่งในมหานครเซี่ยงไฮ้ ชายคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ด้วยความตื่นเต้น รอคอยคำขอบคุณจากหลิวซีสำหรับของขวัญที่เขาเพิ่งส่งไป
แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับเป็นคำต้อนรับสำหรับคนอื่นแทน เขาถอนหายใจยาวด้วยความผิดหวัง
เย่ฟานเองก็เพิ่งเข้าสู่ห้องไลฟ์สตรีม และส่งข้อความในแชทพร้อมรอยยิ้ม
“ยังไม่ปิดไลฟ์อีกเหรอ? ฉันคิดว่าเธอปิดไปแล้วนะ”
(จบบท)###
