บทที่ 667 ช่างอุกอาจ!
เมื่อมองตำหนักชางเสินเบื้องหน้า เฉินจิ้งและหลี่ปี้ก็ต่างรู้สึกสะเทือนลึกๆ ในจิตใจ ตำหนักชางเสินถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของผู้คนทั่วทั้งแผ่นดินชางเสิน แต่สำหรับพวกเขา มันยิ่งกว่านั้น เพราะในอดีตก็เคยก้าวออกจากตำหนักแห่งนี้เช่นกัน “ไปเถิด พวกเราเข้าสู่ตำหนักชางเสินกัน!” เฉินจิ้งโบกมืออย่างกระตือรือ...
