บทที่ 415 กลับบ้านเกิดอย่างมีหน้ามีตา!
บทที่ 415 กลับบ้านเกิดอย่างมีหน้ามีตา! หลังจากที่ข้า (หลี่เจ๋อเสวียน) อธิบายแก่นแท้และความลึกซึ้งของไท่จี๋ชวนให้ชินถูเป่าฟังที่จวนชิน ข้าเห็นท่านผู้เฒ่าลองฝึกท่าได้อย่างเป็นธรรมชาติ ก็รู้สึกว่าใช้ได้ จากนั้นข้าจึงพาฮั่นอวี่ซีบอกลา นึกถึงประกายในดวงตาของชินถูเป่าตอนที่จากมา ข้าคาดว่าในช่วงสองวันนี้ จ...
