บทที่ 41 เจ้าสมควรคุกเข่าขอขมาจริงๆ
"เจ้าเป็นถึงขุนนางทหาร มีหน้าที่รักษากฎและวินัยทหาร แต่กลับทำตามอำเภอใจ กลับดำเป็นขาว องค์ชายใหญ่จะไม่จัดการเจ้าหรือไร?" หลินยวี่แค่นเสียงเย็นชา "เสินฉงรับใช้องค์ชายใหญ่ แต่กลับคิดถึงแต่เจ้านายเก่า เขาไม่ตาย แล้วใครจะตาย?" ถูชีหัวเราะเยาะอย่างสะใจ "อีกอย่าง หลินยวี่ ตอนนี้เจ้าก็เหมือนพระพุทธรูปดินข้...
