บทที่ 4 บะหมี่หยางชุน

บทที่ 4 บะหมี่หยางชุน

เสียงป่าวร้านดังมาจากลำโพงที่แขวนอยู่ข้างรถเข็น เฉิงเฟิงเดินตรงไปยังแผงขายบะหมี่หยางชุนนั้น

ในบริเวณเมืองมหาวิทยาลัยเจียงเป่ยมีเพียงร้านนี้ร้านเดียวที่ขายบะหมี่หยางชุน ด้วยรสชาติที่ดีและราคาที่สมเหตุสมผล ทำให้กิจการของพวกเขาค่อนข้างดี

"พี่ครับ บะหมี่หยางชุนหนึ่งชาม"

บะหมี่หยางชุนเป็นอาหารพื้นบ้านที่ทุกคนรู้จักกันดี

มันเป็นหนึ่งในบะหมี่ที่เรียบง่ายที่สุด ไม่มีเครื่องเคียงหรือหน้าใดๆ มีเพียงเครื่องปรุงพื้นฐานไม่กี่อย่าง ต้มบะหมี่ให้สุก ปรุงรส ก็พร้อมเสิร์ฟ

แทบจะไม่ยากไปกว่าการต้มบะหมี่สำเร็จรูปเท่าไหร่

รอบๆ แผงมีโต๊ะเล็กๆ วางอยู่สามสี่ตัว เฉิงเฟิงหาที่นั่งแล้วรอบะหมี่ที่เจ้าของร้านกำลังทำ

ไม่กี่นาทีต่อมา ชามบะหมี่หยางชุนถูกนำมาเสิร์ฟ

น้ำซุปสีน้ำตาลอ่อนลอยด้วยต้นหอมสีเขียวอ่อน เส้นบะหมี่สีขาวนอนนิ่งอยู่ในน้ำซุป

เฉิงเฟิงสูดดมกลิ่นอย่างละเอียด กลิ่นหอมของน้ำมันหมูและน้ำมันงาลอยเข้าจมูก พร้อมด้วยกลิ่นพริกไทยป่นจางๆ

เฉิงเฟิงคีบเส้นบะหมี่ขึ้นมา

น้ำซุปที่มีสีน้ำตาลนั้นมาจากการเติมซีอิ๊ว

ความอร่อยของบะหมี่หยางชุนมาจากซีอิ๊วและผงชูรสเป็นหลัก

เมื่อนำเส้นเข้าปาก เนื้อสัมผัสของเส้นบะหมี่แห้งไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ดีนัก และเจ้าของร้านใช้ไฟแรงเกินไปเล็กน้อย ทำให้เส้นนุ่มเกินไป

เจ้าของร้านใส่น้ำมันหมูมากเกินไป แม้จะให้กลิ่นหอมเฉพาะตัว แต่ก็ทำให้รู้สึกมันเกินไปเล็กน้อยเมื่อรับประทาน

เฉิงเฟิงยกชามขึ้น จิบน้ำซุป

ใส่ผงชูรสมากเกินไป ซีอิ๊วน้อยเกินไป ทำให้มีความกลมกล่อมมากเกินไปแต่รสเค็มไม่พอ

ต้นหอมถูกหั่นไม่ขาดจากกัน ทำให้ต้นหอมบางส่วนติดกันเป็นก้อน ไม่ได้ทำหน้าที่ในการตกแต่งอย่างที่ควรจะเป็น

แต่เฉิงเฟิงก็นึกขึ้นได้ว่า นี่เป็นเพียงแผงลอยธรรมดา เขาไม่ควรคาดหวังมากเกินไป

ส่วนการหั่นต้นหอมไม่ขาดนั้นเป็นข้อผิดพลาดที่พบได้ทั่วไป เจ้าของร้านอาจจะรีบร้อนในการเตรียมวัตถุดิบ จึงทำให้ต้นหอมบางส่วนไม่ขาดออกจากกัน

แม้จะมีข้อบกพร่องบางประการ แต่โดยรวมแล้วบะหมี่หยางชุนของร้านนี้ก็ถือว่าพอใช้ได้ ไม่มีการลดคุณภาพวัตถุดิบ นับว่าคุ้มค่าคุ้มราคาสำหรับอาหารเช้า

ปริมาณบะหมี่หยางชุนหนึ่งชามไม่ได้มากนัก เฉิงเฟิงจึงรับประทานเสร็จอย่างรวดเร็ว

ขณะที่เฉิงเฟิงกำลังจ่ายเงิน ระบบในหัวของเขาก็มีการเคลื่อนไหวอีกครั้ง

【ติ๊ง!】

【ระบบตรวจพบว่าผู้ใช้ได้ลิ้มลองบะหมี่หยางชุนระดับดีที่มีความสมบูรณ์ทั้งรูป กลิ่น และรส กำลังมอบภารกิจ】

【เนื้อหาภารกิจ: ทำบะหมี่หยางชุนที่ได้คะแนนจากระบบ 65 คะแนนขึ้นไป และมีรสชาติใช้ได้ให้สำเร็จ】

【รางวัลภารกิจ: เงินสด 10,000 หยวน และสิทธิ์ในการรับภารกิจต่อไป】

【หมายเหตุ: ด้วยฝีมือการทำอาหารของผู้ใช้ในตอนนี้ ภารกิจนี้และภารกิจต่อไปจะยากมาก กรุณาเตรียมใจไว้】

"นี่ถือว่าระดับดีแล้วเหรอ" เฉิงเฟิงหันไปมองแผงบะหมี่อีกครั้ง รู้สึกอึ้ง

แม้ว่าร้านบะหมี่หยางชุนนี้จะมีธุรกิจที่ดี และฝีมือของเจ้าของร้านก็พอใช้ได้ รสชาติของบะหมี่หยางชุนก็ใช้ได้ แต่ไม่ว่าจะเป็นการควบคุมไฟ การใช้มีด หรือการปรุงรส ในสายตาของเฉิงเฟิงแล้ว ร้านนี้ยังห่างไกลจากคำว่า "ดี" อยู่มาก

เฉิงเฟิงมองข้อมูลภารกิจที่ระบบให้มา และตัดสินใจว่าจะไปหาที่เงียบๆ เพื่อรับรถเข็นอเนกประสงค์ที่ได้รับเมื่อวาน

สิบกว่านาทีต่อมา เฉิงเฟิงมองรถเข็นตรงหน้าด้วยสีหน้าตกตะลึง พลางปล่อยให้ความคิดล่องลอย

รถเข็นที่เห็นภายนอกดูเหมือนรถเข็นธรรมดาทั่วไป แต่ฟังก์ชันการใช้งานนั้นล้ำสมัยเกินคาด เหนือกว่ารถเข็นทั้งหมดที่เฉิงเฟิงเคยเห็นมา

รถเข็นมาพร้อมเตาแก๊ส เขียงไม้ อ่างล้าง ตู้นึ่ง และเตาอบในตัว นอกจากนี้ยังมีโต๊ะเก้าอี้เล็กๆ และม้านั่งแถมมาด้วย

โดยเฉพาะเตาแก๊สของรถเข็น ไม่รู้ว่าใช้เทคโนโลยีอะไร แต่เมื่อเปิดสุดกำลัง ความร้อนที่ได้แทบไม่ต่างจากครัวร้านอาหารระดับมืออาชีพ

"ของจากระบบ ย่อมเป็นของชั้นเลิศ" ความคิดนี้แวบผ่านในใจเฉิงเฟิง

หลังจากรับรถเข็นแล้ว เฉิงเฟิงก็พร้อมที่จะทำภารกิจที่ระบบมอบให้

ตอนนี้เขายังไม่มีวัตถุดิบสำหรับทำบะหมี่หยางชุน จึงต้องออกไปซื้อวัตถุดิบก่อน

เมื่อระบบพอดีมอบภารกิจนี้มา เฉิงเฟิงจึงตัดสินใจซื้อวัตถุดิบเพิ่ม เพื่อเปิดร้านขายบะหมี่หยางชุนวันนี้เลย

พอดีมีตลาดสดขนาดใหญ่อยู่ใกล้กับเมืองมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย

แม้ในความทรงจำของร่างเดิมจะรู้จักสถานที่นี้ แต่ไม่เคยมาที่นี่เลย

เฉิงเฟิงเดินตามความทรงจำมาถึงตลาดสดใกล้เมืองมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย

เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ตลาดสดช่วงเช้าจึงค่อนข้างคึกคัก ทันทีที่เฉิงเฟิงก้าวเข้าตลาด เสียงจอแจก็ดังเข้าหู

การทำบะหมี่หยางชุนต้องใช้วัตถุดิบหลักคือ เส้นบะหมี่ ต้นหอม น้ำมันหมู น้ำมันงา ซีอิ๊ว กุ้งแห้ง และผงชูรส

โดยผงชูรสและกุ้งแห้งจะช่วยเพิ่มความกลมกล่อมให้บะหมี่หยางชุน

แม้จะเป็นเชฟระดับชาติ แต่ต่างจากคนที่รังเกียจผงชูรส เฉิงเฟิงไม่ได้หลีกเลี่ยงการใช้ผงชูรสแต่อย่างใด

แก่นแท้ของผงชูรสคือเครื่องปรุงที่เพิ่มความกลมกล่อม ตัวมันเองไม่เป็นอันตรายต่อร่างกาย ในอาหารบางจาน ผงชูรสมีบทบาทสำคัญมาก

อาหารบางอย่างแม้จะมีน้ำซุปเนื้อเพิ่มความกลมกล่อมแล้ว แต่การเติมผงชูรสเล็กน้อยยังช่วยให้รสชาติกลมกล่อมขึ้น เป็นการเพิ่มความสมบูรณ์แบบ

แน่นอนว่า อาหารบางอย่างไม่ว่าอย่างไรก็ห้ามใส่ผงชูรส แม้คนทั่วไปจะแยกไม่ออก แต่สำหรับเชฟระดับสูงและนักชิมแล้ว ความกลมกล่อมจากผงชูรส น้ำซุปเนื้อ น้ำซุปผัก ของแห้ง และอาหารทะเล ล้วนมีความแตกต่างชัดเจน

เฉพาะการใช้วิธีเพิ่มความกลมกล่อมที่เหมาะสมเท่านั้น จึงจะทำให้อาหารออกมาดีที่สุด

ยกตัวอย่างเช่นบะหมี่หยางชุน เฉิงเฟิงสามารถเตรียมน้ำซุปเนื้อชั้นเลิศสำหรับบะหมี่หยางชุนวันนี้ได้ แต่ทำแบบนั้นก็จะไม่ใช่บะหมี่หยางชุนแล้ว

ในความเห็นของเฉิงเฟิง หนึ่งจานหนึ่งรสชาติ บะหมี่หยางชุนมีความอร่อยในแบบของมันเอง

ดังนั้นไม่จำเป็นต้องเตรียมน้ำซุปเนื้อเป็นพิเศษ

ผงชูรส ซีอิ๊ว เครื่องปรุงที่ผลิตในระดับอุตสาหกรรมเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามมากในการเลือก

เฉิงเฟิงเดินผ่านตลาดมาครึ่งทาง ในที่สุดก็เจอแผงที่ขายต้นหอมที่สดที่สุด

ต้นหอมในบะหมี่หยางชุนเป็นเพียงการตกแต่ง เฉิงเฟิงจึงไม่ได้ซื้อมากนัก

เดินต่อไปอีกไม่กี่แผง สายตาของเฉิงเฟิงถูกดึงดูดด้วยแผงขายของแห้ง

"พี่ครับ กุ้งแห้งราคาเท่าไหร่ครับ" เฉิงเฟิงถาม

"ห้าสิบหยวนต่อกิโล" เจ้าของแผงตอบพลางโบกสวิงเล็กๆ ในมือไล่แมลงวันบนแผง

แผงของแห้งมักจะมีกลิ่นที่ดึงดูดแมลงวันเล็กๆ เพราะลักษณะพิเศษของสินค้าที่ขาย

ราคาห้าสิบหยวนต่อกิโลถือว่าแพงสำหรับกุ้งแห้ง โดยทั่วไปกุ้งแห้งกิโลละสิบสี่สิบห้าหยวนเท่านั้น

เฉิงเฟิงก้มลงดู พยักหน้า "ไม่เลว เป็นกุ้งแห้งเค็มน้อยเกรดดี"

ด้วยสายตาของเฉิงเฟิง ไม่จำเป็นต้องสัมผัสก็สามารถตัดสินคุณภาพของกุ้งแห้งได้

พอดีไม่ไกลจากแผงกุ้งแห้งมีแผงขายน้ำมันงาบีบเย็น เฉิงเฟิงเห็นว่าคุณภาพน้ำมันงาก็ดีกว่าน้ำมันงาสำเร็จรูปในซูเปอร์มาร์เก็ตมาก จึงซื้อน้ำมันงาที่นี่ด้วย

"ต่อไป เหลือแค่น้ำมันหมู"

เฉิงเฟิงมุ่งหน้าไปอีกฝั่งของตลาด ที่นั่นมีแผงขายเนื้อสดอยู่หลายแผง

(จบบทที่ 4)