บทที่ 34 : กลับสู่ปักกิ่ง
"ทำไมต้องพันหน้าอกด้วย?" "การเต้น มันจำเป็น" "น่าอึดอัดจัง" "...ช้าลงหน่อย ฉันทนไม่ไหวแล้ว" เวลาผ่านไปนาน ทั้งสองคนทิ้งตัวคุยกันบนเตียง เฉินนั่วได้ระบายทุกอย่างที่อัดอั้นมาหลายเดือนออกมาจนหมด รู้สึกเบาใจขึ้นมาก จากนั้นเขาเลิกผ้าห่มดูผ้าปูที่นอน … เชี่ย เงินมัดจำคงไม่ได้คืนแล้วสิ … เสี่ยวเย่อเหอนอนอย...
