บทที่ 29 โรงอาหาร

บทที่ 29 โรงอาหาร

เฉิงเฟิงคำนวณคร่าวๆ ยอดขายวันนี้เกินห้าพันหยวนแล้ว

หักต้นทุนแล้ว กำไรสุทธิวันนี้ของเฉิงเฟิงถือว่าเป็นตัวเลขที่ไม่น้อยสำหรับนักศึกษา

แต่เฉิงเฟิงในตอนนี้ไม่ได้สนใจเรื่องกำไรมากนัก ในชาติก่อนอาหารแค่จานเดียวของเขายังแพงกว่ายอดขายทั้งวันนี้เสียอีก

เมื่อข้ามมิติมาและมีระบบ ตอนนี้เฉิงเฟิงอยู่คนเดียวไม่ต้องห่วงอะไร เขาแค่อยากให้คนได้ลิ้มรสอาหารอร่อยมากขึ้น เรื่องเงินทอง แค่พอใช้ก็พอ

ในโลกนี้มีสิ่งที่สำคัญกว่าเงินทอง อย่างเช่นความฝัน

แน่นอน ความฝันกินไม่ได้ แต่เมื่อเฉิงเฟิงไม่ขาดเงินแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องคิดมากเรื่องยอดขาย

ยิ่งไปกว่านั้น การเรียนจบมหาวิทยาลัยคือความฝันของร่างเดิม ดังนั้นถึงต้องหยุดขายของ เฉิงเฟิงก็ไม่อยากหนีเรียน

เฉิงเฟิงถือว่าตัวเองเป็นคนมีหลักการ บางทีอาจจะดื้อด้านไปหน่อย บางทีอาจเป็นเพราะแบบนี้ คนที่จะเป็นเชฟระดับสุดยอดได้ ล้วนมีนิสัยแบบนี้อยู่บ้างไม่มากก็น้อย

ก่อนนอนมองการ์ดเชิญที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง เฉิงเฟิงเตือนตัวเองไม่ให้ลืมไปงานแต่งลูกสาวลุงจางเดือนหน้า

พรุ่งนี้มีเรียนทั้งวัน เฉิงเฟิงบอกไม่ได้ว่าเรียนเหนื่อยกว่าหรือทำอาหารเหนื่อยกว่า จึงควรพักผ่อนแต่หัวค่ำจะดีกว่า

...

"เพื่อนๆ จากการวิเคราะห์ของผม วิศวกรรมโยธาจะเป็นสาขาที่มีอนาคตการทำงานดีที่สุด เงินเดือนสูงที่สุดในสิบปีข้างหน้า..." อาจารย์วัยกลางคนบนเวทีออกนอกเรื่อง จากประวัติวิศวกรรมโยธาเลยไปถึงอนาคตการทำงาน

ด้วยความรู้ที่มีจากร่างเดิม การเข้าใจบทเรียนเหล่านี้จึงไม่ยากสำหรับเฉิงเฟิง

ในมุมที่เฉิงเฟิงไม่ทันสังเกต มีคนกำลังซุบซิบถึงเขา

เฉิงเฟิงไม่ได้ไปงานเลี้ยงของชั้นเรียนเมื่อวาน เฉินซินอี้ถึงกับโทรมาชวนเขาเป็นพิเศษ

แต่เพราะเฉิงเฟิงต้องออกร้านเมื่อวาน จึงไม่ได้ไปงานเลี้ยง

ถึงเป็นมหาวิทยาลัยแล้ว ไม่ไปงานเลี้ยงสักครั้งก็ไม่ได้ทำให้เฉิงเฟิงถูกแบ่งแยก แต่ในเมื่อมีเงินกองกลางจ่ายค่าอาหาร มีอาหารฟรีแต่ไม่ไปกิน ก็ทำให้คนอื่นสงสัยและแปลกใจเล็กน้อย

แต่เรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวกับเฉิงเฟิง

ถึงเวลาอาหารกลางวันอย่างรวดเร็ว เฉิงเฟิงตัดสินใจลองโรงอาหารของมหาวิทยาลัย

...

"บะหมี่น้ำแดงนี่ แป้งข้นเละแล้ว รสชาติคงไม่ดี..."

"หมูตุ๋นนี่ถอนขนไม่หมด ต้องมีกลิ่นคาวแน่ๆ"

"ไก่ผัดเม็ดมะม่วงนี่ทำไมครึ่งนึงเป็นแตงกวา?"

"กล้วยผัดองุ่นนี่มันอะไรกัน?"

...

สุดท้าย เฉิงเฟิงก็ต้องเลือกบะหมี่น้ำแดงที่เห็นแต่แรก

แม้บะหมี่น้ำแดงจะมีข้อบกพร่องมาก ในมุมมองของเชฟมืออาชีพมีที่ต้องปรับปรุงอีกมาก แต่เมื่อเทียบกับอาหารประหลาดๆ ที่ช่องอื่น บะหมี่น้ำแดงจืดๆ นี่กลับกลายเป็นจานเดียวที่พอกินได้

วางบะหมี่น้ำแดงบนโต๊ะ เฉิงเฟิงกำลังจะกิน

ห่างจากเฉิงเฟิงไปสองที่นั่ง มีนักศึกษาชายคนหนึ่งนั่งลง

นักศึกษาชายคนนั้นวางถาดอาหาร แล้วรีบควักโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนอย่างรวดเร็ว

นี่เป็นชีวิตประจำวันของนักศึกษาหลายคนในยุคนี้ ก่อนกินข้าว ต้องเปิด TikTok หาผักดองอิเล็กทรอนิกส์ที่เหมาะสมก่อน

การเปิดเสียง TikTok ในโรงอาหารที่เสียงดังอยู่แล้วก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร ดังนั้นห่างไปสองที่นั่ง เฉิงเฟิงจึงได้ยินเสียงจากโทรศัพท์ของอีกฝ่ายแว่วๆ

"ชิมอาหารอร่อย สัมผัสชีวิตที่ดี วันนี้ที่ถนนอาหารเมืองมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย แผงไม่มีชื่อ หมูตุ๋น รวมยี่สิบสองหยวน"

เสียงที่คุ้นๆ ดังจากโทรศัพท์ของนักศึกษาชายข้างๆ

เฉิงเฟิงจำเสียงนี้ได้ เมื่อวานนี้เอง เจ้าของเสียงนี้อยู่ที่แผงของเขานานพอสมควร

ไม่ผิดแน่ วิดีโอนี้คือวิดีโอรีวิวที่บล็อกเกอร์คนนั้นถ่ายที่แผงของเฉิงเฟิงเมื่อวาน

ดูเหมือนนักศึกษาชายคนนั้นจะใช้ภาพหมูตุ๋นที่ทั้งสวย หอม อร่อยในวิดีโอช่วยให้กินข้าวได้มากขึ้น

วิดีโอไม่ยาว จบเร็ว นักศึกษาชายคนนั้นดูซ้ำอีกสองรอบ

แล้วค่อยเลื่อนต่อ

วิดีโอถัดไปเสียงดังกว่า เป็นเสียงป่าวขายที่ติดหู

"ไก่—หม้อดิน หนึ่งหยวน—หนึ่งไม้—ไก่—หม้อดิน"

เมื่อเสียงป่าวขายในทิกต็อกเข้าหูเฉิงเฟิงที่กำลังกินบะหมี่ ระบบในหัวก็มีความเคลื่อนไหวอีกครั้ง

【ติ๊ง】

【ตรวจพบเสียงป่าวขายอาหารว่างคลาสสิก มอบภารกิจ】

【ทำไก่หม้อดินซอสน้ำมันพริกที่ได้คะแนนจากระบบ 60 คะแนนขึ้นไป】

【หมายเหตุ: การทำน้ำมันพริกสำหรับไก่หม้อดินมีความยากสูง เกือบเป็นไปไม่ได้สำหรับผู้อยู่อาศัยในตอนนี้ ขอให้ผู้อยู่อาศัยรีบพัฒนาฝีมือการทำอาหาร เพื่อทำภารกิจให้สำเร็จโดยเร็ว】

【รางวัลภารกิจ: โมดูลรถเข็นสุ่ม】

"หา?"

"แค่นี้ก็ทริกเกอร์ภารกิจได้เหรอ?"

แม้ระบบนี้จะไม่ค่อยฉลาด แต่เรื่องการให้ภารกิจนี่ไวจริงๆ

"ดี งั้นพรุ่งนี้ออกร้านขายไก่หม้อดิน!" เฉิงเฟิงตัดสินใจ

(จบบทที่ 29)