บทที่ 28 ร้านอี้หรานเจวี่ย

บทที่ 28 ร้านอี้หรานเจวี่ย

เฉิงเฟิงจำภารกิจ【อาหารแห่งความทรงจำ】นี้ได้แน่นอน ภารกิจนี้ต้องการให้เขาทำอาหารช่วยให้ลูกค้าห้าคนนึกถึงอาหารในความทรงจำ และรางวัลของภารกิจคือสิทธิ์ในการใช้พื้นที่ร้านค้าในย่านการค้าเมืองมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย

เฉิงเฟิงมองไปที่โต๊ะข้างๆ แผง คนที่ช่วยให้เขาทำภารกิจสำเร็จครั้งนี้น่าจะเป็นลูกค้าที่กำลังชิมหมูตุ๋นอยู่ที่โต๊ะ

เฉิงเฟิงน่าจะนึกออกแต่แรก ในเมืองเจียงเป่ยนี้ หมูตุ๋นป๋าจื่อโร่วเป็นอาหารในความทรงจำที่หลายคนลืมไม่ลง

พวกซ่งเจ๋อเริ่มกินข้าวอย่างรวดเร็ว พวกเขาหิวอยู่แล้ว พอได้ชิมหมูตุ๋นรสเลิศ ก็มัวแต่กิน แม้แต่พูดคุยยังลืม

"พี่ครับ เอาอีกคนละชิ้น"

...

หลี่ห่าวหรานในที่สุดก็ตัดต่อวิดีโอเสร็จและโพสต์ เขานวดบ่าที่ปวดเมื่อยแล้วลุกขึ้น

แม้จะเพิ่งตกงาน แต่หลี่ห่าวหรานในฐานะเชฟอาวุโสของภัตตาคารชื่อดังในเจียงเป่ยก็มีเงินเก็บไม่น้อย เงินก้อนนี้ทำให้เขาไม่ต้องกังวลเรื่องปากท้องไปพักใหญ่ นี่จึงเป็นความมั่นใจที่ทำให้เขากล้าลองเป็นบล็อกเกอร์รีวิวร้านอาหาร

ขณะที่หลี่ห่าวหรานกำลังนึกถึงเจ้าของแผงหนุ่มที่แปลกประหลาด โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เป็นเพื่อนร่วมงานที่เคยทำครัวหลังร้านอี้หรานเจวี่ยด้วยกัน

"พี่หลี่ หาที่ใหม่ได้หรือยัง?"

"ยังเลย"

"ยังทำคลิปสั้นอยู่เหรอ? ตอนนี้มีผู้ติดตามเท่าไหร่แล้ว?"

"ไม่มากหรอก ลองๆ ดู มีอะไรหรือเปล่า?" เพื่อนร่วมงานคนนี้เคยสนิทกับหลี่ห่าวหราน จึงรู้เรื่องที่เขาจะทำรีวิวร้านอาหาร

"ช่วงนี้ครัวหลังปลดคนอีกรอบแล้ว ผมว่ารอบหน้าคงถึงคิวผม เลยอยากถามพี่ว่ามีที่ไหนดีๆ บ้าง"

"มีร้านเล็กๆ หลายร้านติดต่อมา แต่ไปแล้วไม่ได้เป็นหัวหน้าเชฟ ผมเลยไม่ไป" หลี่ห่าวหรานบอก

"เออ ทำไมครัวหลังถึงปลดคนอีกล่ะ?" หลี่ห่าวหรานถามขึ้นมา

"ก็เจ้าของร้านคนใหม่นั่นแหละ ตั้งแต่เจ้าของเก่าเกษียณ เจ้าของคนใหม่ก็รับช่วงกิจการร้านอี้หรานเจวี่ย แล้วก็มาปฏิรูปครัวหลัง..."

"อ้อ ได้ยินว่าเจ้าของคนใหม่ไปเมืองหลวงมา เชิญอาจารย์หยางที่เป็นที่ปรึกษาร้านอาหารที่นั่นกลับมาด้วย"

"งานแต่งงานเดือนหน้า เป็นวันที่อาจารย์หยางจะกลับมาทำอาหารอีกครั้ง"

อาจารย์หยางเคยเป็นหัวหน้าเชฟของร้านอี้หรานเจวี่ยเมื่อสามสิบปีก่อน ต่อมาเมื่ออายุมากขึ้นก็เกษียณไปอยู่เมืองหลวง ไม่ได้ทำอาหารเอง เป็นแค่ที่ปรึกษาให้ภัตตาคารไม่กี่แห่ง

ปลิงทะเลผัดต้นหอมของอาจารย์หยางเคยโด่งดังไปทั่ววงการอาหารเจียงเป่ย

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แม้ร้านอี้หรานเจวี่ยจะยังรักษาชื่อเสียงได้ดี แต่เมื่อเจอการพัฒนาอย่างรวดเร็วของธุรกิจร้านอาหาร ยอดขายก็ตกลงบ้าง

หลังจากเจ้าของคนใหม่รับช่วงต่อ ดูเหมือนจะมีความคิดที่จะทำให้ร้านอี้หรานเจวี่ยกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง การที่เขาเชิญอาจารย์หยางกลับมาได้ คงต้องใช้ความสัมพันธ์ไม่น้อย

"ช่างเถอะ พวกนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเราแล้ว" หลี่ห่าวหรานกล่าว

"อ้อ ผมลงคลิปแล้ว รีบไปกดไลค์ให้ผมด้วย"

วางสาย หลี่ห่าวหรานก็เปิดโทรศัพท์ เลื่อน TikTok เรื่อยเปื่อย

สิบกว่านาทีต่อมา เขาก็ตัดสินใจได้

"แค่รับเป็นศิษย์เอง รับก็รับ พรุ่งนี้ไปเลย"

...

"พรุ่งนี้เรียนเต็มวันเลย งั้นไม่ออกร้านละ"

ดึกแล้ว เฉิงเฟิงที่เก็บร้านกลับบ้านมองตารางเรียน คิดในใจ

"ต่อไปหยุดทุกวันอังคาร ต้องติดประกาศที่แผงด้วย ไม่งั้นลูกค้าประจำมาเสียเที่ยวก็ไม่ดี"

ลูกค้าวันนี้ตอบรับหมูตุ๋นดีทีเดียว แม้แต่ลูกค้าที่ไม่ชอบกินมันก็ยังชื่นชมมาก

แต่ภารกิจรับศิษย์ที่ระบบให้วันนี้ยังไม่สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ภารกิจนี้ไม่มีกำหนดเวลา เฉิงเฟิงจึงไม่รีบร้อน

(จบบทที่ 28)