บทที่ 260 ซ่งเหาหรานอาเจียนเลือด ที่วังหลวงเท่านั้นที่จะทำให้ข้ารู้สึกปลอดภัย!
ทันใดนั้น ซ่งเหาหรานรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอก เขาแหงนหน้าอาเจียนเลือดออกมา พละกำลังอ่อนล้าลงในพริบตา ความเจ็บปวดในชั่วขณะนี้เปรียบเสมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ทลายกำแพงป้องกันสุดท้ายของเขาลง เขาทรุดตัวลงคุกเข่า มือทั้งสองกุมหน้าอก หายใจหอบด้วยความเจ็บปวด ความหวาดกลัวที่มีต่อราชามังกรพิโรธกำลังทำลายกำแพงทางจ...
