บทที่ 134 เชื้อโรคที่ทำให้สิ่งมีชีวิตอันเดดเน่าเปื่อย
ลิซ่ายิ้มอย่างมีไมตรี ขณะช่วยพับแขนเสื้อของหญิงในผ้าคลุม พร้อมกับเตรียมใช้แสงศักดิ์สิทธิ์ลูบลงบนมือของนาง “แสงศักดิ์สิทธิ์! สุนัขแห่งแสง!” หญิงในผ้าคลุมตกตะลึงจนใบหน้าซีด นางเป็นลิชซึ่งการถูกแสงศักดิ์สิทธิ์แตะต้องย่อมเป็นหายนะ ก่อนหน้านี้ หญิงลิชเห็นว่าผู้คนในคาราวานไม่มีท่าทีรังเกียจเมื่อนางเปิดเผ...
