บทที่ 135 โรงพยาบาลฟื้นฟูทหาร(ฟรี)

บทที่ 135 โรงพยาบาลฟื้นฟูทหาร(ฟรี)

"อ้อ คุณอยู่กับคุณชายและน้องชายผมหรือ? พวกคุณอยู่ที่ไหน ต้องการให้ผมไปรับไหมครับ?" ต้าหยางถามอย่างระมัดระวัง ชัดเจนว่ากลัวจูจวิ้นจะไม่รู้หนักเบาไปล่วงเกินโจวชิงหยุน

"คงไม่ต้องหรอก เดี๋ยวผมจะไปกับอ้วนน้อยและคนอื่นๆ เอง อ้อ คุณอยากคุยกับพวกเขาไหม?" โจวชิงหยุนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

เมื่อได้ยินว่าดูเหมือนโจวชิงหยุนไม่ได้มีเรื่องไม่สบายใจอะไรกับจูจวิ้น ต้าหยางก็โล่งอกอย่างเห็นได้ชัด คำพูดของโจวชิงหยุนตรงใจเขาพอดี จึงรีบตอบ "งั้นก็รบกวนคุณโจวด้วยครับ"

เห็นโจวชิงหยุนยื่นโทรศัพท์มา จูจวิ้นรีบรับไว้ ยิ้มพูดว่า "ฮัลโหล ต้าหยาง ฉันเอง ใช่ๆๆ คุณโจวเจอปัญหานิดหน่อย ตอนนี้แก้ไขแล้ว อืม ฉันรู้ เดี๋ยวฉันจะไปกับเขา บอกคุณปู่ไม่ต้องห่วง"

พูดจบ เขายังหันไปถามโจวชิงหยุนว่า "คุณโจว มีอะไรจะพูดกับต้าหยางอีกไหมครับ?"

เห็นโจวชิงหยุนส่ายหน้า จูจวิ้นก็วางสายแล้วส่งโทรศัพท์คืนให้โจวชิงหยุน

เห็นภาพตรงหน้า เจียงเชียงก็รู้ว่าเรื่องใหญ่แล้ว จึงพูดกับโจวชิงหยุนอย่างหวาดกลัว "ผมไม่รู้ว่าคุณโจวเป็นเพื่อนของคุณปู่ ผมโง่เอง ขอคุณโจวอย่าถือสาเลย คุณโจวจะตีจะด่า ผมยอมรับหมด"

พูดจบ เขาถึงกับคุกเข่าลง ชัดเจนว่าจูเปียวมีอิทธิพลใหญ่โต ทำให้เขาตกใจไม่น้อย

โจวชิงหยุนขมวดคิ้ว มองผู้มีอิทธิพลที่ในปากของเถาเหวินหน่าและคนอื่นๆ เหยียดหยิ่งนักหนา ตอนนี้กลับประจบประแจงแบบนี้ เข้าใจว่าตนเองคงประเมินความสามารถของจูเปียวและอ้วนน้อยคนนี้ต่ำไป

แต่แบบนี้ก็ดี พวกเขายิ่งมีอิทธิพล ต่อไปก็จะช่วยเหลือตนเองได้มากขึ้น

"คุณโจว ท่านคิดว่าควรจัดการเรื่องนี้อย่างไร?" จูจวิ้นถามข้างๆ ชัดเจนว่าไม่คิดจะช่วยเจียงเชียง

แต่โจวชิงหยุนเป็นคนมีไหวพริบ เมื่อเจียงเชียงสามารถเชิญจูจวิ้นมาได้ ทั้งสองย่อมมีความสัมพันธ์บางอย่าง ตนเองไม่จำเป็นต้องทำลายเจียงเชียงเพราะเรื่องเล็กน้อย

"เขาสามารถเชิญนายมาได้ คงมีความสัมพันธ์ไม่เลวกับนาย เรื่องนี้ก็แล้วกันไป อีกอย่าง ฉันไม่อยากให้ใครนอกห้องนี้รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับคุณปู่ แม้แต่เจียงเสวี่ยเหวิน ก็ไม่ได้" โจวชิงหยุนพูดเรียบๆ

เจียงเชียงรู้สึกเหมือนได้รับการอภัยโทษ พูดอย่างดีใจ "เข้าใจครับ ผมจะไม่พูดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างท่านกับคุณปู่กับใครเด็ดขาด"

ออกจากโรงแรมหมิงจิ่งพร้อมจูจวิ้นและคนอื่นๆ เสี่ยวหยางเป็นคนขับรถ โจวชิงหยุนและจูจวิ้นนั่งเบาะหลัง ส่วนจูอี๋นั่งเบาะข้างคนขับ

"ลืมแนะนำให้คุณโจวรู้จัก นี่น้องชายฉันจูอี๋ เดิมผมอยากพาเขาออกมาดูโลก ไม่คิดว่าจะได้บังเอิญพบคุณโจว" จูจวิ้นยิ้มชี้ไปที่จูอี๋

ตอนนี้จูอี๋ยังอยู่ในภาวะงุนงง ทำไมสองฝ่ายที่เมื่อกี้จะตีจะฆ่ากัน จู่ๆ กลับจับมือปรองดอง และจากน้ำเสียงพี่ชาย คนนี้ยังเป็นบุคคลที่คุณปู่ให้ความสำคัญมาก

เห็นจูอี๋มึนงง จูจวิ้นคุ้นเคยดีแล้ว เขาหันไปพูดกับโจวชิงหยุนต่อ "วันนี้คุณโจวแสดงความสามารถ วิชาตัวเบานั้นทำให้คนดูสะใจจริงๆ"

"แค่เล็กน้อย แต่อ้วนน้อยนายดูเหมือนจะลืมแนะนำไม่ใช่แค่น้องชายคนเดียวนะ จนป่านนี้ฉันยังไม่รู้ว่าคุณปู่ชูจูมีฐานะอะไรเลย" โจวชิงหยุนพูดเรียบๆ

จูจวิ้นยิ้มอย่างเก้อเขิน พูดว่า "ไม่ใช่ผมไม่อยากบอก แต่ปกติคุณปู่ไม่ให้ผมพูด อย่างไรซะผมก็ทำธุรกิจกึ่งผิดกฎหมาย คุณปู่รำคาญมาก มักคิดว่าผมทำให้ท่านเสียหน้า"

"จริงๆ แล้วท่านก็แค่มีเส้นสายในกองทัพ เคยทำงานในกรมส่งกำลังบำรุงใหญ่ มีความสัมพันธ์กับเขตทหารทุกมณฑล ดังนั้นแม้กลับมาที่สี่เจียง คำพูดก็ยังมีน้ำหนักไม่น้อย ตามความคิดท่าน คนในครอบครัวเราถ้าไม่เข้าการเมือง ก็ควรเข้ากองทัพ แต่ผมไม่เอาทั้งสองอย่าง แถมดันมีเวลาว่างที่สุด มักอยู่ข้างๆ ท่านบ่อย เลยโดนดุประจำ"

เสี่ยวหยางที่ขับรถอยู่ข้างหน้าแทรกขึ้นมา "คุณชาย ท่านพูดแบบนี้ไม่ถูก ผู้บัญชาการก็หวังดีกับท่าน"

"เห็นไหม ทั้งต้าหยางและเสี่ยวหยางล้วนเป็นองครักษ์ของคุณปู่ ตอนนี้เสี่ยวหยางติดตามผมประจำ บอกว่าคุมครองความปลอดภัย แต่จริงๆ คุณปู่ส่งมาคอยดูแลผม" จูจวิ้นพูดอย่างจนใจ

โจวชิงหยุนได้เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างจูเปียวและจูจวิ้นมากขึ้น แน่นอนว่าเขาก็ตกใจกับพื้นเพของตระกูลจูด้วย ตระกูลแบบนี้ถ้ามีความสัมพันธ์กับสำนักเทียนซิง อาจจะไม่เป็นผลดีต่อแผนการของเขา

รถแล่นไปตามถนนริมทะเลสาบอวิ่นหม่า เข้าไปในเขาติ่งเจีย จอดหน้ากลุ่มวิลล่าแห่งหนึ่ง

"นี่คือโรงพยาบาลฟื้นฟูระดับสูงของกองทัพ เฉพาะผู้บังคับการขึ้นไปถึงจะพักที่นี่ได้ ผมก็อาศัยบุญคุณปู่ถึงได้มาพักฟื้นที่นี่ พูดถึงคนในตระกูลจูของเรา ไม่มีปัญหาอื่น มีแต่ชอบอ้วน พออ้วนก็เกิดโรคภัย ยุ่งยากจริงๆ"

เข้าไปในกลุ่มวิลล่า เสี่ยวหยางนำทาง จูจวิ้นและจูอี๋เดินตามโจวชิงหยุน คุยกันไปเรื่อยๆ

สภาพแวดล้อมที่นี่ไม่ต้องพูดถึง แต่บนทางเดินเงียบสงบ ผู้คนที่เดินผ่านไปมาส่วนใหญ่เป็นคนแก่อายุเจ็ดแปดสิบ ข้างๆ มีพยาบาลชุดขาวคอยดูแล แม้พวกเขาจะแก่และดูไม่มีพละกำลัง แต่แค่สุ่มมาคนหนึ่งก็คงมีฐานะไม่ธรรมดา

"ที่นี่สภาพแวดล้อมดีจริงๆ เหมาะกับการพักฟื้น พูดจริงๆ ก็แค่ด้อยกว่าศาลาริมทะเลสาบอวิ่นหม่านิดหน่อย" โจวชิงหยุนชม

"ริมทะเลสาบอวิ่นหม่าก็เป็นจุดรวมพลังที่ผู้อาวุโสในบ้านขอร้องให้ยอดคนนอกโลกมาค้นหา ย่อมไม่ธรรมดา แต่ไม่ทราบว่าคุณโจวจะแก้ปัญหาแฝงในการฝึกของพวกเราอย่างไร?" จูจวิ้นพูดไปพูดมา ก็เปลี่ยนหัวข้อมาที่เขาสนใจที่สุด

โจวชิงหยุนยิ้ม ไม่ได้ตอบตรงๆ เพียงพูดว่า "เดี๋ยวเจอคุณปู่จูค่อยพูดแล้วกัน จะได้ไม่ต้องอธิบายซ้ำ"

เมื่อพบจูเปียว เขากำลังชกมวย แม้จะอ้วนมาก แต่ชุดมวยหนึ่งชุดดูทรงพลัง ชัดเจนว่ามีพื้นฐานไม่น้อย

"ทำให้คุณโจวขำเล่นแล้ว" จูเปียวชกเสร็จหนึ่งชุด ยิ้มพูด

"คุณปู่ชูขยันออกกำลังนะครับ" โจวชิงหยุนพูด

"ไม่มีทางเลือก คนถ้าไม่ขยับ เนื้อยิ่งงอกหนัก ถ้าไม่ใช่เพื่อลดภาระร่างกาย ผมก็คงไม่ลองวิชาฝึกแบบนี้ง่ายๆ" จูเปียวพูดอย่างจนใจ

โจวชิงหยุนพยักหน้า พูดว่า "เมื่อกี้ได้ยินอ้วนน้อยบอกว่า คนในตระกูลของพวกคุณล้วนมีปัญหาอ้วนง่าย นี่คงเกี่ยวกับพันธุกรรม"

"ใช่ คนตระกูลจูของเราอ้วนง่าย แถมชอบกิน ยิ่งกินยิ่งอ้วน ยิ่งอ้วนยิ่งกิน น่าปวดหัวจริงๆ ไม่ทราบว่าคุณโจวมีวิธีเปลี่ยนร่างกายแบบนี้ไหม" จูเปียวพูดอย่างคาดหวัง

โจวชิงหยุนยิ้มพูด "มีร่างกายแบบนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องแย่ แค่ใช้ให้ถูกวิธี เกรงว่าคุณปู่จะต้องขอบคุณสวรรค์ที่ให้พวกคุณมีร่างกายที่อ้วนง่ายแบบนี้"

ตาจูเปียวเป็นประกาย รีบถาม "คุณโจวมีความคิดเห็นอย่างไร ช่วยชี้แนะด้วย"