บทที่ 1132 (253) ไม่มีวันก้มหัว

บทที่ 1132 (253) ไม่มีวันก้มหัว

บทที่ 1132 (253) ไม่มีวันก้มหัว “ไอ้เวรนี่!” จางเล่ยสบถด้วยความโกรธ “ไอ้หมอนี่มันชักจะเหลิงเกินไปแล้ว!” “น่าจัดให้สักที!” ตู้เส้าเฟิงกล่าวเสียงเย็น ทั้งสองสบตากัน ก่อนจะเปิดประตูรถลงมา แล้วก้าวเดินตรงไปยังรถสปอร์ตสีเงินคันนั้นด้วยท่าทีดุดัน “บรื้นๆ~~!” อย่างไรก็ตาม ทันทีที่พวกเขาใกล้จะถึงตัวรถสปอร์ต...