ตอนที่160 การไล่ล่าของซ่งเจี๋ย

เย่ซิวหยูมองซ่งเจี๋ยที่อยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง

เขาอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยในใจ

เขาจำได้ทุกอย่างที่ซ่งเจี๋ยเคยทำกับเขา

เย่ซิวหยูมักจะจินตนาการว่าวันหนึ่งเขาจะสามารถฆ่าซ่งเจี๋ยด้วยมือของเขาเองและแก้แค้น

เขาไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึงเร็วขนาดนี้!

เพื่อไม่ให้เปิดเผยจุดอ่อน เย่ซิวหยูระงับความโกรธในใจ

ซ่งเจี๋ย ไอ้หมาแก่ น่าจะมีพลังระดับห้าขั้นสูง

ถ้าอยากฆ่ามัน เขาต้องใช้เล่ห์เหลี่ยม

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้

เย่ซิวหยูยิ้มให้ซ่งเจี๋ยและพูดว่า “ฉันไปกับนายก็ได้ แต่นายต้องให้อะไรฉันก่อนสิ จริงไหม?”

ซ่งเจี๋ยตกตะลึง จากนั้นในดวงตาของเขาก็มีความยินดี

เดิมทีเขากำลังเตรียมที่จะลงมือ

ไม่คิดว่าเย่ซิวหยูจะตกลงที่จะไปกับเขา

ถ้าเป็นไปได้ ซ่งเจี๋ยไม่อยากใช้วิธีรุนแรงเพื่อพาคนอย่างเย่ซิวหยูกลับไปที่สมาคมเทพอสูร

เพราะคนอย่างเย่ซิวหยูที่มีพรสวรรค์ทางร่างกายที่น่าทึ่ง

เมื่อฝึกฝนวิชารับของสมาคมเทพอสูรแล้ว ความแข็งแกร่งจะเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

ถ้าความสัมพันธ์ตึงเครียดเกินไป

ในอนาคต หลังจากที่เย่ซิวหยูแข็งแกร่งขึ้น

เขาอาจจะแก้แค้นเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต!

เนื่องจากเย่ซิวหยูตอบรับคำเชิญของเขา

ซ่งเจี๋ยก็ยินดี

เพียงแต่…

ของขวัญ…

ไม่ใช่ว่าซ่งเจี๋ยขี้เหนียว

จริงๆ แล้ว ตัวเขาเองก็ถังแตก!

ตอนที่ลักพาตัวเย่ซิวหยูที่เมืองแห่งชาติ ซ่งเจี๋ยลงทุนไปเปล่าๆ เขาใช้โลหิตศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ดที่เขาหามาได้แลกกับทรัพย์สมบัติส่วนใหญ่ของเขา

หลังจากที่ภารกิจล้มเหลว ทรัพยากรถูกยึดไปโดยผู้พิทักษ์

ทรัพยากรที่เขาเหลืออยู่ก็ถูกใช้ไปเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ

ตอนนี้ ซ่งเจี๋ยไม่มีอะไรติดตัว

“เอ่อ…น้องชาย เรื่องของขวัญ ฉันค่อยให้นายทีหลังได้ไหม?”

“หืม?” บนใบหน้าของเย่ซิวหยูมีความสงสัย “เมื่อกี้นายคุยโวโอ้อวด ตอนนี้นายไม่มีแม้แต่ของขวัญต้อนรับ?”

ซ่งเจี๋ยหน้าแดงเมื่อถูกพูดแบบนั้น

เขาเชิดหน้าอกและพูดอย่างกล้าหาญ “ใครบอกว่าฉันไม่มี?”

เย่ซิวหยูยื่นมือขวาออกไป “ถ้านายมี ก็เอามาสิ!”

ซ่งเจี๋ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง กัดฟัน ในที่สุดเขาก็หยิบถุงมือบางๆ คู่นึงออกมาและยื่นให้เย่ซิวหยูด้วยความไม่เต็มใจ “นี่!”

ตอนที่เขายื่นถุงมือให้เย่ซิวหยู

ดวงตาของซ่งเจี๋ยเต็มไปด้วยความเสียดาย

เย่ซิวหยูรับถุงมือมาและพูดอย่างไม่ใส่ใจ “แค่ถุงมือธรรมดาๆ คู่นึง ของขวัญนี่มันไม่จริงใจเลย!”

ซ่งเจี๋ยได้ยินแบบนั้นก็แทบจะเป็นลมด้วยความโกรธ

เขาระงับความคิดที่จะแย่งถุงมือคืนและอธิบายด้วยน้ำเสียงหม่นหมอง “เจ้าหนู นายรู้อะไรบ้าง! นี่ไม่ใช่ถุงมือธรรมดาๆ!”

เย่ซิวหยูมองขึ้นมองลง “มันพิเศษตรงไหน?”

ซ่งเจี๋ยอธิบาย “นี่คืออาวุธวิญญาณที่ทำจากไหมทองระดับแปด มันไม่เพียงแต่มีพลังป้องกันที่น่าทึ่ง แต่มันยังสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างอิสระตามร่างกายของนาย!”

สิ่งที่ทำให้ซ่งเจี๋ยเจ็บปวดที่สุดคือความสามารถในการเปลี่ยนแปลงอย่างอิสระ

รู้ไหมว่า คนของสมาคมเทพอสูรมักจะตัวใหญ่ขึ้นหรือแปลงร่างเป็นสัตว์ร้าย

อาวุธวิญญาณทั่วไปไม่สามารถตอบสนองความต้องการของพวกเขาได้

ถุงมือไหมทองนี้ ซ่งเจี๋ยใช้ความพยายามอย่างมากถึงจะได้มา

ไอ้เย่ซิวหยูนี่มันได้ของดีไป!

เย่ซิวหยูถามด้วยความสงสัย “แค่ถุงมือคู่นึง มันจะเว่อร์ขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันจะลองดู!”

เขาพูดพลางสวมถุงมือ

เย่ซิวหยูต่อยออกไป ต้นไม้และหินที่อยู่บริเวณนั้นก็แตกเป็นเสี่ยงๆ

ดวงตาของเขาเบิกกว้าง เขาเริ่มออกหมัดต่อเนื่อง

ยิ่งเย่ซิวหยูต่อสู้ เขาก็ยิ่งตกใจ ถุงมือไหมทองนี้ไม่เพียงแต่เพิ่มพลังป้องกันของมือ แต่ยังเพิ่มพลังหมัดของเขาด้วย

อย่างน้อยๆ ก็เพิ่มขึ้น 10%

“ของดี!”

เย่ซิวหยูรู้สึกชอบมันมากขึ้นเรื่อยๆ

เขามองซ่งเจี๋ยด้วยสายตาที่ “อ่อนโยน”

ก่อนหน้านี้ ทักษะไหมอมตะของเขาสามารถทะลวงไปถึงระดับสี่ได้สำเร็จ และมีเปลวไฟสีดำเกิดขึ้นในร่างกายของเขา

เป็นเพราะซ่งเจี๋ยที่มอบโลหิตศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ดของจิ่วโหยวหนิงเฟิงให้เขาในช่วงเวลาสำคัญ

แต่ครั้งนี้ ซ่งเจี๋ยหยิบถุงมือไหมทองคู่นี้ออกมาอีก

เขาช่างเป็น “ตัวนำโชค”!

แต่อย่างไรก็ตาม เย่ซิวหยูก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยซ่งเจี๋ยไป

ไม่มีคนปกติในสมาคมเทพอสูร

ซ่งเจี๋ยยอมจ่ายในราคาสูงเช่นนี้เพื่อพาเขากลับไปที่สมาคมเทพอสูรอย่างปลอดภัย เพื่อที่จะได้รับรางวัล

เย่ซิวหยูใช้ช่วงพักจากการฝึกซ้อม

โดยที่ไม่มองซ่งเจี๋ย เขาก็ใช้ “มิติกักขัง” กับซ่งเจี๋ยอย่างลับๆ

ซ่งเจี๋ยกำลังคิดว่าเขาจะได้รับรางวัลอะไรหลังจากพาเย่ซิวหยูกลับไปที่สมาคมเทพอสูร

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่ามิติรอบๆ ตัวเขาเปลี่ยนไป

“ความรู้สึกนี้…มิติกักขัง!”

ก่อนหน้านี้ ตอนที่ซ่งเจี๋ยและเย่ซิวหยูต่อสู้กันที่เมืองแห่งชาติ เขาเคยโดนทักษะ “มิติกักขัง” เล่นงาน และเขาก็จำได้ดี

ดังนั้น ทันทีที่ซ่งเจี๋ยถูกมิติกักขัง

เขาก็จำทักษะนี้ได้!

สิ่งที่ทำให้ซ่งเจี๋ยสับสนคือใครใช้มิติกักขังกับเขา?

ทันทีที่มิติกักขังทำงาน

เย่ซิวหยูก็ใช้ทักษะ “เคลื่อนย้ายในพริบตา” โดยไม่ลังเลและมาอยู่ด้านหลังซ่งเจี๋ย

ทักษะไหมอมตะ กลืนกิน และผ่ามิติ ถูกใช้พร้อมกัน

ในตอนนั้น เย่ซิวหยูใช้เกือบทุกทักษะที่เขาใช้ได้กับซ่งเจี๋ย

อันตรายที่มาจากด้านหลัง

ทำให้ขนของซ่งเจี๋ยลุกชัน!

ในช่วงเวลาคับขัน เขาใช้พลังทั้งหมดในร่างกาย

ซ่งเจี๋ยพยายามอย่างเต็มที่เพื่อใช้พลังพิเศษในร่างกาย พยายามที่จะทะลวงมิติกักขัง

เพียงแต่ว่าความแข็งแกร่งของเย่ซิวหยูในตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังโจมตีตอนที่ซ่งเจี๋ยไม่ทันตั้งตัว

ถึงแม้ว่าซ่งเจี๋ยจะตอบสนองอย่างรวดเร็ว แต่กว่าที่เขาจะทะลวงมิติกักขังได้ มันก็สายเกินไปที่จะหลบการโจมตีของเย่ซิวหยู

ซ่งเจี๋ยทำได้แค่หันหลังให้มากที่สุด

ใบมีดมิติสร้างบาดแผล และแขนซ้ายของซ่งเจี๋ยก็หลุดกระเด็นออกไป!

ถึงแม้ว่าร่างกายของซ่งเจี๋ยจะแข็งแกร่งมาก

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับใบมีดมิติ การป้องกันของเขาก็เหมือนกับกระดาษ

“อ๊าาา!”

ซ่งเจี๋ยคำราม ออร่าระดับห้าขั้นสูงของเขาระเบิดออกมา

ออร่าที่รุนแรงพัดทุกอย่างรอบตัวเขาให้กลายเป็นผงธุลี หลุมขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นรอบตัวเขาทันที

แต่เย่ซิวหยูหนีไปก่อนที่ซ่งเจี๋ยจะระเบิดพลัง

สิ่งที่ซ่งเจี๋ยเห็นคือหลังของเย่ซิวหยูที่กำลังถอยห่าง

“เจ้าหนู ฉันจะฆ่านาย!!!”

ซ่งเจี๋ยคำรามอย่างโกรธเคืองไปยังทิศทางที่เย่ซิวหยูจากไป

เขาไล่ตามไปในพริบตา!