ตอนที่ 335 รีบคืนเงินฉันมาเดี๋ยวนี้!

ตอนที่ 335 รีบคืนเงินฉันมาเดี๋ยวนี้!

การต่อกรกับกองทัพคนป่าขนาดใหญ่ ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนทั่วไป แม้จะเป็นธอร์, บอร์ หรือไอรอนแมน พวกเขาก็ทำได้เพียงเลือกใช้กำลังหรือการข่มขู่เท่านั้น เช่นเดียวกับหน่วยชีลด์

เมื่อเครื่องบินถูกคนป่าโจมตี โคลสันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับข้อเสนอของนักบิน เครื่องบินอีก 8 ลำที่เหลือระดมยิงใส่ต้นไม้ใหญ่ใกล้ ๆ ที่คนป่ากำลังซ่อนตัวอยู่ ทำให้ต้นไม้โบราณหลายสิบต้นล้มครืนลงอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ ทำให้คนป่าที่เห็นภาพนั้นตกใจจนถอยกรูดไป แต่พวกเขาก็ไม่ใช่คนที่ยอมแพ้ง่าย ๆ พวกเขาเคยใช้ชีวิตในดินแดนป่าดิบดึกดำบรรพ์มาเป็นพัน ๆ ปี แม้แต่ไดโนเสาร์ก็ยังกลายเป็นอาหารจานโปรดของพวกเขา ดังนั้น ‘นกเหล็ก’ อย่างเครื่องบินจะทำให้พวกเขากลัวจนถอยได้อย่างไร

หลังจากตกใจชั่วครู่ คนป่าก็กลับมารวมตัวอีกครั้งและเริ่มการโจมตีรอบที่สอง คราวนี้พวกเขาใช้ ‘อาวุธหนัก’ ที่ทำขึ้นเอง เช่น เครื่องยิงหินแบบง่าย ธนูยิงกระดูกสัตว์ขนาดใหญ่ และแม้กระทั่งสัตว์บินขนาดยักษ์ที่พวกเขาฝึกให้เชื่อง ซึ่งทั้งหมดนี้ถูกนำมาใช้โจมตีเครื่องบินชีลด์จนเกือบตก

“พวกคนป่านี่ร้ายกาจจริง ๆ!” เอริคที่บินดูอยู่บนฟ้าอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ วิธีการต่อสู้ของคนป่าดูเหมือนจะได้รับการสอนจากหัวเดดพูล จึงไม่แปลกที่เขาจะถูกพวกคนป่ามองว่าเป็นเทพเจ้า แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาสื่อสารกับพวกคนป่าได้อย่างไร

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะค้นหาคำตอบ เอริคยื่นนิ้วชี้ไปยังพื้นเบื้องล่าง ทันใดนั้นก็เกิดแรงสั่นสะเทือนรุนแรงจนดินและภูเขาสั่นสะเทือน ทำให้คนป่าต่างพากันวิ่งหนีอย่างอลหม่าน

จากนั้น เอริคเปลี่ยนรูปร่างของตนให้ดูเหมือนบอร์ แต่ดูดุดันและป่าเถื่อนยิ่งกว่า พร้อมด้วยอาวุธที่ดูเหมือนโผล่มาจากยุคโบราณ แต่เขาก็ยังไม่พอใจเล็กน้อย จึงขยายร่างของตนให้ใหญ่ขึ้นสองเท่า และพุ่งลงมาจากฟ้าพร้อมพลังมหาศาล

ตูม!!

เสียงกระแทกดังสนั่น พื้นดินถูกกระแทกจนเกิดหลุมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางหลายสิบเมตร ต้นไม้รอบ ๆ ถูกแรงกระแทกจนแหลกเป็นผุยผง คนป่าล้มระเนระนาด และแม้แต่เครื่องบินของชีลด์ก็ยังถูกแรงกระแทกจนกระเด็นไปไกล

“โฮกกก!” เอริคแผดเสียงคำรามดังสนั่น พร้อมปล่อยแรงโน้มถ่วงเพิ่มขึ้นสองเท่า และคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ากระจายออกไป ทำให้ทุกชีวิตรอบ ๆ รู้สึกถึงความหวาดกลัวที่ไม่อาจต้านทานได้

เจ้าหน้าที่ชีลด์และคนป่าต่างรู้สึกเหมือนมีพลังลึกลับกดดันพวกเขาจนแทบจะทรุดลงไปกับพื้น ความกลัวที่ถาโถมเข้ามาทำให้พวกเขาแทบยืนไม่อยู่ ทุกสายตาที่มองเอริคเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นเหมือนกำลังจ้องมองปีศาจจากนรก

“หัวหน้า . . . เอาไงดีครับ?” นักบินที่นั่งอยู่ในที่นั่งคนขับถามโคลสันด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ

แม้โคลสันจะดูย่ำแย่ แต่เขายังพยายามรวบรวมสติ ก่อนจะกัดฟันสั่ง “ถอย! เราต้องออกไปจากที่นี่”

เขาต้องการถอนตัว แต่คำตอบของนักบินกลับทำให้เขาตกใจ “หัวหน้า . . . เรา . . . เราไม่สามารถขยับได้ . . .”

ในขณะเดียวกันพวกคนป่าก็วิ่งหนีกันอย่างรวดเร็ว เพราะพวกเขาไม่ได้รับผลกระทบจากแรงโน้มถ่วง

เอริคมองตามคนป่าที่วิ่งหนีไป ก่อนจะบังคับให้เครื่องบินชีลด์ลงจอด ทันใดนั้นท่ามกลางสายตาที่เต็มไปด้วยความตกใจของทุกคนในชีลด์ เอริคก็เริ่มแสดงโชว์เปลี่ยนร่างทันที

จู่ ๆ ร่างขนาดใหญ่กว่า 5 เมตรของเขาก็ขยายตัวกลายเป็นมังกรยักษ์ขนาดเท่าภูเขา จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นลิงยักษ์ที่สูงกว่าสิบเมตร และต่อมาก็กลายเป็นงูหลามยักษ์ที่ยาวกว่า 100 เมตร . . .

เจ้าหน้าที่ชีลด์มองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง ขณะที่อุปกรณ์ในเครื่องบินส่งเสียงเตือนวุ่นวาย แต่ไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใด ๆ ถูกบันทึกได้เลย

สุดท้ายหลังจากเปลี่ยนร่างไปมาสักพัก เอริคก็กลับมาเป็นคนขนาดปกติ แต่ยังคงแผ่รัศมีแห่งอำนาจที่น่าหวาดหวั่นเหมือนเดิม

เขาเดินตรงไปที่เครื่องบินชีลด์ และยกนิ้วขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นประตูเครื่องบินก็เปิดออกโดยอัตโนมัติ พร้อมกับเขาที่เดินขึ้นไปอย่างสบายอารมณ์

“อย่าขยับ! ยกมือขึ้นเดี๋ยวนี้!” แน่นอนว่าสิ่งที่รอต้อนรับเขาก็คือเจ้าหน้าที่ชีลด์สิบกว่าคนที่เล็งปืนมาที่เขา ทำให้เอริคที่เห็นเช่นนั้นก็หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างเยือกเย็น ทันใดนั้นอาวุธในมือของเจ้าหน้าที่ก็กลายเป็นผงเหล็กและหายไปในอากาศในพริบตา

“คุณ . . . คุณเป็นใคร?” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพยายามชักปืนพกอีกกระบอกออกมา แต่ทันใดนั้นก็หยุด เพราะคิดว่าปืนของเขาก็ไม่น่าจะต้านทานพลังลึกลับของชายคนนี้ได้ จึงได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ

เอริคทำตัวเหมือนคนอยากรู้อยากเห็น เดินดูรอบ ๆ เครื่องบิน พลางแตะนู่นแตะนี่เหมือนคนตื่นตาตื่นใจกับสิ่งแปลกใหม่

“คุณมีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ?” โคลสันเดินฝ่ากลุ่มเจ้าหน้าที่ออกมา และถามด้วยท่าทีเป็นมิตรพร้อมรอยยิ้มประจำตัว

เมื่อเอริคเห็นโคลสัน ดวงตาของเขาก็เป็นประกายทันที พร้อมเปล่งเสียงแปลกประหลาดที่ฟังแล้วทำให้โคลสันขมวดคิ้วทันที

“หัวหน้า เครื่องแปลภาษาของเราแปลไม่ได้ครับ” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพูดเบา ๆ กับโคลสัน พลางถืออุปกรณ์ขนาดเท่ามือถืออยู่ในมือ

โคลสันพยักหน้าเล็กน้อย “คุณพูดภาษาอังกฤษได้ไหม? หรือภาษารัสเซีย? เยอรมัน? หรือสเปนก็ได้ . . .”

เอริคพยายามส่งสัญญาณด้วยท่าทางอยู่พักใหญ่ แต่เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเข้าใจ เขาก็ดูหงุดหงิดขึ้นเรื่อย ๆ ทันใดนั้น เขาก็สะบัดมือจนทำให้เครื่องบินบุบจนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ ทำให้เจ้าหน้าที่ทุกคนถอยกรูดด้วยความตกใจ

“คุณครับ ได้โปรดอย่าทำแบบนี้ เราสามารถช่วยคุณได้” โคลสันพูดพลางถอยอย่างระมัดระวัง พร้อมกับมือของเขาที่เอื้อมไปที่เข็มขัด แต่ทันทีที่นึกถึงชะตากรรมของปืนที่ถูกทำลายก่อนหน้านี้ เขาก็ต้องถอนมือกลับด้วยความสิ้นหวัง

ทันใดนั้นดวงตาของเอริคจู่ ๆ ก็สว่างวาบ เขาพุ่งตัวไปจับคอเจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่อยู่ใกล้ที่สุดด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกมือหนึ่งวางลงบนศีรษะของเจ้าหน้าที่คนนั้น

“คุณครับ! อย่าทำแบบนี้ ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้!” แม้จะรู้ว่าคำพูดของตนอาจไร้ผล แต่โคลสันก็ยังดึงปืนออกมา เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ที่เล็งปืนไปที่เอริคด้วยความตื่นตระหนก

เอริคไม่สนใจเสียงตะโกน เขาแตะศีรษะเจ้าหน้าที่คนนั้น พลางทำท่าเหมือนกำลังใช้สมาธิอย่างหนัก ตาของเขากลอกไปมา และหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ผลักเจ้าหน้าที่คนนั้นออกไป ก่อนจะกระแอมเบา ๆ และพูดขึ้น “. . . ชีลด์ . . . ชีลด์?”

โคลสันรีบวิ่งเข้าไปตรวจดูเจ้าหน้าที่คนนั้นทันที และพบว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร นอกจากตกใจจนแทบช็อก เมื่อเห็นแบบนั้นโคลสันก็ถอนหายใจโล่งอก “ใช่ครับ พวกเราเป็นเจ้าหน้าที่ของชีลด์ มีอะไรให้เราช่วยไหม? แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยนะครับ วิธีที่คุณใช้เรียนรู้นั้น . . . น่ากลัวมาก”

เอริคเผยรอยยิ้มกว้าง แต่ฟันของเขากลับแหลมคมและดูเหมือนสัตว์ป่ามากกว่ามนุษย์ “ฉันกำลังตามหาคนคนหนึ่ง . . . เขาใส่เสื้อผ้าสีแดง . . . รัดแน่น . . . ใช่ แบบนั้นเลย แล้วเขาก็มีอาวุธสองอัน . . . ยาว ๆ บาง ๆ แล้วก็คุยเก่งมาก”

ถึงคำพูดของเอริคจะดูงุ่มง่ามเหมือนคนเพิ่งเรียนรู้ภาษา แต่เจ้าหน้าที่ทุกคนก็เข้าใจทันทีว่าเขาหมายถึงใคร — เดดพูล!

โคลสันลังเลอยู่เพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะพาเอริคไปยังที่คุมขังเดดพูลทันที เพราะในเมื่อเดดพูลตายไม่ได้ ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว

เมื่อเอริคเห็นเดดพูล สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที เขาพุ่งเข้าไปคว้าคอเสื้อของเดดพูลแล้วดึงตัวเขาขึ้นมา “แก . . . รีบคืนเงินฉันมาเดี๋ยวนี้!”

โปรดติดตามตอนต่อไป …