ตอนที่ 220

ตอนที่ 220

เข้ามาในบ้านแล้ว ไม่นาน งานเลี้ยงก็เริ่ม

อาหารสิบกว่าอย่างถูกยกขึ้นมา

มีทั้งเนื้อกระต่ายตุ๋น ไส้หมูทอด ซุปมังกรฟีนิกซ์ ที่เคยกิน

แล้วก็ไก่ผัดถั่วลิสง กับขาหมูตุ๋น ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

อาหารสิบกว่าอย่าง แต่ละอย่างก็ดูดี น่ากิน

เห็นแล้วก็อยากจะกิน อยากให้รีบเริ่ม

เห็นอาหารเยอะแยะ ผู้ใหญ่หลายคนก็อึ้งไป

แม่ของหลี่ฉางหลินถึงกับถามเบาๆ ว่า

“ฉางหลิน... อาหารเยอะขนาดนี้ จะกินยังไงหมด?”

พวกเขาก็เคยกินอาหารที่ทำจากตำราอาหาร

แต่เวลาจะกิน ก็กินแยกกัน ไม่เคยจัดโต๊ะจีนแบบนี้

ถ้ากินไม่หมดจะทำยังไง ไม่เปลืองแย่เหรอ?

หลี่ฉางหลินยังไม่ทันตอบ อู๋อี้ก็รีบพูด

“ป้าหลินไม่ต้องห่วงนะครับ ก็กินแบบกินเลี้ยงปกติก็พอแล้ว”

“แต่พวกนี้เป็นอาหารที่ทำจากตำราอาหาร

ถ้ากินอย่างละนิดอย่างละหน่อย ไม่เปลืองเหรอ?”

แม่ของหลี่ฉางหลินสงสัย

“ไม่เปลืองหรอกครับ”

อู๋อี้ยิ้ม แล้วอธิบายเรื่องอาชีพที่เขาเปลี่ยน

ปกติแล้ว อาหารที่ทำจากตำราอาหาร หนึ่งที่จะมีผลกับแค่คนเดียว

แถมต้องกินให้หมดถึงจะมีผล

แต่พอผ่านมือ “เชฟงานเลี้ยง” รวมเป็นโต๊ะจีนแล้ว

แค่กินคำเดียว ก็จะได้ผลลัพธ์จากอาหารทั้งหมด

“ก็คือ ฉันแค่กินคำเดียว ก็เหมือนกับกินครบทั้งโต๊ะ?”

พ่อของเทียนเต๋า เทียนเปาเปี่ยว ถามอย่างตกใจ

“ลุงเว่ยพูดถูกแล้วครับ!”

อู๋อี้ยิ้มรับ

“สุดยอดไปเลย!”

พอได้ยินแบบนั้น เทียนเปาเปี่ยวก็ชูหัวแม่โป้ง

นอกจากเทียนเต๋าแล้ว คนอื่นๆ ก็ตกใจ

โดยเฉพาะพ่อแม่ของหลี่ฉางหลิน

“อู๋อี้ นี่ประสบความสำเร็จแล้ว”

แม่ของหลี่ฉางหลินอุทาน

เธอดูอู๋อี้เติบโตมา เห็นอู๋อี้เปลี่ยนอาชีพเป็นสายซัพพอร์ตเหมือนกับลูกชายตัวเอง

นึกว่าอนาคตจะมืดมน แต่อู๋อี้กลับได้ตำราอาหารมาเยอะแยะ

แล้วก็เปิดร้าน หาเงิน ซื้อบ้าน ย้ายบ้าน

ตอนนี้ยังเปลี่ยนอาชีพสำเร็จ

เก่งขนาดนี้ เทียบกับลูกชายตัวเองแล้ว ก็ดูธรรมดาไปเลย

“ฉางหลินก็ไม่เลวนะครับ”

เทียนเต๋าเห็นดังนั้นก็รู้ว่าป้าหลินคิดอะไร รีบพูด

“ตอนนี้ฉางหลินกำลังเรียนกับอาจารย์ของสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ

อนาคตต้องรุ่งแน่!”

“ใช่ๆ”

อู๋อี้พูดขึ้น

“สร้อยเส้นนี้ของผม ฉางหลินก็เป็นคนทำ”

พูดจบก็แชร์ค่าสถานะของสร้อย

ทุกคนก็มอง แล้วก็ตกใจ

พอดูจบ ทุกคนก็มองหลี่ฉางหลินด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป

“ไม่คิดว่าฉางหลินจะเก่งขนาดนี้”

เทียนเปาเปี่ยวก็อุทาน

“ดูเหมือนว่า มีแต่เจ้าเทียน...”

“โธ่ ลุงเทียน อย่าพูดเลยครับ”

อู๋อี้เห็นว่าเขาจะพูดถึงเทียนเต๋า ก็รีบห้าม

“ในพวกเราสามคน พี่เทียนเก่งที่สุดแล้ว!”

“ถ้าไม่มีพี่เทียน ก็คงไม่มีพวกเราในวันนี้

ถ้าลุงยังมาบอกว่าพี่เทียนไม่เก่ง

พวกเราจะมีหน้าอยู่ที่นี่ต่อยังไงไหวล่ะครับ  ...”

“เอ่อ...”

เทียนเปาเปี่ยวฟังแล้วก็อึ้งไป เกาหัว

“คุณนี่ไม่รู้อะไรเลยรึไง?”

“เธอก็ไม่รู้เหมือนกันนั่นแหละ”

เทียนเปาเปี่ยวรีบแย้ง

“แค่กๆ!”

เห็นพ่อแม่จะทะเลาะกัน เทียนเต๋าก็รีบไอ

“เอาล่ะ เตรียมกินข้าวกันเถอะ”

“ได้ๆๆ กินข้าวกัน!”

อู๋อี้ก็รู้สึกตัว ลุกขึ้น ประกาศ

พอพูดแบบนี้ ทุกคนที่รอก็หยิบตะเกียบขึ้นมา กินอย่างเอร็ดอร่อย

ต้องยอมรับว่า อาหารที่ทำจากตำราอาหาร อร่อยกว่าอาหารทั่วไป

ถึงแม้ฝีมือของอู๋อี้จะไม่ได้ดีที่สุด

อาหารที่ทำก็ยังไม่สมบูรณ์แบบ

แต่อาหารแต่ละอย่างก็อร่อย กินแล้วติดใจ

ที่สำคัญคือ พอกินเข้าไป ก็จะได้ผลลัพธ์มากมาย

“คุณได้รับผลลัพธ์จากโต๊ะจีน : ความสุข ค่าสถานะเพิ่มขึ้น”

พลัง +1

ความแข็งแรง[ร่างกาย] +5

คะแนนคุณสมบัติฟรี +5

พลังเวทย์[มานา] +25

...

ผลลัพธ์มากมาย ทำให้คนที่กิน รู้สึกดีสุดๆ

นี่มันไม่ใช่กินเลี้ยง แต่เป็นการเก็บเลเวล!

ถ้าต่อไปได้กินแบบนี้ทุกวัน ถึงจะไม่เก็บเลเวล ค่าสถานะก็เพิ่มขึ้นเร็วมาก!

เทียนเต๋าก็ดีใจ มองอู๋อี้

อู๋อี้เข้าใจ พูดเบาๆ

“พี่เทียน ถ้าพี่อยากกิน ผมจะทำให้ทุกวันเลย!”

“ลำบากรึเปล่า?” เทียนเต๋าถามเบาๆ

“ทำให้พี่เทียนไม่ลำบากหรอกครับ” อู๋อี้ตบหน้าอก “แค่พี่เทียนอยากกิน ผมก็ทำให้ได้ตลอด”

เทียนเต๋าลังเล “ฉันกินคนเดียว มันจะเปลืองไปหน่อย”

ด้วยทักษะของ “เชฟงานเลี้ยง” โต๊ะจีนหนึ่งโต๊ะ แบ่งกันกินได้สิบคน

ถ้าเทียนเต๋ากินคนเดียว มันเปลือง

“ไม่ก็ ฉันพาคนอื่นมากินด้วยได้ไหม?” เขาถาม

“เอ่อ ได้ครับ” อู๋อี้ยิ้มรับ

กินโต๊ะจีนไปครึ่งชั่วโมง ทุกคนก็อิ่ม อร่อย แต่ยังไม่จบ

พอกินเสร็จ อู๋อี้ก็ลุกขึ้น อธิบายกับทุกคน

“นี่เป็นเพื่อนที่โรงเรียนของผม ก็เป็นอาชีพพ่อครัวเหมือนกัน

เพื่อโต๊ะจีนในวันนี้ เธอทำขนมหวานมาให้ด้วย เชิญทุกคนลองชิม”

“ว้าว มีขนมหวานด้วย” หลี่ฉางหลินส่งเสียงดัง

“เอามาลองชิมเร็วๆ” เทียนเต๋ารอไม่ไหวแล้ว

“รอแป๊บนะครับ”

อู๋อี้หัวเราะ พาซูเสี่ยวจวนเข้าไปในครัว

ไม่นาน ทั้งสองก็ยกขนมหวานออกมา

ถึงแม้ซูเสี่ยวจวนจะเปลี่ยนอาชีพแล้ว แต่เธอไม่ใช่เชฟงานเลี้ยง

อาหารที่ทำจากตำราอาหารก็เลยมีผลกับแค่คนเดียว

ที่นี่มีสิบคน เธอก็ต้องทำสิบที่

แต่เธอเปลี่ยนอาชีพเป็นพ่อครัวใหญ่ อาหารแต่ละอย่างก็เลยมีผลลัพธ์พิเศษ

ถึงจะเป็นแค่เต้าฮวยธรรมดาๆ ก็ทำออกมาได้เนียน อร่อย ละลายในปาก

กินแล้วหอม อร่อย

ที่สำคัญคือ เต้าฮวยที่เธอทำยังเพิ่มค่าสถานะได้

พอกินไปถ้วยหนึ่ง เทียนเต๋าก็เห็นพลังชีวิตตัวเองเพิ่มขึ้น 150 แถมยังเพิ่มพลังอีก 1

“สมกับเป็นพ่อครัวใหญ่ ผลลัพธ์นี่สุดยอดจริงๆ!”

“ใช่ ฉันไม่เคยกินเต้าฮวยที่อร่อยขนาดนี้มาก่อน” แม่ของอู๋อี้ก็ชม

“อร่อยมาก ถ้าได้กินทุกวันก็ดีสิ” หลี่ฉางหลินส่งเสียงดัง

“ฝันไปเถอะ”

เทียนเต๋าหัวเราะ ตบบ่าเขา

“ถ้าเสี่ยวจวนไม่เปิดร้าน ต่อไปก็อดกินแล้ว”

“ไม่ก็ เสี่ยวจวนมาร่วมหุ้นกับอู๋อี้เป็นไง?”

แม่ของอู๋อี้ถือโอกาสพูด

“พวกเธอเป็นพ่อครัวเหมือนกัน มีความสามารถคนละสาย

ถ้าร่วมหุ้นกันเปิดร้าน ต่อไปต้องเกื้อหนุน รุ่งเรืองแน่”

“หนู... หนูยังไม่ได้คิดเลยค่ะ” ซูเสี่ยวจวนอึ้งไป