ตอนที่ 44 กลายเป็นหุ่นเชิดศพ
ตอนที่ 44 กลายเป็นหุ่นเชิดศพ
เพชฌฆาตดำมีไอสีดำลอยอยู่ทั่วใบหน้า พิษศพที่เขากดไว้แน่นหนาเริ่มปะทุขึ้นมาในร่างอย่างรุนแรง
ใบหน้าของเพชฌฆาตดำเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาหันไปบอกโจวหยวนว่า “โจวหยวน ข้าต้องการเวลาอีกสักครู่ หากมีผู้ใดมา จงสังหารมันเสีย!”
โจวหยวนเข้าใจสถานการณ์ทันทีโดยไม่ลังเล รีบพยักหน้ารับอย่างหนักแน่น “ท่านอาวุโสไป๋วางใจเถิด เมื่อข้าอยู่ที่นี่ จะไม่มีผู้ใดกล้าเข้าใกล้!”
ไป๋อวิ๋นซิ่วมองเห็นเส้นสีดำเลื้อยขึ้นมาบนใบหน้าของเพชฌฆาตดำ นางตกใจจนกรีดร้องออกมา น้ำตาไหลอาบแก้มใบหน้าซีดเผือดดั่งกระดาษ
เพชฌฆาตดำพยายามปกปิดความจริงจากนาง แต่ไป๋อวิ๋นซิ่วไม่ใช่คนโง่ นางย่อมรู้ความจริงเพียงแต่ไม่แสดงออก เพราะหากนางพูด เพชฌฆาตดำคงลำบากใจยิ่งขึ้น
แต่ในขณะนี้ นางไม่อาจเก็บความรู้สึกไว้ได้อีก น้ำตาจึงไหลออกมาไม่หยุด
ทันใดนั้น กลุ่มเงาร่างหลายสายสังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้านล่าง พวกเขาคิดว่ามีสมบัติบางอย่างอยู่ที่นี่จึงกระโดดลงมาทันที
โจวหยวนจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาเย็นเยียบ ดาบยาวปรากฏขึ้นในมือโดยไม่ลังเล เขาฟันออกไปหลายครั้งติดกัน
พลังของโจวหยวนในขอบเขตหลอมปราณขั้นสิบปะทุออกมาในทันที คลื่นพลังดาบพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วราวสายฟ้า ก่อนที่กลุ่มคนเหล่านั้นจะทันได้ตอบสนอง ก็ถูกพลังดาบทะลุร่าง และหนึ่งในนั้นถูกฟันจนร่างแยกออกเป็นสองส่วน ร่างของเขาตกลงไปในลาวาด้านล่างและถูกกลืนหายไป
[ติ๊ง! ค่าดวงชะตา +9 อายุขัย +41 ระดับพลัง +386 ได้รับเคล็ดลมปราณหิมะโปรยปลิว หนึ่งเล่ม]
[ติ๊ง! ค่าดวงชะตา +6 อายุขัย +29 ระดับพลัง +245 ได้รับเคล็ดวิชาดาบซ่อนเร้น หนึ่งเล่ม]
[ติ๊ง! ค่าดวงชะตา +4 อายุขัย +19 ระดับพลัง +107 ได้รับเคล็ดลมปราณเกลียวสมุทร หนึ่งเล่ม]
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของโจวหยวน เขานึกบางสิ่งขึ้นมาได้ทันทีจนอดอุทานในใจว่า “ไม่ดีแล้ว!”
ในขณะนั้นเอง โจวหยวนรู้สึกได้ว่าพลังวิญญาณในร่างกายพุ่งเข้าสู่จุดตันเถียนเหมือนน้ำหลาก ระดับพลังของเขาลดลงจากขอบเขตหลอมปราณขั้นสิบอย่างรวดเร็ว จนเหลือเพียงขั้นแรกในพริบตา
สถานการณ์นี้โจวหยวนเคยเผชิญมาถึงแปดครั้งแล้วจึงไม่ได้ตื่นตระหนก เพียงแต่ปากของเขาเผยรอยขมขื่น
หากเป็นเวลาปกติ เขาคงยินดี แต่ตอนนี้คือช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด ระดับพลังที่ลดลงนี้ทำให้เขาเสียเปรียบ
ในจุดตันเถียนของเขา ดาบรูปร่างเป็นเมล็ดพันธุ์สร้างรากฐานดาบเล่มที่เก้าได้ปรากฏขึ้น มันหมุนรวมกับดาบอีกแปดเล่มจนกลายเป็นค่ายกลดาบเก้าทิศ
แม้ว่าโจวหยวนจะไม่มีทางเลือก แต่เขาก็เตรียมพร้อมรับมือกับสถานการณ์
ทันใดนั้น เงาร่างหกสายพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง คนเหล่านี้เป็นผู้ฝึกตนอิสระจากนครป่าเขียว เดิมทีพวกเขาตั้งใจจะเข้าร่วมการต่อสู้ แต่เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้านล่าง พวกเขาเปลี่ยนเป้าหมายและพุ่งลงมาแทน
โจวหยวนมองไปทางเพชฌฆาตดำ เห็นว่าเหลือพื้นที่เพียงครึ่งเล็บที่ยังไม่ได้สลักลวดลาย เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
ทันใดนั้น เขาสื่อจิตกับดาบอาฆาตในร่าง หวังจะดึงพลังของมันมาใช้กำจัดผู้บุกรุกทั้งหก
แต่ในวินาทีที่เขาสื่อจิต ดาบอาฆาตกลับพุ่งออกจากจุดตันเถียน มาปรากฏที่ปลายนิ้วของเขา ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นแสงสว่างพุ่งออกไปทันที
ดาบอาฆาตพุ่งทะลุหน้าผากของทั้งหกคนในชั่วพริบตา ความเร็วของมันรวดเร็วเสียจนแม้แต่โจวหยวนเองก็ไม่ทันมองเห็น
เมื่อโจวหยวนตั้งสติได้ ดาบอาฆาตก็กลับเข้าสู่จุดตันเถียนของเขาราวกับไม่เคยออกจากร่าง
[ติ๊ง! ค่าดวงชะตา +13 อายุขัย +27 ระดับพลัง +566 ได้รับเคล็ดวิชาดาบเมฆาล่องหนึ่งเล่ม]
[ติ๊ง! ค่าดวงชะตา +8 อายุขัย +28 ระดับพลัง +355 ได้รับเคล็ดวิชาท่ามังกรเหิน หนึ่งเล่ม]
[ติ๊ง! ค่าดวงชะตา +5 อายุขัย +34 ระดับพลัง +147]
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวของโจวหยวนติดต่อกันหกครั้ง เขาค่อยๆ เรียกสติกลับมา
ในบรรดาหกคนที่ถูกสังหาร มีเพียงสองคนที่ให้เคล็ดวิชา ส่วนคนอื่นไม่มีอะไรตกมา สาเหตุเพราะโจวหยวนได้สังหารผู้คนจำนวนมากในช่วงนี้ ทำให้เคล็ดวิชาเริ่มเกิดการซ้ำซ้อน
โจวหยวนใช้เวลาสั้นๆ มองแผงสถานะของตนเอง พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
[นายท่าน: โจวหยวน]
[ระดับพลัง: ขอบเขตหลอมปราณขั้น 1 (2230/18000)]
[อายุขัย: 21/28001.8]
[พรสวรรค์: รากวิญญาณสายฟ้ากลายพันธุ์, รากวิญญาณไร้ค่าสองสายที่รอการปรับปรุง]
[ค่าดวงชะตา: 116]
[ทักษะ: เคล็ดลูกไฟระดับกลาง, เคล็ดค่ายกลรวมวิญญาณขั้นต่ำ]
[ความสามารถพิเศษ: เคล็ดพันหน้า, วิชาทำลายกาลเวลา, วิชาปกปิดพลัง]
โจวหยวนรู้สึกยินดีที่ได้เข้าสู่สิบขั้นสุดท้ายของ "ขอบเขตหลอมปราณหนึ่งร้อยขั้น" ซึ่งเป็นวิชาโบราณ
“ดูนั่นสิ! ใต้หออัคคีหยางกลับซ่อนสถานที่ลับเช่นนี้ ต้องมีสมบัติอยู่แน่ เรารีบไปฆ่าคนทั้งสามกัน!”
เสียงตะโกนดังก้องขึ้นทันใด ทำให้ผู้คนจำนวนมากหันไปสนใจ และพากันมุ่งหน้ามายังตำแหน่งที่พวกเขาอยู่
ในขณะเดียวกัน เพชฌฆาตดำสลักลายเส้นสุดท้ายลงบนค่ายกล ทำให้ค่ายกลเคลื่อนย้ายเสร็จสมบูรณ์
อย่างไรก็ตาม การเปิดใช้งานค่ายกลต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งก้านธูปเพื่อกระตุ้นให้สมบูรณ์ ตอนนี้ใบหน้าของเพชฌฆาตดำเต็มไปด้วยเส้นสีดำที่ลุกลามไปทั่วร่าง ทำให้เขาดูน่าสะพรึงกลัวอย่างถึงที่สุด
ในดวงตาของเพชฌฆาตดำ ปรากฏแสงวูบไหว เมื่อมองไปที่โจวหยวนและไป๋อวิ๋นซิ่ว สายตาของเขากลับแปรเปลี่ยนเป็นแววโหดเหี้ยมในทันใด
โจวหยวนตื่นตระหนกรีบดึงไป๋อวิ๋นซิ่วมาอยู่ข้างหลัง เขาสัมผัสได้ว่าเพชฌฆาตดำกำลังจะเสียสติ!
"ท่านพ่อ!" ไป๋อวิ๋นซิ่วสีหน้าซีดเผือด น้ำตาไหลพรั่งพรูออกจากดวงตา นางมองไปยังเพชฌฆาตดำด้วยความโศกเศร้า
ในดวงตาของเพชฌฆาตดำเต็มไปด้วยความขัดแย้งรุนแรง เขาอาศัยเพียงแรงศรัทธาในใจเพื่อแกะสลักลายเส้นสุดท้ายของค่ายกลเคลื่อนย้ายจนสำเร็จ
แต่เมื่อการแกะสลักเสร็จสิ้น แรงศรัทธานั้นก็พลันหายไป จิตสำนึกของเขาเริ่มถูกพิษศพครอบงำ ทว่าคำว่า "ท่านพ่อ" ที่เปล่งออกมาจากปากของไป๋อวิ๋นซิ่ว ทำให้สติสัมปชัญญะของเพชฌฆาตดำกลับคืนมาชั่วขณะ ดวงตาของเขาปรากฏแววแจ่มชัดขึ้น
เพชฌฆาตดำสะบัดมือ หินวิญญาณจำนวนมากลอยเข้าไปในร่องค่ายกลเคลื่อนย้าย เติมเต็มจนสมบูรณ์
"โจวหยวน ข้าฝากอวิ๋นซิ่วไว้กับเจ้า ตั้งแต่นี้ไปนางคือภรรยาของเจ้า หวังว่าเจ้าจะดูแลนางให้ดี!"
หลังจากกล่าวจบ เพชฌฆาตดำโยนแหวนเก็บของวงหนึ่งให้กับโจวหยวน ก่อนจะหันกลับไปมองไป๋อวิ๋นซิ่วลึกๆ เป็นครั้งสุดท้าย เขาคำรามลั่นแล้วหมุนตัวพุ่งเข้าหากลุ่มคนที่กำลังพุ่งลงมาจากด้านบน
ในชั่วขณะนั้น เพชฌฆาตดำปลดปล่อยพิษศพในร่างกายทั้งหมดออกมาอย่างเต็มที่ พลังอันน่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจนร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยพลังอาฆาต
ระดับพลังของเพชฌฆาตดำพุ่งทะยานอย่างรวดเร็ว จากขอบเขตหลอมปราณขั้นเก้าขึ้นไปสู่ขอบเขตสร้างรากฐานขั้นต้น จากนั้นเข้าสู่ขั้นกลาง ขั้นสูง และขั้นสูงสุด
เพียงลมหายใจเดียว เขาก้าวข้ามจากขอบเขตสร้างรากฐานเข้าสู่ขอบเขตแก่นทองคำทันที ก่อนจะไต่ระดับอย่างรวดเร็วไปถึงขั้นกลาง และสุดท้ายหยุดอยู่ที่ขอบเขตแก่นทองคำขั้นปลาย
พลังอันมหาศาลที่ปะทุออกมาจากเพชฌฆาตดำทำให้บรรยากาศรอบข้างสั่นสะเทือนจนสะท้านฟ้าดิน!
