ตอนที่ 40 อดีตของเพชฌฆาตดำ

ตอนที่ 40 อดีตของเพชฌฆาตดำ

"แม่นางไป๋ อาหารที่เจ้าทำอร่อยขึ้นทุกวันเลย!" โจวหยวนกล่าวชมไป๋อวิ๋นซิ่วขณะรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่สนสายตาเพชฌฆาตดำที่มองมา

ไป๋อวิ๋นซิ่วหน้าแดงด้วยความเขินอาย แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความดีใจ

เพชฌฆาตดำมองโจวหยวนด้วยสายตาดุๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร หลังจากทานอาหารเสร็จ เขาก็เรียกโจวหยวนเข้าไปในห้อง

"เจ้าหนุ่มโจวหยวน ข้าตัดสินใจจะพาอวิ๋นซิ่วออกจากนครป่าเขียว ไปยังแดนภูเขามังกร เจ้าอยากไปกับข้าด้วยไหม?" เพชฌฆาตดำกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น โจวหยวนถึงกับตกตะลึง แต่เขาได้คิดเรื่องนี้มานานแล้ว จึงตอบกลับทันที "ท่านอาวุโสไป๋ ข้าย่อมต้องไปกับท่านอยู่แล้ว แต่แดนภูเขามังกรอยู่ห่างไกลหลายแสนลี้ เราจะเดินทางไปได้อย่างไร?"

เมื่อได้ยินคำตอบ เพชฌฆาตดำพยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนกล่าวว่า "เรื่องการเดินทางนั้น เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าเตรียมพร้อมแล้ว แต่เจ้าต้องสัญญาข้าหนึ่งเรื่อง"

"ท่านอาวุโส โปรดว่ามา หากทำได้ ข้าย่อมไม่ปฏิเสธ"

เพชฌฆาตดำมองโจวหยวนด้วยสายตาพึงพอใจ เขาเฝ้าสังเกตโจวหยวนมาหลายเดือน และรู้ว่าเขาไม่ใช่คนชอบพูดเกินจริง "จากนี้ไปข้าขอหมั้นอวิ๋นซิ่วให้กับเจ้า นางจะเป็นคู่หมั้นของเจ้า เจ้าคิดเห็นอย่างไร?"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจวหยวนถึงกับอ้าปากค้าง ยืนอึ้งอยู่กับที่เพราะไม่ทันตั้งตัว

แต่เขากลับรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล เพชฌฆาตดำอาจกำลังซ่อนอะไรบางอย่างไว้

"ท่านอาวุโส ท่านไว้ใจข้าถึงเพียงนี้ กล้าส่งมอบแม่นางไป๋ให้ข้าดูแล?" โจวหยวนสูดลมหายใจลึกก่อนถามออกไป

"เจ้าเด็กบ้าโจว ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่ใช่คนดีนัก ดูจากกลิ่นอายความอาฆาตที่ติดตัวกลับมาทุกครั้ง ข้าเดาว่าเจ้าคงเป็นพวกฆ่าสัตว์เป็นอาชีพ! แต่ตลอดสองเดือนที่ผ่านมา ข้าพบว่าเจ้ายังพอมีความจริงใจอยู่บ้าง ดังนั้นข้าก็แค่เดิมพันดู!" เพชฌฆาตดำกล่าวด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจวหยวนถึงกับรู้สึกนับถือในความเฉียบคมของเพชฌฆาตดำ ชายผู้ดูเหมือนหยาบกระด้างแต่กลับใส่ใจในรายละเอียด

"ท่านอาวุโส ท่านไม่ได้จะเดินทางไปกับเราด้วยหรือ ท่านดูแลแม่นางไป๋ด้วยตัวเองไม่ดีกว่าหรือ?"

เพชฌฆาตดำส่ายหน้า ก่อนฉีกเสื้อเผยให้เห็นหน้าอกของเขา ซึ่งมีรอยประทับสีดำขนาดเท่าฝ่ามือติดอยู่

บนรอยประทับนั้นเต็มไปด้วยเส้นสายสีดำที่แผ่ขยายออกไปทุกทิศทาง ดูน่ากลัวเหมือนใยแมงมุม

เมื่อเห็นภาพนี้ โจวหยวนถึงกับตกใจจนหน้าซีด มองเพชฌฆาตดำด้วยความหวาดกลัว

เพชฌฆาตดำปิดเสื้อกลับ และกล่าวด้วยน้ำเสียงสงบ "เจ้าหนุ่มโจว ข้าจะเล่าเรื่องหนึ่งให้เจ้าฟัง"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจวหยวนพยักหน้าทันที เพราะรู้ว่าเพชฌฆาตดำกำลังจะพูดถึงอดีตของตนเอง

"ในแดนภูเขามังกร เมืองไป๋ซาน ตระกูลไป๋ มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีพรสวรรค์โดดเด่น เขาบรรลุถึงขอบเขตหลอมปราณขั้น 9 ตั้งแต่อายุ 15 ปี และได้รับเลือกให้เข้าสู่สำนักหลอมจันทราในฐานะศิษย์เอกของผู้อาวุโสระดับ 5"

"ด้วยทรัพยากรจากสำนักหลอมจันทรา พลังของเขาเติบโตอย่างรวดเร็ว ไม่ถึงอายุ 30 เขาก็บรรลุถึงขอบเขตสร้างรากฐานขั้นสูงสุด"

"หลังจากนั้นเพียงสามสิบปี เขาก็กลายเป็นผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นทองคำที่อายุน้อยที่สุดในสำนักหลอมจันทรา และยังศึกษาเส้นทางค่ายกลไปพร้อมกัน"

"สำนักหลอมจันทราตั้งใจจะปลุกปั้นเขาให้เป็นเมล็ดพันธุ์ชั้นเลิศ จึงทุ่มทรัพยากรให้เขาอย่างเต็มที่ จนระดับพลังของเขาเติบโตขึ้นอีกครั้งในเวลาเพียงยี่สิบปี บรรลุถึงขอบเขตแก่นทองคำขั้นกลาง ทำให้ทั้งสำนักตกตะลึง"

"แต่ระหว่างการออกฝึกฝนภายนอกครั้งหนึ่ง เขาได้ช่วยชีวิตภรรยาของเจ้าสำนักโดยบังเอิญ และถูกเสน่ห์ความงามของนางล่อลวงจนเกินขอบเขต"

"สิบปีต่อมา ภรรยาเจ้าสำนักตั้งครรภ์ แต่เจ้าสำนักไม่ได้มีความสัมพันธ์กับนางมาหลายสิบปี ความจริงจึงถูกเปิดเผยในทันที!"

"เพื่อปกป้องลูกในครรภ์ เขาจึงพาภรรยาเจ้าสำนักหลบหนีระหว่างที่เจ้าสำนักกำลังปิดด่านบำเพ็ญเพียร หวังจะหลบหนีไปให้ไกล"

"แต่สุดท้ายเจ้าสำนักก็จับได้ และส่งคนไล่ล่าทั้งสอง"

"ในระหว่างการหลบหนี พวกเขาสังหารศัตรูจากสำนักหลอมจันทราไปหลายคน แต่ทั้งคู่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส โชคดีที่พวกเขาค้นพบค่ายกลเคลื่อนย้ายโดยบังเอิญ และหลบหนีออกจากแดนภูเขามังกรได้"

"แต่เมื่อพวกเขาไปถึงสถานที่ใหม่ กลับเจอผู้อาวุโสของสำนักพันศพ"

"ผู้อาวุโสผู้นั้นเป็นผู้แข็งแกร่งในขอบเขตแก่นทองคำขั้นปลาย เมื่อเห็นทั้งสองบาดเจ็บสาหัสจึงเกิดความโลภ คิดจะเปลี่ยนทั้งสองให้เป็นหุ่นเชิดศพของตน"

"พวกเขาต่อสู้จนสุดชีวิต แม้จะสามารถสังหารผู้อาวุโสได้แต่ฝ่ายชายก็ติดพิษศพ ส่วนฝ่ายหญิงเส้นลมปราณขาดสะบั้น และทะเลปราณได้รับความเสียหายสาหัส"

"นอกจากนี้ สำนักพันศพเป็นสำนักระดับห้า การสังหารผู้อาวุโสของพวกเขาย่อมดึงดูดการไล่ล่าต่อไป"

"หลังจากหลบหนีอยู่นานหลายเดือน พวกเขาก็มาถึงนครป่าเขียว และซ่อนตัวอยู่ที่นี่"

"แต่ปัญหายังไม่จบ ระดับพลังของฝ่ายชายเริ่มถดถอยจากพิษศพ รูปร่างหน้าตาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง กลายเป็นคนมีขนทั่วตัวและเต็มไปด้วยหนวดเครา ไม่เหลือเค้าคนเดิม"

"ฝ่ายหญิง เมื่อให้กำเนิดบุตรแล้วก็ไม่อาจทนต่อไปได้และเสียชีวิตลง"

"เวลาผ่านไปสิบแปดปี พิษศพแพร่กระจายไปทั่วร่างชายผู้นั้น และเขาเหลือเวลาอยู่อีกไม่นาน"

"เจ้าหนุ่มโจว ข้าบอกเรื่องนี้เพื่อให้เจ้ารู้ว่าข้าคงอยู่ได้อีกไม่นาน"

"ช่วงที่ผ่านมา ข้าทำทุกวิถีทาง จนในที่สุดก็สร้างค่ายกลเคลื่อนย้ายสำเร็จ มันจะนำพวกเจ้าไปยังแดนภูเขามังกรได้"

"ดังนั้น วันนี้ข้าขอมอบอวิ๋นซิ่วให้เจ้า เช่นนั้นเจ้าจะสัญญาดูแลนางไปชั่วชีวิตได้หรือไม่?"

เมื่อพูดจบ เพชฌฆาตดำน้ำตาไหลพราก สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เห็นได้ชัดว่าเขาเก็บความลับนี้ไว้ในใจมานาน

โจวหยวนมองเพชฌฆาตดำอย่างละเอียด และพบว่ารอบตัวเขามีไอพิเศษปกคลุม นั่นคือไอพิษศพ

[ติ๊ง! ระบบตรวจพบว่าบุคคลนี้ถูกไอพิษศพแทรกซึมเข้าสู่ห้าธาตุในร่าง นายท่านโปรดเลือก!]

[ตัวเลือกที่หนึ่ง: ดูดซับไอพิษศพของบุคคลนี้ ช่วยให้นายท่านสร้างต้นแบบดาบพิษศพ และหลอมรวมกับหนึ่งในเมล็ดดาบขั้นสร้างรากฐานได้สำเร็จ แต่การดูดซับนี้จะทำให้บุคคลนี้ตายตกทันที!]

[ตัวเลือกที่สอง: ปล่อยทิ้งไว้ แต่หากบุคคลนี้ปลดปล่อยไอพิษศพ ระดับพลังของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทัดเทียมกับขอบเขตแก่นทองคำขั้นปลาย แต่สติสัมปชัญญะจะสูญสิ้น กลายเป็นหุ่นเชิดศพจนกว่าจะถูกสังหาร!]

[ตัวเลือกที่สาม: ดูดซับไอพิษศพบางส่วนเพื่อชะลอการกลายเป็นหุ่นเชิดศพของบุคคลนี้ แต่ระดับพลังของเขาจะลดลงเหลือเพียงขอบเขตสร้างรากฐาน!]

เมื่อได้ยินตัวเลือกจากระบบ โจวหยวนขมวดคิ้วทันที เขาคาดหวังว่าระบบจะแก้ปัญหาได้ แต่เมื่อพบว่าระบบไม่สามารถแก้ไขได้อย่างเด็ดขาด เขาจึงสรุปว่าพิษศพได้หลอมรวมกับร่างกายเพชฌฆาตดำอย่างสมบูรณ์จนไม่สามารถแยกออกได้แล้ว

ตัวเลือกแรกเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเลือก และตัวเลือกที่สามก็ดูเหมือนว่าเพชฌฆาตดำจะไม่ยอมรับง่ายๆ