บทที่ 8 สาวสวยในอพาร์ตเมนต์

บทที่ 8 สาวสวยในอพาร์ตเมนต์

ในมุมมองของโรงเรียน คนที่อายุ 16 แล้วยังไม่สามารถทำพันธสัญญากับสัตว์เลี้ยงวิญญาณได้ โอกาสที่จะเป็นผู้ควบคุมวิญญาณในอนาคตก็แทบจะไม่มี

แม้จะทำได้ ศักยภาพก็มีจำกัดมาก ไม่คุ้มค่าที่จะเสียทรัพยากรมาฝึกฝน

ก่อนหน้านี้เย่เชียนซิงแทบจะถูกขอให้ออกอย่างแน่นอน เซี่ยเสี่ยวอวี่ก็ทำอะไรไม่ได้ แม้พ่อบุญธรรมของเธอจะเป็นประธานสาขาเมืองเจียงหนาน ก็ไม่สามารถแทรกแซงเรื่องนี้ได้

แต่ตอนนี้เย่เชียนซิงกลายเป็นผู้ควบคุมวิญญาณแล้ว ความกังวลทั้งหมดก็หายไป แม้สุดท้ายจะได้เข้าแค่ห้องปกติ ก็ยังดีกว่าถูกให้ออก

ทั้งสองวิ่งเล่นกันในสนาม ไม่นานก็วิ่งครบห้ารอบ

ไม่ต้องพูดถึงเย่เชียนซิง มีพลังหนึ่งในสิบของสุนัขนรก สามารถต่อกรกับสัตว์เลี้ยงวิญญาณระดับ F ทั่วไปได้ ด้วยสมรรถภาพร่างกายของเขา ไม่ต้องพูดถึงห้ารอบ แม้แต่สิบรอบก็ไม่ทำให้หอบ

ส่วนเซี่ยเสี่ยวอวี่ แม้จะเติบโตในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเจ้าหญิงที่ถูกตามใจ

ตรงกันข้าม ด้วยการได้รับอาหารบำรุงมากมาย บวกกับตัวเธอเองก็ออกกำลังกายเป็นประจำ สมรรถภาพร่างกายของเซี่ยเสี่ยวอวี่ดีกว่าเด็กผู้ชายวัยเดียวกันทั่วไปเสียอีก วิ่งห้ารอบแม้จะหอบและหน้าแดง แต่ก็อดทนจนจบได้

กลับมาที่ห้องเรียน อาจารย์เจียงหลินกำลังสอนอยู่

แม้ตอนนี้จะเป็นยุคใหม่ วิชาเก่าๆ อย่างภาษาและคณิตศาสตร์จะไม่สำคัญเท่าไหร่แล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องเรียนทฤษฎี

ผ่านการสั่งสมมาหลายร้อยปี มนุษย์ก็เริ่มเข้าใจวิญญาณชั่วร้ายเหล่านั้นมากขึ้น เช่น ประเภท ลักษณะเฉพาะ นิสัย และจุดอ่อน สิ่งเหล่านี้ถูกบันทึกไว้ใน 'บันทึกวิญญาณชั่วร้าย'

และสิ่งที่พวกเขาต้องเรียนก็คือ 'บันทึกวิญญาณชั่วร้าย' นี้ รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง หากไม่รู้จักคู่ต่อสู้ แม้จะแข็งแกร่งแค่ไหนก็อันตราย

และถ้าคุ้นเคยกับวิญญาณชั่วร้ายเหล่านี้เป็นอย่างดี อาจทำให้ผู้อ่อนแอเอาชนะผู้แข็งแกร่งได้

แม้จุดประสงค์หลักของทุกคนจะเป็นการต่อสู้ด้วยสัตว์เลี้ยงวิญญาณ แต่ก็มีบางคนที่พรสวรรค์ด้านวิญญาณธรรมดา สุดท้ายเลือกที่จะศึกษาและวิจัยเรื่องเกี่ยวกับวิญญาณชั่วร้ายหรือสัตว์เลี้ยงวิญญาณ

หากสามารถวิจัยวิธีการเลี้ยงดูสัตว์เลี้ยงวิญญาณได้ ก็จะเป็นที่ต้องการมาก ถึงตอนนั้นแม้จะไม่มีพละกำลังเลยก็จะได้รับความเคารพจากผู้ควบคุมวิญญาณมากมาย

และถ้าสามารถสร้างผลงานในด้านนี้ได้ ก็จะเป็นการสร้างคุณประโยชน์อย่างมากต่อประเทศและมนุษยชาติ คนแบบนี้มีโอกาสที่จะได้รับการยกเว้นเข้าเรียนในโรงเรียนและได้รับการฝึกฝนเป็นพิเศษ

แน่นอน สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญสำหรับเย่เชียนซิง เขาที่มีระบบ เพียงแค่มองก็สามารถเห็นทะลุข้อมูลของวิญญาณชั่วร้ายและสัตว์เลี้ยงวิญญาณใดๆ ได้

พูดไม่เกินจริง หากเขาต้องการ แม้แต่ศาสตราจารย์ระดับสูงที่เข้าใจวิญญาณชั่วร้ายและสัตว์เลี้ยงวิญญาณที่สุดในโลกนี้ก็ต้องกราบที่เท้าเขา

แต่เป้าหมายของเย่เชียนซิงยังคงเป็นการเพิ่มพูนพลัง ไม่สนใจเรื่องแบบนี้

เย่เชียนซิงไม่สนใจ แต่เซี่ยเสี่ยวอวี่และเพื่อนร่วมชั้นต่างตั้งใจฟังมาก พวกเขาหลายคนในอนาคตจะได้เป็นผู้ควบคุมวิญญาณ การต่อสู้กับวิญญาณชั่วร้ายเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้แต่เพื่อความปลอดภัยในอนาคต ก็ต้องตั้งใจฟัง

ในความเบื่อหน่าย วันเรียนก็จบลงแบบนี้

ตอนกลางวันเซี่ยเสี่ยวอวี่ก็เลี้ยงข้าวอีก ส่วนเย่เชียนซิงหลังจากจ่ายค่าเช่าก็กระเป๋าแห้งแล้ว ตอนนี้เขาถึงตระหนักว่า ถึงเวลาที่ต้องหาเงินแล้ว ไม่อาจพึ่งพาเซี่ยเสี่ยวอวี่อยู่เรื่อยไป

แม้เขาจะรู้ว่าเซี่ยเสี่ยวอวี่ไม่รังเกียจ แต่เขารังเกียจ เขาเป็นผู้ชายตัวจริง จะให้ผู้หญิงเลี้ยงดูได้อย่างไร

คิดไปคิดมา เย่เชียนซิงก็กลับมาถึงอพาร์ตเมนต์โดยไม่รู้ตัว

ตอนเปิดประตู เย่เชียนซิงพบว่าประตูไม่ได้ล็อก เขาจำได้แน่นอนว่าล็อกก่อนออกจากบ้าน มีคนอยู่หรือ?

ขณะที่คิด เย่เชียนซิงก็เดินเข้าห้องนั่งเล่น พร้อมกันนั้น เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น มาจากห้องน้ำ เย่เชียนซิงมองไปทางนั้นโดยอัตโนมัติ ทันใดนั้นดวงตาก็เบิกกว้าง จมูกรู้สึกร้อนผ่าว คงใกล้จะมีเลือดกำเดาไหล

เห็นประตูห้องน้ำเปิดออก ร่างงดงามปรากฏในสายตาเย่เชียนซิง เป็นหญิงสาวดูอายุราวยี่สิบต้นๆ มีใบหน้างดงามและรูปร่างเซ็กซี่มาก พูดว่าเป็นการผสมผสานระหว่างใบหน้านางฟ้ากับรูปร่างปีศาจก็ไม่เกินจริง

เย่เชียนซิงเคยเห็นสาวสวยมามากแล้ว ไม่ว่าจะเป็นหลินรั่วซีหรือเซี่ยเสี่ยวอวี่ ด้านความงามก็ไม่แพ้สาวสวยคนนี้ แม้ด้านรูปร่างจะด้อยกว่าเล็กน้อย แต่คงเป็นเพราะเรื่องอายุ

สิ่งที่ทำให้เย่เชียนซิงตะลึงและเกือบเลือดกำเดาไหลคือหญิงสาวรูปร่างงดงามคนนี้ไม่ได้สวมใส่อะไรเลย เย่เชียนซิงอายุ 16 ปี เป็นเด็กหนุ่มที่ไม่เคยมีประสบการณ์ชีวิต แม้แค่เห็นขาและหน้าท้องก็ทำให้เขาหน้าแดงได้แล้ว

ภาพตรงหน้าทำให้เขาตั้งตัวไม่ทัน

หญิงสาวเองก็ไม่คิดว่าจะมีคนมา ตะลึงไปครู่หนึ่งก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ เร็วมาก สิบกว่าวินาทีต่อมาเธอก็เปิดประตูอีกครั้ง คราวนี้มีผ้าเช็ดตัวคลุมร่าง

เย่เชียนซิงรีบได้สติ เบนสายตาไปทางอื่น เช็ดเลือดกำเดา แล้วกระแอม

"อื้อฮึ อะไรนะ คุณคงจะเป็น..."

พูดยังไม่ทันจบ เย่เชียนซิงก็รู้สึกถึงแรงลมพุ่งเข้าใส่ใบหน้า เขาหลบโดยสัญชาตญาณ เงาร่างหนึ่งพุ่งผ่านตา

เขาเห็นชัดว่าเป็นมีดที่ส่องประกายเย็นเยียบ

หากเมื่อครู่เขาหลบไม่ทัน มีดคงฟันผ่านดวงตาทั้งสองข้าง ตอนนั้นเขาคงต้องตาบอดแน่

เจ้าของมีดคือหญิงสาวคนนั้น ใบหน้าเย็นชาของเธอมีแววประหลาดใจ ชัดเจนว่าไม่คิดว่าเย่เชียนซิงจะหลบได้

แต่ความประหลาดใจอยู่ได้แค่ไม่กี่วินาที หลังจากนั้นเธอก็กลับมามีสายตาเย็นชาอีกครั้ง เหวี่ยงมีด พุ่งเข้าหาดวงตาเย่เชียนซิงอีกครั้ง

"บ้าเอ๊ย!" เย่เชียนซิงพูดได้แค่นั้นก็ต้องรีบหลบ

หญิงสาวดูเป็นมือเก๋า มีดเคลื่อนไหวรวดเร็วดุจพายุ เย่เชียนซิงถึงกับรับมือไม่ถูกชั่วขณะ พูดง่ายๆ คือแม้เขาจะมีพลังหนึ่งในสิบของสุนัขนรก แต่ก็ไม่รู้วิธีใช้อย่างถูกต้อง

หญิงสาวแทงเข้าที่ดวงตาทุกครั้ง ทำให้เย่เชียนซิงจนปัญญา รู้ว่าเธอต้องการควักดวงตาเขาเพราะเขาเห็นร่างเปลือยเปล่าของเธอ

แต่นี่ก็เป็นความผิดของเขา แม้จะไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็เห็นร่างของเธอจริงๆ ตอนนี้จึงไม่กล้าโต้ตอบ

"เฮ้ คุณสาว ประการแรกที่เห็นคุณเป็นความผิดของผมจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจ เรามาคุยกันดีๆ..."

พูดยังไม่ทันจบ หญิงสาวก็โกรธมากขึ้น ความเร็วและพลังในมือเพิ่มขึ้น ทำให้เย่เชียนซิงรู้สึกทั้งจนใจและเริ่มหมดความอดทน

"ดูเหมือนต้องจับคุณไว้ก่อนถึงจะคุยกันรู้เรื่อง ขอโทษด้วยนะ"

พูดจบ เย่เชียนซิงก็ไม่หลบอีก แต่คว้ามือทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้

หญิงสาวไม่รู้ว่าเย่เชียนซิงแข็งแรงขนาดนั้น ประมาทไม่หลบ มือทั้งสองถูกจับไว้ จึงเริ่มดิ้นรน เย่เชียนซิงจำต้องออกแรง ผลักหญิงสาวล้มลง กดเธอไว้ใต้ร่าง จึงควบคุมเธอได้

แม้ท่าทางจะดูกำกวมไปหน่อย แต่เย่เชียนซิงก็ไม่มีทางเลือก ต้องทำแบบนี้