บทที่ 7 เซี่ยเสี่ยวอวี่ เพื่อนวัยเยาว์

บทที่ 7 เซี่ยเสี่ยวอวี่ เพื่อนวัยเยาว์

บนลานกีฬา เย่เชียนซิงกำลังวิ่งเคียงข้างเซี่ยเสี่ยวอวี่

"เซี่ยเสี่ยวอวี่ จริงๆ แล้วเธอไม่จำเป็นต้องมารับโทษด้วยหรอก นี่มันเป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างฉันกับโจววุย"

เย่เชียนซิงยิ้มให้เซี่ยเสี่ยวอวี่อย่างอ่อนโยน ที่จริงแล้วเขากับเซี่ยเสี่ยวอวี่สนิทกันมาก จนเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนเล่นตั้งแต่เด็กก็ไม่เกินจริง

เซี่ยเสี่ยวอวี่และเขาเป็นเด็กกำพร้าเหมือนกัน พวกเขารู้จักกันตั้งแต่อยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่เซี่ยเสี่ยวอวี่โชคดีกว่าเขามาก

เซี่ยเสี่ยวอวี่แสดงพรสวรรค์ด้านพลังจิตที่แข็งแกร่งตั้งแต่เด็ก จนได้รับการรับเลี้ยงโดยประธานสาขาสมาคมผู้ควบคุมเมืองเจียงหนาน

สมาคมผู้ควบคุมมีสาขาอยู่ในทุกเมืองฐาน ก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ต้นยุคใหม่ อาจกล่าวได้ว่าเป็นองค์กรที่มีอำนาจมหาศาลที่สามารถต่อกรกับกองทัพของประเทศได้

หลังจากเซี่ยเสี่ยวอวี่ได้รับการรับเลี้ยงโดยประธานสาขาเมืองเจียงหนาน สถานะของเธอก็สูงขึ้นตามไปด้วย

ด้วยพรสวรรค์ที่มีมาแต่กำเนิดและทรัพยากรมากมายที่ได้รับ พลังของเธอจึงโดดเด่นในหมู่คนรุ่นเดียวกัน

คิดว่าคงไม่มีโอกาสได้พบกันอีก แต่ใครจะรู้ว่าพวกเขากลับมาเจอกันที่โรงเรียนและอยู่ห้องเดียวกัน นี่คงเป็นเรื่องของพรหมลิขิต

"พี่เชียนซิง อย่าพูดแบบนั้นสิคะ ฉันจะปล่อยให้โจววุยรังแกพี่ได้ยังไง"

เซี่ยเสี่ยวอวี่พูดพร้อมรอยยิ้มหวานๆ ทำให้เย่เชียนซิงรู้สึกอบอุ่นใจ

ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็มีเด็กไม่ดีบางคนที่ชอบรังแกเซี่ยเสี่ยวอวี่ ตอนนั้นเขาคอยปกป้องเธอตลอด แต่ตอนนี้เด็กผู้หญิงคนนี้กลับจะมาปกป้องเขาแทน

"ฉันเป็นลูกผู้ชาย จะให้ผู้หญิงอย่างเธอมาปกป้องได้ยังไง เธอไม่เห็นหรือว่าฉันตีโจววุยจนแพ้ยับเยินขนาดไหน"

พูดพลางกำหมัดทำท่าดุดัน

เซี่ยเสี่ยวอวี่หัวเราะคิกคัก

"แต่พี่เชียนซิงก็เก่งขึ้นมากจริงๆ ถึงกับชนะโจววุยได้"

เซี่ยเสี่ยวอวี่แค่ชมเท่านั้น ไม่ได้ถามว่าทำไมเย่เชียนซิงถึงแข็งแกร่งขึ้นมาทันที

ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากรู้ แต่เธอรู้ว่าทุกคนต่างมีความลับของตัวเอง เธอเชื่อว่าถ้าเย่เชียนซิงอยากบอก เขาก็จะบอกโดยที่เธอไม่ต้องถาม

"อ้อใช่ พี่เชียนซิง ฉันได้ยินมาว่า..." เซี่ยเสี่ยวอวี่ดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที พูดได้ครึ่งๆ กลางๆ แล้วก็ไม่รู้จะพูดต่อยังไง

"อะไรหรือ" เย่เชียนซิงถามอย่างสงสัย

"พี่เชียนซิง ฉันเหมือนได้ยินโจววุยบอกว่าเขาฆ่า 'เจ้าโง่ แล้ว"

ขณะที่พูด ดวงตาของเซี่ยเสี่ยวอวี่ก็แดงขึ้น

เธอสนิทกับ 'เจ้าโง่ มาก เพราะตอนแรกเย่เชียนซิงเข้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าพร้อมกับ 'เจ้าโง่ ผู้หญิงมักจะชอบสัตว์น่ารักๆ แบบนี้ เซี่ยเสี่ยวอวี่ก็ไม่ต่างกัน

หลายปีที่ผ่านมา เธอสนิทกับ 'เจ้าโง่ มาก พอได้ยินว่า 'เจ้าโง่ ตายแล้ว จะไม่เสียใจได้อย่างไร

ไม่เพียงแค่เศร้า ในดวงตาของเธอยังฉายแววรู้สึกผิด เธอรู้ว่าสาเหตุที่โจววุยต้องการเล่นงานเย่เชียนซิงก็เพราะเธอ

ในฐานะลูกสาวของประธานสาขาสมาคมผู้ควบคุมเมืองเจียงหนาน และด้วยความที่เธอสวยมาก โจววุยเคยสารภาพรักกับเธอมาแล้ว แต่เซี่ยเสี่ยวอวี่ไม่สนใจเขาเลย

ตรงกันข้าม เธอกลับสนิทกับเย่เชียนซิงมาก คุยเล่นหัวเราะกันทุกวัน ทำให้โจววุยทั้งอิจฉาและรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

ในสายตาของเขา ผู้หญิงที่เขาไม่ได้ เขาก็จะไม่ยอมให้คนอื่นได้เด็ดขาด ยิ่งไปกว่านั้น ในสายตาของเขา เย่เชียนซิงเป็นแค่เด็กกำพร้าที่มีปัญหาด้านพลังจิต เป็นคนไร้ค่า

เซี่ยเสี่ยวอวี่ยังยอมคบหากับคนไร้ค่าแบบนี้ แต่กลับไม่สนใจเขา นี่ทำให้ความรู้สึกที่ว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่นของเขาได้รับความกระทบกระเทือนอย่างหนัก

โจววุยไม่กล้าระบายความไม่พอใจนี้กับเซี่ยเสี่ยวอวี่ จึงหันมาเล่นงานเย่เชียนซิงแทน

จึงเกิดเหตุการณ์แรกขึ้น เขาซุ่มอยู่ในป่าเล็กๆ ที่เย่เชียนซิงต้องเดินผ่านตอนกลับบ้าน แล้วลงมือสั่งสอนอย่างหนัก

เย่เชียนซิงเห็นความรู้สึกผิดในดวงตาของเซี่ยเสี่ยวอวี่ จึงยิ้มและลูบหัวเธอ

"เด็กโง่ นี่ไม่ใช่ความผิดของเธอ ต้นเหตุของทุกอย่างคือโจววุย การสั่งสอนเขาวันนี้เป็นแค่การเก็บดอกเบี้ยเท่านั้น บัญชีจริงๆ ฉันจะค่อยๆ คิดบัญชีกับเขาทีหลัง" พูดพลางกำหมัดแน่น

เซี่ยเสี่ยวอวี่รู้สึกถึงจิตสังหารที่แผ่ออกมาจากเย่เชียนซิง หัวใจเธอสั่นไหว ในตอนนี้เธอรู้สึกถึงความแปลกหน้าบางอย่างจากตัวเย่เชียนซิง

การมาถึงของระบบได้เปลี่ยนแปลงเย่เชียนซิงไปอย่างสิ้นเชิง จากนี้ไป เขาจะไม่ขลาดกลัวหรือยอมให้ใครรังแกอีกต่อไป

รู้สึกถึงความตื่นตระหนกของเซี่ยเสี่ยวอวี่ เย่เชียนซิงจึงรีบเก็บจิตสังหารทันที แล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน ปัจจุบันเขาแสดงความอ่อนโยนแบบนี้กับเซี่ยเสี่ยวอวี่เท่านั้น

"อีกอย่าง 'เจ้าโง่ ไม่ได้ตายหรอก มันยังมีชีวิตอยู่ดี ไม่เชื่อก็ดูสิ"

พูดพลางเปิดพื้นที่พันธสัญญา ร่างของ 'เจ้าโง่ ก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว พอเห็นเซี่ยเสี่ยวอวี่ปุ๊บ 'เจ้าโง่ ก็กระโจนเข้าไปในอ้อมกอดของเธอ แล้วเอาหัวถูไถบริเวณที่นูนขึ้นเล็กน้อยของเธอ ทำให้เย่เชียนซิงรู้สึกทั้งอิจฉา เคียดแค้น และชิงชัง

อยากจะสลับร่างกับ 'เจ้าโง่ เสียจริงๆ

"ไอ้หมาบ้ากาม มาที่นี่เดี๋ยวนี้!"

เย่เชียนซิงตะโกนด่า แต่ 'เจ้าโง่ กลับมองเขาด้วยสายตาดูถูกแบบฉบับไซบีเรียน ฮัสกี้ แล้วก็ถูไถต่อไปอย่างไม่สนใจอะไร

เซี่ยเสี่ยวอวี่เห็น 'เจ้าโง่ ก็ดีใจจนหัวใจพองโต รีบกอดมันแน่น

แต่จู่ๆ เธอก็นึกอะไรขึ้นได้ มองเย่เชียนซิงด้วยความประหลาดใจ หรือจะพูดให้ถูกคือมองไปที่ช่องทางเข้าพื้นที่พันธสัญญาข้างๆ ตัวเขา

"นาย... นายทำพันธสัญญากับ 'เจ้าโง่ แล้ว? นายกลายเป็นผู้ควบคุมวิญญาณแล้วเหรอ?"

ไม่แปลกที่เซี่ยเสี่ยวอวี่จะตกใจขนาดนี้ เพราะเรื่องนี้มันช็อกเกินไปจริงๆ ถ้าเป็นคนอื่นเธอคงไม่แปลกใจขนาดนี้ แต่เย่เชียนซิงนั้นต่างออกไป

รู้จักเย่เชียนซิงมานาน เซี่ยเสี่ยวอวี่รู้จักเขาดีที่สุด ตอนเด็กเขาเคยได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ มีปัญหาด้านพลังจิต นอกจากจะหาของวิเศษที่รักษาวิญญาณได้ ไม่อย่างนั้นแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำพันธสัญญากับสัตว์เลี้ยงวิญญาณ

หากฝืนทำ ก็จะได้ผลตรงกันข้าม ถูกย้อนกลับ เบาสุดก็บาดเจ็บสาหัส หนักสุดก็เสียชีวิต

"อืม ฉันโชคดี ได้ของวิเศษบางอย่างมา นอกจากจะรักษา 'เจ้าโง่ หายแล้ว ยังรักษาอาการบาดเจ็บทางวิญญาณของฉันด้วย" เย่เชียนซิงไม่อาจเล่าเรื่องระบบได้ จึงต้องแต่งเรื่องขึ้นมา

ไม่ใช่ว่าเขาไม่ไว้ใจเซี่ยเสี่ยวอวี่ แต่เรื่องแบบนี้มันประหลาดเกินไป ไม่ใช่แค่ว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ แม้แต่เชื่อแล้ว การรู้มากเกินไปก็ไม่ดีกับเธอ

ส่วนเซี่ยเสี่ยวอวี่ แม้จะรู้สึกว่าเหตุผลของเย่เชียนซิงฟังดูเหลือเชื่อ แต่ก็ไม่มีคำอธิบายอื่น จึงจำต้องเชื่อ

"พี่เชียนซิง ในเมื่อพี่เป็นผู้ควบคุมวิญญาณแล้ว งั้นการสอบปลายภาคครั้งนี้พี่ก็จะไม่ถูกคัดออกแล้วนะคะ"

เซี่ยเสี่ยวอวี่พูดด้วยความดีใจ เพราะอีกไม่นานก็จะถึงการสอบปลายภาค ตอนนั้นจะมีการแบ่งห้องตามผลการสอบ นักเรียนที่มีพรสวรรค์โดดเด่นจะได้เข้าห้องพิเศษระดับหนึ่งและระดับสอง ส่วนคนที่มีพรสวรรค์ธรรมดาก็จะเข้าห้องปกติ ส่วนคนที่ไม่สามารถทำพันธสัญญากับสัตว์เลี้ยงวิญญาณได้ก็จะถูกโรงเรียนขอให้ลาออก