บทที่ 55 ขีดจำกัด
เวลาค่อยๆ ผ่านไปอย่างช้าๆ หนึ่งเดือนต่อมา ขบวนยาวเหยียดกำลังเคลื่อนตัวอย่างเชื่องช้าไปตามถนนสายหนึ่งที่ตัดผ่านผืนป่ารกร้าง “หลังจากเราข้ามภูเขาลูกนี้ไป อีกไม่กี่วันก็จะออกจากดินแดนทางเหนือได้แล้ว” เสียงของฟลาร์ลดังขึ้นจากด้านข้าง แฝงด้วยความเหนื่อยล้าจางๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น อาเดียร์จึงหันไปมองข้างห...
