บทที่ 54: จูโหยวเจี้ยน: “ฆ่าพวกเจ้าให้หมด เท่านี้เงินก็ตกเป็นของเรา!”
บทที่ 54: จูโหยวเจี้ยน: “ฆ่าพวกเจ้าให้หมด เท่านี้เงินก็ตกเป็นของเรา!”
“โง่เขลา!”
“ล้วนแต่เป็นคนโง่เง่า”
“ดูสภาพของพวกเจ้าสิ”
“ใกล้ตายแล้วยังกล้ามาข่มขู่เราอีก”
“คิดว่าแค่บริจาคเงิน ใช้ราชวงศ์หมิงมาข่มขู่”
“จะรอดชีวิตได้งั้นหรือ!”
“ไม่มีทาง! ไม่มีทางเด็ดขาด!”
“บอกความจริงให้พวกเจ้ารู้ก็ได้”
“ฆ่าพวกเจ้าให้หมด เงินก็ตกเป็นของเราอยู่ดี!”
“คนขององครักษ์เสื้อแพร จะยึดทรัพย์สินของพวกเจ้าจนหมดสิ้น”
“ไม่เว้นแม้แต่คนในตระกูลเดียว”
“ส่วนตำแหน่งของพวกเจ้า ยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่”
“ราชวงศ์หมิงของเรา ขาดอะไรก็ขาดได้ แต่ไม่เคยขาดคนอยากเป็นขุนนาง”
“ฆ่าพวกเจ้าให้หมด ก็มีคนมาแทนที่อยู่ดี”
“ขุนนางที่จะมาแทน ก็เตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว”
“ถ่ายทอดคำสั่งของเรา ให้คนข้างนอก นำตัวขึ้นมา”
จูโหยวเจี้ยนไม่กลัวการข่มขู่ใดๆ
ในเมื่อเปิดสูตรโกงแล้ว จะยอมให้โจวหยานหรูและพวกมาข่มขู่ได้อย่างไร
ถ้าอย่างนั้น การเปิดสูตรโกงก็ไร้ค่าสิ
ข้างนอกตำหนัก
ข้าราชการฝ่ายพลเรือนระดับสูง “เจิ้งอี้” นำข้าราชการฝ่ายพลเรือนระดับต้น 45 คน แต่งกายในชุดขุนนาง เดินเข้ามาในตำหนัก
เจิ้งอี้และข้าราชการระดับต้น 45 คน มีรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจบนใบหน้า
ทุกคนมาถึงเบื้องหน้าจูโหยวเจี้ยน เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคารพ
“ถวายบังคมฝ่าบาท ขอฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นๆ ปี”
“พวกข้าพระองค์เตรียมพร้อมแล้ว พร้อมรับหน้าที่ราชการทุกเมื่อ”
“ขอถวายความจงรักภักดีต่อฝ่าบาท ขอรับใช้ราชวงศ์หมิง”
คำพูดของเจิ้งอี้ ดังก้องไปทั่วท้องพระโรง
โจวหยานหรู เฉียนเชียนอี้ และพวกที่เพิ่งข่มขู่ไป ต่างก็ตกตะลึง
ไม่จริงน่า!
ฮ่องเต้เตรียมการไว้จริงๆ ด้วย
มีขุนนางมากมาย พร้อมที่จะเข้ามาแทนที่ทันที
ส่วนพวกเขา ที่กำลังจะถูกฮ่องเต้สั่งประหาร
ไม่มีผลกระทบใดๆ ต่อราชวงศ์หมิงเลย
ไม่สิ
พูดให้ถูกต้อง ก็ยังมีผลกระทบบ้าง แต่เป็นในแง่ดี
เพราะหลังจากฆ่าขุนนางเหล่านี้แล้ว
ราชวงศ์หมิงจะมีเงินทองมากขึ้น การทำงานของราชสำนักก็จะราบรื่นขึ้น
ส่วนราชวงศ์หมิง ก็จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
“จบกันแล้ว!”
“ฮ่องเต้เตรียมขุนนางที่จะมาแทนไว้แล้ว”
“ตายแน่ พวกเราตายแน่”
เมื่อข้าราชการฝ่ายพลเรือนกลุ่มใหม่ ปรากฏตัวในท้องพระโรง
โจวหยานหรูและพวก ก็รู้ว่าพวกเขาไม่มีโอกาสแล้ว
เหล่าขุนนางและคนในตระกูลสามชั่วโคตร ต้องตายแน่ๆ
โจวหยานหรู เฉียนเชียนอี้ และพวก ต่างก็สิ้นหวัง ไถ่ถามด้วยความไม่ยอม
“ฝ่าบาท ต้องทำถึงขนาดนี้เชียวหรือ!”
“ฆ่าขุนนางมากมายขนาดนี้ในคราวเดียว”
“ไม่กลัวผู้คนใต้ฟ้า กล่าวหาว่าฝ่าบาทเป็นทรราชหรือ”
“ทรราช?”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”
“เราไม่กลัวหรอก!”
“ฆ่าพวกเจ้าให้หมด ราชวงศ์หมิงถึงจะดีขึ้น”
“หากเราสามารถนำพาราชวงศ์หมิงให้เจริญรุ่งเรือง ย่อมมีบัณฑิตมาแก้ต่างให้เรา”
“เอาล่ะ”
“เล่นละครกับพวกเจ้ามานานแล้ว เราจะไม่พูดไร้สาระอีก”
“นำตัวลงไป! รอรับโทษ!”
“ยึดทรัพย์ตามรายชื่อขุนนาง”
“เรื่องนี้ให้หน่วยตงฉ่างและองครักษ์เสื้อแพรเป็นผู้รับผิดชอบ กองทัพเป็นผู้ช่วยเหลือ”
“นำตัวไปให้หมด!”
จูโหยวเจี้ยนขี้เกียจมองไปยังโจวหยานหรูและพวก
ตอนนี้ราชวงศ์หมิงกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว
ในฐานะฮ่องเต้ มีข้าราชการฝ่ายพลเรือนที่มีความสามารถมากมายแล้ว
นโยบายสวัสดิการต่างๆ จะได้รับการผลักดันอย่างราบรื่น
กบฏ แมนจู ขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวง พ่อค้าชั่วช้า ต้องกำจัดให้หมด!
ไม่มีเวลามาพูดไร้สาระกับโจวหยานหรูและพวกอีกแล้ว
ไม่มีอะไรต้องพูดกับคนตาย!
เมื่อจูโหยวเจี้ยนออกคำสั่ง
ทหารที่คุมตัวเหล่าขุนนางก็เริ่มเคลื่อนไหว ลากเหล่าขุนนางที่ร้องโอดโอยออกไปอย่างรวดเร็ว
ในกลุ่มขุนนาง
จูฉุนเฉินและขุนนางฝ่ายบู๊ ต่างก็ร้องตะโกน
“อย่านะ ฝ่าบาท ได้โปรดอย่า!”
“...”
“บรรพบุรุษของพวกข้าพระองค์ เคยหลั่งเลือด สละชีวิตเพื่อราชวงศ์หมิง”
“สร้างคุณงามความดีให้กับราชวงศ์หมิง!”
“ขอฝ่าบาททรงเมตตา ขอฝ่าบาททรงเมตตา”
ขุนนางฝ่ายบู๊ต่างก็ร้องขอชีวิต
หลายคนมองไปยังจูฉุนเฉิน
ส่งสายตาว่าจะดูสีหน้าของจูฉุนเฉิน แล้วค่อยลงมือ
อย่างไรก็ตาม หลังจากเข้าเฝ้า สิ่งแรกที่เห็นคือเฉินเหยียนและพวกถูกประหาร
จากนั้นจูฉุนเฉินก็ไม่ได้พูดอะไร ถูกหลักฐานขององครักษ์เสื้อแพรตอกย้ำ
แล้วฮ่องเต้ก็สั่งให้ลากพวกเขาออกไป
ไม่มีแม้แต่โอกาสได้ขอชีวิต จูฉุนเฉินหน้าซีดเผือด
ในใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว สติแตกกระเจิง
คำสัญญาและความมั่นใจก่อนหน้านี้
ยามอยู่เบื้องหน้าฮ่องเต้ ล้วนกลายเป็นเรื่องตลกไปหมดสิ้น!
“จบกันแล้ว!”
“เจ้าเมืองอะไรนั่น หลอกลวงจริงๆ”
“เจ้าบอกว่าจะไม่เป็นไร จะไม่เป็นไร!”
“ตอนนี้ทุกคนกำลังจะถูกจับขังคุก รอถูกประหาร”
“จูฉุนเฉิน ไอ้....!”
“เจ้าหลอกลวงพวกเรา”
“ไหนบอกว่าหากกล่าวเคยหลั่งเลือด สละชีวิตเพื่อราชวงศ์หมิง จะปลอดภัย”
“โกหก! ล้วนแต่เป็นคำโกหก”
“ฮือ ฮือ!”
“ฝ่าบาท ฝ่าบาท พวกข้าพระองค์บริสุทธิ์”
“ทุกอย่างเป็นฝีมือของจูฉุนเฉิน มันเป็นคนขายอาวุธให้แมนจูและกบฏ”
“ฝ่าบาท! พวกข้าพระองค์ถูกบังคับ แค่ช่วยเหลือเล็กน้อย ไม่ถึงขั้นต้องประหารชีวิต!”
...
เผชิญหน้ากับคำด่าทอของคนมากมาย
จูฉุนเฉินยังคงหวาดกลัว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่อยากจะเชื่อ
ฮ่องเต้ของเขา ลงมือกับขุนนางชั้นสูงอย่างพวกเขาจริงๆ
แถมยังจับคนมากมายขนาดนี้ในคราวเดียว
ไม่ว่าจะเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นหรือฝ่ายบู๊ ก็ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว
ตามแบบการทำงานที่ผ่านมา ฮ่องเต้ไม่น่าจะโหดเหี้ยมขนาดนี้
หรือว่าเป็นเพราะ จิตวิญญาณของฮ่องเต้องค์ก่อนตื่นขึ้นมาแล้ว!
โหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!
ในกลุ่มขุนนางฝ่ายบุ๋นที่ถูกลากออกไป
เหล่าขุนนางฝ่ายบุ๋น ต่างก็ร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด หวาดกลัว ร้องขอชีวิต!
โจวหยานหรู เฉียนเชียนอี้ จางจิ้นเยี่ยน และขุนนางพรรคตงหลินคนอื่นๆ ถูกจับทั้งหมด
ทุกคนถูกนำตัวออกจากตำหนักไปด้วยความสิ้นหวัง
“ในที่สุดก็สงบลงเสียที!”
“ขุนนางในท้องพระโรงหายไปมากมาย เงียบสงบขึ้นเยอะ”
“ไม่มีพวกทรยศแล้ว ไม่ต้องเล่นละครตบตาอีกต่อไป”
“สบายใจขึ้นเยอะเลย”
กำจัดขุนนางไปกว่าร้อยคนในคราวเดียว
ไม่ว่าจะเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นหรือฝ่ายบู๊ ก็ถูกจัดการทั้งหมด
จูโหยวเจี้ยนอารมณ์ดี มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า
ไม่มีพวกทรยศมาแทงข้างหลังราชวงศ์หมิงอีกแล้ว
มีแต่คนที่มีความสามารถจากระบบ ทำงานรับใช้ราชวงศ์หมิงอย่างซื่อสัตย์
ยิ่งไปกว่านั้น ยังสามารถควบคุมหน่วยตงฉ่าง องครักษ์เสื้อแพร และกองทัพ ควบคุมเมืองหลวงได้แล้ว
ตำแหน่งฮ่องเต้ มั่นคงแล้ว!
ความรู้สึกนี้ ช่างยอดเยี่ยมนัก
จูโหยวเจี้ยนพอใจมาก ที่การเข้าเฝ้าในวันนี้ สามารถกำจัดขุนนางได้มากมาย
ในท้องพระโรงจะไม่มีใครกล้าหลอกลวง ตีสองหน้าอีกต่อไป
เหล่า ปรสิต ในท้องพระโรง ต่างถูกกำจัดจนหมดสิ้น
สะใจ! สะใจจริงๆ!~
