ตอนที่แล้วบทที่ 37 มังกรน้อยที่อยากเลี้ยงหมู
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 39 มังกรร้ายผู้เป็นพ่อของข้า

บทที่ 38 ความลับของมังกรร้าย


ดี ดี ดี

มังกรน้อยที่มังกรร้ายแลนซ์พากลับมาเริ่มหยิ่งยโสขึ้นเรื่อยๆ

วันแรกที่มังกรร้ายแลนซ์พามา มังกรน้อยเห็นมันที่เป็นสุนัขนรกยังตัวสั่นงันงก

พอถึงวันที่สอง มังกรน้อยกล้าแย่งซาลาเปาของมันกินแล้ว

วันนี้วันที่สาม ไม่มีคำพูดสุภาพแล้ว สั่งให้มันที่เป็นสุนัขนรกไปเลี้ยงแกะเลย

ให้คุกุไปเลี้ยงวัว

ส่วนตัวเธอที่เป็นมังกรน้อยจะไปเลี้ยงหมู

เลี้ยงหมู?

มังกรน้อยเลี้ยงหมู?

หมาสองหัวที่แยกเขี้ยวใส่มังกรน้อยรู้สึกทันทีว่ามังกรน้อยยังเกรงใจมันอยู่ อย่างน้อยก็ไม่ได้ให้มันไปเลี้ยงหมู

งานเลี้ยงแกะดูมีหน้ามีตากว่าเลี้ยงหมูตั้งเยอะ

ถ้ามังกรร้ายแลนซ์เห็นด้วยกับการเลี้ยงฝูงหมู วัว แกะ มันก็ไม่มีปัญหา

"โฮ่ง โฮ่ง"

"หมาสองหัวบอกว่าข้อเสนอของเจ้าดีมาก ถ้ามังกรร้ายแลนซ์เห็นด้วย มันยินดีไปเลี้ยงแกะ แต่มีข้อแม้ว่าเจ้าต้องไปเลี้ยงหมูจริงๆ"

คุกุแปลภาษาสุนัขของหมาสองหัวให้ลูเซียฟัง

"ข้าก็ไม่รังเกียจเลี้ยงวัว พูดตามตรง นานมากแล้วที่ข้าอยากลองเลี้ยงสัตว์เลี้ยงดูสักครั้ง ถ้ามังกรร้ายแลนซ์รับข้อเสนอของเจ้า ข้ายินดีเลี้ยงวัว"

"ข้าจะเลี้ยงหมูจริงๆ"

เพื่อจะได้กินเนื้อสักคำ ลูเซียตัดสินใจแล้ว เธอจะเป็นองค์หญิงแห่งจักรวรรดิคนแรกที่เลี้ยงหมู

ยังไงบนเกาะก็ไม่มีใครรู้จักเธอ เลี้ยงหมูแล้วเป็นไง?

เธอเลี้ยงหมู นอกจากจะช่วยแบ่งเบาภาระของมังกรร้ายแล้ว ยังทำให้ชาวพื้นเมืองบนเกาะได้กินเนื้อทุกมื้อ

ในอนาคตเมื่อตัวตนของเธอถูกเปิดเผย หมาสองหัวและคุกุอาจจะซาบซึ้งกับการที่เธอยอมเลี้ยงหมูก็ได้

องค์หญิงเลี้ยงหมู

องค์หญิงคนไหนในโลกมนุษย์จะยอมเสียภาพลักษณ์มาเลี้ยงหมู?

เธอซึ่งเป็นองค์หญิงไม่รังเกียจการเลี้ยงหมู แค่ไม่รู้ว่ามังกรร้ายจะรังเกียจไหมถ้าบนเกาะจะมีฝูงหมู วัว แกะเพิ่มขึ้นมา

รอให้มังกรร้ายตื่น... แล้วถามดู?

มังกรร้ายแลนซ์ตื่นแล้ว

เขานั่งยองๆ บนโขดหิน กินข้าวโพดที่มังกรน้อยเอามาให้ คงกลัวว่าเขาจะสำลัก ยังเตรียมน้ำหนึ่งแก้วไว้ให้อย่างใส่ใจ

แก้วน้ำเป็นถ้วยดินเผาม่วง ทำจากกรงเล็บมังกรล้วนๆ มีสามขนาด ถ้วยดินเผาม่วงที่ใช้ตอนแปลงร่างเป็นมนุษย์

ถ้วยดินเผาม่วงที่ใช้ตอนย่อตัวเหลือประมาณสามเมตร

ถ้วยดินเผาม่วงที่ใช้สำหรับมังกรดำโตเต็มวัย

คำนึงถึงขนาดร่างของมังกรดำโตเต็มวัย ถ้วยดินเผาม่วงขนาดใหญ่พิเศษใบสุดท้ายสามารถขยายใหญ่หรือหดเล็กได้

มังกรน้อยรินน้ำพุภูเขาใส่ถ้วยดินเผาม่วงขนาดใหญ่พิเศษให้เขาหนึ่งแก้ว

พูดถึง ถ้วยดินเผาม่วงขนาดใหญ่พิเศษของเขาสามารถใส่มังกรน้อยเข้าไปได้

"นี่เป็นถ้วยชาที่ข้าใช้ดื่มน้ำ เจ้าอย่าเอาไปใช้เป็นอ่างอาบน้ำเชียว"

"ไม่หรอก ไม่หรอก ไม่หรอก ข้าจะเอาถ้วยชาของเจ้าไปใช้เป็นอ่างอาบน้ำได้อย่างไร แต่ถ้วยชาของเจ้าใหญ่จริงๆ ใส่ข้าเข้าไปเป็นชาได้เลย..."

มังกรร้ายตัวใหญ่ ของใช้ประจำวันต่างๆ ที่มังกรร้ายใช้ก็ใหญ่ไปหมด

ตอนเธอไปหาแปรงที่ห้องทำงานของมังกรร้าย แปรงนั้นเกือบสูงเท่าเธอแล้ว

หัวแปรงก็ยาวสองสามเมตร

แล้วยังมีค้อนเหล็กที่มังกรร้ายใช้ทำงาน หัวค้อนนั้นใหญ่เท่าครึ่งร่างมังกรของเธอ

หัวค้อนใหญ่ขนาดนั้น ตีลงมาทีเดียว มังกรน้อยก็ต้องตาย

ถ้าใช้หัวค้อนนั้นโจมตีมนุษย์... คงจะทุบคนให้แบนราบเป็นแผ่นกระดาษได้เลย

มังกรร้ายดุร้ายอย่างแลนซ์ที่รู้จักใช้เครื่องมือต่างๆ จะมีวีรบุรุษกล้ามาปราบจริงๆ หรือ?

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่ามังกรร้ายแลนซ์ดูเหมือนจะใช้อาวุธเป็นด้วย

พูดถึง... มังกรร้ายใช้อาวุธตอนแปลงร่างเป็นมนุษย์? หรือว่า... ในร่างมังกรก็ใช้อาวุธได้?

ถามดูไหม?

ยังไม่ถามดีกว่า ถ้าในร่างมังกรเขาก็ใช้อาวุธได้ เธอพูดมากไปถามเข้า มังกรร้ายให้เธอฝึกใช้อาวุธจะทำอย่างไร?

มังกรร้ายจัดให้เธอสองวิชาแล้ว ถ้ามาอีกวิชาหนึ่ง เธอจะมีเวลาคิดแผนหนีของตัวเองไหม?

สองวิชา: 1. เรียนอักษรมังกร

1. ชนคุกุ เพิ่มความทนทานต่อการโจมตีของร่างมังกร

และยังมีอีกวิชาที่ยังไม่ได้ลงมือปฏิบัติ: ทำไร่

ยังไงก็ต้องทำไร่สักวัน เมื่อทำไร่เป็นแล้ว เธอลองประสบการณ์เลี้ยงหมูก่อนก็ไม่เป็นไร

องค์หญิงผู้เลี้ยงหมู

พูดถึงการสัมผัสความทุกข์ยากของประชาชน ใครจะเทียบเธอได้?

"แลนซ์... เจ้าคิดว่าข้อเสนอที่ข้าเสนอเมื่อกี้เป็นอย่างไร?"

"ข้อเสนออะไร?"

"เลี้ยงหมูไง ข้ากับหมาสองหัวและคุกุตกลงกันแล้ว ถ้าเจ้าเห็นด้วย ข้าจะเลี้ยงหมู หมาสองหัวเลี้ยงแกะ คุกุเลี้ยงวัว แบบนี้ต่อไปพวกเราก็จะไม่ขาดเนื้อกิน"

ลูเซียรอคอยให้มังกรร้ายเห็นด้วย เลี้ยงหมูง่ายนะ ให้อาหารอะไรก็ได้ ก็ทำให้พวกมันอ้วนพีได้ สำคัญคือถ้าต่อไปมังกรร้ายจะให้เธอดื่มยาน้ำแปลกๆ ก็เอาหมูมาทดลองยาได้

"เลี้ยงหมู? เจ้าเคยเลี้ยงหมูมาก่อนไหม?"

"ไม่ ไม่เคย"

องค์หญิงแห่งจักรวรรดิเลี้ยงหมู ไม่โดนขุนนางในเมืองหลวงหัวเราะจนตายหรอกหรือ?

บนเกาะที่มังกรร้ายอาศัยอยู่ เธอเป็นองค์หญิงผู้เลี้ยงหมูได้

ไม่สิ เป็นพระราชินีผู้เลี้ยงหมู!

ในเมืองหลวงไม่ได้ เธอต้องรักษาหน้า

"ข้ามีความลับอย่างหนึ่ง เจ้าอยากฟังไหม?"

"???"

หัวข้อไม่ใช่เรื่องเลี้ยงหมูหรอกหรือ?

ทำไมอยู่ๆ เปลี่ยนมาเป็น [ข้ามีความลับ] ล่ะ?

ความลับของมังกรร้าย...

"อยากฟัง!"

ความลับของมังกรร้าย เธอจะไม่อยากฟังได้อย่างไร?

เพื่อจะได้ยินความลับของมังกรร้ายชัดๆ ลูเซียขยับเข้าไปใกล้มังกรร้ายแลนซ์อีกนิด

"จริงๆ แล้ว... ข้าเคยเลี้ยงหมู"

มังกรร้ายเคยเลี้ยงหมู?

ไม่ถูกสิ ไม่ใช่บอกว่าจะเล่าความลับหรอกหรือ? ทำไมเรื่องวกกลับมาที่เลี้ยงหมูอีก?

"แลนซ์ ไม่ใช่จะเล่าความลับของเจ้าหรอกหรือ?"

"ความลับของข้าก็คือข้าเคยเลี้ยงหมู"

"..."

นี่ก็นับเป็นความลับด้วยหรือ?

ลูเซียรู้สึกว่าตัวเองถูกหลอก ความลับไม่ควรจะเป็น... เคยมีเจ้าหญิงองค์ไหนออกลูกมังกรให้เจ้าอะไรแบบนี้หรือ?

เลี้ยงหมูจะนับเป็นความลับอะไรกัน?

"งั้นทำไมบนเกาะถึงไม่มีหมูล่ะ?"

"ข้าเลี้ยงหมูเป็นเรื่องนานมากแล้ว จะว่าไงดี เลี้ยงหมูไม่เหมาะกับพวกเราหรอก ข้าพูดแบบนี้ไม่ใช่ว่าดูถูกความสามารถในการเลี้ยงหมูของเจ้านะ แต่ข้าหมายถึงว่าหมูเห็นพวกเราปุ๊บก็จะตายปั๊บ

พวกเราเป็นมังกรยักษ์ หมูเห็นพวกเราแค่แวบเดียวก็ตกใจตายแล้ว มังกรยักษ์เลี้ยงหมู สำหรับหมูแล้วไม่ค่อยเป็นมิตรนัก เลิกล้มอาชีพเลี้ยงหมูเถอะ เป็นมังกรน้อยชาวนาที่ตื่นเช้าทำงาน พระอาทิตย์ตกก็พักผ่อนก็ดีแล้ว

อีกอย่างหนึ่ง ขี้หมูก็ทำให้สภาพแวดล้อมเป็นมลพิษ ข้าไม่อยากนอนหลับแล้วได้กลิ่นขี้หมู"

"..."

ใช่แล้ว หมูยังต้องขับถ่ายอีก เธอให้อาหารหมูไม่มีปัญหา แต่ถ้าต้องตักขี้หมูล่ะก็ เลิกดีกว่า

ทำไร่ดีกว่า

ฮึ ตำแหน่งพระราชินีผู้เลี้ยงหมูหลุดมือไปแล้ว

ตอนบ่าย

ตื่นจากงีบ ลูเซียไปชนคุกุ ยังคงสามร้อยครั้ง

มังกรร้ายแลนซ์ไปปรุงยาให้เธอ ดื่มยาเสร็จก็จะกลายเป็นมังกรน้อยที่มีกลิ่นเหม็นอีก

เธอถามมังกรร้ายว่าจะรอให้เธอล้างกระดองให้คุกุเสร็จก่อนค่อยดื่มยาได้ไหม มังกรร้ายก็ตกลง

ยามพระอาทิตย์ตกดิน แสงสุดท้ายของตะวันทอดลงบนผิวน้ำ ทะเลราวกับถูกคลุมด้วยม่านแพรสีทอง

คุกุลอยอยู่บนผิวน้ำสีทอง มังกรน้อยถือแปรงยืนอยู่บนกระดองกว้างของคุกุ... ขัดถู ขัดถู

มังกรร้ายแลนซ์นั่งยองๆ อยู่บนชายหาด ตรงหน้ามีขาตั้งวาด บนขาตั้งมีผ้าใบ

สองข้างร่างมังกรวางสีธรรมชาติบริสุทธิ์หลากสีที่เขาผสมเอง

พระอาทิตย์ตกดิน ทะเลสีทองระยิบระยับ มังกรน้อยถือแปรงยืนอยู่บนหลังเต่าล้างกระดอง

ผ่านไปไม่รู้นานเท่าไหร่ มังกรร้ายแลนซ์มีความปรารถนาจะวาดภาพอีกครั้ง

ชื่อภาพเขาคิดไว้หลายชื่อ: [มิตรภาพสีทอง] [มังกรกับเต่า] [มังกรน้อยบนหลังเต่า] [เต่าใต้เท้ามังกรน้อย] เป็นต้น

(จบบท)

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด