บทที่ 33 มังกรร้ายที่ทั้งจนทั้งหยิ่ง

ยังไม่เคยมีความรักเลย จู่ๆ ก็มาตื่นกับความชอบ "เลี้ยงลูก" มันช่าง... ประหลาด ข้ามเรื่องความรักไปเลย ไปเลี้ยงลูกเลย เป็นพ่อเลย... เรื่องแบบนี้ แต่ก่อนคิดก็ไม่กล้าคิด

แลนซ์มังกรร้ายมองมังกรน้อย เขาคิดว่า... ถ้าเลี้ยงมังกรน้อยสักหลายร้อยปี หรือพันปี สักวันมังกรน้อยจะเรียกเขาว่า "พ่อ" บ้างไหม?

"ท่าน ท่าน ท่านตีหัวข้า... อย่าแรงนักได้ไหม? มนุษย์เคยบอกว่า... เด็กยังเล็ก ตอนตีไม่ควรใช้แรงมาก เดี๋ยวจะตีจนโง่"

เห็นมังกรร้ายมองมาที่ตัวเอง ลูเซียรีบใช้กรงเล็บมังกรป้องกันหัวไว้ กลัวมังกรร้ายจะใช้หางฟาดหัวเธออีก

หมัดมังกรของมังกรร้ายที่ตีเธอก็เจ็บพอแล้ว ไม่คิดว่าหางฟาดหัวจะเจ็บกว่า...

ที่เธอพูดแบบนั้นไม่ได้อยากจะเรียนรู้จากคนโบราณผู้นั้นจริงๆ

แค่อยากจะกลับไปเมืองหลวงแล้วอวดองค์หญิงบ้า...

บอกว่าตอนอยู่กับมังกรร้าย เคยเห็นไอดอลที่องค์หญิงบ้าอยากจะก้าวข้าม แถมยังได้พูดคุยกันต่อหน้าด้วย

ส่วนเรื่องการเรียนรู้ แค่เป็นข้ออ้าง

เธอไม่กล้าเรียนรู้แนวคิดของคนโบราณผู้นั้น

คนโบราณผู้นั้นกล้าก่อสงครามเทพ แต่เธอไม่กล้า...

คำพูดนี้ได้แต่คิดในใจ ไม่กล้าพูดออกมา...

พูดถึง เมื่อกี้มังกรร้ายพูดคำแปลกๆ เรียกตัวเองหรือเปล่า?

พ่อ

มังกรร้ายพูดคำนี้หรือเปล่า?

ไม่ได้ยินชัด จะถามสักคำดีไหม?

ไม่ถามดีกว่า ถ้ามังกรร้ายตีเธออีกจะทำยังไง?

อยากร้องไห้นิดๆ

เจ้าหญิงของอาณาจักรไหนจะโดนมังกรร้ายตีบ่อยๆ แบบนี้?

ถ้าเธอกลับร่างเป็นมนุษย์ มังกรร้ายเห็นเธอ ต้องหลงเสน่ห์ความงามของเธอแน่

ตอนนั้นไม่ต้องพูดถึงเรื่องตี ตอนกินข้าว มังกรร้ายอาจจะต้องคอยเอาอกเอาใจเธออย่างระมัดระวัง

ตอนนอนอาจจะยังร้องเพลงกล่อมให้เธอฟังด้วย

อยู่ด้วยกันสักพัก มังกรร้ายก็จะคุกเข่าข้างหนึ่ง ขอแต่งงานกับเธอ...

ความงามของเธอไม่มีใครเทียบได้ งามจนบ้านเมืองแตกได้

อีวาเคยชมเธอแบบนี้

อีวาเป็นจอมคำสาปแห่งความมืดที่ซื่อสัตย์ ไม่เคยโกหก

"ข้าไม่ได้รุนแรงอย่างที่เจ้าคิด อย่าคิดว่าข้าเลวร้ายขนาดนั้น"

"..."

พูดแบบนี้กี่ครั้งแล้ว ตีข้ากี่ครั้งแล้ว

มังกรน้อยบ่นมังกรร้ายในใจ

"มี... มีควันขึ้น..."

"อะไรมีควันขึ้น?"

"...เคียวสีดำที่ท่านทิ้งไว้ในห้องทำงานมีควันดำลอยขึ้นมา"

ขณะหลบสายตามังกรร้าย ลูเซียเห็นเคียวสีดำที่มังกรร้ายวางไว้ในห้องทำงานมีควันดำลอยขึ้นมาโดยบังเอิญ

เหมือนกับภาพที่เห็นตอนเทพมรณะแห่งนรกติดต่อมังกรร้ายเมื่อคืนไม่มีผิด

เทพมรณะแห่งนรกกำลังติดต่อมังกรร้าย?

มังกรร้ายไม่ได้ลาออกจากตำแหน่ง "เทพมรณะฝึกหัด" แล้วหรือ?

"ไม่ต้องสนใจมัน"

มังกรร้ายยกกรงเล็บขึ้นโบกใส่เคียวแห่งความตายในห้องทำงาน เคียวแห่งความตายที่มีควันดำลอยออกมาหมุนลอยไปที่เขามังกรแล้วหายไป

"นั่น... จะเป็นเทพมรณะแห่งนรกติดต่อท่านหรือเปล่า?"

"เวลานอน แม้แต่เทพมรณะมาก็ไม่ทำให้ข้าขยับตัวได้ นอนเถอะ ถ้ามีเรื่องด่วนจริงๆ พรุ่งนี้เขาก็จะติดต่อข้าอีก"

"..."

หยิ่ง

หยิ่งเกินไปแล้ว

เทพมรณะฝึกหัด... ไม่สิ พูดให้ถูกคือเทพมรณะฝึกหัดที่หมดอายุแล้ว กล้าหยิ่งขนาดนี้ได้ยังไง...

เวลานอน แม้แต่หน้าเทพมรณะแห่งนรกก็ไม่ให้?

"จะเป็นการจ่ายเงินเดือนค้างจ่ายให้ท่านหรือเปล่า?"

"คิดมากไป โซโลมอนเป็นเทพมรณะที่จนที่สุด จ่ายเงินเดือนค้างจ่ายไม่มีทาง มีแต่จะให้ข้าคืนเงินเดือนช่วงที่ข้าขี้เกียจทำงาน"

แลนซ์หลับตาลง เวลานอน แม้แต่เทพมรณะมา ก็ไม่มีทางทำให้เขาขยับตัว

หยิ่ง เผด็จการ แถมยังจน...

บ่นมังกรร้ายในใจอีกประโยค ลูเซียพลิกตัว หันหน้าเข้าหาผนัง หันหลังให้มังกรร้าย เริ่มปลุกความง่วง

วันที่สองที่ถูกมังกรร้ายจับตัวมา ยังไม่พบโอกาสหนี

แต่โดนตีมากกว่าเมื่อวานหนึ่งครั้ง...

นอนๆ นอนแล้วพรุ่งนี้ยังต้องชนคุกุอีก

อ้อ ยังต้องล้างกระดองให้คุกุด้วย ต้องจำไว้ พรุ่งนี้เช้าต้องขอแปรงจากมังกรร้าย

คิดเรื่อยเปื่อยสักพัก ลูเซียขดร่างมังกรหลับไป

นอนในรังมังกรร้ายไม่ต้องห่มผ้าห่ม

"อรุณสวัสดิ์ มังกรน้อย"

"อรุณสวัสดิ์ มังกรร้า... เอ่อ ไม่ใช่ อรุณสวัสดิ์ แลนซ์"

อีกวันที่ถูกแลนซ์มังกรร้ายปลุกให้ตื่นอย่างไม่มีทางเลือก

มังกรน้อยหาวพลางลุกขึ้น งัวเงียเดินตามแลนซ์มังกรร้ายออกจากถ้ำมังกร

แสงอรุณยามเช้าสาดส่องลงบนใบหน้ามังกรน้อย มังกรน้อยหันหน้าเข้าหาอรุณ หาวพลางโบกกรงเล็บให้อรุณอย่างไม่มีแรง: "อรุณสวัสดิ์ คุณพระอาทิตย์"

มังกรร้ายที่เดินนำหน้าหันมามองมังกรน้อยที่ยังไม่ค่อยตื่นดีสักครู่

เรียกคุณพระอาทิตย์?

จิ๊ ชอบผูกญาติ

ในโลกนี้ เทพที่เป็นสัญลักษณ์ของดวงอาทิตย์คือเทพแห่งแสงสว่าง

ตำนานส่วนใหญ่เป็นแบบนี้

ส่วนเทพแห่งแสงสว่างจะเป็นดวงอาทิตย์หรือไม่ แลนซ์ไม่รู้

ในโลกแห่งตำนาน ทุกอย่างเป็นไปได้

พูดยาก

"แลนซ์ การรักสุขภาพต้องตื่นเช้าขนาดนี้เลยหรือ? ข้าว่านอนตื่นตามธรรมชาติก็เป็นการรักสุขภาพอย่างหนึ่งนะ ท่านว่าไง?"

"ข้าว่าที่เจ้าพูดมีเหตุผล"

"งั้นพรุ่งนี้พวกเราตื่นตามธรรมชาติดูแลสุขภาพกันได้ไหม?"

"ได้"

วันนี้มังกรร้าย... พูดด้วยง่ายจังเลยนะ

หันหน้าเข้าหาดวงอาทิตย์ที่เพิ่งขึ้น เริ่มดูแลสุขภาพ

เมื่อวานฝึกกับมังกรร้ายจนชิน เช้านี้กังฟูอายุวัฒนะจึงจบเร็ว

ต่อไปคือฟังมังกรคำราม

มังกรร้ายบอกเมื่อวานว่า การฟัง "คำรามมังกร" จะช่วยให้เธอแข็งแกร่งขึ้น

เธอฟัง แล้วก็ตื่นจากการจมน้ำทะเลอีกครั้ง ว่ายน้ำท่าสุนัขกลับมา

วันนี้หลังไม่เจ็บ ดูเหมือนตอนหมดสติ... จะไม่ได้กระแทก

อาหารเช้าเป็นแผ่นแป้งใส่ต้นหอม

รสชาติก็ใช้ได้ แต่ไม่อร่อยเท่าเนื้อย่าง

หมาสองหัวกินแผ่นแป้งไปสองแผ่น แล้ววิ่งไปที่สวนผลไม้ ดูท่าหมาสองหัวจะชอบกินเนื้อเหมือนเธอ

ก่อนกินอาหารเช้า เธอไปให้อาหารคุกุมาแล้ว คุกุบอกว่าไม่อยากให้หมาสองหัวเอาอาหารเช้ามาให้ บอกว่าหมาสองหัวปากเหม็น

"ช่วงเช้านี้ ยังคงเรียนภาษามังกรผ่านพินอิน เมื่อคืนเจ้าเรียนรู้คำว่า 'หลง' ของมังกรยักษ์แล้ว ต่อไปเจ้าต้องเรียนตัวอักษรมังกรที่สามารถนำมาประสมกับ 'หลง' ได้"

"อ้อ"

พ่อแม่ที่อยู่ในเมืองหลวง ถ้าบอกไปท่านอาจจะไม่เชื่อ แต่วันที่สามที่ข้าถูกมังกรร้ายจับตัวมา เขายังคงสอนภาษามังกรให้ข้าอีก

ข้าสงสัยว่าตอนที่มังกรร้ายแปลงร่างเป็นมนุษย์ไปเที่ยวในโลกมนุษย์... เคยเป็นครูมาก่อน

"อย่าเหม่อ ตั้งใจฟัง"

"ไม่ได้เหม่อ ไม่ได้เหม่อ... การเรียนภาษามังกรทำให้ข้ามีความสุขมาก..."

แลนซ์มังกรร้ายเลิกสอน โซโลมอนเทพมรณะแห่งนรกติดต่อเขาผ่านเคียวแห่งความตาย

เมื่อคืนไม่รับสายภาพของเขา ตอนนี้ส่งมาอีกแล้ว

เคียวแห่งความตายลอยออกมาจากเขามังกร ลอยค้างอยู่ในอากาศตรงหน้ามังกรร้าย

ลูเซียที่นอนคว่ำอยู่ข้างๆ เห็นแลนซ์มังกรร้ายตัวเล็กลง

เมื่อคืนไม่เข้าใจ วันนี้เข้าใจแล้ว

มังกรร้ายตัวเล็กลง หมายความว่าตอนนี้เขาไม่ใช่มังกรร้าย แต่เป็นดรูอิด

ดรูอิดที่สามารถแปลงร่างเป็นมังกรร้าย

เคียวสีดำสว่างขึ้นเป็นม่านแสง เทพมรณะแห่งนรกที่ร่างกายถูกคลุมด้วยเสื้อคลุมดำปรากฏตัวต่อหน้ามังกรร้ายผ่านภาพฉาย

เป็นเทพมรณะคนเมื่อคืน

มังกรร้ายลาออกจากตำแหน่ง "เทพมรณะฝึกหัด" แล้ว ทำไมเทพมรณะแห่งนรกคนนี้ยังต้องหามังกรร้าย?

หรือว่าต้องการให้มังกรร้ายคืนเคียวของ "เทพมรณะฝึกหัด" ให้เขา?

"ทำไมเจ้ายังมีหน้าตาน่าเกลียดแบบนี้อีก?"

"..."

อยู่ในนรก ทำอะไรก็ได้จริงๆ ด่าว่ามังกรร้ายน่าเกลียดดังๆ ก็ไม่เป็นไร

(จบบท)