บทที่ 32 ความชอบประหลาดของมังกรร้ายเมื่อเติบโตเต็มวัย

ลูเซียอวดอ้างตัวอักษรมังกรโบราณที่เพิ่งเรียนรู้ต่อหน้าแลนซ์มังกรร้าย รู้สึกดีใจและตื่นเต้นที่สามารถอ่านตัวอักษรมังกรตัวแรกได้อย่างถูกต้อง

วิธีเรียนพินอินภาษามังกรของมังกรร้ายมีประสิทธิภาพดีจริงๆ ก่อนวันนี้ เธอไม่เคยเชื่อว่าตัวเองจะสามารถเรียนรู้การอ่านตัวอักษรมังกรโบราณได้ภายในสองชั่วโมง แม้จะเป็นแค่ตัวเดียว สำหรับเธอก็ถือเป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่

ตัวอักษรมังกรโบราณมีขีดเยอะ ตัวอักษรดูเหมือนจะมีพลังวิเศษแฝงอยู่ การเขียนค่อนข้างยาก

เช่น ตัวอักษร "หลง" ในภาษามังกร ตัว "หลง" ในโลกมนุษย์มีขีดน้อย เขียนง่าย

แต่ตัว "หลง" ในภาษามังกรมีขีดเยอะ เหมือนอักขระโบราณ แต่เมื่อเขียนลงในสมุด ตัว "หลง" ในภาษามังกรดูสวยกว่าตัว "หลง" ในโลกมนุษย์มาก

เรียนพินอินเสร็จแล้วก็เรียนการสร้างคำ

การสร้างคำง่าย เช่น เมื่อมังกรร้ายให้เธอใช้คำว่า "หลง" สร้างคำ เธอก็จะพูดว่า "มังกรดำ" "มังกรร้าย" "มังกรยักษ์" "มังกรน้อย"

จดไว้ จดไว้

ลูเซียหยิบสมุดบันทึกออกมา นอนคว่ำลงบนพื้นเริ่มเขียน

เวลา: ปีที่ 3455 แห่งปฏิทินมังกรดำ เดือน 6 วันที่ 19 กลางคืน

ภายใต้การสอนของแลนซ์มังกรร้าย มังกรน้อยลูเซียได้เรียนรู้การอ่านและเขียนตัวอักษรมังกรตัวแรก: "หลง"

นี่เป็นก้าวเล็กๆ ในการสอนของมังกรร้าย แต่เป็นก้าวใหญ่ในการเรียนรู้ภาษามังกรของ "มังกรน้อยลูเซีย"

ขอบคุณแลนซ์มังกรร้าย

เขียนเสร็จ ลูเซียปิดสมุดบันทึก ในหัวนึกภาพตอนกลับไปเมืองหลวง ได้ใช้ภาษามังกรบ่นถึงองค์หญิงบ้าอย่างสง่างาม

ฮึ่ม องค์หญิงบ้า องค์หญิงที่ถูกมังกรจับตัวไป นอกจากมีความเสี่ยงที่จะท้องแล้ว ยังมีโอกาสกลายเป็นนักประวัติศาสตร์ภาษามังกรอีกด้วย

บางทีข้าอาจจะใช้ภาษามังกรท่องคาถาได้ด้วย

ขณะที่จินตนาการถึงอนาคตอันสวยงามเมื่อกลับไปเมืองหลวง มังกรน้อยหลับตาเดินไปยังที่นอนของตัวเอง

ดึกแล้ว ควรนอนได้แล้ว

ลูเซียพบว่าตัวเองเดินต่อไม่ได้ หันไปมอง มังกรร้ายใช้เท้าใหญ่ของเขาเหยียบหางมังกรของเธอไว้

ท่าเหยียบหางมังกรนี้... คุกุเรียนมาจากมังกรร้ายหรือเปล่านะ?

"เจ้าจะไปไหน?"

"นอน... นอน"

"ก่อนนอนมาฝึกกังฟูอายุวัฒนะกับข้าสักรอบ"

"..."

จะต้องรักสุขภาพขนาดนี้เลยหรือ?

เช้าก็รักสุขภาพ กลางคืนก็รักสุขภาพ ในฐานะมังกรร้าย ท่านวางแผนจะมีชีวิตอยู่ถึงกี่ขวบกัน?

ไม่กล้าปฏิเสธ ฝึกรักสุขภาพด้วยกันเถอะ

ข้า องค์หญิงแห่งจักรวรรดิฟาโรแลนด์ เริ่มดูแลสุขภาพตั้งแต่อายุ 15 ฝึกรักสุขภาพกับมังกรร้าย

กังฟูอายุวัฒนะตอนกลางคืนค่อนข้างง่าย แค่ยืนอยู่กับที่ไม่ขยับ หลับตาก็พอ

กังฟูอายุวัฒนะตอนกลางคืนน่าสนใจดี รู้สึกว่าตอนฝึกตัวเองดูโง่ๆ หน่อย...

กังฟูอายุวัฒนะตอนกลางคืนยากเกินไป... ช่วยด้วย... ข้าไม่อยากฝึกกังฟูอายุวัฒนะแล้ว ข้าอยากนอน...

อู้ฮื้อ...

แลนซ์รู้สึกว่ามังกรน้อยที่เก็บมาน่าสนใจดี เธอคิดอะไรอยู่ ดูจากสีหน้าก็เดาได้ง่าย

เจอท่าที่ง่ายและเรียนรู้ได้ สีหน้าจะเป็นแบบนี้: ( )

เจอท่าที่ซับซ้อน สีหน้าจะเป็นแบบนี้: ￣へ￣

ตอนนี้นอนคว่ำอยู่ตรงนั้นแล้ว

เมื่อกี้ไม่รู้คิดอะไร หลับตาอยู่แล้วจู่ๆ ก็ลืมตาขึ้นมา แถมยังมองมาทางเขาอย่างลังเลสักครู่

คงอยากจะพูดอะไรบางอย่าง... แต่ไม่กล้าพูด

จะเป็นเพราะอยากเข้าห้องน้ำหรือเปล่า?

ในถ้ำมังกรไม่มีห้องน้ำ ห้องน้ำอยู่ใกล้ๆ ชายทะเล

ยังแอบมองเขาอยู่ คราวนี้ลืมตาข้างหนึ่งหลับตาข้างหนึ่ง

วันนี้เป็นวันที่สองที่อยู่ด้วยกัน มังกรน้อยยังกลัวเขาอยู่บ้าง

แรงกดดันทางจิตใจที่มังกรยักษ์โตเต็มวัยมีต่อมังกรน้อยมากกว่าที่เขาคิดไว้

"มีอะไรจะพูดหรือ?"

"อ๊ะ ไม่มี..."

ลูเซียหลับตา ไม่นาน เธอก็แอบลืมตาขึ้นมาอีก

"มี... มีคำถามอยากถามท่าน"

"ถามมาสิ ต่อไปอยากถามอะไรก็ถามมาตรงๆ ไม่ต้องระมัดระวังแบบนี้ ข้าไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เจ้าคิดหรอก มังกรแดงอารมณ์ร้ายกว่ามังกรดำมาก อารมณ์ยังควบคุมยาก ข้าไม่เหมือนกัน ข้าแทบไม่เคยควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ อารมณ์ก็ดีกว่ามังกรแดง ดังนั้น เวลาอยู่ต่อหน้าข้า ไม่ต้องกังวลว่าข้าจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้วตีเจ้า"

"..."

มังกรร้าย พูดแบบนี้ใจท่านไม่เจ็บบ้างหรือ?

ลืมตอนบ่ายที่ท่านใช้หมัดมังกรข่มขู่ให้ข้าชนคุกุแล้วหรือ?

รังแกที่ข้าขี้ขลาด ไม่กล้าเปิดโปงท่าน...

"สิ่งที่ข้าอยากถามคือ ถ้าศัตรูผู้แข็งแกร่งของท่านไม่ได้อยู่ในนรก ท่านจะยังตามหาพวกเขาอยู่หรือไม่?"

"ข้าจะไม่ตั้งใจไปหาพวกเขา แต่ถ้าวันไหนนึกถึงพวกเขาขึ้นมา หรือต้องการใช้พวกเขา... ข้าอาจจะลองหาพวกเขาดู"

"อ้อๆๆ"

"เจ้าถามเรื่องนี้ทำไม?"

"ข้ากำลังคิดว่า ศัตรูของท่านล้วนเป็นบุคคลที่เก่งกาจ ถ้าข้าได้เรียนรู้อะไรบางอย่างจากพวกเขา... จะแข็งแกร่งขึ้นหรือไม่? เช่น เป็นเหมือนคนที่ชื่อบรูด ดอนนาชิว คนนั้น"

"???"

มังกรน้อยที่เก็บมา... ดูถูกเขาที่เป็นมังกรดำโตเต็มวัยหรือเปล่า?

ถ้าดูถูกมังกรดำตัวนี้จะทำอย่างไร?

สั่งสอนเบาๆ สักหน่อยดีกว่า

แลนซ์มังกรร้ายสะบัดหาง ทำให้ลูเซียก้มหัวสามครั้ง

"เจ็บ เจ็บ เจ็บ เจ็บ เจ็บ" ลูเซียใช้กรังมังกรกุมหัวที่เพิ่งโดนหางมังกรร้ายตี พูดอย่างน้อยใจ: "ท่านหลอกทั้งคนทั้งมังกร เมื่อกี้ท่านยังบอกว่าอารมณ์ท่านมั่นคงกว่ามังกรแดง แต่พอข้าพูดจบ ท่านก็ใช้หางตีข้าเลย..."

"เจ้าเป็นแค่มังกรน้อย... คิดจะไปเรียนรู้จากศัตรูของพ่อตัวเอง ไม่โดนตีแล้วใครจะโดน?"

"..."

ดูเหมือนจะมีเหตุผล

พูดต่อหน้ามังกรว่าจะไปเรียนรู้บางอย่างจากมนุษย์... ดูเหมือนจะดูถูกมังกรด้วย...

เธอไม่ได้คิดแบบนั้น และไม่มีทางดูถูกมังกร

โอเค โดนมังกรเข้าใจผิด โดนตีก็สมควร... แล้วหรือ???

ไม่ถูกนะ ทำไมเธอถึงไม่สามารถเรียนรู้บางอย่างจากมนุษย์ผู้แข็งแกร่งได้ล่ะ?

มังกรไม่ได้แปลงร่างเป็นมนุษย์ไปเรียนรู้จากมนุษย์หรอกหรือ?

มังกรน้อยที่ไม่มั่นใจ จู่ๆ ก็กล้าขึ้นมา: "ท่าน ท่าน ท่าน ท่านก็เคยเรียนรู้จากมนุษย์มาไม่ใช่หรือ..."

"..."

แย่แล้ว มังกรน้อยที่ดูโง่ๆ ทำไมถึงคิดถึงจุดนี้ได้?

"ไม่เหมือนกัน ตอนนั้นข้าไม่ได้โชคดีเหมือนเจ้า ตอนเป็นมังกรน้อย ถ้าข้าได้เจอมังกรยักษ์โตเต็มวัยที่ใจดีและแข็งแกร่งอย่างข้า ข้าคงไม่คิดจะไปเรียนรู้ในโลกมนุษย์

ข้าจะเรียนรู้จากมังกรยักษ์โตเต็มวัยก่อน พอเรียนรู้วิชาของมังกรยักษ์โตเต็มวัยจนหมด ค่อยไปโลกมนุษย์ ทำความเข้าใจระบบพลังในโลกมนุษย์ แล้วค่อยเปรียบเทียบ

เมื่อแน่ใจว่าระบบพลังในโลกมนุษย์มีสิ่งที่น่าสนใจ ข้าถึงจะพิจารณาว่าจะเรียนรู้ระบบพลังในโลกมนุษย์หรือไม่"

แลนซ์ถูกเหตุผลของตัวเองโน้มน้าว ความจริงก็เป็นเช่นนั้น ถ้าสมัยก่อนเขาได้เจอมังกรยักษ์โตเต็มวัยที่เป็นมิตรกับเขา และยังเต็มใจถ่ายทอดวิชาต่างๆ ให้ เขาคงไม่ไปโลกมนุษย์ก่อนที่จะเรียนรู้วิชาทั้งหมดของมังกรยักษ์โตเต็มวัย

มังกรน้อยลูเซียนี่โชคดีจริงๆ

ไม่เร็วไม่ช้า มาพบเขาพอดีในช่วงเวลานี้ ถ้าเร็วกว่านี้หรือช้ากว่านี้หลายร้อยปี เขาอาจจะไม่ยินดีให้มังกรน้อยตัวนี้อยู่บนเกาะ

แต่ละช่วงเวลาก็มีความคิดแตกต่างกัน

เหมือนผู้ชายในโลกมนุษย์ พอถึงวัยหนึ่ง ก็มักจะตื่นกับความชอบแปลกๆ

เช่น ตกปลา ดื่มชา นวดเท้า ฝึกวิชากายบริหาร...

พูดถึง... ทำไมเขาที่อายุ 3455 ปีถึงได้มาตื่นกับความชอบ "เลี้ยงลูก" ขึ้นมาล่ะ?

(จบบท)