บทที่ 31 จรวดสตาร์ลิงก์ถูกยิงขึ้นฟ้า (3/4)

"ตอนนี้ฉันอยู่บนยอดอาคารเมสันอินดัสทรีส์ ที่นี่คือสถานที่ที่เมสันอินดัสทรีส์วางแผนปล่อยดาวเทียมสตาร์ลิงค์"

"ฉันคือผู้สื่อข่าวจาก The Washington Post และกำลังรายงานสดจากที่นี่ให้คุณชม"

"ที่นี่คือ The Big Apple Times และตอนนี้เรากำลัง..."

"ผมคือ..."

......

เช้าวันรุ่งขึ้น ภายใต้การนำทางของพนักงานเมสันอินดัสทรีส์ นักข่าวจำนวนมากได้ขึ้นมาบนยอดอาคารและเริ่มต้นรายงานข่าวกันอย่างคึกคัก

สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าพวกเขาคือแท่นปล่อยจรวดขนาดเล็กที่ดูเหมือนหลุดออกมาจากภาพยนตร์ไซไฟ แต่ละแท่นมีจรวด สตาร์ลิงค์ ตั้งอยู่

จรวดสตาร์ลิงค์ มีความสูงประมาณ 2 เมตร และเส้นผ่านศูนย์กลางเพียง 1 เมตร ซึ่งเล็กมากเมื่อเทียบกับจรวดทั่วไปที่มักสูงถึงหลายสิบเมตร

"โห! นี่มันจรวดจริงๆ เหรอ?"

"มันเล็กขนาดนี้ จะใช้งานได้จริงเหรอ?"

"นี่เรื่องจริงแน่เหรอ?"

"ให้ตายเถอะ เทคโนโลยีจรวดขนาดเล็กนี่ มันยากมากที่จะพัฒนาได้นะ"

"เมสันอินดัสทรีส์นี่มันสุดยอดจริงๆ!"

"ฉันอยากแต่งงานกับคุณเมสันจัง!"

"ทำไมมีจรวดเยอะขนาดนี้?"

......

ทั่วโลกที่กำลังรับชมการถ่ายทอดสดจากยอดอาคารเมสันอินดัสทรีส์ผ่านช่องทางต่างๆ ต่างพากันตื่นเต้นกับภาพจรวดเล็กๆ ที่ตั้งเรียงรายบนยอดอาคาร

ในขณะนั้น เสียงเฮลิคอปเตอร์ดังมาจากด้านบน บนยอดอีกฝั่งของตึกแฝดเมสัน เฮลิคอปเตอร์หลายลำลงจอดบนลานจอดที่จัดเตรียมไว้

จากเฮลิคอปเตอร์ มีผู้โดยสารสำคัญก้าวลงมา ได้แก่ คริสัน ผู้อำนวยการ NASA และตัวแทนจากกองทัพ รวมถึงบุคคลสำคัญอื่นๆ

"คุณคริสัน แน่ใจหรือว่าสิ่งที่เมสันอินดัสทรีส์กำลังทำจะกลายเป็นเรื่องตลกใหญ่โต?"

พลเอกพาวเวลล์ มองไปยังยอดอาคารอีกฝั่งที่เต็มไปด้วยผู้คน และถามด้วยน้ำเสียงครุ่นคิด

"ผมมั่นใจได้เต็มที่!"

คริสันตอบพร้อมกับตบอกอย่างมั่นใจ

เวลาเคลื่อนมาถึง 09.00 น. ยอดอาคารกลายเป็นสถานที่รวมตัวของบุคคลสำคัญจากทั่วโลก

ทั้งผู้อำนวยการหน่วยอวกาศจากหลายประเทศ ผู้อำนวยการ NASA ตัวแทนกองทัพ นักธุรกิจ และนักข่าว ทุกคนกำลังรอการปรากฏตัวของ คีน เมสัน

ทันใดนั้น บริเวณตรงกลางของยอดอาคารเกิดการเปลี่ยนแปลง

พื้นดินเริ่มแยกออกอย่างช้าๆ คล้ายกลีบดอกไม้ที่ค่อยๆ บานออก เผยให้เห็นแท่นยกที่เลื่อนขึ้นมา

คีน เมสัน ปรากฏตัวขึ้นในลักษณะที่หรูหราและน่าประทับใจ

"พระเจ้า การปรากฏตัวแบบนี้..."

"สุดยอดมาก!"

"พวกเขาทำได้ยังไง?"

"โอ้ แม่เจ้า นี่มันเท่เกินไปแล้ว!"

.....

เมื่อเหล่านักข่าวเห็น คีน เมสัน ปรากฏตัว พวกเขารีบยกกล้องถ่ายรูปและกล้องวิดีโอขึ้นจับภาพชายผู้อยู่ตรงกลางทันที

"เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่วันนี้ทุกท่านจะได้เป็นพยานต่อก้าวแรกของโครงการสตาร์ลิงค์ของเมสันอินดัสทรีส์"

"หลังจากการปล่อยจรวดในวันนี้สำเร็จ เมสันอินดัสทรีส์จะสามารถมอบบริการอินเทอร์เน็ตฟรีและมีประสิทธิภาพให้กับประชากรกว่าครึ่งโลก"

หลังพูดจบ คีนสะบัดมือเบาๆ ทันใดนั้นจอภาพโฮโลแกรมขนาดยักษ์หลายสิบจอปรากฏขึ้น ล้อมรอบยอดอาคารไว้

บรรยากาศที่ยอดอาคารทำให้ทุกคนรู้สึกราวกับหลุดเข้าไปอยู่ในภาพยนตร์ไซไฟ

หรือแม้แต่ภาพยนตร์ไซไฟเอง ก็ไม่สามารถเทียบกับสิ่งที่พวกเขากำลังเห็นได้

"ยินดีที่ได้พบทุกท่าน ผมคือผู้ช่วยปัญญาประดิษฐ์ของคุณเมสัน เรียกผมว่า SkyNet ได้"

เสียงดังขึ้น ก่อนที่ร่างกายสีฟ้าสว่างของ SkyNet จะปรากฏบนยอดอาคาร

นี่เป็นครั้งแรกที่ SkyNet ปรากฏตัวต่อสาธารณชน

"โอ้โห! นี่มันอะไรเนี่ย?"

"ปัญญาประดิษฐ์งั้นเหรอ?"

"SkyNet?"

"พระเจ้า! เมสันอินดัสทรีส์จะสร้างเซอร์ไพรส์ได้อีกแค่ไหน?"

.....

เมื่อผู้คนเห็นร่างของ SkyNet ปรากฏขึ้น เสียงอุทานด้วยความตกตะลึงก็ดังก้องไปทั่ว

บางคนถึงกับลองเอื้อมมือสัมผัสกับโฮโลแกรมของ SkyNet เพื่อดูว่าจะจับต้องได้จริงหรือไม่

นอร์แมน ออสบอร์น ที่มาร่วมงานในครั้งนี้ มองร่างของ SkyNet ด้วยสีหน้าขรึม

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ออสบอร์นอินดัสทรีส์ พ่ายแพ้ให้กับเมสันอินดัสทรีส์อีกครั้งในการแข่งขันเพื่อคว้าสัญญาจากกองทัพ ซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

"หึ ไว้พวกนายได้เห็นสิ่งที่ออสบอร์นกำลังพัฒนาอยู่ แล้วจะต้องตกตะลึงแน่"

นอร์แมนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ขณะมองร่างของ SkyNet

"นายครับ การเตรียมงานทั้งหมดเสร็จสิ้น พร้อมสำหรับการปล่อยจรวดได้ทุกเมื่อ"

เสียงของ SkyNet ดังขึ้นในหูของทุกคน

ประโยคนี้ไม่ได้เพียงแค่บอกให้คีนฟัง แต่เหมือนตั้งใจพูดให้ทุกคนที่อยู่ในงานได้ยิน

"กรุณาทุกคนถอยไปอยู่หลังเส้นเครื่องหมาย"

คีนชี้นิ้วไปที่พื้น และทันใดนั้น เส้นเครื่องหมายสีเหลืองก็ปรากฏขึ้น

ผู้คนต่างตกตะลึงกับเทคโนโลยีที่ดูเหมือนเวทมนตร์ และในขณะเดียวกันก็แทบไม่เชื่อหูตัวเอง

"จะเริ่มปล่อยจรวดแล้วงั้นเหรอ?"

ใบหน้าของ คริสัน และ พลเอกพาวเวลล์ เริ่มเคร่งเครียด

ดูเหมือนว่า คีน เมสัน จะเอาจริงเสียแล้ว

"การนับถอยหลัง 10 วินาที... 10, 9..."

เสียงนับถอยหลังดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องไปยังจรวดสตาร์ลิงค์ที่ตั้งเรียงอยู่

เมื่อเสียงนับถอยหลังสิ้นสุดลง จรวดสตาร์ลิงค์ทั้งห้าลูกเริ่มสั่นเล็กน้อย แสงสีฟ้าสว่างวาบขึ้นใต้จรวด จากนั้นค่อยๆ ดันจรวดลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

สิ่งที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจคือ พวกเขาไม่รู้สึกถึงความร้อนใดๆ เลย

ในขณะที่การปล่อยจรวดแบบดั้งเดิมมักมาพร้อมกับความร้อนมหาศาล แต่จรวดสตาร์ลิงค์กลับไม่เป็นเช่นนั้น

คริสัน เบิกตากว้าง มองจรวดทั้งห้าลูกที่กำลังค่อยๆ ลอยขึ้นฟ้า ราวกับไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

"พวกเขาทำได้ยังไง?"

พลเอกพาวเวลล์ถามด้วยความสงสัย

แต่สิ่งที่เขาได้กลับมาไม่ใช่คำอธิบายจากคริสัน มีเพียงคำพูดซ้ำๆ ที่หลุดออกมาจากปากของเขา

"เป็นไปไม่ได้... เป็นไปไม่ได้..."

"ตอนนี้ไม่มีใครที่สามารถควบคุมเทคโนโลยีขับเคลื่อนไฟฟ้าได้"