บทที่ 217 พาเย่ชิงเฉิงกลับบ้านอย่างภาคภูมิ
“พอพูดถึงเรื่องพวกนี้ ข้าก็อดนึกถึงคนที่น่ารำคาญคนหนึ่งไม่ได้” เฉินเจวี๋ยซินยกถ้วยชาขึ้นดื่ม ท่าทางของนางดูราวกับกำลังดื่มเหล้าเสียอย่างนั้น ทั้งลีลาและสีหน้าถูกถ่ายทอดออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ เฉินมู่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่พอใจทันที เขาถามอย่างเอาเรื่อง “ใครกันที่กล้าดูหมิ่นพี่สาวของข้า! บอกข้ามาเถอะ ข้าจะจัดการแทนท่านเอง!” เมื่อเห็นท่าทางเอาจริงเอาจังของเฉินมู่ เฉินเจวี๋ยซินก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน นางยื่นมือไปลูบศีรษะเขา “ก็แค่คนโง่ที่คิดว่าตัวเองสำคัญนักหนา ไม่ต้องให้เจ้าเหนื่อยถึงขนาดนั้นหรอก” เฉินมู่รู้ว่าพี่สาวไม่อยากรบกวนเขา แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ กลับแบมือออกและหยิบเลือดเทพปานกู่บริสุทธิ์ออกมาจากคลังของระบบ
