บทที่ 20 เพื่อนเต่าของข้าเป็นเต่าทดลองยา

เมื่อได้ยินคำว่า 'ดื่มยา' สามคำ มังกรน้อยสะดุ้งโหยง ลุกขึ้นโดยสัญชาตญาณหมายจะหนี นางก็กำลังจะทำเช่นนั้น แต่เกิดเหตุไม่คาดฝัน หางมังกรของนางถูกเท้าเต่าของคุกุเหยียบไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ดึงหางไม่ออก จะวิ่งหนีได้อย่างไร? น่าจะเป็นเพราะแบบนี้ที่คุกุไม่พูดต่อ แน่นอนว่าต้องรู้สึกถึงพลังของมังกรร้ายก่อนนาง

"คุกุ เจ้าเหยียบหางข้าอยู่" คุกุยกเท้า ปล่อยหางมังกรน้อย

การคิดจะหนีนั้นไม่สมจริง กำลังของมังกรน้อยแค่นี้ ไม่มีพลังต่อกรกับมังกรร้ายแลนซ์เลยสักนิด ถ้าหนีได้ มันคงหนีไปนานแล้ว ยังจะอยู่ที่นี่ให้มังกรร้ายแลนซ์เล็งกระดองของมันทำไม?

จุดประสงค์แรกที่มังกรร้ายแลนซ์เลี้ยงมันคือต้องการให้มันแก้เหงา แต่เลี้ยงไปเลี้ยงมา ความตั้งใจแรกของมังกรร้ายแลนซ์ก็เปลี่ยนไป เริ่มเล็งกระดองของมัน อยากเอากระดองของมันไปสร้างบ้าน ร่างมังกรใหญ่ขนาดนั้นจะอยู่ในกระดองเล็กๆ ของมันได้อย่างไร?

ที่เลวร้ายกว่านั้นคือ ช่วงปีก่อนๆ เขาไม่มีอะไรทำก็มาเดินวนรอบๆ มัน คิดหาวิธีที่จะควักมันออกจากกระดอง... ไม่รู้จะบอกว่าเขาใจดีหรือโหดร้ายดี

จะว่าเขาใจดี เขาจะเอากระดองของมันไป เอากระดองไปแล้วมันจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร? จะว่าเขาโหดร้าย เขาบอกว่าจะเอากระดองไปโดยไม่ทำให้มันตาย แสดงว่าเขายังมีความรู้สึกบ้างกับเต่าที่เขาเลี้ยง

อืม มีความรู้สึก แต่ไม่มาก

ตอนนี้บนเกาะมีมังกรน้อยเพิ่มมา มังกรร้ายแลนซ์คงไม่มาจ้องกระดองของมันอีกแล้วกระมัง?

มังกรน้อยก็ดีนะ มันไม่มีเจตนาร้ายกับมังกรน้อย ยาของมังกรร้ายแลนซ์ ดื่มได้... แต่มีข้อแม้ว่าเขาต้องไม่ปรุงยาใหม่ ถ้าเขาปรุงยาใหม่ ดื่มไปต้องซวยแน่ๆ

มังกรน้อยยังไม่มีอันตรายในตอนนี้

"คุกุดูจะชอบเจ้า มันมีท่าทีไม่ดีกับเอ้อโกวจื่อ แต่กับเจ้ามันกลับอ่อนโยน มาสิ ดื่มยาชามนี้"

"..."

ชามยานี้? ใครเคยเห็นชามหินขนาดสามเมตรกว่าบ้าง? นี่มันชามหรือ? นี่มันชัดเจนว่าเป็นสระว่ายน้ำขนาดเล็กชัดๆ!

ตอนที่นางเป็นมนุษย์ ยังว่ายน้ำในนั้นได้เลย ดื่มยาชามนี้ ถึงไม่มีผลข้างเคียงก็คงแน่นตายแล้ว

"แ...แลนซ์ ชนคุกุสามร้อยครั้ง ข้ารู้สึกว่าตอนนี้สภาพข้าดีที่สุดแล้ว ชกเสือได้ เตะราชสีห์ได้"

"มีความคิดหน่อย เจ้าเป็นมังกรน้อย ศัตรูในจินตนาการควรเป็นสัตว์อสูรที่ดุร้ายอย่างหมีเพลิงเป็นหลัก"

"ข้ารู้สึกว่าข้าสู้หมีเพลิงได้"

"สู้หมีเพลิงได้ก็ต้องดื่มยา"

แลนซ์ยิ้มอย่างน่าเกรงขาม ยื่นชามหินในอุ้งเท้ามังกรให้มังกรน้อย มังกรร้ายน่าเกรงขาม แม้แต่รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความปรารถนาดี ในสายตามังกรน้อยก็ยังเป็นรอยยิ้มน่าเกรงขาม

"จะ... จะไม่ดื่มได้ไหม?"

รับชามมาแล้ว ลูเซียก็ได้กลิ่นเฉพาะตัวของสมุนไพร สีของยาน้ำดูแปลกประหลาด เป็นสีเขียวเข้มเหมือนหมึก ยาน้ำสีแบบนี้... ดูเหมือนยาพิษ...

หากอยู่ในเมืองหลวง ถ้ามีนักปรุงยาให้นางดื่มยาน้ำสีแบบนี้ นางต้องหาหนูขาวมาทดลองยาก่อนแน่ๆ ใครจะรู้ว่านักปรุงยาเป็นคนของพี่หญิงจอมเลวหรือเปล่า

ไม่รู้ว่าบนเกาะมีหนูนาหรือหนูบ้างไหม ถ้ามีล่ะก็ คืนนี้ไม่ต้องนอนเร็ว ต้องออกไปจับหนูสักตัวสองตัว ให้พวกมันลองยาก่อน

"วางใจเถอะ ดื่มได้ คุกุดื่มยาของข้ามาตั้งแต่เล็ก เจ้าดูสิ ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ มันไม่เป็นอะไร ยังโตขึ้นเรื่อยๆ ด้วย"

"..."

มังกรน้อยยิ่งกลัว เมื่อครู่คุกุเล่าชะตากรรมอันแสนโศกเศร้าของมันไปแค่ครึ่งเดียว... แค่ครึ่งเดียวก็ทำให้นางหวาดกลัวแล้ว ที่คุกุโตได้ขนาดนี้ เป็นเพราะมันมีชีวิตรอดที่แข็งแกร่ง

ดื่ม? หรือไม่ดื่ม? ลำบากใจจริงๆ

ไม่ดื่ม มังกรร้ายต้องไม่พอใจแน่ บางทีอาจจะคิดว่ามังกรน้อยอย่างนางไม่ไว้ใจเขา ดื่ม ถ้าเกิดมีปีกงอกออกมาบนหัวจะทำอย่างไร?

ดื่มก็แล้วกัน เชื่อว่าใบรับรองนักปรุงยาระดับสูงของมังกรร้ายแลนซ์ได้มาด้วยความสามารถ ไม่ได้จ้างคนซื้อใบปลอม

ในโลกมนุษย์ คนขายใบรับรองปลอมมีไม่น้อย เงินพอ ใบรับรองปลอมอะไรก็ทำให้ได้

ยาในชามไม่ได้มากอย่างที่นางคิด แต่ก็ไม่น้อย อย่างน้อยก็มีครึ่งชามกว่า

มังกรน้อยหลับตารูปไข่ 'กลืนๆๆ' ดื่มอึกๆ เหมือนดื่มน้ำ ดื่มยาน้ำสีเขียวเข้มในชามหินหมดในคราวเดียว

"ดื่ม ดื่ม... เรอ... ดื่มหมดแล้ว..."

ลูเซียคืนชามให้มังกรร้าย ให้มังกรร้ายตรวจดู

"กล้าหาญพอใช้"

แลนซ์เก็บชามหิน ใช้อุ้งเท้าลูบหัวเกลี้ยงๆ ของมังกรน้อย

ชมมังกรน้อยหนึ่งประโยค เขาหยิบรูปมังกรสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ที่แกะสลักและลงสีเสร็จแล้วออกมาจากวงแหวนเพชร ถือไว้ในอุ้งเท้าโชว์ให้มังกรน้อยดู

"ดูสิ นี่คืออะไร"

"คน"

"..."

ถามคำถามไร้สาระ

"ใช่ เป็นคน แต่เขายังเป็นผู้เหนือธรรมชาติ อาชีพคือพระ พระที่มีวิชาความรู้ลึกซึ้ง มีพลังแข็งแกร่งจะเรียกว่า【พุทธะ】"

"พุด"

"พุทธะ มาอ่านตามข้า fo พุทธะ พุทธะในคำว่าพุทธบุตร"

"พุด พุดในคำว่าพุดซ้อน"

จะทำอย่างไรดีกับมังกรน้อยที่มีสำเนียงแปลกประหลาด? ไม่ใช่ว่ามังกรน้อยอ่านไม่ได้ แต่เป็นเพราะสำเนียงของนางมีปัญหา

【พุทธะ】อ่านออกมาก็กลายเป็น【พุด】ไปเอง

จะแก้ปัญหาสำเนียงนี้อย่างไรดี? ให้นางอมไข่มุกไว้ในปาก?

ลองดูก็แล้วกัน คืนนี้ให้ไข่มุกนางหนึ่งเม็ด ให้มังกรน้อยอมไว้ลองดู ดูว่าจะออกเสียง【พุทธะ】ได้ถูกต้องไหม

ถ้าแบบนี้ยังไม่ได้ผล... ก็ช่างมันแล้วกัน พุดก็พุด

แลนซ์ยอมแพ้ ปัญหาสำเนียงนี้แก้ไม่ได้ในระยะสั้น จะไม่ให้มังกรน้อยพูดภาษากลางเพราะปัญหาสำเนียงหรอกนะ?

สิ่งมีชีวิตที่อายุยืนไม่ขาดเวลา ค่อยๆ ทำไปก็แล้วกัน

"อยากไปดื่มน้ำชายามบ่ายไหม?"

มังกรน้อยส่ายหัว เพิ่งดื่มยาไปชามใหญ่ นางไม่อยากดื่มอะไรทั้งนั้นตอนนี้

มังกรร้ายช่างมีพิธีรีตอง ดื่มน้ำชายามบ่าย มังกรร้ายในตำนานที่ไหนจะมีรสนิยมแบบนี้ มีเวลาดื่มน้ำชายามบ่าย ไปนอน ไปจับเจ้าหญิง ไปจีบเจ้าหญิงดีกว่า

"งั้นเจ้าไปทำอะไรตามใจ ถ้ารู้สึกไม่สบายตรงไหน ไปหาข้าที่ลานบ้าน"

"รู้แล้ว"

มองส่งมังกรร้ายจากไป ลูเซียขยับร่างมังกรอย่างเจ็บปวด นั่งยองๆ ข้างหัวคุกุ นางอยากคุยกับคุกุต่อ

อยู่กับมังกรร้ายความกดดันมากเกินไป อยู่กับคุกุ นางไม่รู้สึกกดดัน

"คุกุ... ถามเจ้าอย่างหนึ่ง บนเกาะมีหนูนาหรือหนูบ้างไหม?"

"ปกติแล้ว ที่ไหนมีมังกรร้าย รอบๆ จะไม่มีนกหรือสัตว์เลย มังกรร้ายแลนซ์ต่างออกไป เขาจะระงับพลังมังกรและพลังงานของตัวเอง บนเกาะอาจจะมีนกหรือสัตว์บ้าง เจ้าถามเรื่องนี้ทำไม? ถึงบนเกาะจะมีหนูนาและหนู ก็ล้วนเป็นสัตว์ที่ยังไม่มีสติปัญญา จับไปก็ไม่ได้ช่วยแก้เหงาให้เจ้าหรอก"

"ข้าไม่ต้องการให้พวกมันแก้เหงา ขอแค่ช่วยข้าทดลองยาก็พอ"

"..."

ทดลองยา คุกุนึกถึงชีวิตเต่าอันแสนโศกเศร้าแต่แฝงด้วยความมหัศจรรย์ของมัน ชีวิตเต่าของมันต้องเริ่มเล่าจากการเป็นเต่าทดลองยาให้มังกรร้าย...

"ลูเซีย ข้าต้องแก้ไขคำพูดของข้าเมื่อกี้ ยาของมังกรร้าย... ส่วนใหญ่ดื่มได้ สิ่งที่เจ้าต้องระวังคือยาใหม่ที่มังกรร้ายแลนซ์คิดค้น ยาใหม่จะมีสรรพคุณอย่างไร ในใจเขามีแค่ความคาดการณ์คร่าวๆ ส่วนเมื่อดื่มเข้าไปแล้วจะมีผลข้างเคียงอะไร เขาคาดเดาไม่ได้เลย...

ข้าโชคร้ายกว่าเจ้า เจอมังกรร้ายแลนซ์เร็วเกินไป ตอนนั้นเขายังไม่มีอะไรเลย เรียนรู้อะไรมาก็เอาข้าเป็นหนูทดลองก่อน...

เจ้าไม่เหมือนกัน ยาที่ดื่มตอนนี้ล้วนเป็นยาที่เขาปรับปรุง ปรับปรุง ปรับปรุง แล้วปรับปรุงอีก ปลอดภัยสูงมาก ไม่มีผลข้างเคียง

ยังคงพูดเหมือนเดิม แค่พยายามอย่าดื่มยาใหม่ที่มังกรร้ายแลนซ์คิดค้นก็พอ"

บนใบหน้ามังกรน้อยฉายแววลำบากใจ "คุกุ ถ้ามังกรร้ายคิดค้นยาใหม่ แล้วข้าไม่ยอมดื่ม เขาจะให้เจ้าทดลองยาแทนหรือไม่?"

"..."

(จบบท)