บทที่ 199: หอพัก (ฟรี)

แฮร์รี่ขยับเข้ามาข้างๆ หลิน เซียว และพูดเสียงเบา "หลิน เซียว บอกฉันหน่อย ผู้อำนวยการหลินของเราเป็นใครกัน? เขาดูแก่กว่าพวกเราแค่ไม่กี่ปี แล้วเขาจะมาเป็นผู้อำนวยการพ่อมดจีนได้ยังไง?"

"ผู้อำนวยการหลิน ดูตัวเล็ก แต่จริงๆ แล้วอาจจะแข็งแกร่งมาก..." ชายหนุ่มคนหนึ่งข้างๆ พูด

ทุกคนพูดถึงรูปลักษณ์ของผู้อำนวยการหลินมากที่สุด อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสงสัยในพลังของเขา นอกจากนี้ ผู้ที่สามารถเป็นผู้อำนวยการได้ต้องเป็นหนึ่งในพ่อมดที่ดีที่สุดในจีน

"เอาละ หอพักของพวกคุณถูกจัดสรรแล้ว ตอนนี้ตามผมมาดูหอพักของคุณ หลังจากที่คุณไปถึงหอพัก ข้าวของของคุณจะมาถึงเอง"

พวกเขายังคงพูดคุยเงียบๆ เกี่ยวกับรูปลักษณ์ของผู้อำนวยการหลิน และเมื่อได้ยินเสียงของเขา พวกเขาก็เงียบกันหมด

หลิน เซียว และแฮร์รี่ตามผู้อำนวยการหลินเดินไปจนถึงบันไดต้นไม้ขนาดใหญ่ บันไดนี้ไม่เหมือนกับบันไดเวียนก่อนหน้า มันเหมือนบันไดปกติ เป็นเกลียว และเส้นผ่านศูนย์กลางพุ่งขึ้นตรงๆ

ตรงกลางบันไดมีแท่น ซึ่งถูกปกคลุมด้วยแสงสีขาว และไม่สามารถเห็นอะไรได้

ผู้อำนวยการหลินยืนอยู่ข้างบันไดและดูเหมือนจะกดปุ่ม

จากนั้น หลิน เซียว ก็เห็นบันไดตรงหน้าพวกเขาค่อยๆ เปิดออก

ผู้อำนวยการหลินขึ้นบันไดและเดินต่อไปข้างหน้า ไม่นาน หลิน เซียว และคนอื่นๆ ก็มาถึงแท่นก่อนหน้า

หลิน เซียว เงยหน้าขึ้นมองรอบๆ มีประตูอยู่หน้าแท่น เขาเห็นผู้อำนวยการหลินเหลียวกลับมามอง แน่ใจว่าทุกคนตามมาครบ กดปุ่ม และเข้าประตูไป

ประตูโปร่งใส แต่พวกเขาไม่สามารถเห็นฉากข้างในได้เลย

"เอาละ นี่คือที่ที่พวกคุณจะพักในเดือนนี้ เข้ามากับผมและดูสักหน่อย" ผู้อำนวยการหลินพูดกับพวกเขา

หลังจากหลิน เซียว เข้าไป เขาเห็นทางเดิน ทั้งสองข้างของทางเดินมีประตูเล็กๆ เรียงราย ประตูเล็กเหล่านี้สูงอย่างมากแค่หนึ่งคน ไม่เหมือนประตูด้านนอก ประตูด้านในไม่โปร่งใส

หลังจากดูใกล้ๆ พวกเขาพบว่าทิวทัศน์ภายในแตกต่างจากภายนอกโดยสิ้นเชิง

ตรงกลางด้านหน้ามีพื้นที่หนังสือ ซึ่งเต็มไปด้วยชั้นหนังสือเรียงราย และมีหนังสือมากมายบนชั้น

นี่น่าจะเป็นพื้นที่ส่วนกลางของหอพัก ที่นี่ไม่เลว สมกับเป็นบ้านพ่อมดจีน ทั้งร่ำรวยและทรงพลัง

หลิน เซียว และแฮร์รี่ รวมถึงคนอื่นๆ ในกลุ่ม ต่างตกตะลึงกับการจัดวางภายในทั้งหมด

มันมีทุกอย่าง ไม่เพียงแต่มีที่วางหนังสือ แต่ยังมีพื้นที่พักผ่อนสาธารณะที่ดูสบายๆ ผ่อนคลาย และแม้แต่สถานที่ออกกำลังกาย

หลิน เซียว รู้สึกตื่นเต้นมาก นี่เป็นหอพักที่หรูหรามากเขาไม่คาดคิดว่าจะได้อยู่ในหอพักแบบนี้สักวัน

"เอาละ พื้นที่ทั้งหมดที่นี่ คุณมีเวลาหนึ่งเดือนที่จะทำความเข้าใจ ตอนนี้ให้ผมพาไปที่ของแต่ละคน"

คำพูดของผู้อำนวยการหลินขัดจังหวะหลิน เซียว ที่กำลังประหลาดใจ

พวกเขาตามหลังผู้อำนวยการหลินและเดินไปทางห้องด้านหน้า

ที่ประตูห้องแรก "เอาละ จากตรงนี้ แต่ละคนเดินไปและหาชื่อของคุณบนประตู"

"แต่ตอนนี้ ผมอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับกฎการพักอาศัยที่นี่"

"หนึ่ง หลัง 23:00 น. คุณไม่สามารถอยู่ในพื้นที่พักผ่อนสาธารณะได้"

"สอง เชื่อในกฎของการทดสอบ อย่างที่ทุกคนทราบ นั่นคือ มันเริ่มและจบแบบไม่มีกำหนด"

"นี่หมายความว่าการทดสอบของคุณจะเริ่มขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้ ที่ไหนก็ได้"

"นอกจากนี้ ยังมีอีกสถานการณ์หนึ่ง นั่นคือ เมื่อการทดสอบของบางคนเริ่มขึ้น ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะเริ่ม"

"ถ้าคนอื่นไม่เริ่ม ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่เริ่ม"

"โดยสรุป การทดสอบนี้ ตั้งแต่ต้นจนจบ มีแค่สองคำ นั่นคือ สุ่ม"

"นี่ต้องการให้คุณระมัดระวังตลอดเวลา แม้ว่าคุณจะผ่อนคลายความระมัดระวังเพียงนาทีเดียว คุณอาจจะต้องถอนตัวจากการทดสอบ"

"อ้อ ทุกวันตอน 7 โมงเช้า อาหารเช้าจะอยู่บนโต๊ะสี่เหลี่ยมที่คุณเพิ่งเห็นแน่นอน ถ้าเป็นการทดสอบ อาจจะไม่มีอีกต่อไป" ผู้อำนวยการหลินมีรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า ไม่รู้ว่านึกอะไรขึ้นมา

"อาหารกลางวันและอาหารเย็นก็เช่นกัน"

"โดยทั่วไป พวกคุณทั้งหมดจะทดสอบตอนเที่ยง และจะไม่มาที่นี่เพื่อกิน"

"เมื่อถึงเวลา จะกินอะไรขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณ"

"สำหรับอาหารเย็น ขึ้นอยู่กับความสามารถส่วนบุคคลของคุณ"

"ถ้าคุณสามารถทำการทดสอบเสร็จเร็วขึ้น คุณอาจจะกลับมากินได้ ถ้าคุณทำเนื้อหาการทดสอบไม่เสร็จ คุณก็จะไม่ได้กินมื้อค่ำของคุณ"

"อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นอาหารกลางวันหรืออาหารเย็น ถ้าคุณพลาดเวลา จะไม่มีอะไรเลย ส่วนคุณจะได้กินอะไร ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณเอง"

"เอาละ ให้ผมพูดถึงหนังสือบนชั้นในพื้นที่สาธารณะ คุณสามารถอ่านได้ตลอดเวลา"

"นอกจากนี้ ยังมีห้องว่างมากมายด้านหลัง และมีรุ่นพี่ต่างๆ อยู่ในนั้น"

"ถ้าคุณมีคำถามใดๆ คุณสามารถขอคำแนะนำจากพวกเขาได้"

"แน่นอน อาจเป็นไปได้ว่าการทดสอบของคุณจะอยู่ที่นั่นด้วย"

"เอาละ นั่นคือทั้งหมดที่ผมต้องการพูด ที่เหลือขึ้นอยู่กับคุณ"

"ผมอยากจะพูดอะไรสักอย่าง อัตราการคัดออกของการทดสอบก่อนหน้านี้อยู่ที่เกิน 70% และบางคนก็ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ"

"ส่วนหนึ่งเป็นเพราะทำผิดกฎและถูกไล่ออก"

"ดังนั้น ที่นี่ ทำสองสิ่งให้ดี"

"หนึ่ง เชื่อฟังกฎ"

"สอง พัฒนาตัวเองไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม"

ผู้อำนวยการหลินยังคงมีสีหน้าเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เขาพูดทำให้หลิน เซียว สะท้าน จนกระทั่งตอนนี้ หลิน เซียว รู้สึกว่าผู้อำนวยการหลินแตกต่างจากที่พวกเขาจินตนาการไว้โดยสิ้นเชิง เขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าที่คิดไว้

แค่เขาไม่เข้าใจ แม้ว่าการทดสอบจะโหดร้ายและเข้มงวด ผู้ที่สามารถมาเข้าร่วมการทดสอบที่นี่ควรจะเป็นผู้ที่ดีที่สุดจากทุกประเทศ เขาเห็นได้ว่าคนจำนวนมากที่มาร่วมการทดสอบที่นี่เป็นพ่อมดจากจีน แต่ก็มีพ่อมดจากประเทศอื่นๆ มากมายเช่นกัน

ถ้าอัตราการคัดออกสูงขนาดนี้ พวกเขาจะอธิบายกับคนจากประเทศอื่นๆ ยังไง?

อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ตอนนี้ และตอนนี้ผู้อำนวยการหลินก็จะไม่ให้คำตอบกับเขา

ตอนนี้เขาแค่อยากให้ผู้อำนวยการหลินแนะนำเสร็จเร็วๆ และหลังจากจัดสรรหอพักแล้ว เขาจะได้พักผ่อนดีๆ ตลอดทาง มีทั้งผู้คุมวิญญาณและเท็นไนท์แมร์ ไม่มีโอกาสได้พักเลย

ถ้าเขาคิดไม่ผิด การทดสอบจะเริ่มอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ เขาก็บอกว่าต้องรักษาสภาพจิตใจและเตรียมพร้อมให้ดี

หลิน เซียว คิดในใจ ด้วยสีหน้าจริงจังอย่างสมบูรณ์ เขาไม่รู้ตัวว่า ผู้อำนวยการหลินที่มองเขามาตลอด พยักหน้าให้กับสีหน้าที่จริงจังของเขา

ในกลุ่มนี้ ผู้อำนวยการหลินให้ความสนใจเป็นพิเศษกับหลิน เซียว และแฮร์รี่ตั้งแต่แรก โดยเฉพาะหลิน เซียว