บทที่ 126 ทำตัวเงียบๆไม่ได้แล้ว
ซู จิ้งเจิน ถอนหายใจอย่างจนปัญญา 'บ้าจริง ตัวข้าสะดุดตาขนาดนั้นเลยหรือ?' แม้เขาจะตั้งใจเลือกมุมลับตา แต่เฟิ่งชิงหยา ก็ยังสังเกตเห็นเขาในทันที ใช่แล้ว ร่างงดงามสง่าตรงหน้าเขานี้ก็คือเฟิ่งชิงหยานั่นเอง ตอนที่ซู จิ้งเจินมาถึง เขายังไม่เห็นศิษย์คนใดจากหอรวมสมบัติเลย เขามั่นใจว่าเฟิ่งชิงหยาเพิ่งมาถึงลาน...