บทที่ 1 วิญญาณอาวุธแห่งเทคโนโลยี

บทที่ 1 วิญญาณอาวุธแห่งเทคโนโลยี

ณ เมืองชิงหยุน

ใต้ดินโรงพนันหวันหลงในย่านถนนฝั่งตะวันตกของเมือง มีความมืดและชื้น

ขณะนี้ บนพื้นมีชายหนุ่มนอนอยู่ในสภาพเสื้อผ้ายับเยิน ที่มุมปากยังมีคราบเลือด

เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้เขาถูกทำร้ายร่างกายอย่างหนัก

ครู่ต่อมา ชายหนุ่มฟื้นจากการหมดสติ ลืมตาขึ้นทันที มองสำรวจรอบด้วยสายตาระแวดระวัง

ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นห้องขังโดยแท้

"หรือว่าฉันไม่ตาย แต่ถูกศัตรูจับมา?"

เย่หยางขมวดคิ้วเล็กน้อย ในใจเกิดความสงสัย

เขาเป็นทหารหน่วยรบพิเศษ ขณะปฏิบัติภารกิจถูกลูกปืนใหญ่ของฝ่ายศัตรูยิงโดน สูญเสียสติในทันที

คิดว่าตายแน่แล้ว แต่ไม่นึกว่าพอฟื้นขึ้นมากลับถูกขังอยู่ที่นี่

และบาดแผลตามร่างกายเห็นได้ชัดว่าเป็นรอยถูกทุบตี เครื่องแบบทหารก็ถูกเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าแบบโบราณ

ขณะที่กำลังสงสัย เย่หยางรู้สึกว่าความคิดในสมองสับสนเล็กน้อย มีความทรงจำแปลกปลอมพรั่งพรูเข้ามาไม่หยุด

หลังผ่านไปครู่หนึ่ง ความทรงจำก็หลอมรวมเข้าด้วยกัน

"นี่มัน..."

เย่หยางรู้สึกตกใจ แต่ก็ต้องยอมรับความจริง

เขาข้ามมิติ

จากโลกอารยธรรมทางวิทยาศาสตร์ มาสู่โลกการฝึกฝนวิทยายุทธที่คล้ายยุคโบราณ

ร่างกายที่เขาเข้าสิงนี้ก็ชื่อ 'เย่หยาง' เช่นกัน

เป็นลูกคนมั่งมีที่ชื่อเสียงไม่ดี ติดการพนันและขี้เกียจ หลังจากรับมรดกจากพ่อแม่ เพียงครึ่งปีก็ผลาญทรัพย์สมบัติที่เคยมั่งคั่งจนเกือบหมด

ตอนนี้เหลือเพียงคฤหาสน์หลังหนึ่ง และสาวใช้ที่เติบโตในจวนเย่มาตั้งแต่เด็ก

เมื่อคืนเล่นการพนันในโรงพนันอย่างใหญ่ ถูกคนวางแผน เป็นหนี้พนันอีกก้อนใหญ่

ไม่เพียงไม่มีเงินจ่าย ยังคิดจะหนี จึงถูกนักเลงของโรงพนันทุบตีอย่างหนัก แล้วขังไว้ในห้องใต้ดิน ข่มขู่ให้ขายสาวใช้ไปยังหอนางโลมเพื่อชดใช้หนี้

หอนางโลมมีคนทุกประเภท โรคจิตชอบทารุณผู้อื่นก็มีไม่น้อย

แม้ร่างเดิมจะติดการพนัน แต่ก็ถือว่าสาวใช้ที่เติบโตมาด้วยกันเป็นเหมือนน้องสาวแท้ๆ ถึงจะถูกตีตาย ก็ไม่ยอมตกลง

"เพิ่งเกิดใหม่ก็เจอเรื่องยุ่งยากแบบนี้..."

เย่หยางถอนใจในใจ รู้สึกว่าการเข้าสิงร่างครั้งนี้ เหมือนกับมารับกรรมแทนร่างเดิมมากกว่า

และตอนนี้ก็ไม่มีอาวุธ การหลบหนีก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

"ติ๊ง ระบบอาวุธระดับเทพกำลังเริ่มทำงาน ต้องการเปิดใช้งานหรือไม่?"

ในเวลานั้น เสียงคล้ายกลไกก็ดังขึ้นในความคิดอย่างกะทันหัน!

ระบบ?

เย่หยางตกใจ ด้วยความอยากรู้ จึงลองภาวนาในใจว่า: "ใช่!"

"ติ๊ง ผูกมัดระบบอาวุธระดับเทพสำเร็จ เริ่มสแกนกฎระบบของโลกนี้"

"ทวีปเทียนยวี่ แฝงไว้ด้วยกฎแห่งเต๋า ระบบการฝึกฝนมีวิญญาณอาวุธเป็นหลัก..."

"ติ๊ง สแกนเสร็จสิ้น ตรวจพบว่าผู้ใช้เปิดใช้งานระบบครั้งแรก มอบชุดของขวัญเริ่มต้น"

"แลกชุดของขวัญเริ่มต้นเป็นการตื่นวิญญาณอาวุธ"

"สามารถใช้งานได้แล้ว!"

ทันทีที่เสียงจบลง ร่างของเย่หยางสั่นเล็กน้อย รู้สึกถึงพลังงานมหาศาลในร่างกาย ราวกับน้ำตกนับพันสาย ชะล้างทั่วร่างของเขา

ชำระกระดูก เพิ่มพูนร่างกาย!

เพียงไม่กี่อึดใจ บาดแผลบนร่างของเย่หยางก็หายสนิท

ร่างกายที่เคยอ่อนแอ ก็แข็งแรงขึ้น เส้นกล้ามเนื้อชัดเจน

การเปลี่ยนแปลงนี้ยังไม่หยุด พลังงานที่พลุ่งพล่านในร่างหลังจากเสริมสร้างเนื้อหนังแล้ว ก็พุ่งตรงเข้าสู่ช่องท้องของเย่หยาง สร้างทะเลพลังในตันเถียน

จากนั้นก็รวมตัวเป็นเงาพลังงานอย่างรวดเร็ว

วิญญาณอาวุธตื่น!

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้เย่หยางประหลาดใจ

รูปร่างของเงาวิญญาณอาวุธ เขาไม่รู้สึกแปลก เป็นปืนพกที่คล้าย ดีเสิทอีเกิล'!

จากข้อมูลความทรงจำของร่างเดิม เขารู้ว่าระบบการฝึกฝนของโลกนี้ มีวิญญาณอาวุธเป็นหลัก

ผู้ฝึกยุทธ์ที่สามารถปลุกวิญญาณอาวุธได้ จะสามารถดูดซับพลังธาตุสวรรค์มาฝึกฝน ก้าวเข้าสู่เส้นทางการฝึกยุทธ์อย่างแท้จริง

ส่วนประเภทของวิญญาณอาวุธมีหลากหลายแปลกประหลาด มีความสามารถและทักษะเหนือธรรมชาติ

"ตามปกติแล้ว วิญญาณอาวุธที่ฉันปลุกขึ้นมานี้ น่าจะเป็นประเภทวิญญาณอาวุธ"

เย่หยางครุ่นคิด พูดด้วยความประหลาดใจว่า: "แต่วิญญาณอาวุธในโลกนี้ล้วนเป็นอาวุธเย็นอย่างดาบ กระบี่ ขวาน มีด ทำไมของฉันถึงเป็นปืนพก?"

ระบบดูเหมือนจะตรวจจับความสงสัยของเย่หยางได้ จึงแจ้งเตือนโดยอัตโนมัติ:

"วิญญาณอาวุธเป็นพลังงานที่วิวัฒนาการมาจากพรสวรรค์และเจตจำนงของผู้ฝึกยุทธ์ อาวุธที่ผู้ใช้เคยใช้ในชาติก่อนส่วนใหญ่เป็นปืน"

"ดังนั้น จึงตื่นเป็นวิญญาณอาวุธประเภทเทคโนโลยีที่สามารถพัฒนาได้ ซึ่งมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก"

อ้อ เป็นอย่างนี้นี่เอง

เย่หยางเข้าใจกระจ่างในใจ รู้สึกตื่นเต้นแปลกใหม่

นั่นก็หมายความว่า วิญญาณอาวุธปืนพกของฉัน ต่อไปเมื่อฝึกฝน จะสามารถพัฒนาเป็นรูปแบบวิญญาณอาวุธที่แข็งแกร่งกว่าได้?

เช่น ปืนเล็กยาว AK47 ปืนซุ่มยิง ปืนกล กัตลิง...

"โครม!"

ขณะที่เย่หยางกำลังคิดฝัน ประตูเหล็กของห้องใต้ดินก็เปิดออกอย่างกะทันหัน

เย่หยางดวงตาหรี่ลง ลุกขึ้นยืนทันที พิงหลังติดกำแพง

เขามองไปที่ประตูด้วยสายตาระแวดระวัง เห็นชายสองคนเดินเข้ามาด้วยสีหน้าดุร้าย

ทั้งสองคนเป็นนักเลงของโรงพนัน

"ไง เจ้าหนู คิดได้หรือยัง?"

ชายร่างกำยำหัวล้านที่เดินนำ เข้ามาใกล้ ถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

เย่หยางเงียบไม่ตอบ สีหน้าของเขาเหมือนหมาป่าในทุ่งหญ้า จ้องมองอีกฝ่ายอย่างเยือกเย็น

"แค่สาวใช้คนเดียว มีเงินเมื่อไหร่ก็หาใหม่ได้ไม่ใช่หรือ?"

ชายฟันเก อีกคนหนึ่งพูดด้วยรอยยิ้มลามก: "สาวใช้ของเจ้าช่วงหลายปีมานี้เติบโตขึ้น ยิ่งโตยิ่งสวย ข้ารับรองได้ว่าด้วยรูปโฉมของนาง หากไปอยู่หอนางโลม ต้องได้เป็นนางบำเรอชั้นหนึ่งแน่นอน"

"เถ้าแก่ของพวกเราบอกว่า แค่เจ้าเซ็นชื่อในสัญญาโอนขายคนนี้ หนี้พนันก่อนหน้านี้ก็ถือว่าจบกัน"

พูดจบ ชายฟันเกก็นำกระดาษและพู่กันออกมา ยื่นให้เย่หยาง

ต่อเรื่องนี้ เย่หยางไม่พูดอะไรมาก ยื่นมือรับกระดาษและพู่กันมา

"จุ๊ๆ ในที่สุดก็รู้สำนึกเสียที"

เห็นดังนั้น มุมปากของนักเลงทั้งสองก็มีรอยยิ้มเหี้ยม

ดูเหมือนการทุบตีก่อนหน้านี้ จะได้ผลบ้างเสียที

อย่างไรก็ตาม เย่หยางไม่มีทีท่าจะลงมือเขียน พูดเสียงเรียบ: "เงินพนันที่ติดพวกเจ้า ข้ายังมีคฤหาสน์หลังหนึ่งที่ใช้ชดใช้หนี้ได้ แต่สัญญาขายสาวใช้นี้ ข้าจะไม่เซ็น"

พอได้ยินคำพูดนี้ ชายร่างกำยำหัวล้านแค่นเสียงโกรธ: "บ้านพังของเจ้าจะมีค่าสักเท่าไหร่ พวกข้าวางแผนให้เจ้าเสียพนันเป็นหนี้ จุดประสงค์หลักก็คือสาวใช้ของเจ้านั่นแหละ!"

"งั้นขออภัย ข้าปฏิเสธ"

เย่หยางพูดจบ ก็ฉีกสัญญานั้นเป็นชิ้นๆ ทันที

"ไอ้เศษสวะ อยากตายนักสินะ!"

เห็นดังนั้น ชายร่างกำยำหัวล้านโกรธจัด เดินเข้ามาใกล้ด้วยสีหน้าดุร้าย ฝ่ามือหนาใหญ่ฟาดใส่ศีรษะของเย่หยางอย่างรุนแรง

เย่หยางตาวาววับ ไม่ถอยหนีแม้แต่น้อย มือขวากำพู่กันแทงออกไปอย่างรวดเร็ว

"อ๊าก!"

ทันใดนั้น เสียงร้องโหยหวนก็ดังขึ้น ฝ่ามือของชายร่างกำยำหัวล้านถูกปลายพู่กันแทงทะลุ เลือดไหลนอง

เย่หยางไม่หยุดการโจมตี ตวัดฝ่ามือฟาดออกไปทันที ฟาดเข้าที่ลำคออีกฝ่ายอย่างแรง

แกร๊ก!

เสียงกระดูกลูกกระเดือกแตกดังขึ้น ชายร่างกำยำหัวล้านเบิกตากว้าง จ้องเย่หยางด้วยความหวาดกลัว จากนั้นก็ล้มลงกับพื้นด้วยสีหน้าเจ็บปวด กุมคอไว้ ส่งเสียงร้องไม่ออก

แต่เรื่องยังไม่จบ เย่หยางยกเท้าขึ้นตามจังหวะ เตะเข้าที่ศีรษะอย่างแรง

"โครม!"

ศีรษะของเขาก็ส่งเสียงกระดูกแตกที่ทำให้ขนหัวลุกอีกครั้ง ขาทั้งสองข้างดิ้นพราด เลือดไหลออกจากทวารทั้งเจ็ด ตายคาที่

"นี่มัน..."

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้ชายฟันเกที่อยู่ด้านหลังตกตะลึง

ไม่คิดเลยว่า ไอ้ลูกคนรวยขี้ขลาดคนนี้ จะมีท่าทางต่อสู้ที่รวดเร็ว โหดเหี้ยม และแม่นยำขนาดนี้

และพอลงมือก็เป็นการโจมตีถึงตายทันที

ฉิว!

หลังฆ่าคนหนึ่งแล้ว การเคลื่อนไหวของเย่หยางก็ไม่หยุดชะงักแม้แต่น้อย เท้าทั้งสองกระทืบพื้น พุ่งเข้าประชิดตัวชายฟันเก

"น่าโมโห!"

ดวงตาของชายฟันเกสั่นไหวอย่างรุนแรง ตกใจจนได้สติ คลื่นพลังธาตุก็แผ่ออกมาจากร่างในทันใด กลายเป็นงูดำตัวหนึ่งในชั่วพริบตา ลำตัวปกคลุมด้วยเกล็ด

วิญญาณสัตว์ งูเกล็ดดำขั้นหนึ่ง!

"เปรี๊ยะ!"

ทันทีที่วิญญาณรูปงูปรากฏ หางงูดำยาวก็ฟาดออกมาเหมือนแส้

เสียงลมกรีดอากาศดังขึ้นอย่างกะทันหัน ฟาดใส่เย่หยาง

เผชิญกับการโจมตีของวิญญาณอาวุธเป็นครั้งแรก เย่หยางรีบหยุดฝีเท้า ยกแขนทั้งสองขึ้นป้องกันด้านหน้า ผิวหนังก็ถูกปกคลุมด้วยแสงพลังธาตุชั้นหนึ่ง

"ตูม!"

พร้อมกับเสียงทึบหนึ่ง เย่หยางรู้สึกเหมือนถูกหินยักษ์กระแทก พลังอันรุนแรงทำให้ร่างของเขาถอยหลังไปหลายก้าว

โชคดีที่ป้องกันไว้ก่อน แขนมีพลังธาตุปกป้อง จึงไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

"พลังวิญญาณอาวุธ ไม่ธรรมดาจริงๆ"

ดวงตาของเย่หยางฉายแววประหลาดใจ

วิญญาณอาวุธ ก็มีการแบ่งระดับชั้น

พรสวรรค์ของวิญญาณอาวุธที่แตกต่างกัน กำหนดศักยภาพของแต่ละคน

เปรียบเหมือนผู้ฝึกยุทธ์ในระดับเดียวกัน แต่เพราะระดับชั้นของวิญญาณอาวุธต่างกัน เมื่อต่อสู้กัน ฝ่ายที่มีพรสวรรค์วิญญาณอาวุธสูงกว่าย่อมมีโอกาสชนะมากกว่า

ส่วนระดับของผู้ฝึกยุทธ์ แบ่งเป็น เสวียนหุน หยวนหลิง หลุนไห่ ซิงเฉิน...

แต่ละระดับ ยังแบ่งเป็นสี่ขั้นย่อยคือ ต้น กลาง ปลาย และสูงสุด แสดงถึงความแข็งแกร่งในระดับเดียวกัน

ผู้ฝึกยุทธ์ที่เพิ่งตื่นวิญญาณอาวุธ โดยทั่วไปจะอยู่ในระดับเสวียนหุน

และตอนนี้ งูเกล็ดดำของชายฟันเกคนนี้ เป็นวิญญาณอาวุธระดับต่ำสุดขั้นหนึ่ง

คลื่นพลังธาตุของเขา เป็นเพียงระดับเสวียนหุนขั้นต้นที่เพิ่งเริ่มฝึก

"ถือโอกาสนี้ ลองพลังของวิญญาณปืนดูสักหน่อย"

เย่หยางสงบจิตใจ จิตสำนึกจมลงสู่ทะเลพลังในตันเถียน เรียกวิญญาณอาวุธออกมาโดยตรง

ท่ามกลางแสงวาบ วิญญาณปืนรูปแบบ 'ดีเสิทอีเกิล' ก็รวมตัวขึ้นในมือของเขาทันที

"เจ้า...มีวิญญาณอาวุธด้วยหรือ?!"

เห็นดังนั้น ชายฟันเกแสดงสีหน้าประหลาดใจ มองสำรวจวิญญาณปืนในมือของเย่หยาง ดูไม่ออกเลยว่าเป็นวิญญาณอาวุธประเภทไหน

เย่หยางก้าวเท้าซ้ายไปข้างหน้าเล็กน้อย จัดท่าถือปืนมาตรฐาน ลำกล้องสีดำ เล็งไปที่งูเกล็ดดำ

ไม่พูดพร่ำทำเพลง เย่หยางเหนี่ยวไกทันที ยิงนัดแรกออกไป

"ปัง!"

เสียงปืนดังสนั่น แสงกระสุนที่รวมตัวจากพลังธาตุ พุ่งออกไปเร็วดั่งสายฟ้า

ความเร็วนั้นน่าตกใจ งูเกล็ดดำยังไม่ทันตั้งตัว ศีรษะก็ถูกยิงทะลุในทันที จากนั้นก็สั่นอย่างรุนแรงก่อนจะสลายเป็นเถ้าธุลี

อาวุธจริง ปืนสามารถสังหารสิ่งมีชีวิตใดๆ ได้อย่างง่ายดาย

รูปลักษณ์ของวิญญาณอาวุธ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามีพลังทำลายล้างเช่นเดียวกัน!

"ติ๊ง ตรวจพบว่าผู้ใช้สังหารวิญญาณอาวุธขั้นหนึ่ง 'งูเกล็ดดำ' ยินดีด้วยได้รับเหรียญทหาร 1 เหรียญ"

พร้อมกับการหายไปของวิญญาณงู เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในสมองของเย่หยางอย่างกะทันหัน

เหรียญทหาร?

สีหน้าของเย่หยางเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาว่างมาตรวจสอบ

"วิญญาณอาวุธของข้า...หายไปแล้ว?!"

ชายฟันเกตกใจจนตาเหลือก มองภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ

"ฆ่าข้า เจ้าก็หนีไปไม่ได้ ทำไมไม่จับข้าเป็นตัวประกันล่ะ"

เมื่อเห็นเย่หยางถือวิญญาณอาวุธรูปทรงแปลกประหลาดเล็งมาที่ตน เขาก็กลัวจนฉี่ราด รีบเสนอขึ้นมา

ได้ยินดังนั้น มุมปากของเย่หยางยกขึ้นเล็กน้อย คิดว่าข้อเสนอนี้ก็ไม่เลว

แต่ในตอนนั้นเอง ชายฟันเกก็ล้วงมีดสั้นออกมาจากเอวอย่างกะทันหัน เริ่มการโจมตี

เย่หยางระวังตัวอยู่แล้ว รีบเหนี่ยวไกทันที ในวินาทีที่แสงกระสุนพุ่งออก ก็ยิงหัวอีกฝ่ายตายทันที

"สมควรตายแล้ว"

ดวงตาของเย่หยางฉายแววเย็นชา จากนั้นก็มองไปที่ประตูเหล็กห้องใต้ดินที่ปิดสนิท วิญญาณปืนในมือเล็งตรงไปทางนั้น

หากต่อไปมีคนบุกเข้ามาอีก เขาจะไม่ปรานีแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม การป้องกันเสียงที่นี่ดูเหมือนจะดีมาก แม้จะผ่านไปสิบกว่าวินาที ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ

กล้ามเนื้อและเส้นประสาทที่ตึงเครียดของเย่หยางจึงผ่อนคลายลงบ้าง วิญญาณอาวุธก็เก็บกลับเข้าร่าง

มองศพสองศพบนพื้น เขาย่อตัวลงด้วยสีหน้าเรียบเฉย ค้นหาบนร่างศพครู่หนึ่ง ก็หยิบถุงเงินสองใบออกมาได้อย่างรวดเร็ว

ตอนนี้อยู่ในต่างภพ อีกทั้งร่างเดิมยังผลาญทรัพย์สมบัติจนหมด เขาจำเป็นต้องหาเงินมาใช้ชีวิต

หลังจัดการเสร็จ เย่หยางจึงนึกถึงเสียงแจ้งเตือนของระบบเมื่อครู่

"ระบบ เหรียญทหารคืออะไร?"

เขาคิดในใจ ลองถาม

"ผู้ใช้สังหารวิญญาณอาวุธของศัตรู จะได้รับเหรียญทหาร วิญญาณอาวุธยิ่งมีระดับชั้นสูง เหรียญทหารก็ยิ่งมาก"

เสียงสังเคราะห์อิเล็กทรอนิกส์ของระบบดังขึ้นอย่างรวดเร็วตามคาด: "ประโยชน์ของเหรียญทหาร สามารถใช้พัฒนาวิญญาณอาวุธ หรือใช้ในโมดูลสุ่มของระบบอาวุธระดับเทพ"

จากนั้น หน้าจอข้อมูลแสงก็ปรากฏขึ้นในสมองของเย่หยาง

นั่นคือข้อมูลส่วนตัวของเขาในปัจจุบัน

[ผู้ใช้: เย่หยาง]

ระดับ: เสวียนหุนขั้นต้น

วิญญาณอาวุธ: ปืนพก วิญญาณอาวุธขั้นหนึ่ง (กลืนกินพลังวิญญาณเพียงพอ ก็สามารถพัฒนาได้)

เทคนิควิญญาณ: ยิงแสงกระสุน (ระดับการฝึกยุทธ์ปัจจุบัน ยิงได้เพียง 10 นัด)

พรสวรรค์: กลืนกินวิญญาณอาวุธ

จำนวนเหรียญทหาร: 1 เหรียญ

วิชายุทธ์: ไม่มี

อาวุธ: ไม่มี

......

ข้อมูลในหน้าจอนั้นเรียบง่าย เข้าใจได้ทันที

หลังจากกลืนกินพลังงานเพียงพอ วิญญาณอาวุธก็จะสามารถพัฒนาได้?

เย่หยางมองไปที่ศพของชายร่างกำยำหัวล้านข้างๆ เมื่อเทียบกับชายฟันเก คนนี้แทบไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกเขาฆ่าตาย

ถ้าในร่างของเขามีวิญญาณอาวุธ ก็พอดีจะได้ลองดู

พอคิดเช่นนั้น ก็ลองเรียกใช้พรสวรรค์ 'กลืนกิน'

ฉึ่บ!

ทันใดนั้น เย่หยางประหลาดใจที่พบว่ามือทั้งสองของตนมีควันดำแผ่ซ่าน รวมตัวเป็นรูปวงวนที่ฝ่ามือ แผ่พลังกลืนกินที่ทำให้ใจสั่น

จากนั้นเขาก็วางมือลงบนศพ จิตสำนึกตามพลังกลืนกินเข้าไปในศพ ไม่นานก็ตรวจพบร่างวิญญาณที่กำลังจางหายในทะเลพลังตันเถียน

นั่นคือมีดสั้นสีแดงเพลิงเล่มหนึ่ง

วิญญาณอาวุธ ใบมีดไฟขั้นหนึ่ง

ไม่ลังเลแม้แต่น้อย ควันดำพุ่งครอบคลุมลงไป มีดไฟนั้นก็ถูกกลืนกินจนหมดในทันที

เย่หยางรู้สึกได้ชัดเจนว่า พลังงานธาตุไฟบริสุทธิ์พุ่งเข้าสู่ร่างกาย และถูกวิญญาณปืนในทะเลพลังตันเถียนดูดซับไปอย่างรวดเร็ว

และร่างวิญญาณที่เคยจางๆ ก็เข้มข้นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

หลังจากลองดู เย่หยางพยักหน้าในใจ ดูเหมือนต้องดูดซับจนถึงสถานะอิ่มตัว วิญญาณอาวุธถึงจะพัฒนาเปลี่ยนแปลง

"ติ๊ง ตรวจพบว่าผู้ใช้สังหารวิญญาณอาวุธใบมีดไฟขั้นหนึ่ง ยินดีด้วยได้รับเหรียญทหาร 1 เหรียญ"

"แจ้งเตือนพิเศษ ผู้ใช้มีเหรียญทหาร 2 เหรียญ ต้องการเปิดโมดูลสุ่มหรือไม่?"

ได้ยินดังนั้น เย่หยางก็รู้สึกสนใจขึ้นมา "เปิด"

ฉิว!

ทันใดนั้น วงล้อหมุนวงกลมก็ปรากฏขึ้น

นี่คือโมดูลสุ่มของระบบอาวุธระดับเทพ บนนั้นมีทั้งหมดหกพื้นที่

เสบียงทหาร อาวุธปืน กระสุน ยานรบ เครื่องบินรบ เรือรบ

สิ่งเหล่านี้ครอบคลุมอาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งทางบก ทางน้ำ และทางอากาศในชาติก่อนเกือบทั้งหมด และยังมีแม้แต่เสบียงทหารด้วย!