ตอนที่ 950 มีความอันตรายเล็กน้อย?

แขกคนนั้นมอง เย่เฉิน และซู หนิงซวง ด้วยคิ้วขมวดแน่น สีหน้าดูไม่พอใจอย่างชัดเจน

“อะฮ้า มูฮาเหม็ดมาแล้ว”

มอยเซส ก็สังเกตเห็นการมาถึงของแขกคนนั้นเช่นกัน เขาจึงเดินเข้าไปทักทายด้วยความยินดี มูฮาเหม็ด และมอยเซส มาจากประเทศเดียวกัน และมูฮาเหม็ด เพิ่งมาอยู่ที่ประเทศจีนได้ไม่นานเพราะเรื่องธุรกิจ

“นายไม่ได้บอกว่านี่เป็นงานเลี้ยงส่วนตัวของเราเหรอ? ทำไมถึงมีคนจีนอยู่ที่นี่?”

มูฮาเหม็ด ถามอย่างไม่พอใจ เขาไม่อยากให้มีคนนอกเข้ามาร่วมงานเลี้ยงส่วนตัวของพวกเขา โดยเฉพาะคนจีน

“เอ่อ คุณเย่ คือเพื่อนของฉัน และเขาไม่ใช่คนธรรมดา เขามีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงของเรา”

มอยเซส ลดเสียงลงแล้วกระซิบบอก มูฮาเหม็ด เพราะเขาในฐานะเจ้าภาพ ย่อมมีสิทธิ์เชิญใครมาก็ได้

“ฮ่าๆ...”

มูฮาเหม็ด หัวเราะเยาะ เขาไม่สนใจ เย่เฉิน และคนจีนเหล่านั้นเลย

“จากที่นายพูด ดูเหมือนว่านายจะเข้าข้างคนจีนคนนี้ และยังดูเหมือนจะทำตัวเป็นลูกน้องให้เขาด้วยใช่ไหม?”

มูฮาเหม็ด ถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

“การได้รู้จัก คุณเย่ และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา ต่อให้เป็นลูกน้องก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร”

มอยเซส ตอบอย่างไม่แคร์

“ฮ่าๆ การไปเป็นลูกน้องของคนจีนเนี่ยนะ ช่างน่าขันจริงๆ นายช่างทำขายหน้าเสียจริง…”

มูฮาเหม็ด พูดเยาะเย้ย มอยเซส ไม่หยุด

“ในเมื่อนายไม่ยอมไล่เขาออกไป งั้นฉันจะช่วยนายเอง”

มูฮาเหม็ด ไม่อยากเห็นหน้า เย่เฉิน เขารู้สึกว่าการที่ เย่เฉิน และซู หนิงซวง อยู่ที่นี่ทำให้เสียบรรยากาศในการกินอาหาร ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจจะลงมือขับไล่ เย่เฉิน และคนอื่นๆ ออกไปเอง

พูดจบ มูฮาเหม็ด ก็เดินตรงไปหา เย่เฉิน โดยไม่รอให้ มอยเซส ห้าม แต่ก่อนที่เขาจะทันทำอะไร ก็มีเสียงฝีเท้าสองคู่ดังขึ้น แขกใหม่สองคนมาถึงแล้ว

ในกลุ่มแขกใหม่สองคนนี้ หนึ่งในนั้นคือมหาเศรษฐีชาวตะวันออกกลางที่ มอยเซส และมูฮาเหม็ด รู้จักดี ส่วนอีกคนพวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน แต่จากการแต่งตัว ดูเหมือนจะเป็นชาวตะวันออกกลางเช่นกัน

“ขอแนะนำครับ ท่านนี้คือ คุณอดัมเบิร์ต เขาเป็นผู้บริหารระดับสูงของธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมัน”

มหาเศรษฐีคนนั้นที่คุ้นเคยกับ มอยเซส และมูฮาเหม็ด แนะนำแขกอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาด้วยความภูมิใจ

“ผู้บริหารธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมัน? ยอดเยี่ยมมาก สวัสดีครับ คุณอดัมเบิร์ต”

มอยเซส รีบเดินเข้าไปทักทายทันที ชัดเจนว่าตัวตนของ อดัมเบิร์ต น่ากลัวมาก เขาเป็นคนของธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมัน จึงไม่มีใครกล้าลองดี

แม้แต่ มูฮาเหม็ด ที่กำลังเตรียมจะไปไล่ เย่เฉิน ออกไป เมื่อได้ยินถึงตัวตนของ อดัมเบิร์ต ก็หยุดชะงัก ตอนนี้เขาไม่ได้สนใจที่จะขับไล่ เย่เฉิน ออกไปแล้ว และรีบเดินไปหา คุณอดัมเบิร์ต แทน

ทันทีที่ อดัมเบิร์ต จับมือทักทายกับ มอยเซส เขาก็หันไปมองรอบๆ และเมื่อเห็น เย่เฉิน ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง..อย่างมาก

หลังจากยืนนิ่งไปไม่กี่วินาที อดัมเบิร์ต ก็ยื่นมือออกมาเดินตรงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

‘อ๊ะ? คุณอดัมเบิร์ต เป็นคนใจกว้างขนาดนี้เลยเหรอ? ยังไม่ทันที่ฉันจะเดินเข้าไป เขาก็เดินเข้ามาหาฉันก่อนแล้ว?’

มูฮาเหม็ด คิดในใจอย่างภาคภูมิใจ เมื่อเห็น อดัมเบิร์ต เดินมาในทิศทางของเขา

เขาเชื่อว่าขนาดผู้บริหารธนาคารแห่งประเทศน้ำมันยังรู้จักเขา และอยากเข้ามาทำความรู้จักกับเขา ฉันนี่สุดยอดจริงๆ!

มูฮาเหม็ด รู้สึกภูมิใจจนแสดงสีหน้าดีใจออกมา แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรเพื่ออวด มอยเซส อดัมเบิร์ต ก็เดินผ่านหน้าเขาไปอย่างไม่สนใจ

มูฮาเหม็ด ถึงกับชะงักไปทันที ‘นี่อะไรกัน? คุณอดัมเบิร์ต คุณหมายความว่ายังไง?’

“สวัสดีครับ คุณเย่ ที่เคารพ”

อดัมเบิร์ต เดินมาหยุดตรงหน้า เย่เฉิน จากนั้นก็โค้งตัวทำความเคารพด้วยท่าทางนอบน้อมสุดๆ

ทันใดนั้น ทุกคนในที่นั้นก็อึ้งไปตามๆ กัน โดยเฉพาะ มูฮาเหม็ด ที่แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง!!!

นี่คือผู้บริหารระดับสูงของธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมัน บุคคลที่ผู้คนมองว่าเป็นผู้ทรงอิทธิพล แต่ตอนนี้เขากลับแสดงความเคารพต่อคนจีนคนหนึ่งอย่างนอบน้อมแบบนี้ มันผิดพลาดอะไรหรือไม่?!

“ลืมแนะนำไปครับ คุณเย่ ผม อดัมเบิร์ต เป็นผู้จัดการฝ่ายบริการลูกค้าวีไอพีชั้นนำของธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมัน”

อดัมเบิร์ต กล่าวแนะนำตัวเอง

ธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมันมีบัตร First Royale MasterCard ซึ่งถือว่าเป็นบัตรระดับสูงสุดของธนาคาร

โดยสำหรับผู้ถือบัตรแต่ละคน ธนาคารจะจัดเตรียมเจ้าหน้าที่บริการส่วนตัวให้โดยเฉพาะ และอดัมเบิร์ต ก็คือคนที่ดูแล และบริหารเจ้าหน้าที่เหล่านั้น

ทั่วโลกมีผู้ถือบัตร First Royale MasterCard ของธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมันน้อยมาก และส่วนใหญ่เป็นชาวตะวันออกกลาง

แต่ในบรรดาลูกค้าระดับสูงเหล่านั้น มี เย่เฉิน เพียงคนเดียวที่เป็นคนจีน และยังอายุน้อยมาก ซึ่งทำให้ อดัมเบิร์ต จดจำเขาได้อย่างแม่นยำ

“อ้อ สวัสดีครับ”

เย่เฉิน จับมือทักทายกับ อดัมเบิร์ต อย่างสุภาพ เขามีความประทับใจในธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมันมาก เพราะธนาคารนี้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

“คุณอดัมเบิร์ต คุณเย่ ก็เป็นลูกค้าระดับสูงของธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมันด้วยหรือ?”

มอยเซส ถามด้วยความอยากรู้

“ไม่ครับ ที่ถูกต้องกว่านั้นคือ คุณเย่ เป็นผู้ถือครองบัตร First Royale MasterCard ของธนาคารแห่งแรกของประเทศน้ำมันเรา ซึ่งถือว่าเป็นลูกค้าวีไอพีระดับสูงสุด”

อดัมเบิร์ต ตอบอย่างชัดเจน

ลูกค้าวีไอพี ระดับสูงสุด?!

เมื่อ มูฮาเหม็ด ได้ยินคำพูดนี้ ก็เหมือนถูกฟ้าผ่าลงมากลางหัว เขานิ่งงันไปทั้งตัว ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีซีดในทันที

ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไม มอยเซส ถึงยอมทำตัวเป็นลูกน้องให้กับชายคนนี้ เพราะผู้ชายคนนี้คู่ควรอย่างแท้จริง

ไม่ต้องพูดถึงตัวเขาเอง แม้แต่รุ่นพ่อของเขาก็อาจไม่มีสิทธิ์เป็นลูกค้าวีไอพีระดับสูงสุดของธนาคารแห่งนี้

“คุณเย่ สุดยอดมาก!”

มอยเซส พูดพร้อมรอยยิ้มกว้างขึ้น เขารู้สึกโชคดีที่ก่อนหน้านี้ได้ตัดสินใจสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับ คุณเย่

หลังจากนั้น มอยเซส พลางหันมองไปที่ มูฮาเหม็ด ด้วยสายตาลึกซึ้ง เป็นการเยาะเย้ยอย่างชัดเจนโดยบอกเป็นนัยๆ ว่า ‘นายมันสายตาสั้นจริงๆ’

สายตานั้นทำให้ มูฮาเหม็ด หน้าแดงจนเหมือนโดนไฟลวก เขารู้สึกอับอายจนแทบอยากมุดดินหนี

มูฮาเหม็ด ในเวลานี้หน้าแดงก่ำด้วยความอับอายจนไม่สามารถยืนอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป เขารีบออกไปจากที่นั่นอย่างเงียบๆ ด้วยความรู้สึกอับอาย และขายหน้าอย่างยิ่ง

หลังจาก มูฮาเหม็ด จากไป บรรยากาศในห้องอาหารก็กลับมาผ่อนคลาย มอยเซส ได้ใช้โอกาสนี้พูดคุยกับ เย่เฉิน ด้วย

เมื่อ มอยเซส รู้ว่า เย่เฉิน ไม่น่าจะมีโอกาสไปเยือนประเทศของเขาในเร็วๆ นี้ เขาก็แสดงความเสียใจเล็กน้อย

“ถ้าอย่างนั้น ผมจะยังไม่ส่งสัตว์เลี้ยงตัวเล็กๆ ไปที่คฤหาสน์หลังนั้นนะครับ ผมจะส่งคฤหาสน์ให้คุณก่อน แล้วเมื่อไหร่ที่คุณมีเวลาไปท่องเที่ยวที่นั่น ผมจะให้คนจัดส่งสัตว์เลี้ยงไปให้คุณเลี้ยงเอง”

มอยเซส คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวด้วยความจริงใจ

นี่ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากมอบให้ แต่เพราะถ้า คุณเย่ ไม่ได้ไปที่นั่นนานๆ มันไม่เหมาะสำหรับการดูแลสัตว์เลี้ยงแบบนี้

“คุณเย่ การสร้างความสัมพันธ์กับสัตว์เลี้ยงอย่างเสือ สิงโต และเสือดาวนั้น ต้องเริ่มตั้งแต่ยังเล็ก หากส่งสัตว์เลี้ยงไปที่คฤหาสน์แล้วให้คนอื่นเลี้ยงไว้ก่อน เมื่อคุณไปถึง พวกมันอาจโตขึ้นมากแล้ว ซึ่งจะทำให้การสร้างความสัมพันธ์เป็นไปได้ยาก”

มอยเซส อธิบายเพิ่มเติม

การเลี้ยงสัตว์แบบนี้ไม่เหมือนสัตว์เลี้ยงทั่วไป มันมีความอันตรายเล็กน้อย ดังนั้นการสร้างความสัมพันธ์จึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง…