ตอนที่ 26 ความลับของเม็ดยาสร้างรากฐาน

ตอนที่ 26 ความลับของเม็ดยาสร้างรากฐาน

"นี่คือหมาป่าสีเทากลายพันธุ์ แม้เนื้อจะน้อย แต่ขนยังสมบูรณ์ดี สามารถขายได้ตัวละยี่สิบห้าก้อนหินวิญญาณระดับต่ำ"

"นี่คือหมูป่ากลายพันธุ์ ตัวใหญ่ เนื้อเยอะ แต่เนื้อไม่ค่อยมีราคา สามารถขายได้หกสิบก้อนหินวิญญาณระดับต่ำ"

"นี่คือสุนัขจิ้งจอกกลายพันธุ์ ขนของมันมีราคามากที่สุด แต่น่าเสียดายที่ตอนฆ่าทำลายขนไปเสียก่อน เดิมทีควรมีค่าเท่ากับหนึ่งร้อยก้อนหินวิญญาณระดับต่ำ แต่ตอนนี้เหลือแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น"

หญิงสาวอธิบายค่าของสัตว์วิญญาณเหล่านี้ให้โจวหยวนฟัง ดวงตาเปล่งประกาย ทำให้โจวหยวนรู้สึกชื่นชมนางมากขึ้น

ในเวลาไม่นาน ก็สรุปได้ว่าสัตว์ร้ายทั้งสิบตัวนี้ของโจวหยวนมีมูลค่ารวมกันสามร้อยเจ็ดสิบก้อนหินวิญญาณระดับต่ำ

เขานึกถึงชายอ้วนที่บอกว่ามันมีค่าเพียงสามสิบก้อนหินวิญญาณระดับต่ำ ในใจอดไม่ได้ที่จะด่าชายอ้วนนั้นเบา ๆ

โจวหยวนยิ้มและพูดว่า "ก็ตามราคาที่คุณหนูบอกก็แล้วกัน"

หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า ยื่นมือเก็บศพสัตว์วิญญาณเหล่านั้น และส่งก้อนหินวิญญาณสามร้อยเจ็ดสิบก้อนให้โจวหยวน

โจวหยวนพึงพอใจมาก เขายิ้มและถามว่า "คุณหนู ข้าพึ่งมาถึงนครป่าเขียว ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย พอจะมีหยกบันทึกข้อมูลของนครป่าเขียวขายหรือไม่?"

หญิงสาวยิ้มเล็กน้อย ก่อนหยิบหยกชิ้นหนึ่งออกมายื่นให้ "นี่ ข้าขอมอบให้ท่าน ภายในมีข้อมูลรายละเอียดครบถ้วน"

โจวหยวนรีบรับหยกมาด้วยความขอบคุณ "ขอบคุณคุณหนูมากแล้ว"

ขณะที่โจวหยวนกำลังจะเดินจากไป หญิงสาวพลันเอ่ยขึ้น "สหายเต๋าท่านนี้ ท่านตั้งใจจะอยู่ที่นครป่าเขียวนานแค่ไหน? หากต้องการเช่าบ้าน ที่บ้านข้ายังมีลานพักหนึ่งแห่งว่างอยู่พอดี ข้าสามารถให้เช่าในราคาพิเศษได้"

โจวหยวนตาลุกวาว เพราะเขากำลังมองหาที่พักอยู่พอดี "คุณหนูช่วยนำทางข้าไปดูได้หรือไม่ หากเหมาะสม ข้าจะเช่าไว้"

หญิงสาวยิ้ม พร้อมทำท่าทางเชิญชวนให้โจวหยวนเดินตาม

พวกเขามุ่งหน้าไปยังลานด้านหลังบ้าน และในเวลาไม่นานก็ถึงลานพักแห่งหนึ่ง

โจวหยวนไม่คิดว่าลานด้านหลังนี้จะกว้างขวางนัก มีกำแพงแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งใหญ่ ส่วนหนึ่งเล็ก

หญิงสาวพาโจวหยวนไปยังลานเล็กที่มีห้องสามห้อง และเป็นพื้นที่แยกเดี่ยวอย่างสมบูรณ์

ลานแห่งนี้ตั้งอยู่ด้านหลังลานใหญ่ มีบรรยากาศสงบมาก ซึ่งโจวหยวนพอใจในทันที นอกจากนี้ ยังมีค่ายกลป้องกันติดตั้งไว้ในลานด้วย แต่ต้องใช้หินวิญญาณเพื่อเปิดใช้งาน

เมื่อเปิดใช้งาน ค่ายกลนี้จะปิดกั้นการสอดแนมจากภายนอก ซึ่งเป็นสิ่งที่โจวหยวนชื่นชอบที่สุด

"คุณชายเจ้าคะ ลานนี้เพิ่งจะว่างลงเมื่อไม่กี่วันก่อน ข้าจัดการทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว ค่าเช่าเดิมเดือนละสิบห้าก้อนหินวิญญาณระดับต่ำ แต่หากท่านต้องการเช่า ข้าขอลดให้เหลือเดือนละสิบสี่ก้อน" หญิงสาวยิ้มและอธิบาย

โจวหยวนลอบถอนหายใจ นครป่าเขียวมีค่าครองชีพสูงกว่านครซิงอันมาก

แต่จากประสบการณ์ที่เขาได้ทำธุรกิจกับหญิงสาวคนนี้ นางดูไม่น่าจะเป็นคนตั้งราคามั่ว

"ตกลง ข้าขอเช่าเป็นเวลาหนึ่งปีก่อน" โจวหยวนตัดสินใจโดยไม่ลังเล

เมื่อหญิงสาวได้ยิน โจวหยวนตัดสินใจเช่าลานพัก นางก็ยิ้มสดใสทันที และรีบลงนามสัญญากับเขา

ในตอนนี้ โจวหยวนได้รู้ว่าหญิงสาวมีชื่อว่าไป๋อวิ๋นซิ่ว บิดาของนางชื่อไป๋ชิงกัง เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับขอบเขตหลอมปราณขั้นที่เก้า และมีฉายาว่า "เพชฌฆาตดำ"

สามร้อยกว่าก้อนหินวิญญาณระดับต่ำที่โจวหยวนเพิ่งได้มา ก็ลดลงไปอีกหนึ่งร้อยหกสิบแปดก้อน

โจวหยวนไม่รีรอ จ่ายค่าเช่าเต็มจำนวนสำหรับหนึ่งปี

เมื่อเขามาถึงลานพักใหม่ โจวหยวนเริ่มเปิดใช้งานค่ายกลป้องกัน จากนั้นนำหยกที่ไป๋อวิ๋นซิ่วมอบให้มาแนบไว้ที่หน้าผาก

พลังจิตวิญญาณของเขาไหลเข้าสู่หยก และข้อมูลจำนวนมหาศาลหลั่งไหลเข้าสู่จิตใจของเขา

ไม่นาน โจวหยวนก็ลืมตาขึ้น พร้อมกับพึมพำ "ไม่คิดเลยว่านครป่าเขียวจะมีผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตแก่นทองคำถึงสี่คนประจำอยู่ ไม่แปลกเลยที่ไม่มีอำนาจใดสามารถยึดครองที่นี่ได้"

น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง และแฝงด้วยความกระตือรือร้น

ขอบเขตแก่นทองคำเป็นพลังที่ครอบงำพื้นที่ในรัศมีพันลี้ได้ แต่เพียงครู่เดียว โจวหยวนก็ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

สำนักพยัคฆ์ขาวที่ปกครองพื้นที่กว้างใหญ่พันลี้ มีผู้นำที่แข็งแกร่งที่สุดเพียงระดับขอบเขตสร้างรากฐานเท่านั้น

แต่นครป่าเขียว ซึ่งมีขนาดใกล้เคียงกัน กลับสามารถดึงดูดผู้บำเพ็ญเพียรระดับขอบเขตแก่นทองคำได้มากมาย

"ต้องมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ที่นี่" โจวหยวนคิดในใจ "หากไม่มีความลับที่สำคัญ มันคงเป็นไปไม่ได้"

โจวหยวนรู้ดีว่าการจะไขความลับเหล่านี้ต้องใช้เวลา และเขาเองก็ไม่อาจเปิดเผยความลับของตัวเองได้

เขาตัดสินใจที่จะเริ่มต้นด้วยการฝึกฝนและรวบรวมเมล็ดพันธุ์ขอบเขตสร้างรากฐานเมล็ดที่สองก่อน

ขณะเดียวกัน เขาได้ยินเสียงถกเถียงดังมาจากด้านนอก

"ยัยเด็กคนนี้ เจ้าตั้งราคาสูงเกินไป สัตว์วิญญาณพวกนี้แค่สามร้อยก้อนหินวิญญาณก็พอแล้ว เจ้ากำลังผลาญเงินของครอบครัว!"

"ท่านพ่อ ข้าก็แค่ตั้งราคาตามความเหมาะสม ไม่เหมือนท่านที่ชอบกดราคาคนอื่น แถมเราก็ยังมีกำไรจากการขายเหล่านี้อยู่ดี"

"ยังกล้าปากดี ระวังข้าจะตีเจ้า! ข้าขายเนื้อทุกวัน ก็ได้กำไรแค่ยี่สิบสามสิบก้อนหินวิญญาณเท่านั้น มันง่ายที่ไหนกัน?"

"ท่านพ่อ ข้ายังปล่อยเช่าลานพักได้อีก แค่นี้เราก็มีรายได้เพิ่มอีกแล้ว!"

"อย่างนี้ค่อยสมเหตุสมผลหน่อย อีกไม่กี่วันก็ถึงกำหนดจ่ายค่าเช่าใหญ่ประจำปีแล้ว ค่าใช้จ่ายเยอะขนาดนี้ ข้าทำงานทั้งปีถึงจะเหลือแค่พันกว่าก้อนหินวิญญาณระดับต่ำ ดูท่าชาตินี้ข้าคงไม่มีทางบรรลุขอบเขตสร้างรากฐานได้แล้ว!"

"ท่านพ่อ ขอบเขตสร้างรากฐานต้องใช้หินวิญญาณเท่าไร?"

"อย่าถามเลย ไม่ว่าจะยังไง ข้าจะไม่ให้เจ้าขาดหินวิญญาณ เจ้ากลับไปฝึกฝนในลานพักเถิด หากเจ้าบรรลุขอบเขตหลอมปราณขั้นที่ห้าเมื่อไร ข้าจะพาเจ้าออกจากที่นี่ และหาทางให้เจ้าเข้าร่วมสำนักเพื่อความปลอดภัยในอนาคต"

"ท่านพ่อ ข้าคิดว่าชีวิตแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ทำไมต้องเข้าร่วมสำนักด้วย?"

"เจ้าไม่รู้อะไร พวกเราเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรเร่ร่อน ในสายตาของคนในสำนัก เราแทบไม่มีค่าอะไรเลย นครป่าเขียวมีผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตหลอมปราณขั้นที่เก้ามากมาย แต่ในแต่ละปี มีน้อยกว่าหนึ่งในร้อยที่จะบรรลุขอบเขตสร้างรากฐานได้ เจ้ารู้ไหมว่าทำไม?"

"ไม่รู้ ท่านพ่อช่วยบอกข้าด้วย"

"ก็เพราะขอบเขตสร้างรากฐานต้องใช้เม็ดยาสร้างรากฐาน และสูตรของมันอยู่ในมือของสำนักต่าง ๆ เราเป็นผู้บำเพ็ญเพียรเร่ร่อน ส่วนใหญ่เมื่อถึงขอบเขตหลอมปราณขั้นที่เก้าแล้วก็ไปต่อไม่ได้ เม็ดยาสร้างรากฐานหนึ่งเม็ดต้องใช้หินวิญญาณระดับต่ำมากกว่าหนึ่งแสนก้อน เราไม่มีทางซื้อได้หรอก!"

หลังจากพูดจบ ชายชราก็ถอนหายใจ ส่วนหญิงสาวก็เงียบไปโดยไม่พูดอะไรอีก

เมื่อโจวหยวนได้ยินการสนทนาเหล่านี้ เขาจึงดึงจิตวิญญาณกลับมา เขารู้ได้ทันทีว่าคนที่พูดกันเมื่อครู่นี้คือไป๋ชิงกังและไป๋อวิ๋นซิ่ว คู่พ่อลูก

สำหรับโจวหยวน การบรรลุขอบเขตสร้างรากฐานนั้นยังคงอีกไกล แต่บทสนทนาของทั้งคู่กลับให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์แก่เขามากมาย

โจวหยวนไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม เขาหยิบเม็ดยาขึ้นมาเม็ดหนึ่ง และเริ่มนั่งสมาธิฝึกฝน

เขารู้ดีว่าพลังคือรากฐานของทุกสิ่ง ส่วนเรื่องอื่นล้วนเป็นเพียงสิ่งสมมุติที่ไม่ยั่งยืน!