เครื่องจำลองสยองขวัญ บทที่ 609 ข้ามแม่น้ำใหญ่ยามราตรี

"มา ช่วยข้าหน่อย!"

ปรมาจารย์มังกรแดงพูดจบก็โยนไม้พายเรือหยาบๆ สองอันเข้าไปในเรือข้าม เขาเดินไปที่หัวเรือ ใช้มือทั้งสองยกใต้หัวเรือ เรียกซูอู่

ซูอู่เดินไปที่ท้ายเรือตาม ใช้มือทั้งสองยกท้ายเรือขึ้น

ทั้งสองออกแรงพร้อมกัน------

เรือของหวงหลิวจื่อลำนี้ถูกพวกเขายกขึ้นมาอย่างง่ายดาย แบกไว้บนบ่า!

ยามนี้ท้องฟ้ามืดครึ้ม

พระจันทร์เสี้ยวลอยอยู่กลางฟ้า ส่องแสงสลัว

แม่น้ำซาซีไหลเอื่อยๆ สะท้อนแสงเป็นประกาย

สายลมพัดหวีดหวิว หนาวเหน็บถึงกระดูก

ปรมาจารย์มังกรแดงและซูอู่แบกเรือเดินไปยังท่าเรือเทพห้าทิศ ทั้งคนนำและคนตาม

ซูอู่ที่อยู่ด้านหลังเอ่ยขึ้น: "อาจารย์คงจะเตรียมใช้เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานั้นเป็นเหยื่อล่อ ดูว่าจะสามารถล่อให้มือดำที่อยู่เบื้องหลังเทพห้าทิศปรากฏตัวในแม่น้ำหมินใช่หรือไม่?"

"ตอนที่หญิงโสเภณีเหล่านั้นมีเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาในครรภ์ จะต้องช้ากว่าภรรยาของหวงหลิวจื่อมาก

ภรรยาของหวงหลิวจื่อตั้งครรภ์มาสามเดือนกว่า ส่วนหญิงโสเภณีเหล่านั้นอาจจะตั้งครรภ์มาเพียงเดือนเดียว

------พวกนางอยู่ในโรงมหรสพ เจ้าของโรงต้องส่งคนมาสังเกตสภาพร่างกายของพวกนางอยู่แล้ว หากพบว่าใครตั้งครรภ์ ก็จะรีบให้ยาทำแท้งทันที

แต่นี่หญิงโสเภณีที่ตั้งครรภ์มาเดือนกว่าหลายคนต้องพลิกเรือจมน้ำในแม่น้ำหมิน เพื่อให้เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาเติบโตเป็นผล

เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาในครรภ์ภรรยาของหวงหลิวจื่อที่ตั้งครรภ์มาสามเดือนนี้ น่าจะยิ่งดึงดูดความสนใจของผู้ที่แอบซ่อนอยู่

ข้าจึงคิดจะใช้เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานี้เป็นเหยื่อล่อ

แม้จะไม่ล่อให้มือดำเบื้องหลังเทพห้าทิศออกมา อย่างน้อยก็จะได้เห็นว่ามือดำนั้นใช้วิธีอะไรในการรวบรวม 'ผลแห่งศรัทธา' มากมายเหล่านั้น!" ปรมาจารย์มังกรแดงพูดไปพลางเดินมาถึงท่าน้ำริมแม่น้ำพร้อมกับซูอู่

ทั้งสองถอดรองเท้าถุงเท้า

ผลักเรือลงน้ำด้วยกัน หนึ่งอยู่หัวเรืออีกคนอยู่ท้ายเรือ

ปรมาจารย์มังกรแดงและซูอู่กระโดดขึ้นเรือตามลำดับ ซูอู่คว้าไม้พายคู่หนึ่ง พายเรือตรงไปกลางแม่น้ำ

เขาตามกระแสน้ำพลางโยกไม้พาย พลางหันกลับไปมองกระท่อมมุงหญ้าแถวท่าเรือ

"ข้าได้ส่งกองกำลังไปเฝ้ารอบๆ กระท่อมแล้ว

หากมีเหตุการณ์อะไร กองกำลังจะเคลื่อนไหวก่อน

พวกเขาปลอดภัย เจ้าไม่ต้องกังวล" ปรมาจารย์มังกรแดงดูเหมือนจะเห็นความในใจของซูอู่ จึงพูดขึ้นสองสามประโยค เขานั่งที่หัวเรือ มือทั้งสองจับกราบเรือ มองดูผิวน้ำที่มืดดำราวหมึกใต้ท้องฟ้ามืดครึ้ม ราวกับสามารถกลืนกินแสงสว่างทั้งหมด

กลิ่นคาวลอยมากับสายลม

กระแสน้ำไหลเชี่ยว ส่งเสียง 'ซู่ๆ' เงียบเหงาและลึกล้ำ

ซูอู่พายเรือตามกระแสน้ำภายใต้การนำทางของปรมาจารย์มังกรแดง ใช้เวลาครึ่งชั่วยามก็พาเรือมาถึง 'ปากแม่น้ำซาซี' ที่หวงหลิวจื่อกล่าวถึง------แม่น้ำซาซีไหลมาบรรจบกับแม่น้ำหมินตรงนี้

ผิวน้ำกว้างใหญ่อยู่ตรงหน้า แม่น้ำดูสงบราบเรียบเป็นพิเศษ

ผิวน้ำมืดดำ ปกปิดความจริงทั้งหมดใต้ผิวน้ำ

"ศพหญิงยี่สิบศพที่วางอยู่ในลานโล่งไม่ใช่ศพทั้งหมดที่จมน้ำในแม่น้ำหมิน ข้าใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วยาม ก็ลากศพจากปากแม่น้ำซาซีได้มากมายขนาดนี้

ไม่รู้ว่ายังมีศพอีกมากมายเพียงใดที่จมลงในโคลนทราย หรือถูกพัดพาไปไหนต่อไหน เจ้าและข้าคงคาดเดาไม่ได้

ศพมากมายเช่นนี้จมอยู่ใต้น้ำ แต่แม่น้ำหมินกลับดูสงบราบเรียบ

นั่นหมายความว่า------แม่น้ำหมินอาจมีสิ่งเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นนานแล้ว เพียงแต่ตอนนี้ยังซ่อนตัวเงียบอยู่....

เมื่อลงไปในแม่น้ำหมิน เจ้าต้องระวังให้ดี!" ปรมาจารย์มังกรแดงเตือนซูอู่

ซูอู่พยักหน้าอย่างจริงจัง

เรือเล็กถูกกระแสน้ำพัดเข้าสู่แม่น้ำหมิน แหวกผ่านผิวน้ำมืดดำ ล่องไปอย่างช้าๆ ท่ามกลางระลอกคลื่นที่กระเพื่อม

จุดระหว่างคิ้วของปรมาจารย์มังกรแดงมีแสงสีทองแดงวาบขึ้น 'อักษรเรียกเทพ' หมุนวนลอยออกมา ใต้อักษรเรียกเทพมี 'เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธา' ที่ดูราวกับมีและไม่มีห้อยอยู่

พรตหนวดยาวชี้นิ้วเป็นดาบด้วยมือซ้าย ชี้ไปที่ 'อักษรเรียกเทพ' ที่ลอยอยู่กลางอากาศ

ด้านหลังของเขาปรากฏร่างตราอาคมที่มี 'มังกรเลื้อยบนตำหนักชั้น' ลวดลายแห่งเต๋าพุ่งออกมาจากร่างตราอาคม แผ่ขยายออกไปโดยรอบเป็นชั้นๆ ห่อหุ้ม 'อักษรเรียกเทพ' ไว้กลางลวดลายแห่งเต๋า!

ในชั่วขณะนั้น ลวดลายแห่งเต๋าหลอมรวมเข้ากับ 'อักษรเรียกเทพ'

ร่างตราอาคมหลอมรวมเข้ากับร่างของพรตหนวดยาว

หมวกขุนนางสีแดงปรากฏบนศีรษะของปรมาจารย์มังกรแดง เสื้อคลุมพรตสีน้ำเงินเข้มของเขาถูกแสงอักษรอาคมสีแดงเลือดและลวดลายแห่งเต๋าห่อหุ้ม เปลี่ยนเป็นชุดขุนนางสีแดงเลือด

ปรมาจารย์มังกรแดงสวมรองเท้าขุนนาง แปรร่างเป็น 'คงไหง' ในชั่วพริบตา!

'ท่านสวรรค์คงไหง' จับอักษรเรียกเทพที่ถูกห่อหุ้มด้วยลวดลายแห่งเต๋าไว้ในมือ งอนิ้วดีดเบาๆ------เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาที่ห้อยอยู่ใต้อักษรเรียกเทพพลันหลุดจากอักษรเรียกเทพ ร่วงลงสู่ผิวน้ำแม่น้ำหมิน!

ซูอู่เห็นปรมาจารย์มังกรแดงแปรร่างเป็น 'ท่านสวรรค์คงไหง' 'กระดาษคลังธรรม' บนอกของเขาร้อนวูบเล็กน้อย

ดวงตาของเขาสว่างวาบ

ในที่สุดก็เข้าใจว่าทำไมเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานั้นถึงไม่ถูก 'เทพคงไหง' กลืนกิน------ที่แท้เมื่ออาจารย์ปล่อยอักษรเรียกเทพเชื่อมต่อกับม้วนภาพคงไหง เขาก็แปรร่างเป็น 'คงไหง' แล้ว!

เทพที่ภรรยาของหวงหลิวจื่อกราบไหว้ก็คือปรมาจารย์มังกรแดง!

ปรมาจารย์มังกรแดงอาศัยตำแหน่งเทพของ 'คงไหง' รับคำอธิษฐานของภรรยาหวงหลิวจื่อ ช่วยนางตัดเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาออกมา!

ดังนั้น เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานั้นจึงดูเหมือนเป็นของคงไหง แต่ที่จริงยังอยู่ในการควบคุมของปรมาจารย์มังกรแดง!

"เมื่อเจ้าสามารถรับรู้กระแสพลังแห่งเต๋า กลับคืนมาจากวิถีเต๋า ก็จะสามารถติดต่อกับ 'เทพ' ได้" 'คงไหง' ที่ปรมาจารย์มังกรแดงแปรร่างเป็นชำเลืองมองซูอู่แวบหนึ่ง กล่าวขึ้น

เสียงของเขาฟังดูเหมือนไม่จริง ทำให้ซูอู่รู้สึกไม่สมจริง

ซูอู่มองดูเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานั้นตกลงไปในน้ำ ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ เกิดขึ้น เขาจึงฉวยโอกาสถามปรมาจารย์มังกรแดง: "ข้าจะรับรู้กระแสพลังแห่งเต๋าได้เมื่อใด?"

"หลังจากที่ได้รับการเลื่อนขั้นอักษรอาคมไประดับสี่หรือห้า ก็สามารถใช้ 'การติดต่อกับปรมาจารย์' เป็นจุดเชื่อม เข้าสู่ลำดับชั้นเทพองค์ใดองค์หนึ่ง รับรู้กระแสพลังแห่งเต๋า

แต่ต้องเตรียมการให้พร้อมทุกอย่าง มิฉะนั้นเพียงผิดพลาดเล็กน้อย ก็จะถูก 'กระแสพลังแห่งเต๋า' ทำร้าย ร่างกายเสื่อมโทรม จิตวิญญาณเหี่ยวแห้ง ตายไปก็ไม่ใช่เรื่องแปลก"

ร่างที่แปรเปลี่ยนรอบตัวปรมาจารย์มังกรแดงค่อยๆ จางหายไปอย่างรวดเร็ว

ร่างตราอาคมที่มีมังกรเลื้อยบนตำหนักชั้นด้านหลังค่อยๆ สงบลง

เขากลับคืนสู่ร่างที่สวมเสื้อคลุมพรตสีน้ำเงินเข้มเก่าๆ จ้องมองผิวน้ำ สามารถมองทะลุผิวน้ำมืดดำ เห็นว่าเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานั้นถูกพัดพาไปที่ใดใต้น้ำ

ศิษย์และอาจารย์ต่างสงบจิตใจ ไม่ได้รู้สึกกระวนกระวายแม้แต่น้อยที่เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธายังไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง

เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานั้นถูกกระแสน้ำใต้ผิวน้ำพัดพาไปไกลขึ้นเรื่อยๆ กำลังจะหลุดพ้นจากสายตาของทั้งสอง------ดวงตาผีทั้งหกของซูอู่พลันรวมสามดวงเป็นหนึ่ง ลูกตาเลื่อนลง รวมพลังสายตาไปยังจุดหนึ่งบนผิวน้ำ------....

สายตาทะลุผ่านผิวน้ำ

เห็นเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธานั้นถูกเส้นผมสีดำมากมายพันรัดห่อหุ้ม ถูกพัดพาลอยไปยังที่ที่ไม่อาจรู้!

ระหว่างที่ลอยไป เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ งอกแขนขาและศีรษะ กลายเป็นทารกที่มีลวดลายสวยงามในชั่วพริบตา!

"มาแล้ว!"

ศิษย์และอาจารย์ร้องออกมาพร้อมกัน!

ปรมาจารย์มังกรแดงใช้มือทั้งสองจับด้ามดาบในกล่องดาบด้านหลัง ชักดาบสองเล่มออกมาด้วยเสียง วูบ! อักษรอาคมมากมายพุ่งออกมาจากจุดระหว่างคิ้ว ติดอยู่บนดาบ------เขากระโดดพุ่งลงไปในแม่น้ำทันที!

รอบๆ เรือ ในเงาที่พระจันทร์ทอดลงบนผิวน้ำซ้อนทับกัน มีของเหลวสีดำข้นไหลพุ่งออกมา------ร่างของซูอู่ถูกของเหลวสีดำข้นห่อหุ้ม แล้วพุ่งลงไปในน้ำในชั่วพริบตา!

ร่างทั้งสองกลายเป็นมังกรใหญ่สองตัว หนึ่งสีแดงหนึ่งสีดำ ภายใต้แสงอักษรอาคมและกลิ่นอายปีศาจที่ห่อหุ้ม แหวกคลื่นฝ่าน้ำ พุ่งเข้าหาเส้นผมสีดำที่พันรัด 'ผลแห่งศรัทธา' และพัดพามันไปยังที่ที่ไม่อาจรู้อย่างรวดเร็ว!

ใต้น้ำในแม่น้ำ

เต็มไปด้วยช่องแยกลึกล้ำ

แม่น้ำหมินในยามราตรี กับแม่น้ำหมินในยามกลางวัน แตกต่างกันราวกับคนละโลก

หลังจากที่เส้นผมสีดำพวกนั้นห่อหุ้มผลแห่งศรัทธาแล้ว ได้รับแรงผลักดันจากกระแสน้ำช่วย ความเร็วจึงสูงมาก แม้ปรมาจารย์มังกรแดงและศิษย์จะใช้ความสามารถสุดกำลัง ก็ได้แค่ไล่ตามเส้นผมสีดำนั้นห่างๆ ไม่สามารถไล่ตามทัน!

"เส้นผมเทพงู!"

ซูอู่ที่มีเงามืดห่อหุ้มร่างอยู่ ของเหลวสีดำข้นบนใบหน้าพลันสลายไป

เขาตะโกนบอกอาจารย์ที่อยู่ด้านหน้า

------เส้นผมสีดำมากมายที่ห่อหุ้มผลแห่งศรัทธาไป ก็คือ 'เส้นผมเทพงู' ที่ศิษย์และอาจารย์เคยเผชิญหน้าและพบเจอมาก่อน!

ตามตำนานเล่าว่าเส้นผมของเทพงูแทรกซึมอยู่ในสายเลือดของชาวหมินทุกคน เทพงูขดตัวอยู่บนภูเขาลู่ซานแท้ หลับใหลอย่างสงบ หากวันใดมันตื่นขึ้นมา เส้นผมเทพงูในร่างชาวหมินก็จะตื่นตามมันด้วย ทะลวงร่างชาวหมินทุกคน ทำให้พวกเขาตายอย่างทรมาน!

ความจริงของตำนานนี้ยากที่จะยืนยัน

แต่สิ่งที่แน่นอนคือ 'เทพห้าทิศ' และ 'เทพงู' มีความเชื่อมโยงบางอย่าง

มือดำที่อยู่เบื้องหลังเทพห้าทิศ กำลังใช้ 'เส้นผมเทพงู' ในการเคลื่อนย้ายผลแห่งศรัทธา!

เสียงของซูอู่เพิ่งดังออกไป

น้ำโดยรอบก็พลันปั่นป่วนรุนแรง!

ในช่องแยกมืดสลัวโดยรอบ จู่ๆ ก็มีเส้นผมสีดำมากมายเลื้อยออกมา กวนน้ำ ปล่อยกลิ่นอายหนาวเหน็บ พุ่งเข้าพันรัดซูอู่และปรมาจารย์มังกรแดง!

"โอม อา หุม!"

พลังจิตพุ่งออกมาจากจุดระหว่างคิ้วของซูอู่ แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์หมุนวนรอบร่าง ความร้อนแรงกล้าพลันขับไล่กลิ่นอายหนาวเหน็บที่เกิดจากเส้นผมสีดำกวนน้ำ!

ในเวลาเดียวกัน พระมหาไวโรจนะเก้าเศียรสามสิบสี่กรปรากฏด้านหลังของเขา มือทั้งสามสิบสี่ถืออักษรพลังธรรมมากมาย ราวกับอาวุธและเครื่องทรมาน บดขยี้เส้นผมสีดำที่พันรัดเข้ามาจนแหลกละเอียด!

เส้นผมเหล่านั้นถูกอักษรพลังธรรมบดขยี้แล้ว

ก็ละลายไปในกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวโดยรอบ กระแสน้ำผลักดันร่างของซูอู่ ทำให้จมดิ่งลงสู่ก้นแม่น้ำอย่างรวดเร็ว!

"โอม อา หุม!

มหากาละ!

ยา! หุม เป!"

ซูอู่ท่องคาถาหัวใจพระมหากาฬ พระมหาไวโรจนะด้านหลังพลันเปลี่ยนเป็นพระมหากาฬผู้พิทักษ์ม่านแก้วหกกร พระมหากาฬหกกรสีทองแดงกางม่านแก้วสีแดงเลือด ปกคลุมร่างของซูอู่------

วงล้อเพลิงพุ่งออกไปไม่หยุด

กลิ่นอายปีศาจของพระโพธิสัตว์แห่งน้ำถูกเปลี่ยนเป็นไฟแรงกล้า เปลี่ยนน้ำที่ห่อหุ้มและผลักดันซูอู่ทั้งหมด!

ขจัดพลังลึกลับในน้ำ!

ซูอู่อาบอยู่ในเปลวเพลิงที่ลุกโชน อาศัยกระแสน้ำ ขณะนี้แซงหน้าปรมาจารย์มังกรแดง ในที่สุดก็ไล่ทันเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาที่ถูกเส้นผมสีดำพันรัดนั้น!

เงาที่ห่อหุ้มร่างเขาถูกกลิ่นอายปีศาจน่าสะพรึงกลัวในน้ำบีบอัดจนเดือดพล่าน

ดวงตาที่สามระหว่างคิ้วของเขาเพ่งมองไปยังปลายสุดของเส้นผมสีดำมากมาย------มืดมิดดำทะมึน ไม่อาจเห็นอะไร

แต่ในขณะที่เขารวมพลังสายตาส่องไปไกล

มีเสียงดังขึ้นข้างหูเขา: "มาสิ......"

"มาสิ......"

"มาสิ......"

โดยรอบ มีแขนขาวราวงูเหลือมยื่นออกมาจากช่องแยกมืดมิดมากมาย แขนแต่ละข้างในน้ำ กลายเป็นงูยักษ์สีขาว กางนิ้วทั้งห้าที่สูงราวต้นไม้ คว้าไปทางซูอู่และปรมาจารย์มังกรแดง!

"มาสิ มาสิ......"

แขนเหล่านั้นแกว่งไกวในช่องแยกมืดมิด ค่อยๆ เผยให้เห็นไหล่ ศีรษะ และลำตัวท่อนบน

'ศพหญิง' มากมายบวมน้ำขนาดยักษ์ทับซ้อนกัน ปูพื้นก้นแม่น้ำ

แขนของพวกนางแกว่งไกวตามกระแสน้ำ

เรียกร้องศิษย์และอาจารย์ทั้งสอง