บทที่ 42
บทที่ 42 เมื่อวานนี้ เลขาฯจิน ร้องเพลงบทนี้บนเวทีละครด้วยสำเนียงกวางตุ้งที่ชัดเจนและมืออาชีพ แต่เด็กชายกลับไม่ค่อยชอบ แต่ตอนนี้ แม้เลขาฯจินจะพูดกวางตุ้งไม่ชัด แต่เสียงร้องของเธอกลับเหมือนสายน้ำที่ไหลลงสู่คลองที่ขุดไว้พอดี - ราบรื่นและเป็นธรรมชาติ เสียงเพลงนั้นช่างน่าพิศวง ไม่เพียงแต่จะจำได้แม้จะปิดห...
