บทที่ 215: สหพันธ์โลก (ฟรี)

"บอส องค์กรก่อการร้ายทั้งหมดถูกกำจัดแล้ว แต่เราต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่งั้นองค์กรใหม่จะมาแทนที่ในไม่ช้า" ด็อบบี้รายงาน

"มาเริ่มโครงการสหพันธ์และรวมประเทศเหล่านี้ทั้งหมดเข้าด้วยกัน" อเล็กซานเดอร์เสนอ

แผนของอเล็กซานเดอร์ในการรวมดาวเคราะห์เข้าด้วยกันนั้นเรียบง่าย เขาต้องลบพรมแดนออกไป ควรมีกฎหมายเดียวสำหรับทุกคน

ดังนั้นทุกประเทศที่เข้าร่วมสหพันธ์จะมีประชาชนที่มีอิสระในการไปไหนมาไหนในประเทศเหล่านั้นและทำงาน ภาษาอังกฤษถูกใช้อย่างแพร่หลายอยู่แล้วจึงจะกลายเป็นภาษาทำงาน

กฎหมายจะเหมือนกันทั่วทั้งสหพันธ์ เช่น คุณไม่สามารถไปประเทศอื่นและทิ้งขยะที่นั่นที่นี่ คุณจะถูกปรับหรือจำคุกเหมือนกับที่คุณจะโดนที่ไหนๆ ก็ตาม

การเหยียดเชื้อชาติก็เป็นปัญหา ดังนั้นการรวมและผสมผสานผู้คนจะก่อให้เกิดปัญหาในระยะสั้น แต่ด้วยการเฝ้าระวังอย่างเข้มงวด สิ่งเหล่านี้สามารถแก้ไขได้ ช้าๆ จะเหลือเพียงความเป็นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมเท่านั้น และประเทศต่างๆ จะสูญเสียความเป็นเอกลักษณ์ของตน

ประเทศต่างๆ จะไม่มีนายกรัฐมนตรีหรือประธานาธิบดี มีเพียงตัวแทนที่ได้รับเลือกที่จะนั่งในสภาหลักของสหพันธ์ ประเทศต่างๆ จะถูกแบ่งเป็นรัฐเล็กๆ เพื่อให้สามารถบริหารได้อย่างมีประสิทธิภาพและเพื่อไม่ให้รัฐใดรัฐหนึ่งมีอำนาจมากเกินไป

รัฐเล็กๆ แต่ละรัฐจะมีที่นั่งในสภาหลักของสหพันธ์ สหพันธ์จะจัดการเลือกตั้งทุก 6 ปีเพื่อเลือกสมาชิก 10 คนของสภาสูง คนเหล่านี้จะไม่มีอำนาจมากเกินไป แต่จะรับผิดชอบต่อรัฐที่เลือกพวกเขา

จากนั้นก็มีประธานสภา ซึ่งถูกเลือกจากสมาชิกสภาสูง ตำแหน่งสภาสูงและประธานสภาจะถูกสาปโดยอเล็กซานเดอร์ตลอดชีวิต เพราะเป็นตำแหน่งที่ทรงอำนาจมากในตัวเอง และถ้าใครสักคนทะเยอทะยานมากเกินไปก็สามารถสร้างความเสียหายให้โลกได้มาก

"ใช่ แต่ปัญหาก็คือ หลายประเทศในตะวันกลางและแอฟริกาไม่มีรัฐบาลที่ทำงานได้ หรือไม่ก็รัฐบาลที่มีอยู่ก็ไร้ค่า" ด็อบบี้พูด

"นายรู้ว่าต้องทำอะไร ตั้งรัฐบาลใหม่ขึ้นมา อย่าหยุดยั้ง ฉันต้องการให้แอฟริกาและตะวันกลางทั้งหมดเข้าร่วมสหพันธ์ภายในสิ้นปีหน้า คอนเนอร์ได้ดูแลอเมริกาเหนือทั้งหมดและอเมริกาใต้ 50% แล้ว ประเทศในยุโรปยังลังเลอยู่ แต่หวังว่าพวกเขาจะตกลงด้วย" เขากล่าวอย่างครุ่นคิด

ด็อบบี้จากไปและเริ่มทำงาน เขาบอกให้เหล่าเฟซเลสเมนที่นั่นเริ่มทำงาน

ที่หออเวนเจอร์ส ซูเปอร์ฮีโร่ทั้งหมดถูกเรียกมา ไม่ใช่แค่อเวนเจอร์สแต่เป็นทุกคน เป็นคำสั่งจากอเล็กซานเดอร์

"มีอะไรเหรอ?" สตีฟถามโทนี่

"ไม่รู้เหมือนกันเพื่อน มีประกาศสำคัญบางอย่าง เอ้อ แล้วมีซูเปอร์ฮีโร่มากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ฉันคงรู้จักแค่ 1% ของพวกเขา" โทนี่ถาม

"โครงการอเวนเจอร์สเล็กนะ คนพวกนี้มาจากการลงทะเบียนอาสาสมัครซูเปอร์ฮีโร่" สตีฟบอก

ห่างออกไปเล็กน้อย ปีเตอร์กำลังพบปะกับซูเปอร์ฮีโร่หลายคนและมองไปรอบๆ อย่างตื่นเต้น

"เฮ้ ทำไมนายลอกสไตล์ฉัน?" มีเสียงดังมาจากด้านหลังเขา

ปีเตอร์หันไปมองและเห็นชายอีกคนในชุดสีแดง "นายเป็นใคร?"

"ฉันคือผู้ยิ่งใหญ่ ศักดิ์สิทธิ์ กัปตันกางเกงอร่อย แล้วนายล่ะ?" เดดพูลถาม

"โอ้ ฉันคือสไปเดอร์แมน..." เขาพูดไม่ทันจบเพราะเดดพูลเดินเข้ามาใกล้และเริ่มสำรวจเขา

"โอ้-โอ้... งั้นนายยิงใยจากก้นด้วยเหรอ?" เขาถาม

"จริงๆ แล้ว..."

เดดพูลขัดจังหวะอีก "ไม่ต้องบอก แสดงให้ดู จับฉันนะ..."

เดดพูลวิ่งตรงไปที่หน้าต่างและกระโดดออกไปจากชั้น 120

เขาตกลงมาบนพื้นคอนกรีตโดยที่หัวและขาบิดงอในทิศทางที่เป็นไปไม่ได้

ปีเตอร์ที่อยู่บนหออเวนเจอร์สยังคงอยู่ในภวังค์กับสิ่งที่เกิดขึ้น และจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงตะโกนดัง "บ้าเอ๊ย สไปเดอร์ นายควรจะจับฉันไว้สิ"

ซูเปอร์ฮีโร่คนอื่นๆ ก็ได้ยินแต่แค่ส่ายหัว เดดพูลอาจจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่พวกเขารู้จักมากที่สุดเพราะเขาได้ก่อกวนพวกเขาทุกคนไปแล้ว

อเล็กซานเดอร์เพิ่งมาถึงหออเวนเจอร์สและเดินไปที่ลิฟต์ แต่เขาเห็นเดดพูลนอนอยู่บนพื้นด้วยร่างที่ยับเยินขวางทางอยู่

เดดพูลสังเกตเห็นเขา "โอ้ สวัสดี ที่รัก อย่าห่วงฉันเลย ฉันสบายดี"

อเล็กซานเดอร์เอามือปิดหน้าและมองด็อบบี้ "เขาออกมาจากกรงได้ยังไง?"

"ผมไม่รู้เลยครับ บอส" ด็อบบี้ตอบอย่างงงๆ

ระหว่างเดิน อเล็กซานเดอร์โบกมือ และเดดพูลถูกเทเลพอร์ตไปที่โรงพยาบาล ร่างที่เต็มไปด้วยเลือดของเขาดูน่าสยดสยองเกินไปสำหรับคนเดินผ่านไปมา

บนชั้นบนสุด เขาเห็นซูเปอร์ฮีโร่ทั้งหมดมารวมตัวกัน อเล็กซานเดอร์หัวเราะคิกคักเมื่อเห็นแม้แต่ดูมก็อยู่ที่นั่น มีซูเปอร์ฮีโร่ประมาณ 200 คนจากทั่วโลก แม้ว่าเขาจะเชิญเฉพาะคนที่ให้ความเคารพเขาสูงสุดเท่านั้น

"เอาละทุกคน ขอบคุณที่มา ฉันเรียกพวกคุณทั้งหมดมาที่นี่เพราะฉันกำลังวางแผนจะเริ่มสหพันธ์โลก หมายถึง ดาวเคราะห์ที่ไม่มีพรมแดน ดาวเคราะห์ที่พร้อมจะออกสู่อวกาศและพบกับอารยธรรมอวกาศอื่นๆ

"หลายประเทศได้ตกลงที่จะเข้าร่วมแล้วและในไม่ช้าโลกก็จะเข้าร่วม แต่ฉันได้ตัดสินใจว่าสหพันธ์โลกนี้จะมีบทบาทของพวกคุณในนั้นด้วย ควบคู่ไปกับสหพันธ์โลก จะมีการจัดตั้งองค์กรอีกแห่งหนึ่งที่เรียกว่าหน่วยพิทักษ์สหพันธ์ มันจะมีพวกคุณทุกคนอยู่ในนั้น

"ตอนนี้ ก่อนที่ใครจะถาม ไม่ พวกคุณจะไม่ได้อยู่ใต้บังคับบัญชาของใคร งานของพวกคุณจะเป็นการรักษาสันติภาพบนโลกและต่อสู้กับอันตรายจากอวกาศ พวกคุณจะมีผู้นำที่ไม่ได้ถูกเลือกแค่โดยพวกคุณ แต่โดยโลกด้วย พวกคุณจะไม่แทรกแซงการบริหารของสหพันธ์และพวกเขาก็จะไม่แทรกแซงพวกคุณ

"ชีลด์จะยังคงอยู่และจะทำหน้าที่เป็นแผนกตรวจสอบและดูแลทั้งสององค์กร ฉันจะทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีการคอร์รัปชันเกิดขึ้นในองค์กรเหล่านี้ ดังนั้นพวกคุณสบายใจได้ ตอนนี้ถ้าใครไม่เห็นด้วยก็ออกไปได้" เขาประกาศ

พูดง่ายๆ คือทุกคนอยู่ พวกเขาทั้งหมดถูกเชิญมาโดยเฉพาะเพราะการสนับสนุนอเล็กซานเดอร์ ดูมอาจจะยังขี้งกอยู่แต่เขาถูกผูกมัดด้วยสัญญา

"ดี มาจัดปาร์ตี้เล็กๆ กันเถอะ งานใหญ่จะมีตอนที่สหพันธ์โลกเริ่ม" เขาพูด และไม่นานหุ่นยนต์พี่เลี้ยงหลายตัวก็นำอาหารมา

โทนี่เดินมาหาอเล็กซานเดอร์ "งั้นคุณกำลังจะทำมันจริงๆ สินะ?"

"มันไม่เคยเป็นเรื่องของถ้า มันเป็นเรื่องของเมื่อไหร่มาตลอด อารยธรรมในอวกาศจะไม่รู้จักอเมริกา รัสเซีย จีน หรือประเทศอื่นๆ ในไฟล์ของพวกเขา มันจะเป็นแค่โลก โลกที่มีคนล้าหลังอาศัยอยู่ซึ่งยังคงต่อสู้กันเพราะสีผิวและปฏิเสธที่จะรวมกัน พวกเขาจะใช้ความแตกต่างของเราเพื่อยึดครองดาวเคราะห์โดยที่เราไม่รู้ตัว" อเล็กซานเดอร์อธิบาย

"เอาล่ะ จากทุกเรื่องที่ปู่และพ่อเล่าเกี่ยวกับอวกาศ ฉันอยากจะอยู่แค่บนโลกจริงๆ แต่ฉันก็ตื่นเต้นมากเหมือนกัน" โทนี่เพิ่มเติม

"แม้ว่าเราจะชะลอมันตอนนี้ สักวันเราก็ต้องขึ้นไปอยู่ดี" สตีฟพูด

อเล็กซานเดอร์ยิ้ม "นายพูดถูก ลูกชาย เพ็กกี้เป็นยังไงบ้าง? กำหนดคลอดเมื่อไหร่?"

"เดือนหน้า เป็นฝาแฝด" สตีฟพูดพลางหน้าแดง

"ฮ่าฮ่า... งั้นฉันกำลังจะมีหลานซูเปอร์ฮีโร่สองคน โทนี่ แล้วนายล่ะ? เมื่อไหร่จะให้หลานโฮเวิร์ด?" เขาถาม

โทนี่กลอกตาเหมือนถูกถามแบบนี้หลายครั้ง "เอาน่า หยุดกดดันฉันสิ"

"ฮ่าฮ่า... นายไม่รู้หรอกว่าโฮเวิร์ดตั้งตารอแค่ไหน" อเล็กซานเดอร์พยายามโน้มน้าว โฮเวิร์ดบ่นกับเขาทุกวันว่ามอร์แกนน่ารักแค่ไหนและเขาอยากได้เธอมากแค่ไหน เขาเคยขอไปพบเธอครั้งหนึ่งแต่อเล็กซานเดอร์ปฏิเสธ รู้ว่าเขาไม่ควรยุ่งกับความเป็นจริงของพวกเขาอีก

"คุณปู่ คุณควรกังวลเรื่องหลานของคุณเองนะ ผมไม่ได้เห็นนาตาชาและลีโอไนดัสมาพักใหญ่แล้ว" โทนี่พูดจาเรื่อยเปื่อย

"เอ่อ พวกเขาคงอยู่ในภารกิจบางอย่าง ฉันจะถามเขาตอนที่เขากลับมา"

...

ลีโอไนดัสขยี้จมูก พวกเขากำลังอยู่ในภารกิจที่ไซบีเรีย

"นายโอเคไหม?" นาตาชาถาม

"อื้อ แค่รู้สึกอยากจามขึ้นมาเฉยๆ แปลกจริง ฉันไม่ได้รู้สึกหนาวด้วยซ้ำ" เขาพูดอย่างงงๆ

นาตาชาขยับเข้ามาใกล้และตรวจสอบอุณหภูมิร่างกายเขา "นายดูปกตินะ"

"โอ้ แต่ใครจะรู้ บางทีความหนาวอาจจะอยู่ข้างในร่างกายฉัน ฉันคงต้องการความอบอุ่นจากร่างกายใครสักคน" เขาตอบอย่างกวนๆ

"โอ้ จริงเหรอ งั้นบางที ฉันควรจะช่วยนาย" เธอค่อยๆ เข้ามาใกล้และแตะที่ซิปแจ็คเก็ตของเขา ลีโอไนดัสอยู่ในอารมณ์แล้วตอนนี้จากการเห็นดวงตาและใบหน้าที่สวยงามของเธอในระยะใกล้แบบนี้

"แต่... ภารกิจต้องมาก่อน" เธอรูดซิปแจ็คเก็ตของเขาขึ้นจนถึงคอและถอยออกไป

"โอ้... อย่างนี้ก็ได้เหรอ" เขาบ่น

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]