บทที่ 125 นี่คือภัยพิบัติอันเดด!
กลิ่นอายความตายที่หนาแน่นกำลังแผ่กระจายออกมา มันค่อย ๆ จางหายไปอย่างรวดเร็วภายใต้แสงแดด หรือบางส่วนซึมลึกลงไปในผืนทราย แต่เมื่ออังก์เริ่มเลื่อนตัวไปข้างหน้า กลิ่นอายเหล่านั้นกลับเหมือนพบจุดศูนย์รวม พวกมันเริ่มค่อย ๆ ไหลมารวมตัวกันที่อังก์ กลิ่นอายเหล่านั้นดูราวกับเป็นเส้นด้ายที่รวมตัวเข้าหาอังก์ เม...
