「โรงงานกำจัดขยะหมายเลข 314 อยู่ไม่ไกลจากนี่ อยู่ในเขตเดียวกับธนาคารทามส์ เลยให้ความสนใจเป็นพิเศษทุกวัน เมื่อคืนรายการงานของเขา มีรายการจัดรถขนขยะเฉพาะไปรับหนังสือเปียกน้ำ」

「ฉันตรวจสอบให้แน่ใจอีกทีนะ」

พูดจบ ซีซีก็ติดสิ่งที่เหมือนหูฟังบลูทูธนั้นเข้ากับหูซ้าย ตาเธอดูไร้วิญญาณ จ้องไปข้างหน้าประมาณสองสามสิบเซนติเมตร ลูกตากระตุกวูบวาบ เหมือนกำลังควบคุมอะไรบางอย่าง

「เจอแล้ว」

ลูกตาของซีซีหยุดกระตุก จ้องไปยังอากาศเบื้องหน้า แล้วเล่าให้หลินเสวียนฟัง

「ฉันจะเล่าแบบย่อ ๆ นะ คือร้านหนังสือใหญ่ในเขตตงเฉิงน้ำรั่วที่ชั้นสอง ทำให้หนังสือชั้นล่างเปียกน้ำเยอะมาก เรื่องร้องเรียนและประกันภัยเสร็จแล้ว ตอนนี้กำลังจัดรถขนส่งขยะขนส่งเป็นพิเศษ」

「เวลาน่ะเหรอ…ฉันดูให้หน่อยนะ โรงงานกำจัดขยะ 314 จัดรถบรรทุกขยะขนาดใหญ่สี่คันไปขนหนังสือที่เปียกน้ำ…นี่แสดงว่าหนังสือที่เปียกน้ำเยอะมากเลยนะ ต้องใช้รถถึงสี่คันถึงจะขนหมด」

「เวลาออกเดินทาง…เวลากลับไปที่โรงงานกำจัดขยะ 314 คือ 23:19 น. อ้อ ฉันจำเวลาผิดเอง ไหน ๆ ก็ไปถึงโรงงานตอนดึกขนาดนี้แล้ว คงยังไม่เริ่มเผาหรอกมั้ง」

「แต่นายพลาดเวลาเปลี่ยนกะเจ้าหน้าที่ควบคุมประจำวันไปแล้ว ถึงจะรีบไปโรงงานกำจัดขยะตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว ยิ่งกว่านั้น…」

ซีซีเหลือบมองไปทางเจ้าหน้าที่ควบคุมในห้องควบคุมของโรงงานกำจัดขยะ:

「ยิ่งกว่านั้นตอนนี้เราจะหนีออกไปยังไงก็เป็นปัญหา ฉันว่าจะหาที่ซ่อนตัวอยู่ตรงนี้จนถึงเวลากะเจ้าหน้าที่ควบคุมเปลี่ยนแล้วค่อยหนีออกไป นายคิดยังไง」

「ขอบคุณมากสำหรับข้อมูล นี่มันเหมือนฝนตกถูกที่ถูกเวลาเลย」หลินเสวียนลุกขึ้นยืน:

「เรื่องตู้นิรภัยน่ะ…ถ้าวันไหนฉันสามารถแอบเข้าไปในเมืองตงไห่ใหม่ได้ ฉันจะไปดูให้ว่าข้างในมีอะไรบ้าง」

ซีซีเงยหน้าขึ้นมองหลินเสวียนด้วยความสงสัย:

「รถบรรทุกขยะชุดที่สองกำลังจะมาถึงแล้ว ตู้นิรภัยก็กำลังจะถูกขนมา นายพูดอะไรเนี่ย」

「ผมคงต้องไปแล้วล่ะ」หลินเสวียนยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา

「นายจะไปไหน」

「กลับบ้าน」

ตู้ม！！！！！

แสงสีขาวเวลา 00:42 มาถึงตามกำหนด เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างในสายตาให้กลายเป็นเถ้าถ่าน ส่องสว่างทุกสิ่ง แล้วก็กลับเข้าสู่ความมืดมิด

……

「ฮือ……」

มุมหนึ่งของห้องนอน หลินเสวียนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนลุกขึ้นนั่ง

เขาลงจากเตียง สวมรองเท้าแตะ แล้วหยิบแก้วน้ำบนโต๊ะขึ้นมาดื่มรวดเดียวหลายอึก

ผลลัพธ์จากการเข้าไปในความฝันครั้งนี้ ทำให้หลินเสวียนรู้สึกพอใจอย่างมาก

มากจริง ๆ

เรื่องตัวตนของซีซี และความสัมพันธ์ของเธอกับฉู่อันฉิง ถึงแม้จะยังคลุมเครือ แต่ก็ช่วยตัดตัวเลือกที่ผิด ๆ ไปได้หลายทาง ทำให้ความคิดของเขาชัดเจนขึ้นมาก

เขายังคงเชื่อมั่น

ความคล้ายคลึงกันราวกับแกะแบบเป๊ะ ๆ ของซีซีและฉู่อันฉิง เป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาดที่จะอธิบายด้วยคำว่าบังเอิญ

แต่สาเหตุที่แท้จริง ต้องคอยดูต่อไปว่าจะเจอเบาะแสเพิ่มเติมอะไรได้อีกหรือเปล่า

เมื่อนึกถึงความมุ่งมั่นและความพยายามอย่างหนักของซีซี ที่จะเปิดตู้เซฟนั้น……

บางทีคำตอบของปริศนี้อาจซ่อนอยู่ในตู้เซฟนั้นก็ได้？

「อย่างนี้แล้ว ของข้างในตู้เซฟนี่ น่าคาดหวังจริง ๆ ด้วย」

ตุ๊บ

หลินเสวียนวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ แล้วเช็ดมุมปาก

ที่จริงแล้วตลอดมา

หลินเสวียนไม่ได้ให้ความสำคัญกับตู้เซฟนั้นมากนัก

เพราะลองเดาเลขรหัสไปหลายรอบก็เดาไม่ถูก บวกกับตัวเขาเองก็ไม่ได้อยากรู้ว่าข้างในมีอะไรมากนัก เลยหลายครั้งที่ทำแค่เป็นภารกิจเสริม ๆ ไป

ถ้าโชคดีก็ดีไป ถ้าไม่โชคดีเปิดไม่ได้ก็ช่างมัน

เขามีทัศนคติแบบนี้ต่อตู้เซฟมาโดยตลอด

ต่างจากซีซีที่คลั่งไคล้มันอย่างมาก

แต่ตอนนี้ ณ เวลานี้ ความคิดของหลินเสวียนเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

จากการพูดคุยกับซีซีในฝันครั้งนี้

เขาพบว่าตู้เซฟใบนั้นดูเหมือนจะเก็บความลับเอาไว้มากมาย...อาจมากกว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก

รวมถึงความสัมพันธ์ของเขากับชายหนวดเคราคนนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างฉู่อันฉิงกับซีซี คำตอบทั้งหมดน่าจะอยู่ในตู้เซฟใบนั้น

「วนไปวนมา สุดท้ายก็วนกลับมาที่เดิม」

จริง ๆ แล้ววันนี้หลินเสวียนก็อยากลองใช้รหัส 29990203 ดู

เพราะนี่คือรหัสที่เขาตั้งใจเขียนไว้ให้ตัวเองในอนาคต เป็นเหมือนรหัสลับที่เขาคิดขึ้นเอง

ตามหลักการแล้ว ถ้าอนาคตเขาตั้งค่าตู้เซฟจริง ๆ ก็ควรจะตั้งค่าเป็นรหัสนี้แน่ ๆ ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะมาขัดขวางตัวเอง...ทำไมต้องลำบากตัวเองด้วยล่ะ?

แต่โชคไม่ดี

ฟ้าไม่เป็นใจ

ตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมที่รถขนขยะชุดแรกขนมา ไม่มีตู้เซฟของเขา ทำให้ผิดหวังมาก

ยิ่งผิดหวังไปกว่านั้น…

รถขนขยะชุดที่สองที่บรรทุกตู้เซฟของเขา มาถึงโรงงานกำจัดขยะตอน 00:57 น. เรียกได้ว่าเป็นรถขนขยะแบบชโรดิงเกอร์เลยทีเดียว

มาหรือไม่มา มาบ้างไม่มาบ้าง สุดท้ายก็ไม่มา

ดังนั้น

ถ้าอยากเปิดตู้เซฟที่เขียนชื่อเขาเอาไว้ ก็มีวิธีเดียวเท่านั้น—

ต้องแอบเข้าไปในเมืองตงไห่ใหม่ตอนกลางวัน หาธนาคารทามส์ที่ล้มละลายนั้นให้เจอ แล้วเปิดตู้เซฟที่ยังไม่ได้ถูกขนไปทิ้ง

「ดังนั้น สุดท้ายก็ต้องแอบเข้าไปในเมืองตงไห่ใหม่ให้ได้」

「ก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยภารกิจทั้งหมดก็รวมเป็นภารกิจเดียวแล้ว จัดการง่ายขึ้นเยอะ」

「แต่พรุ่งนี้คืนนี้ ฉันก็ต้องไปเสี่ยงโชคที่โรงงานกำจัดขยะหมายเลข 314 อยู่ดี」

หลินเสวียนนั่งอยู่บนเก้าอี้ ครุ่นคิดอยู่กับเรื่องราว

เขาจะยังคงใส่ใจเรื่องนี้จริง ๆ เหรอ ประธานบริษัท MX ในอีก 600 ปีข้างหน้าคือใคร……

นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเขาโดยตรง

และยังเกี่ยวข้องโดยตรงกับตำแหน่งและสถานะของจ้าวอิงจวิ้น ยิ่งกว่านั้น อาจเป็นเบาะแสสำคัญในการสืบสวนสโมสรอัจฉริยะอย่างลึกซึ้ง

บริษัท MX มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองตงไห่แห่งใหม่ ยิ่งกว่านั้น เมืองตงไห่แห่งใหม่ทั้งเมืองก็สร้างโดยบริษัทนี้ หลินเสวียนรู้สึกว่าการหาข้อมูลของบริษัทนี้ไม่ใช่เรื่องยากเลย

น่าจะพบเห็นได้ในหนังสือพิมพ์ นิตยสาร และหนังสือต่าง ๆ บ่อย ๆ

เพียงแต่คนในเมืองตงไห่แห่งใหม่ส่วนใหญ่มักไม่ค่อยอ่านหนังสือพิมพ์และนิตยสารกระดาษ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาไม่พบอะไรเลยในโรงงานกำจัดขยะ

「แต่ โรงงานกำจัดขยะหมายเลข 314 ไม่เหมือนกัน」

หลินเสวียนนึกถึงคำพูดของซีซีได้อย่างแม่นยำ

ชั้นสองของร้านหนังสือเชนขนาดใหญ่ เกิดรั่วซึม ทำให้หนังสือชั้นล่างเสียหายจากน้ำท่วมเป็นบริเวณกว้าง จึงมีหนังสือเสียหายจากน้ำจำนวนมาก

ต้องใช้รถบรรทุกขยะขนาดใหญ่ถึงสี่คัน ถึงจะขนส่งได้หมด……นั่นหมายความว่า หนังสือที่เสียหายจากน้ำเหล่านี้น่าจะมีอย่างน้อยหลายหมื่นเล่ม หรืออาจจะถึงแสนเล่ม

ไม่เช่นนั้น จะต้องใช้รถบรรทุกขยะขนาดใหญ่ถึงสี่คันทำไมกัน

และหนังสือในร้านหนังสือเชนก็มีหลากหลายประเภท มากมาย รวมถึงนิตยสารและวารสารต่าง ๆ สำหรับหลินเสวียนในตอนนี้……นั่นคือสมบัติล้ำค่า!

น่าจะหาข้อมูลและประวัติของบริษัท MX จาก "มหาสมุทรหนังสือ" ที่สดใหม่แบบนี้ไม่ยากหรอก

ส่วนหนังสือ《รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่าคงที่จักรวาลวิทยา》เล่มนั้น จะหาเจอในโรงงานกำจัดขยะหมายเลข 314 ได้หรือเปล่า ก็ต้องลุ้นกันแล้วล่ะ

หนังสือเล่มนี้ฟังดูหายากเอาการ

นี่ก็นานแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีพิมพ์ซ้ำอีกหรือเปล่า แม้แต่ร้านหนังสือใหญ่ ๆ ก็อาจไม่มีขายก็ได้

「เอาเป็นว่า ลองเสี่ยงดวงดูสักตั้งเถอะ」

「ถ้าหาเจอ ก็ยังดีกว่าต้องเสี่ยงตายแอบเข้าไปในเมืองตงไห่ใหม่……ถึงแม้ว่าเมืองตงไห่ใหม่จะอันตราย ฉันก็ต้องไปให้ได้สักวัน」

หลินเสวียนหาวออกมาหนึ่งที

ไปเข้าห้องน้ำ ปัสสาวะเสร็จ ปิดไฟห้องนอน แล้วปีนกลับขึ้นเตียง

นอนหลับ

……

วันรุ่งขึ้น

หลินเสวียนถูกปลุกด้วยโทรศัพท์ของเกาหยาง

「เพื่อนรัก! รีบเลย! รีบช่วยฉันกู้หน้าหน่อย!」

เสียงเกาหยางจากปลายสาย ฟังดูร้อนรนมาก

เขาบอกหลินเสวียนว่า เขาได้นัดหมายวันจัดงานเลี้ยงรุ่นมัธยมปลายแล้ว คือคืนวันขึ้นปีใหม่วันที่ห้า สถานที่คือโรงแรมใหญ่ใกล้ ๆ กับโรงเรียนเก่า โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในหางโจว เขตใหม่

แต่!

เขาเพิ่งโพสต์ประกาศในกลุ่มคิวคิวของห้องเรียน แต่ไม่มีใครตอบกลับ!

ไม่มีใครตอบกลับเลยแม้แต่คนเดียว!

ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา เขาเช็กกลุ่มคิวคิวของห้องเรียนทุกนาที แต่ก็ไม่มีใครตอบกลับเลยสักคน!

ในฐานะประธานชั้น…นี่มันอายสุด ๆ ไปเลย!

ต้องกู้หน้าให้ได้!

「หลินเสวียน แกรีบไปล็อกอิน QQ แล้วไปช่วยฉันในกลุ่มห้องเรียนหน่อยสิ! บอกไปเลยว่าแกจะไป! คิดถึงเพื่อน ๆ มาก ๆ ! พวกเขาต้องเห็นแก่หน้าแกแล้วตอบรับกันยกใหญ่แน่ ๆ !」

「ฉันมีหน้าอะไรขนาดนั้นเหรอ……」

「ผู้ก่อตั้งแมวไรน์เชียวนะ! แกอาจจะไม่ดัง แต่แมวของแกดังนี่นา! ตอนนี้ใคร ๆ ก็รู้จักแมวไรน์แล้ว! แค่นี้ยังไม่พอเหรอ? รีบไป ๆ อย่าให้ฉันประธานชั้นคนนี้ อายจนดูเหมือนไม่มีเพื่อนเลยสิ!」

จนปัญญาจริง ๆ

หลินเสวียนจึงต้องโหลดแอป QQ ลงใหม่

หลังจากดิ้นรนต่อสู้กับทางบริษัทเทนเซนต์อยู่นาน จนในที่สุดพวกเขาก็ยอมรับว่าตัวเขาคือตัวเขาเอง ก็เลยล็อกอินเข้าไปได้สักที

หลังจากล็อกอินเข้าไปแล้ว ก็ได้รับข้อความแย่ ๆ มากมายจากเพื่อน ๆ ที่โดนแฮ็กบัญชี หลินเสวียนจึงเปิดกลุ่มห้องเรียนมัธยมปลายขึ้นมาดู

ในนั้นมีข้อความเพียงข้อความเดียว คือข้อความจากเกาหยาง หัวข้อว่า《แจ้งข่าวการนัดพบปะสังสรรค์เพื่อนร่วมชั้น》

จริงด้วย

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

ไม่มีใครตอบกลับเลยสักคน

หลินเสวียนจึงพิมพ์ข้อความตามที่เกาหยางขอ แล้วส่งออกไป:

「เพื่อน ๆ นาน ๆ เจอกันที ก็ควรจะนัดเจอกันบ้างนะ! กลับบ้านช่วงปีใหม่เจอกัน!」

แต่ว่า……

รอไปหลายนาที ก็ยังไม่มีใครตอบกลับ

หลินเสวียนจึงโทรหาเกาหยางโดยตรง:

「ช่างมันเถอะ ตอนนี้สถานการณ์เป็นแบบนี้ ไม่มีใครใช้ QQ กันแล้ว แกลองใช้ WeChat หาคนทีละคนดูสิ ค่อย ๆ ตามหาจากเพื่อน ๆ ที่สนิทกันน่าจะหาเจอทุกคน」

เกาหยางยอมรับความจริงข้อนี้

ติ๊ด ๆ !

เพิ่งวางสายไป แจ้งเตือนจาก QQ ก็เด้งขึ้นมา

มีคนตอบกลับในกลุ่ม QQ แล้ว

หลินเสวียนเปิดหน้าต่างแชทกลุ่ม——

「ได้เลยหลินเสวียน ฉันไปแน่นอน！」

ชื่อและรูปโปรไฟล์ที่ไม่คุ้นเคยอย่างยิ่งส่งข้อความนี้มา

ต่อจากนั้น……

ตามด้วยอีโมจิหน้ายิ้ม^^

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด