บทที่ 102 พี่คะ ร้องไห้ผิดหลุมแล้ว
อู๋ยวี่รีบหันตัวกลับไป เห็นใบหน้างดงามใต้หมวกเบสบอลของอวี๋เซียนซีดขาวในทันที ร่างทั้งร่างของเธอโงนเงน ราวกับทำจากกระดาษ เหมือนลมพัดเมื่อไหร่ก็อาจจะล้มลงได้ อู๋ยวี่รีบพยุงเพื่อนรัก เห็นอวี๋เซียนยังกำเสื้อแขนสั้นที่ซื้อให้เฉินเจ๋อไว้โดยไม่รู้ตัว อู๋ยวี่รู้สึกจมูกแสบร้อน น้ำตาเกือบจะไหลออกมา เฉินเจ๋อ น...
