ตอนที่แล้วตอนที่ 95 ไม่ให้พ่อกินเด็ดขาด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 97 คนที่มีเส้นสายอีกแล้ว

ตอนที่ 96 ด้านที่อ่อนแอ


หลินอวี้ปิดโทรศัพท์ตั้งแต่ก่อนดูหนัง ตอนนั้นเพราะไม่อยากให้โทรศัพท์มารบกวนการดูหนัง เลยปิดไปเฉยๆ พออยู่กับหมางกั่วน้อย หลินอวี้มักจะลืมโทรศัพท์ จึงลืมเปิดเครื่องตลอดจนกระทั่งตอนเย็น หมางกั่วน้อยเล่นจนเหนื่อย นอนหลับไปแล้ว หลินอวี้ถึงนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์

เพิ่งเปิดเครื่อง

ข้อความในโทรศัพท์เหมือนระเบิด เด้งขึ้นมาทีละข้อความ

【อาจารย์หลินอวี้ครับ เพลงใหม่ของผมอยู่อันดับสิบสองในชาร์ตเพลงใหม่แล้วครับ】

【นี่ก็ปลายเดือนมกราคมแล้วนะครับ แค่หนึ่งวัน ยอดดาวน์โหลดก็แซงหน้าคนอื่นๆที่ใช้เวลาครึ่งเดือนได้แล้วนะครับ】

【อาจารย์หลินอวี้ครับ ผมจะดังอีกแล้วหรือเปล่าครับ】

【พี่หลินครับ ตอบหน่อยนะครับ /(ㄒoㄒ)/~~】

【พี่อวี้ครับ ,,,???,,】

【┭┮﹏┭┮】

【น้องชายอ้ายหมิง โทโทโร่เพื่อนรักทำผลงานได้ดีเลยนะครับ】

【ฉันคิดว่าเนื้อเรื่องของโทโทโร่เพื่อนรักที่เน้นการเยียวยา ไม่ค่อยเหมาะกับผู้ใหญ่ดู แต่ไม่คิดว่าจะทำรายได้ได้ขนาดนี้】

【ตอนนี้ชาวเน็ตกำลังพูดถึงบทพูดในโทโทโร่เพื่อนรักกัน】

【น้องชายอ้ายหมิง ฉันรู้สึกว่าคุณเป็นผู้มีพระคุณของฉันเลย】

【ตอบหน่อยนะครับ(สุนัขพันธุ์ฮัสกี้เบิกตาโพลง)】

【ฉันใจไม่ดีเลย(ลมพัดแรง)】

【พวกเราเป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์นะครับ อย่าทิ้งฉันไปนะ(ห่มผ้าหนาๆ)】

【อาจารย์หลินอวี้ค่ะ เพลงวันฟ้าหม่นทำผลงานได้ดีมากครับ ถึงแม้ว่าเดือนมกราคมยังไม่จบ แต่อันดับหนึ่งก็มั่นคงแล้วครับ ขอบคุณมากค่ะ】

【ไม่ทราบว่าจะขอเลี้ยงข้าวเพื่อแสดงความขอบคุณได้หรือเปล่าค่ะ】

【เจ้าหนุ่ม พรุ่งนี้ตอนสิบโมงว่างไหม? วงออร์เคสตราของเรามักจะซ้อมตอนสิบโมงในวันทำงาน】

【ถ้ามีเพลงที่มียอดดาวน์โหลดมากกว่าล้านครั้งห้าเพลง ก็จะได้เป็นนักดนตรีมือทองของฝ่ายดนตรี ส่วนแบ่งจะเพิ่มขึ้นนะครับ สนใจมาฝ่ายดนตรีไหมครับ(ยิ้มเจ้าเล่ห์)】

【ถ้าไม่ตอบ ฉันก็จะถือว่าคุณกำลังพิจารณาอยู่นะครับ】

【หลินอวี้ ฉันคิดแล้ว ถ้าคุณไม่ต้องการออกสื่อ ฉันก็เข้าใจ เพราะลูกยังเล็ก อยากให้ลูกมีสภาพแวดล้อมที่สงบ】

【ระบบลำดับชั้นของฝ่ายดนตรีต่างจากฝ่ายศิลปิน พวกเขาตรงไปตรงมา ถ้ามียอดดาวน์โหลดมากกว่าล้านครั้งห้าเพลง ก็จะได้ส่วนแบ่งที่สูงขึ้น พรุ่งนี้ฉันจะไปขอให้ผู้จัดการหลี่อนุมัติให้คุณ เราจะไม่ให้ฝ่ายดนตรีได้ประโยชน์ฟรีๆ】

หลินอวี้อ่านข้อความทั้งหมด แล้วก็พิมพ์ตอบ

ข้อความของมั่วหรานไม่ต้องตอบก็ได้ ไอ้หนุ่มคนนี้คงมีความสุขมากจนลืมตัว ไว้มีเพลงที่เหมาะสมค่อยให้เขาร้องอีกทีก็ได้ เพราะเขาถูกและใช้งานง่าย

ต้องอธิบายกับหลู่ชิงหน่อย ไม่งั้นเขาจะเครียด

【วันนี้ไม่ว่าง ปิดโทรศัพท์ เพิ่งเห็นข้อความครับ】

เพิ่งส่งข้อความไป หลู่ชิงก็ส่งข้อความมาอีก หลินอวี้ส่ายหัว ไม่ตอบแล้ว เรื่องภาพยนตร์แอนิเมชั่น หลินอวี้ไม่เคยคิดถึงคนอื่น แน่นอนว่าต้องร่วมงานกับหลู่ชิง

ข้อความถัดไปเป็นของชิวหวั่นถิง ราชินีเพลงยินดีที่จะลดส่วนแบ่ง หลินอวี้ก็ยินดีที่จะให้เธอเป็นคนร้อง เพราะทุกคนก็อยากได้นักร้องที่ร้องเพลงเก่งและราคาถูก

เรื่องเลี้ยงข้าว หลินอวี้ไม่คิดจะไปกินข้าวกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากหมางกั่วน้อย ไม่ตอบก็คือคำตอบที่ดีที่สุด

ชิวหวั่นถิงเป็นคนฉลาด น่าจะเข้าใจ ไม่ต้องพูดมากเหมือนหลู่ชิงและมั่วหราน

ข้อความถัดไปเป็นของชายชราเหยียนอี้เซิน เพื่อการแสดงที่ฮอลล์คอนเสิร์ตฉินไถ หลินอวี้ต้องซ้อมกับวงออร์เคสตราของคุณปู่ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่หลินอวี้ได้แสดงในฮอลล์คอนเสิร์ตขนาดใหญ่ หมางกั่วน้อยตื่นเต้นที่สุด

ตอนที่หลินอวี้บอกหมางกั่วน้อย เด็กน้อยก็ดีใจมาก

หลินอวี้คิดว่าหมางกั่วน้อยดีใจที่พ่อได้แสดงบนเวที แต่พอถามถึงสาเหตุ ถึงกับรู้ว่าเด็กน้อยดีใจเพราะได้นั่งดูคอนเสิร์ตแถวหน้าโดยไม่ต้องเสียเงิน

ลูกสาวที่รักเงินขนาดนี้ หลินอวี้มั่นใจว่าเป็นลูกแท้ๆ

หลินอวี้ตอบว่า 【ได้ครับ พรุ่งนี้ตอนสิบโมงผมจะไปครับ】

เรื่องหนานกงหยาง หลินอวี้ก็ยังคงแข็งกร้าว ถึงแม้ว่าหนานกงหยางจะเป็นหัวหน้า แต่ก็ไม่ใช่หัวหน้าของเขา ตำแหน่งงานกำหนดความคิด จึงมั่นใจมาก

หลินอวี้ตอบแค่สองคำ 【ไม่สนใจครับ】

สุดท้ายเป็นของโอวเสี่ยวเจวียน

วงการบันเทิงในโลกนี้ไม่ต่างจากโลกเดิม ต่างกันแค่กลุ่มทุน จากที่เคยแบ่งเป็นกลุ่ม ก็กลายเป็นการผูกขาดของห้าบริษัท

ต่างก็แย่งชิงทรัพยากร ต่างก็แย่งชิงผลประโยชน์

แต่ในโลกนี้ เขาได้เจอกับผู้จัดการที่เอาใจเขามาก

ตั้งแต่โอวเสี่ยวเจวียนมาที่บ้านเขาเพื่อเซ็นสัญญา จนกระทั่งเข้ามาที่บริษัทเซิ่งคง โอวเสี่ยวเจวียนก็อดทนและปล่อยปละละเลยเขา หลินอวี้รู้สึกขอบคุณโอวเสี่ยวเจวียนมาก

ถึงแม้ว่าศิลปินจะมีความสามารถมากแค่ไหน ถ้าบริษัทไม่ให้โอกาส ก็คงสู้กับกลุ่มทุนไม่ได้ แต่โอวเสี่ยวเจวียนไม่ทำแบบนั้น

เธอเลือกที่จะเข้าใจหลินอวี้ ถึงแม้ว่าบางครั้งจะบ่น แต่หลินอวี้ก็รู้ว่านั่นเป็นความหวังดี ไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง

หลินอวี้ตอบโอวเสี่ยวเจวียนแค่สองคำ 【ขอบคุณครับ】

สุดท้าย หลินอวี้ก็ตอบข้อความเสร็จ เปิดคอมพิวเตอร์

เปิดโปสเตอร์การแข่งขันเขียนเรื่องสั้นที่บันทึกไว้

รางวัลที่หนึ่งหนึ่งล้านหยวน หักภาษีแล้วก็เป็นของตัวเอง ไม่มีการแบ่งรายได้กับแพลตฟอร์ม หลินอวี้รู้สึกว่างานแบบนี้ทำได้

จำนวนคำอยู่ระหว่างสองพันถึงหนึ่งหมื่นคำ

เรื่องสั้นแบบนี้มีเยอะแยะ ในโลกเดิม แค่เรียนจบประถม ก็ท่องได้หลายเรื่องแล้ว หลินอวี้ใช้เวลาสิบปีในการอ่านหนังสือมากมาย

อุตสาหกรรมบันเทิงของประเทศจีนกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว

ห้าบริษัทบันเทิงที่โด่งดัง ผูกขาดตลาดบันเทิงเกือบทั้งหมด แต่มีที่หนึ่งที่พวกเขายังไม่ครอบคลุม นั่นก็คือวงการวรรณกรรม

ไม่ใช่เพราะห้าบริษัทบันเทิงไม่ต้องการ แต่เพราะวงการวรรณกรรมเป็นจุดอ่อนของการพัฒนาอุตสาหกรรมบันเทิง

ถึงแม้ว่ากลุ่มทุนจะให้เงินรางวัลมากมายกับการแข่งขันเขียนนิยาย แต่ผลงานคุณภาพก็ยังมีน้อย

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสั้น เรื่องกลาง เรื่องยาวในนิตยสาร หรือหนังสือที่ตีพิมพ์ ก็ไม่เหมือนกับโลกเดิมของหลินอวี้

ถ้าเป็นนักร้องหรือดารา

ก็สามารถใช้หน้าตาในการทดแทนความสามารถ แต่การแข่งขันเขียนนิยายนั้นตรงไปตรงมา

เขียนดีก็ดี เขียนไม่ดีก็ไม่ดี นักเขียนไม่สามารถเอาภาพตัวเองไปพิมพ์บนปกหนังสือ ถึงแม้ว่าจะพิมพ์ คนก็ไม่ซื้อเพราะหน้าตาหรอก

ผู้อ่านอยากดูภาพสวยๆ ซื้อนิตยสารแฟชั่นไม่ดีกว่าเหรอ? ทำไมต้องซื้อนิยาย?

หลังจากที่หลินอวี้เข้าใจวงการวรรณกรรมของโลกนี้แล้ว เขาก็เปิดโปรแกรมเขียนงาน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด