ตอนที่ 79 หลินอวี้ศึกษาการแสดง
สามวันต่อมา ตรงกับวันที่ 1 มกราคมในโลกนี้ก็มีวันขึ้นปีใหม่เช่นกัน
ในวันขึ้นปีใหม่ โรงเรียนและบริษัทต่างๆ จะหยุดงาน ถ้าต้องทำงานก็จะได้รับค่าล่วงเวลา
ดังนั้น การปล่อยเพลงในวันที่ 1 มกราคม จะมีแฟนเพลงจำนวนมากรอฟังเพลงใหม่ เนื่องจากทุกคนไม่ได้ไปเรียนหรือทำงาน จึงจะติดตามข่าวสารต่างๆ บนอินเทอร์เน็ตอย่างใกล้ชิด
นักร้องที่เตรียมจะแข่งขันชาร์ตเพลงในเดือนมกราคม เริ่มโปรโมทเพลงใหม่ตั้งแต่ปลายเดือนธันวาคม แพลตฟอร์มต่างๆ ก็ช่วยโปรโมทอย่างเต็มที่
จ้าวเหยียนปิงเป็นนักแสดงหญิงที่เซิ่งคงกำลังผลักดัน ตอนนี้เป็นนักแสดงหญิงดาวรุ่งที่ได้รับความนิยม การปล่อยเพลงใหม่ และไม่ใช่เพลงประกอบละคร เซิ่งคงให้ความสำคัญมาก
ไม่ว่าจะเป็นบริษัทใหญ่หรือเล็ก ทรัพยากรก็มีจำกัด
แม้ว่าบริษัทใหญ่จะมีทรัพยากรมาก แต่ก็มีนักแสดงเยอะ เป็นไปไม่ได้ที่จะให้ความสำคัญกับทุกคนเท่าๆ กัน ใครดังก็ให้กับคนนั้น
ตอนนี้จ้าวเหยียนปิงกำลังได้รับความนิยม ไม่ว่าเธอจะทำอะไร บริษัทก็จะให้ทรัพยากรกับเธออย่างเต็มที่
หลังจากการโปรโมทอย่างหนักในปลายเดือนธันวาคม ข่าวการปล่อยเพลงใหม่ของจ้าวเหยียนปิงก็ติดเทรนด์อยู่ตลอด
แม้ว่าเธอจะอยากให้หลินอวี้แต่งเพลงให้ แต่การปล่อยเพลงก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่คิดขึ้นมาเอง เธอได้แจ้งกับแผนกดนตรีไว้ล่วงหน้าแล้ว หนานกงหยางให้ทีมงานระดับท็อปแต่งเพลงให้
ตอนโปรโมท แฟนคลับรู้ว่าจ้าวเหยียนปิงจะปล่อยซิงเกิล แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพลงอะไร ทำให้แฟนคลับรู้สึกตื่นเต้น
“โอ้ คุณหนู ทำไมยังไม่นอนล่ะ?” เฉินเสี่ยวเล่อเห็นจ้าวเหยียนปิงยังเล่นโทรศัพท์อยู่
“ฉันรอฟังเพลงใหม่ค่ะ” จ้าวเหยียนปิงยังคงดูข่าวเกี่ยวกับตัวเองอยู่
เฉินเสี่ยวเล่อยิ้ม นั่งลงข้างๆ จ้าวเหยียนปิง “คุณนี่ ใส่ใจการปล่อยเพลงใหม่มากเลยนะ ตอนละครออกอากาศ ฉันยังไม่เห็นคุณใส่ใจขนาดนี้เลย”
“มันไม่เหมือนกันนี่คะ? ละครเป็นสิ่งที่ฉันถนัด แต่การร้องเพลงเพิ่งเริ่มต้นนี่คะ” จ้าวเหวียนปิงไม่เงยหน้าขึ้น ยังคงเล่นโทรศัพท์อยู่
“เท่าที่ฉันรู้ บริษัทรู้ว่าคุณจะปล่อยเพลง นอกจากนักแสดงหน้าใหม่ที่ต้องปล่อยเพลง ก็ไม่มีนักร้องดังคนไหนปล่อยเพลง” เฉินเสี่ยวเล่อยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
จ้าวเหยียนปิงเงยหน้าขึ้นมองเฉินเสี่ยวเล่อ “ชิวหวั่นถิงไม่ปล่อยเพลงเหรอคะ? ทำไมไม่เห็นข่าวต่อจากที่หลินอวี้แต่งเพลงให้เธอ”
เฉินเสี่ยวเล่อทำปาก “คุณโง่หรือเปล่าหลินอวี้ทำคนเดียว แม้ว่าจะเป็นคนมีแปดแขน ก็ไม่สามารถแต่งเพลงได้ในเวลาสั้นๆ คุณคิดว่าการแต่งเพลงง่ายเหรอ ต้องแต่งเนื้อร้อง เรียบเรียง งานเยอะมาก เราแจ้งกับแผนกดนตรีล่วงหน้าหนึ่งเดือน ทีมงานระดับท็อปแต่งเพลงให้คุณ ถึงได้เพลงนี้”
จ้าวเหยียนปิงพยักหน้าอย่างสบายใจ
ตอนแรกเธออยากให้หลินอวี้แต่งเพลงให้ ก็คิดว่าเป็นการเตรียมตัว แผนกดนตรีเริ่มแต่งเพลงให้เธอแล้ว ถ้ามีเพลงของหลินอวี้อีกเพลง ก็จะมีสองเพลง ตอนนี้แม้จะไม่มีเพลงของหลินอวี้ จ้าวเหยียนปิงก็สามารถแข่งขันชาร์ตเพลงได้
“และดูทรัพยากรของคุณสิ แพลตฟอร์มต่างๆ โปรโมทเหมือนกับว่าไม่ต้องเสียเงิน หลังเที่ยงคืน ฉันจะไปบอกพี่เสี่ยวเจวียน ให้เธอขอให้แพลตฟอร์มให้ความสำคัญกับเรา” เฉินเสี่ยวเล่อเริ่มคาดหวังว่าเพลงของจ้าวเหยียนปิงจะได้อันดับหนึ่งในชาร์ตเพลงแล้ว
เดือนที่แล้วชิวหวั่นถิงได้อันดับหนึ่งในชาร์ตเพลง ทำให้เซี่ยหยูดีใจมาก
เฉินเสี่ยวเล่อแข่งขันกับเซี่ยหยูตลอดมา จึงตั้งใจดูแลจ้าวเหยียนปิง หวังว่าจะสามารถผลักดันให้เธอเป็นศิลปินเหมือนชิวหวั่นถิง
เขาหวังว่าจ้าวเหยียนปิงจะได้อันดับหนึ่งในชาร์ตเพลงเดือนมกราคม แม้ว่าการแข่งขันในเดือนมกราคมกับธันวาคมจะไม่เหมือนกัน แต่เกียรติยศก็เหมือนกัน
“พี่เสี่ยวเจวียนตกลงจะช่วยขอให้แพลตฟอร์มให้ความสำคัญกับเราจริงๆ เหรอคะ?” จ้าวเหยียนปิงถามอย่างตื่นเต้น
เฉินเสี่ยวเล่อโบกมือ “เธอพูดว่า ถ้าเพลงอยู่ในอันดับห้าภายใน 24 ชั่วโมง และไม่มีนักแสดงของบริษัทแข่งขัน เธอจะขอให้แพลตฟอร์มให้ความสำคัญกับเรา สบายใจได้เลย”
จ้าวเหยียนปิงนึกถึงศิลปินของเซิ่งคงที่ประกาศว่าจะปล่อยเพลงใหม่ในเดือนมกราคม ดูเหมือนจะไม่มีใครเป็นภัยคุกคาม เงื่อนไขที่เหลือคืออันดับห้า น่าจะไม่มีปัญหา เพราะเธอมีฐานแฟนคลับ
“มาแล้ว มาแล้ว ดูสิ เพลงใหม่ปล่อยแล้ว” เฉินเสี่ยวเล่อพูด
ในเวลาเดียวกัน เพลงใหม่ทั้งหมดปรากฏบนเว็บไซต์เพลง
อันดับเริ่มต้นไม่เรียงลำดับ เรียงตามตัวอักษร
อันดับต่อมา เรียงตามจำนวนการดาวน์โหลด
จ้าวเหยียนปิงกับเฉินเสี่ยวเล่อเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์พร้อมกัน
เกือบจะพร้อมกัน สีหน้าของทั้งสองคนแข็งทื่อ
“ชิวหวั่นถิง?”
“ชิวหวั่นถิง?”
จ้าวเหยียนปิงเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว “คุณไม่ได้บอกว่าชิวหวั่นถิงจะไม่ปล่อยเพลงใหม่หรอกเหรอ?”
สมองของเฉินเสี่ยวเล่อตีกัน เขาไปถามมาแล้ว ทุกคนไม่รู้ว่าชิวหวั่นถิงจะปล่อยเพลงใหม่ และไม่ได้โปรโมทเลย นักร้องระดับเธอ ถ้าปล่อยเพลงใหม่ ต้องมีการโปรโมท
เฉินเสี่ยวเล่องงมาก
“คุณเคยได้ยินข่าวว่าเธอจะปล่อยเพลงใหม่ไหม? ไม่มีเลยนี่”
จ้าวเหยียนปิงก็ไปถามนักแสดงของบริษัทที่บอกว่าจะปล่อยเพลงใหม่ในเดือนมกราคม ก็ไม่มีชิวหวั่นถิง
เธอเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ รีบกดเปิดเพลง
“หลินอวี้? เป็นหลินอวี้จริงๆ?” จ้าวเหยียนปิงตะโกนชื่อหลินอวี้
เฉินเสี่ยวเล่อก็ตกใจ รีบดู
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ เพิ่งผ่านไปไม่กี่วันเอง” เขาไม่เชื่อสายตาตัวเอง ชื่อหลินอวี้ปรากฏอยู่หลังคำว่า แต่งเนื้อร้อง แต่งทำนอง เรียบเรียง
หลินอวี้คนเดียว เทียบเท่ากับทีมงานระดับท็อปของแผนกดนตรี
จ้าวเหยียนปิงดาวน์โหลดเพลงแล้ว
ในห้องใหญ่ เสียงของชิวหวั่นถิงดังขึ้น
ทั้งสองคน พอฟังเพลงได้หนึ่งในสาม ก็หน้าซีด
……
เว็บบอร์ดของวิทยาลัยดนตรีปักกิ่ง
“ชิวหวั่นถิงเพิ่งปล่อยเพลงใหม่เดือนที่แล้ว ทำไมถึงปล่อยซิงเกิลอีกแล้วล่ะ?”
“ไม่ได้โปรโมทเลยนี่”
“รีบดาวน์โหลดมาฟังกัน”
“โอ้ เมื่อไหร่ฉันจะเก่งเหมือนหลินอวี้ คนเดียวทำได้เท่ากับทั้งทีม แต่งเนื้อร้อง แต่งทำนอง เรียบเรียง ฉันอยากมีชื่อของฉันอยู่ข้างหลังด้วย”
“ตอนฝันน่ะ”
“เพลง 阴天 (Yīntiān)—วันฟ้าหม่น เพราะมาก”
“ฉันเพิ่งเคยได้ยินชิวหวั่นถิงร้องเพลงแนวนี้ เพราะมาก”
“ฉันรู้สึกว่าการร้องเพลงของพี่หวั่นถิงต่างจากเดิม”
“เพราะเพลงที่หลินอวี้แต่ง ต่างจากนักแต่งเพลงของเซิ่งคงคนอื่น”
“เพราะมาก ฉันอยากร้องไห้เลย”
“ฉันเหมือนเห็นการเปลี่ยนแปลงของผู้หญิงคนหนึ่ง จากเด็กสาวไปจนถึงผู้ใหญ่”
“หลินอวี้ทำให้คนแต่งเพลงภาคภูมิใจมาก จากคณะแต่งทำนอง (หัวหมา)”
“หยุดเถอะ ฉันได้ยินพี่สาวบอกว่า หลินอวี้เซ็นสัญญากับแผนกศิลปินของเซิ่งคง เขาเดบิวต์ในฐานะนักร้อง จากคณะร้องเพลง (หัวหมา)”
“หยุดเถอะ หลินอวี้เรียนคณะการแสดงวิทยาลัยภาพยนตร์ปักกิ่ง เขาไม่ได้เรียนร้องเพลง และไม่ได้เรียนแต่งเพลง”