บทที่ 97 "แค่ซวยกว่าตัวเองก็พอแล้ว..."
ฮั่นตานชะงัก มองคนรอบตัวแล้วพบว่าไม่มีใครหายไปนี่ แล้วจะมีคนที่ไหนอีก? "คนของพวกเราอยู่ที่นี่หมดแล้ว ไม่มีใครแล้ว" ฮั่นตานพูดอย่างมั่นใจ เป่ยเฟิงงง ชี้ไปที่มุมมืดของกำแพง เปิดไฟฉายโทรศัพท์พลางพูด "แล้วพวกนี้ไม่ใช่คน เป็นผีหรือไง?" "เชี่ย! ไอ้พวกเหี้ยนี่มาจากไหนวะ?!" เหอเจียเว่ยตกใจ แค่ดูอาการของคนพว...
